Στο χωριό καταγωγής τους Κισσό Αγίου Βασιλείου πραγματοποίησαν τη δεύτερη συνάντησή τους πρόσφατα οι Στρατιδάκηδες. Η πρώτη συνάντηση είχε γίνει στις 3 Αυγούστου 2014 στο υποστατικό του Γιώργη Στρατιδάκη (Μανελογιώργη) στη Βιράν Επισκοπή. Εκεί είχε πρωτοακουστεί η ιδέα οι οικογενειακές συγκεντρώσεις να συνεχιστούν και να διευρυνθούν, όχι μόνο για τη σύσφιξη των δεσμών των παλιότερων αλλά και για τη γνωριμία των νεότερων απογόνων μεταξύ τους.
Η δεύτερη συνάντηση δεν μπορούσε παρά να γίνει στο χωριό πρώτης αναφοράς του σογιού. Από αυτό είχε ξεκινήσει περί το 1830 ο πρόγονος των Κατωχωριανών Στρατιδάκηδων Κωνσταντίνος, οι απόγονοι του οποίου απλώνονται σήμερα στην Πηγή, στο Χαμαλεύρι, στο Σταυρωμένο, στη Βιράν Επισκοπή, στο Ρέθυμνο, στην Αθήνα και αλλού. Στον Κισσό είχαν παραμείνει τα αδέρφια του, από τα οποία εξελίχτηκαν τέσσερις γενεαλογικοί κλώνοι, που απλώθηκαν, πέραν του Κισσού, στο Σπήλι, στο Γερακάρι, στον Κεραμέ, στη Μεσσαρά και μακρύτερα. Οπωσδήποτε η οικογένεια τοποθετεί τη μακρινή καταγωγή της στους Στρατίκηδες του Ομπρόσγιαλου των Σφακίων, ένας κλάδος των οποίων μετοίκησε αναγκαστικά μετά την επανάσταση του 1770 στον Άγιο Βασίλειο και ένας άλλος στα Σκούρβουλα του Ηρακλείου.
Την Κυριακή 24 Μαΐου λοιπόν οι Στρατιδάκηδες του Κισσού επισκέφτηκαν το προγονικό τους χωριό και ξαναβρέθηκαν με τους εκεί αλλά και τους γύρω από τον Κισσό συγγενείς. Το κάλεσμα έκανε ο Χαράλαμπος Στρατιδάκης, ο οποίος με την οικογένειά του ήταν και ο τελετάρχης της εκδήλωσης. Αρχικά όλοι μαζί οι πρωτοαφιχθέντες επισκέφτηκαν με τα πόδια την επανασυσταθείσα Ιερά Μονή Αγίου Πνεύματος. Εκεί τους ξενάγησε και τους μίλησε ο πατέρας Βαρθολομαίος, ο οποίος και έχει εκεί τη μετάνοιά του. Στη συνέχεια επισκέφτηκαν την πατρογονική ανατολική συνοικία του χωριού και τον ενοριακό ενετικό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα.
Το τρικούβερτο τραπέζι στρώθηκε στην πλατεία του χωριού, κάτω από τους δύο γιγαντιαίους πλατάνους, που θεριεύουν με τα νερά της όμορφης Κισσανής κρήνης και σκορπούν τριγύρω τη δροσιά τους. Εκεί τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε ο οικοδεσπότης, ο οποίος και παρέλαβε το βιβλίο των οικογενειακών συγκεντρώσεων, μιλώντας στη συνέχεια για την ιστορία του χωριού αλλά και για τους προπάτορες της οικογένειας. Από το γλέντι δεν μπορούσε να λείψει η μουσική και το τραγούδι, υπό τον γιο του οικοδεσπότη, λυράρη Ζαχαρία Στρατιδάκη, όπως και τα αποχαιρετιστήρια κανίσκια.
Όλοι όσοι πήραν μέρος αλλά και όσοι δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν λόγω υποχρεώσεων θα ήθελαν να ευχαριστήσουν από καρδιάς την οικογένεια του Χαράλαμπου Στρατιδάκη και να του ευχηθούν μακροημέρευση και πολλά δισέγγονα αλλά και να έχει πάντα την υγεία του, ώστε να μη σταματήσει να πρεπίζει το χωριό και τη σογιά του.
Χάρης Στρατιδάκης
