Με μια δέσμη χαρτιά στο χέρι και το τηλέφωνο στο αυτί όλη μέρα αλλά δίχως να χάνει ποτέ την αξιοπρέπειά του προσπαθεί, μάταια προς το παρόν, να δαμάσει ο Χριστάκης Χαραλάμπους κάτοικος Πέγειας το τέρας της γραφειοκρατίας στην Κύπρο.
Ο Γολγοθάς που έχει να ανέβει μοιάζει να μην έχει τέλος αφού μετά την απώλεια του ενός του ποδιού ο κ. Χαραλάμπους τρέχει από το ένα ιατροσυμβούλιο στο άλλο και συμπληρώνει την μια αίτηση μετά την άλλη για παροχή βοήθειας, δίχως όμως οποιοδήποτε θετικό για τον ίδιο αποτέλεσμα.
Η μάταιη προς το παρόν προσπάθειά του τον οδήγησε σε ένα δημόσιο ξέσπασμα, αναζητώντας ως ύστατη λύση τη δημοσιοποίησή του προβλήματός του μέσω των Μέσων Ενημέρωσης ή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Την περασμένη Πέμπτη έγραψε δημόσια στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ότι θέλει να μιλήσει δημόσια για πρόβλημά του και όπως ο ίδιος μαρτυρεί μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες επικοινώνησαν μαζί του από το Γραφείο Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος για να του εξηγήσουν που “κόλλησαν” οι διαδικασίες και δεν μπορούν να προχωρήσουν.
Το πρόβλημα υγείας
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν σύμφωνα με τον κ. Χαραλάμπους το 2008 και επιδεινώθηκαν το 2012 με ένα πρόβλημα υγείας με διαβήτη. Στην πορεία λόγω της ασθένειας ο κ. Χριστάκης, όπως αναφέρει στην “Σ” έχασε αρκετό βάρος μέχρι που ήρθε ένας τραυματισμός στη δουλειά που εργαζόταν ως οδηγός σαφάρι στον Ακάμα. “Τραυματίστηκα στο κάτω μέρος του ποδιού και τελικά η πληγή μολύνθηκε. Ακολούθησε οστεομυελίτιδα και κρίθηκε αναγκαίο να προχωρήσουν οι γιατροί στην αποκοπή του ποδιού μου.
“Αρχικά αρνήθηκα, δεν δέχθηκα και δεν μπορούσα να το δεχθώ”. Στην πορεία όταν το πρόβλημα επιδεινώθηκε και όταν ο γιατρός μου εξήγησε ότι αν δεν κοπεί το πόδι λόγω της συψεμίας μπορεί να πεθάνω αναγκάστηκα να δεχθώ, αν και ένιωθα ότι με το να κοπεί το πόδι μου θα τελειώσει η ζωή μου.
Μη έχοντας επιλογή και έχοντας κατά νουν ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο το κράτος θα είναι δίπλα μου προχώρησα με βαριά καρδιά και δέχθηκα να χάσω το ένα μου πόδι. Από τότε δυστυχώς ξεκίνησε και ο Γολγοθάς μου. Με απέρριψαν τρεις φορές από το ΕΕΕ αλλά με απέρριψαν και από τη σύνταξη ανικανότητας καθώς και για επιδόματα ασθενείας που προηγήθηκαν λόγω των μειωμένων Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Πρέπει να σας πω ότι και λόγω των μειωμένων Κοινωνικών Ασφαλίσεων που κατέβαλα στο παρελθόν ως υπάλληλος σε γραφείο ταξί, αλλά και λόγω του ότι από το 2016 που δεν εργάζομαι για λόγους Υγείας δεν έχω κοινωνικές ασφαλίσεις σήμερα είμαι αβοήθητος και ζω εγκλωβισμένος σε αυτή την κατάσταση.
Για να βρω μια λύση απευθύνθηκα μέχρι και το Υπουργείο Ευημερίας από το 2019 αλλά πάλι δίχως καμία απάντηση.
Σήμερα το μόνο που έχω στα χέρια μου είναι τις πολλαπλές απορρίψεις από το ΕΕΕ, την απόρριψη της από το ταμείο για τη σύνταξη ανικανότητας αλλά και την απόρριψη κινητικής αναπηρίας. Διαρωτούμαι ειλικρινά πως θα περάσω;
“Όταν με έπιασαν τελευταία φορά να μου πουν ότι δεν δικαιούμαι τίποτα τους είπα καλύτερα να μου πουν να πάω να πεθάνω να ησυχάσω, δεν ξέρω τι άλλο να σας πω”.
Η απόρριψη από το ΕΕΕ
Δίχως να κρύβει την αλήθεια αλλά με την απόγνωση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του ο Χριστάκης Χαραλάμπους αναφέρετε στους λόγους για τους οποίους το αίτημα του για να γίνει λήπτης του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος απορρίφθηκε. “Εχω περιουσία στο όνομά μου. Είναι το σπίτι μου και δυο χωράφια που έχψ στο χωριό μου τα οποία όμως είναι δεσμευμένα στην Τράπεζα λόγω χρεών.
Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις αλλά αυτή τη στιγμή ούτε το σπίτι ούτε τα χωράφια μπορούν να μου δώσουν λεφτά να ζήσω. Ακόμη και να πουληθούν λέει, πρέπει πρώτα να ξοφληθούν οι υποχρεώσεις και μετά να πάρω εγώ λεφτά αν μείνουν.
Σήμερα αναγκάζομαι να ζω δίχως έσοδά επειδή έχω περιουσία αλλά η ακίνητη περιουσία δεν μπορεί ούτε το ψυγείο να γεμίσει, ούτε στον μπακάλη να πληρώσει τον λογαριασμό.
Η απόρριψη από το Κέντρο Αξιολόγησης Αναπηρίας
Ο κ. Χριστοδούλου ανάμεσα στα χαρτιά που κρατάει και επιδεικνύει ως απόδειξη της απόγνωσής του είναι η τελευταία επιστολή που έφτασε κοντά του και προέρχεται από το Τμήμα Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες.
Η επιστολή αυτή στην πρώτη της παράγραφό γράφει πως σύμφωνα με την αίτηση του ενδιαφερόμενου για το επίδομα βαριάς κινητικής αναπηρίας το Κέντρο Αξιολόγησης Ααπηρίας αποφάσισε μετά την εξέταση του αιτήματος ότι δεν κρίνεται ο αιτητής δικαιούχος του εν λόγω επιδ΄ματος.κοινωνικής παροχής. υπηρεσίας. Σε περίπτωση προσθέτει η επιστολή που η κατάσταση της αναπηρίας σας παρουσιάσει επιδείνωση στο βαθμό που προϋποθέτουν τα κριτήρα της Νομοθεσίας ή του σχεδίου τότε να υποβάλει ξανά νέα αίτηση.
Η διαβίωση σήμερα;
Σήμερα ο Χριστάκης Χαραλάμπους, γνωστός στους φίλους τους ως Κρις, προσπαθεί να βγάλει καθημερινά το ψωμί του φτιάχνοντας σάντουιτς και καφέδες ως πλανοδιοπώλης. Μη έχοντας καν σταθερό σημείο εργασίας, αφού μετακινείται ανάλογα με τις συνθήκες βρίσκεται αναγκασμένος να περιμένει όλη μέρα στους δρόμους για να πάρει μερικά λεφτά που θα μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες του.
Ρωτώντας τον αν βγαίνει το μεροκάματο ο ίδιος απαντά πως ευτυχώς που υπάρχει και ο αδελφός του και τον ενισχύει οικονομικά διαφορετικά τα πράγματα θα ήταν ακόμη χειρότερα.
Ο κ. Χαραλάμπους είναι πατέρας τριών παιδιών από δυο γάμους όμως σήμερα ένεκα και της πιο πάνω κατάστασης διαμένει ολομόναχος στο σπίτι του στην Πέγεια. Δεν ζητιανεύω, δεν είμαι επαίτης λέει με περηφάνεια, διεκδικώ απλά βοήθεια και στήριξη από το κράτος. Αν δεν μπορώ να έχω ένα επίδομα, μια βοήθεια και ένα ελάχιστο έσοδο πως θα μπορέσω να ζήσω, τι πρέπει να κάνω, ας το δουν επιτέλους κάποιοι, δεν είναι μόνο το γράμμα του Νόμου που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αλλά και το πνεύμα. Η ύστατη προσπάθειά μου αυτή, δημοσιοποιώντας το πρόβλημά μου σκοπό έχει να ευαισθητοποιήσει τους μηχανισμούς του κράτους, του υπουργείου αλλά και της Προεδρίας της Δημοκρατίας για να σταθούν δίπλα μου έστω και την υστάτη.
