Αύγουστος : Όπου και να κοιτούσες έβλεπες κόσμο, στους δρόμους, στις καφετέριες, στα σπίτια. Φωνές, χαμόγελα παντού. Όπως και κάθε χρόνο.
Όλοι ξέραμε όμως ότι και πάλι θα είναι παροδικό αυτό. Ξέραμε ότι προς τα τέλη του μήνα, το πολύ ως αρχές του επόμενου, δεν θα υπήρχε πια αυτό. Θα αντικρίζαμε μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Την ακριβώς αντίθετη εικόνα. Όπου και να κοιτούσες θα έβλεπες ελάχιστο κόσμο, στους δρόμους, στις καφετέριες, στα σπίτια. Περνώντας από τους δρόμους θα αντίκριζες «κλειστά» σπίτια. Αυτό συμβαίνει πολλά χρόνια τώρα, πλέον το έχουμε συνηθίσει.
Δεκέμβριος : Ο μήνας των Χριστουγέννων. Ήδη έχουν αρχίσει να στολίζονται γιορτινά οι πόλεις. Δειλά δειλά και τα χωριά, περιμένοντας τις γιορτές των Χριστουγέννων.Ειδικά τα χωριά, περιμένουν και τους ανθρώπους τους, που τον υπόλοιπο καιρό λείπουν λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Όμως σε αυτό το χωριό, συμβαίνει το αντίθετο. Κόσμος φεύγει και πηγαίνει στους συγγενείς που βρίσκονται κυρίως στο εξωτερικό, στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ολλανδία.
Πηγαίνει σε αυτούς που κάθε Αύγουστο έρχονται και ζωντανεύουν το χωριό. Κυρίως είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που πηγαίνουν στα παιδιά τους για να γιορτάσουν όλοι μαζί αυτήν την οικογενειακή γιορτή. Γιατί όλοι μας θέλουμε τα Χριστούγεννα να τα περάσουμε με τις οικογένειες μας και γενικά τους ανθρώπους που αγαπάμε.
Είναι όμως και μικρά παιδιά, παιδιά του δημοτικού, αλλά και μεγάλα παιδιά, του γυμνασίου και του λυκείου, που μόλις κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές των Χριστουγέννων , θα φύγουν για αυτές τις χώρες, στις οποίες δραστηριοποιούνται επαγγελματικά οι γονείς τους. Για να βρεθούν μαζί αυτές τις οικογενειακές μέρες.
Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις είναι τέτοιες που δεν τους δίνουν περιθώρια αυτή την περίοδο να ξεκλέψουν λίγο χρόνο, ώστε να επισκεφτούν το αγαπημένο τους χωριό και να βρεθούν σε αυτό αυτές τις μέρες.
Τα Χριστούγεννα λοιπόν, που σε όλη την Ελλάδα, τα χωριά γεμίζουν με κόσμο, όπως και το Πάσχα αλλά και το καλοκαίρι, υπάρχει ένα χωριό που όχι μόνο δεν γεμίζει από κόσμο, αλλά αδειάζει ακόμη περισσότερο.
Αυτό δεν το είχαμε συνηθίσει, αλλά από ότι φαίνεται θα πρέπει να αρχίσουμε να το συνηθίζουμε σιγά σιγά.
Ελάχιστη μένουν πίσω και σε συνδυασμό με το κλίμα των ημερών, δημιουργείτε πιο εύκολα αυτή η μελαγχολία, η λεγόμενη «κατάθλιψη των Χριστουγέννων».