Οι γκραβούρες του Μουρίνιο στο Champions League είναι μια σπάνια συλλογή

Η καταπληκτική αντίδραση του Ζοζέ Μουρίνιο στη φάση του χαμένου πέναλτι της Μάντσεστερ Σίτι, όπου ο Ουγκό Λορίς έσωσε το πέναλτι του Ραχίμ Στέρλινγκ, δεν περικλείει άλλο από το πόσο έλειψε στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Για την ακρίβεια, η νίκη της Τότεναμ επί της Σίτι στο Λονδίνο με 2-0, για την Premier League, που ο συνεργάτης του τού θύμισε ότι ο Στέρλινγκ έπρεπε να δεχθεί κόκκινη κάρτα για το μαρκάρισμά του στον Ντέλε Άλι και ο Πορτογάλος τεχνικός έτρεξε εξοργισμένος στον 4ο διαιτητή, ενώ λίγο πριν απολάμβαναν την απόφαση του VAR, που ακύρωσε εκείνη του διαιτητή για νέο πέναλτι του τερματοφύλακα των 'σπιρουνιών' στο... θύμα του, έγινε σε τυπική φόρμα Μουρίνιο: η Σίτι είχε 18 τελικές προσπάθειες στην εστία, η Τότεναμ μόλις 3.

Το εκπληκτικό είναι ότι και στο πρώτο παιχνίδι, με τον Μαουρίσιο Ποτσετίνο στον πάγκο, το μαρτύριο ήταν ίδιο: οι 'πολίτες' έκαναν 48 τελικές προσπάθειες, οι Λονδρέζοι 6. Η Τότεναμ σημείωσε δύο γκολ περισσότερα, 4 έναντι 2, και πήρε 3 βαθμούς περισσότερους, 4 έναντι 1. Σε αυτήν την κόντρα, η πιθανότητα η περυσινή φάση με το ακυρωθέν γκολ πρόκρισης του Στέρλινγκ στις καθυστερήσεις του προημιτελικού του Champions League να έχει στοιχειώσει τον Πεπ Γκουαρδιόλα και τους παίκτες του είναι διόλου αμελητέα.

Όπως και να 'χει, την Τετάρτη στις 22:00, στο 'Τότεναμ Στέιντιουμ' απέναντι στη Λειψία, ο Μουρίνιο επιστρέφει σε φάση νοκ άουτ του Champions League. Η τελευταία γεύση από αυτήν τη φάση της διοργάνωσης ήταν πικρή, σαν μαύρη Guiness. Σε στυλ ιδανικού αυτόχειρα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε 1-2 από τη Σεβίλλη στο 'Ολντ Τράφορντ' στις 13 Μαρτίου 2018, με τα δύο γκολ του Γουισάμ Μπεν Γεντέρ στο 74' και το 78', για να μείνει εκτός θεσμού, παρά το 0-0 του πρώτου ματς στο 'Ραμόν Σαντσέθ Πιθχουάν'. Ο Μουρίνιο ένιωσε ότι ήταν χρέος του, στη συνέντευξη Τύπου, να θυμίσει στους δημοσιογράφους τι είχε κατακτήσει στην καριέρα του ως προπονητής της Τσέλσι και ότι, βασικά, προερχόταν από τον τίτλο του Europa League. Η στάση του εκείνο το βράδυ ήταν του αρνητή της πραγματικότητας, αν και, ρεαλιστικά, ό,τι δεν ήθελε ήταν να κάνει το χατίρι στα ΜΜΕ και να παραδεχθεί την αδυναμία να κουμαντάρει την ομάδα του, ένα σύνολο που αρκετό καιρό μετά, στις 17 Δεκεμβρίου και μέσω αντεγκλήσεων με ποδοσφαιριστές όπως ο Πολ Πογκμπά, αναγκάστηκε να αφήσει, όταν ηττήθηκε 1-3 στο 'Άνφιλντ' από τη Λίβερπουλ.

Ο Πορτογάλος τεχνικός έμεινε για σχεδόν 11 μήνες χωρίς δουλειά. Επέστρεψε για να αναλάβει την Τότεναμ, μία ομάδα που σίγουρα δεν του το... είχες πριν από 3 χρόνια. Το πρώτο παιχνίδι του στο Champions League έγινε απέναντι στον Ολυμπιακό, το 4-2 για την 5η αγωνιστική, το οποίο μπαίνει στην προσωπική Βίβλο του ως το ματς που πολυτιμότερος παίκτης ήταν το... ball boy. Για τον ίδιο, το Champions League υπήρξε πάντα το παλκοσένικό του, ένας ναός θεατρικότητας, δραματουργίας και θαυμάτων της λογικής. Με τη σχετικότητα του χρόνου σε ισχύ, έχει περάσει περισσότερος καιρός απ' ό,τι φαίνεται, κυρίως σε εκείνους που τον έζησαν, από τότε που έκανε αισθητή την παρουσία του. Πέρασαν 17 χρόνια από τη στιγμή που οι Έλληνες ήρθαν σε μια πρώτη γνωριμία με την -σε πρώτη φάση αναγνωσμένη ως- αναίδεια του χαρακτήρα του, στους προημιτελικούς του Κυπέλλου UEFA της Πόρτο με τον Παναθηναϊκό, ενώ έναν χρόνο αργότερα, όταν οι 'Δράκοι' του έφτασαν στα νοκ άουτ του Champions League, ο ποδοσφαιρικός κόσμος βρέθηκε ενώπιον των ναμάτων του πιο συναρπαστικού θύτη στο υψηλότερο επίπεδο. Tο πρώτο παιχνίδι του ως προπονητή στο Champions League έγινε στις 16 Σεπτεμβρίου 2003, στο Βελιγράδι, το 1-1 με την Παρτίζαν. Το γκολ είχε βάλει ο Κοστίνια, ο ποδοσφαιριστής που θα μετέτρεπε τον Μουρίνιο στον νούμερο ένα ποδοσφαιράνθρωπο που ο κόσμος λάτρευε να καταφέρεται εναντίον του.

Ο υπογράφων δεν θα ξεχάσει την Καθαρά Δευτέρα του 2006. Λίγες μέρες πριν, στις 22 Φεβρουαρίου, ο Λιονέλ Μέσι βρέθηκε στην αφετηρία του ταξιδιού για τους ποδοσφαιρικούς θρύλους (ακόμα περισσότερο από το χατ τρικ με τη Ρεάλ στο 'Καμπ Νόου'), όταν εξέθεσε τον Ασιέρ ντελ Όρνο σε τέτοιο βαθμό που δύο πράγματα συνέβησαν: ο δεύτερος, απαυδημένος, έστειλε τον Αργεντινό στα πιτς ως το τέλος της σεζόν και έφυγε από την Τσέλσι το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς με προορισμό τη Βαλένθια, σε κάτι σαν την αρχή του τέλους της καριέρας του, αν και μόλις στα 25 του. Εκείνη την Καθαρά Δευτέρα, λοιπόν, κάπου στο Πόρτο Ράφτη, βιώνοντας την πληρότητα του παραλογισμού, μία τηλεόραση είχε πιάσε Sky Sports, τη στιγμή που το πούλμαν της Τσέλσι έφτανε στο 'Καμπ Νόου' Οι φωτογράφοι το είχαν περικυκλώσει και με τη θαρρείς έμφυτη αυθάδεια, ο Μουρίνιο βγήκε από εκείνο. Ήταν σαν να απαθανατιζόταν ένας αυτοκράτορας πριν από τη στέψη του ή την εκτέλεσή του.

Η Μπαρτσελόνα έγινε το παράσημό του κι η Λυδία λίθος του. Παρ' ό,τι είναι ένας από τους ποδοσφαιρανθρώπους που έπαιξαν μείζονα ρόλο στη σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, ανακαλύπτοντας την κατοχή της μπάλας για την κατοχή, χωρίς να εξυπηρετεί άλλο σκοπό, αλλά και τελειοποιώντας τις δεύτερες επιθέσεις ύστερα από κλέψιμο έξω από τη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου, έναν τρόπο τον οποίο εξάσκησε και εξιδανίκευσε η δική του Ρεάλ Μαδρίτης (η οποία το 2011-2012, υπό τις οδηγίες του, έβαλε 121 γκολ, τα περισσότερα στην ιστορία, και πήρε 100 βαθμούς στη La Liga), το διαμέτρημα της φυσιογνωμίας του ήταν πάντα ένας παρτενέρ που ο θυμός ήθελε να χορέψει βαλς μαζί του. Ποτέ άλλος είχε προκαλέσει τόσο πολύ αυτόν το σύλλογο, με την παγκόσμια εμβέλεια. Ήταν λες και όταν ο Άδωνις είπε ότι ήταν πιο όμορφος από τους Θεούς, το έκανε σε ζωντανή μετάδοση. Η ιστορία του απέναντι στους Καταλανούς ήταν που τον κατέστησε στο νούμερο ένα θύτη στο δεύτερο μισό της πρώτης δεκαετίας για τον νέο αιώνα.

Η ιστορία του, βεβαίως, επεκτείνεται, ωστόσο απέναντι στους 'μπλαουγκράνα' η σκιαγράφηση αφορούσε αποκλειστικά σε έναν κινηματογραφικό ήρωα. Έναν από εκείνους που κατά τη διάρκεια της ταινίας, η αμφιθυμία γίνεται το όχημά του, για να δημιουργήσει θολούρα στο κοινό. Θέλεις στ' αλήθεια την τιμωρία του; Ή προτιμάς να κερδίσει μεν το καλό, αλλά εκείνος να την σκαπουλάρει;

Η... βαναυσότητα του κακού Μουρίνιο θα μπορούσε να αντιστοιχεί στους πλέον παράφρονες ρόλους του σινεμά:

Κλίμακα Λεξ Λούθορ ('Σούπερμαν', Τζιν Χάκμαν)

Φυσικά, η βόλτα του μέσα στον αγωνιστικό χώρο του 'Καμπ Νόου', με το δεξί χέρι τεντωμένο και το δάχτυλο να δείχνει τον ουρανό, στις 28 Απριλίου 2010, και τον τερματοφύλακα της Μπαρτσελόνα, Βίκτορ Βαλντές, να του επιτίθεται για να τον απομακρύνει, είναι εικονική. Έχει προηγηθεί η χαρακτηριστική χειρονομία με το δεξί χέρι, αφού το αριστερό ήταν μονίμως στην τσέπη, που δείχνει φλυαρία (η μίμηση του στόματος της πάπιας) κατά τη διάρκεια του ματς, όταν οι οπαδοί των 'μπλαουγκράνα' τού σούρνουν τα εξ αμάξης.

Παρά την ήττα με 0-1, η Ίντερ προκρίθηκε στον τελικό και κατέκτησε το πρώτο δικό της Κύπελλο Πρωταθλητριών με το 2-0 επί της Μπάγερν στις 22 Μαΐου 2010 στο 'Σαντιάγκο Μπερναμπέου' (ένα μέρος που ήταν συμβολισμός, αφού θα γινόταν το... σπίτι του την επόμενη 3ετία) μετά το 1965 και 3ο συνολικά, ενώ ο Μουρίνιο μπήκε στην επίλεκτη κατηγορία τεχνικών που έχουν κατακτήσει το τρόπαιο με διαφορετικές ομάδες. Τότε ήταν μόνο ο Ερνστ Χάπελ (Φέγενορντ 1970, Αμβούργο 1983) και ο Ότμαρ Χίτσφελντ (Ντόρτμουντ 1997, Μπάγερν 2001), έπειτα προστέθηκαν και οι Κάρλο Αντσελότι (Μίλαν 2003, 2007, Ρεάλ 2014) και Γιουπ Χάινκες (Ρεάλ 1998, Μπάγερν 2013). Με τον τελευταίο, μάλιστα, τους ενώνει το γεγονός ότι οι δύο νικηφόροι τελικοί τους ήταν τα δύο τελευταία παιχνίδια στις ομάδες τους. Ο Χάινκες είχε επί της ουσίας απολυθεί πριν από τον τελικό του Άμστερνταμ, το 2-1 των 'μερένγκες' επί της Γιουβέντους, αλλά και αρκετούς μήνες πριν από το νικηφόρο γκολ του Άριεν Ρόμπεν στις 25 Μαΐου 2013, απέναντι στην Ντόρτμουντ. Ο Μουρίνιο είχε συμφωνήσει ήδη και το 2004 και το 2010 με Τσέλσι και Ρεάλ αντιστοίχως.

Το 3-1 στο 1ο ματς στο 'Τζιουζέπε Μεάτσα' είχε έρθει, μεν, με αμφισβήτηση για τις διαιτητικές αποφάσεις, αλλά και με τον Σάουελ Έτό δεξιό μπακ, μία τακτική κίνηση που κατόπιν αποτελέσματος αποθέωσαν οι αναλυτές. Αυτό το παιχνίδι, το 1-0 με το γκολ του Ζεράρ Πικέ στο 84', αποτέλεσε την κορυφή της καριέρας του. Απέναντι σε ένα κοινό που τον φώναζε "μεταφραστή", θυμίζοντάς του ότι ήταν διερμηνέας του σερ Μπόμπι Ρόμπσον στη Βαρκελώνη το 1996, αν και με εκείνον είχε ξεκινήσει το 1992, όταν τον προσέλαβε η Σπόρτινγκ Λισσαβώνας κι έμεινε μαζί του και στον πάγκο της Πόρτο. Ο Μουρίνιο ανταπέδωσε, προσυπογράφοντας μια ιστορία επιτυχίας, μία άνοδο η οποία τον είχε κάνει έναν από τους πλέον επιθυμητούς προπονητές στον κόσμο, αλλά και το μέλλον, μια και ο ίδιος γνώριζε ότι επρόκειτο να γίνει ο τεχνικός της Ρεάλ.

Ασφαλώς, ακόμα μία φωτογραφία που αναδεικνύει την μπριόζα ψυχοσύνθεσή του είναι εκείνη που στήνεται πίσω από τον Γκουαρδιόλα, όταν ο τελευταίος δίνει εντολές στον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Πραγματικά ανεκτίμητη.

Κλίμακα Νταρθ Βέιντερ (Πόλεμος των Άστρων, Ντέιβιντ Πρόουζ)

Δεν είναι ακριβώς ξεχασμένη η ιστορία με το πώς οδηγήθηκε πρόωρα στην πόρτα της συνταξιοδότησης ο διαιτητής Άντερς Φρισκ. Παραμονές του 2ου ματς της φάσης των 16 με την Μπαρτσελόνα, το 2005, ο Μουρίνιο κι η Τσέλσι έπρεπε να νικήσουν χωρίς να δεχθούν γκολ ή, από εκεί κι ύστερα, με ένα γκολ διαφορά. Σε ένα φαντασμαγορικό ημίωρο, η Τσέλσι προηγείται 3-0, η Μπαρτσελόνα μειώνει σε 3-2 και ο Τζον Τέρι βάζει το γκολ της πρόκρισης. Ο Πορτογάλος, αθυρόστομος, βρίσκει τον μπελά του όταν καταγγέλλει ότι ο Φρισκ και ο Φρανκ Ράικαρντ συναντήθηκαν στην ανάπαυλα της πρώτης αναμέτρησης, του 2-1 υπέρ των 'μπλαουγκράνα' στο 'Καμπ Νόου' και μίλησαν. Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία τον τιμώρησε με δύο αγωνιστικές, που σημαίνει ότι θα έχανε τους προημιτελικούς με την Μπάγερν. Ο Φρισκ αποχώρησε για λόγους ευθιξίας και η ζωή συνεχίστηκε, με τον Πορτογάλο να συνεχίζει μην ορρωδεί προ κανενός. Η Μπαρτσελόνα, έναν χρόνο μετά, απέκλεισε την Τσέλσι στο ίδιο στάδιο, με το 2-1 στο Λονδίνο και το 1-1 στη Βαρκελώνη, οπότε πήρε την ικανοποίησή της, αλλά ο καλός Σουηδός διαιτητής δεν ξανασφύριξε.

Κλίμακα Άλφρεντ Μπόρντεν (The Prestige, Κρίστιαν Μπέιλ)

Ο καθαριστής της Τσέλσι, Στιούαρτ Μπένστον, μεταφέρει ένα μεταλλικό καλάθι από τα αποδυτήρια της ομάδας. Οι 'μπλε' έχουν αποκλείσει την Μπαρτσελόνα στη φάση των 16, με το 'τσιγάρο' του Ροναλντίνιο και την κεφαλιά του Τέρι, το 4-2. Ο Μουρίνιο είχε τιμωρηθεί για δύο παιχνίδια. Όμως από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία δεν είναι καθόλου σίγουροι ότι δεν θα είχε επαφή με τους παίκτες του στις 6 Απριλίου 2005, ανήμερα του 1ου προημιτελικού. Ο Μουρίνιο βρίσκεται από νωρίς στο 'Στάμφορντ Μπριτζ', διότι "ήταν ανάγκη να είμαι κοντά στους παίκτες μου". Όμως "το δύσκολο δεν ήταν να μπω, αλλά να βγω". Ο Μπένστον τον βάζει στο καλάθι με τα άπλυτα κι η αρχικά ήσυχη βόλτα γίνεται το... μεροκάματο του τρόμου, όταν γίνονται αντιληπτοί οι αξιωματούχοι της UEFA. Ο καθαριστής της Τσέλσι κλείνει το καλάθι, με τον Μουρίνιο να μην μπορεί να αναπνεύσει. Οι 'μπλε' νίκησαν 4-2 εκείνο το βράδυ και με την ήττα 2-3 στο Μόναχο προκρίθηκαν στους ημιτελικούς του Champions League.

Κλίμακα Τζόκερ (The Dark Knight, Χιθ Λέτζερ)

Η κόντρα του με την Μπαρτσελόνα πριν πάει στη Ρεάλ ουσιαστικά τέλειωσε στις 31 Οκτωβρίου 2006. Ήταν το γκολ του Ντιντιέ Ντρογκμπά, πάλι στο 'Καμπ Νόου', στη φάση των ομίλων του Champions League. Ο Μουρίνιο πανηγύρισε φυσικά τρέχοντας προς το μέρος που πανηγύριζαν οι παίκτες του.

Οι πανηγυρισμοί είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγελματικού βιογραφικού του. Στο 3-2 επί της Σίτι με τη Ρεάλ, στις 18 Σεπτεμβρίου 2012, πρεμιέρα των ομίλων, πανηγύρισε άκρως ποδοσφαιρικά, σέρνοντας το πανάκριβο παντελόνι του στον αγωνιστικό χώρο του 'Σαντιάγκο Μπερναμπέου'. Αν δεν τον ήξεραν στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, τον είχαν ήδη μάθει. Είχε κλωτσήσει ένα μπουκάλι το 2011, στο 4-2 επί της Βιγιαρεάλ. Τελευταίος αξιομνημόνευτος πανηγυρισμός για το Champions League, στο Τορίνο, το 2-1 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Γιουβέντους στις 7 Νοεμβρίου 2018, όταν, με τη λήξη του ματς, μπήκε στο γήπεδο βάζοντας το δεξί χέρι του στο αυτί του. Η νίκη είχε προέλθει από ανατροπή, στο 86' και στο 89'. Μόλις 20 μέρες αργότερα, έσπασε γυάλινα μπουκάλια όταν ο Μαρουάν Φελαϊνί σκόραρε στις καθυστερήσεις, για να νικήσουν 1-0 οι 'κόκκινοι διάβολοι' τους Γιουνγκ Μπόις από την Ελβετία. Φέτος, στο 2-1 της Τότεναμ επί των Γουλβς, έκανε επίσης το γνωστό γλίστρημα, σε μικρότερη εμβέλεια χώρου. Το λες και ωριμότητα.

Κλίμακα Τζον Ντο (Se7en, Κέβιν Σπέισι)

Στο πρώτο διάσημο σπριντ του, μέσα στο 'Ολντ Τράφορντ', αφού ο Κοστίνια είχε ισοφαρίσει τη Γιουνάιτεντ σε 1-1 στο 90' κι η Πόρτο προκρινόταν με το 2-1 του 1ου ματς στο 'Ντάς Άντας' στους προημιτελικούς του Champions League το 2004. Ο Μουρίνιο διέσχισε όλη την εξωτερική γραμμή για να πανηγυρίσει με τους παίκτες του, απέναντι σε εξαγριωμένους οπαδούς της Γιουνάιτεντ, οι οποίοι τον έλουσαν με βρισιές, την ώρα που εκείνος αποχωρούσε για να μπει στα αποδυτήρια και να πανηγυρίσει με τους παίκτες του την πρόκριση.

Ο ίδιος, άλλωστε, τη Μεγάλη Τετάρτη του 2004, ήταν βέβαιος για την πρόκριση της Πόρτο στον τελικό του Champions League. Τότε, η Ντεπορτίβο λα Κορούνια ανέτρεψε το εις βάρος της 1-4 από τη Μίλαν, επικρατώντας της 4-0 στο 'Ριαθόρ', κι ο Μουρίνιο έστειλε μήνυμα στο συνεργάτη του, γράφοντάς του: "Περάσαμε". Η Πόρτο όντως προκρίθηκε στον τελικό, με το 1-0 στην ίδια έδρα και κατέκτησε το τρόπαιο με το 3-0 επί της Μονακό.

Κλίμακα Χανς Γκρούμπερ (Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει, Άλαν Ρίκμαν)

Στην κατηγορία της βεντέτας, η Λίβερπουλ είναι αμέσως μετά την Μπαρτσελόνα. Εδώ, άλλωστε, πρόκειται για μία κόντρα η οποία δεν περιορίζεται, μόνο, εκτός συνόρων, αλλά ενυπήρχε (μαζί με τις λογομαχίες του με τον Αρσέν Βενγκέρ, κατά κύριο λόγο) μέσα στο Νησί. Για το δάχτυλο στο στόμα, που πρόσταζε τους φίλους των 'κόκκινων' να σωπάσουν, στον τελικό του League Cup 2005, υπάρχει το γκολ-φάντασμα του Λουίς Γκαρσία στον 2ο ημιτελικό του Champions League την ίδια χρονιά στο 'Άνφιλντ', όταν δήλωσε, βεβαίως, ότι "ο βοηθός σκόραρε", "ο κόσμος σκόραρε", με την Τσέλσι εκτός τελικού. Και για τον δεύτερο διαδοχικό αποκλεισμό, στους ημιτελικούς της ίδιας διοργάνωσης το 2007, υπάρχει ο έξαλλος πανηγυρισμός του στο 2-0 των 'μπλε' στο 'Ανφιλντ', το 2014, με το περίφημο γλίστρημα του Στίβεν Τζέραρντ, που κόστισε (;) το πρωτάθλημα στη Λίβερπουλ. Πολλοί, μάλιστα, τον θυμήθηκαν τη βραδιά του 4-4, στις 14 Απριλίου 2009, όταν η Τσέλσι απέκλεισε επιτέλους τους 'κόκκινους', αφού αναρωτιόντουσαν πώς άραγε να αισθανόταν, που όχι μόνο το δικό του δημιούργημα τα κατάφερε, αλλά και που το έκανε με ένα τέτοιο, ιλιγγιώδες, σκορ.

Υπάρχει, επίσης, το ξέσπασμά του για το πώς συμπεριφέρονταν οι διαιτητές στον Γιούργκεν Κλοπ και πώς στον ίδιο, έπειτα από τη 'λευκή' ισοπαλία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τη Χαλ το 2018 και βέβαια το τελευταίο παιχνίδι του ως προπονητή της Γιουνάιτεντ, το 1-3 στο 'Άνφιλντ' στις 16 Δεκέμβρη 2018, με τον αστικό μύθο να αναφέρει ότι σε εκείνο το ματς ο Μουρίνιο είχε πει στον Κλοπ πως η Λίβερπουλ θα έπρεπε να έχει κατεβάσει ταχύτητα.

Κλίμακα Στάνσφιλντ (Λεόν, Γκάρι Όλντμαν)

Ήταν η νύχτα της 18ης Σεπτεμβρίου 2007, όταν, ύστερα απ' την ισοπαλία στο 'Στάμφορντ Μπριτζ' με τη Ρόζεμποργκ, ο Ρομάν Αμπράμοβιτς πήρε την απόφαση να απολύσει τον Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος, που πριν από 5 χρόνια έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία που οι διοικήσεις των ομάδων που προπονούσε ξόδεψαν, κατά τη διάρκεια της θητείας του, 1.000.000.000 λίρες για μεταγραφές, πήρε μια ξεδιάντροπη αποζημίωση. Το πλέον ανερυθρίαστο, όμως, ήταν ότι ζήτησε από τον Ρώσο μεγιστάνα να του αγοράσει μία από τις ελάχιστες στον κόσμο τετράθυρες Ferrari και να του δώσει τα... ρέστα. Ούτως ή άλλως, από την Πόρτο κι έπειτα ο Μουρίνιο δεν έχει μόνο ένα πελώριο κασέ, που ουσιαστικά ανέβασε τις τιμές των προπονητών στην αγορά, αλλά και τις αποζημιώσεις τους σε περίπτωση απόλυσης, αλλά κι έναν ελιτίστικο τρόπο να διαλέγει τα κλαμπ που προπονεί.

Ειναι πια δεδομένο ότι, στα 57 του, 'Special One' δεν υπάρχει. Αυτήν τη στιγμή, ενσαρκώνει έναν μεσήλικο που απολαμβάνει ένα παιχνίδι που αγάπησε μέχρι τελευταίας ρανίδας, διότι περισσότερο από ό,τι άλλο στον κόσμο αγαπάει τον εαυτό του, αυτή η υπέρμετρη κινησιογόνος δύναμη, και το αντικαθρέφτισμά του στον αγωνιστικό χώρο τον κάνει να νιώθει ακόμα πιο δυνατός. Τώρα, κάθε κίνησή του φέρνει στο φλέγμα της χώρας που απολαμβάνει περισσότερο από κάθε τι άλλο να δουλεύει. Η καριέρα του, όμως, βρίσκεται σε κίνηση, η ενεργητικότητά του παραμένει στα γνώριμα υψίπεδα και είναι βέβαιο πως, να είναι γερός και δυνατός, θα απομυζήσει ό,τι γίνεται από αυτήν. Το ματς με τη Λειψία, άλλωστε, είναι μια νέα αρχή.

Ποιες ομάδες θα περάσουν στα προημιτελικά του Champions League; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: