Για άλλη μια χρονιά, 41 μαθητές της Γ΄ και Β΄ τάξης και οι καθηγήτριες Κουκλινού Καλλιόπη, Μπιρικάκη Ευγενία, Παπαδογιάννη Μαρία και Ψαράκη Μαρία του 3ου Γυμνασίου Ρεθύμνου, ζήσαμε μια φανταστική εκπαιδευτική εμπειρία, ταξιδεύοντας στην ιστορική πόλη του Μονάχου στη Γερμανία και το πανέμορφο Στρασβούργο στη Γαλλία.
Η αρχή του ταξιδιού από το Ρέθυμνο δεν προμηνυόταν καλή, μια και τα άσχημα καιρικά φαινόμενα είχαν ήδη αρχίσει να πλήττουν το νησί και το λεωφορείο που μας μετέφερε στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, πολύ νωρίς τα ξημερώματα της Δευτέρας 25 Φεβρουαρίου 2019, ίσα ίσα που πρόλαβε να περάσει από τις Σίσες και το Φόδελε. Ευτυχώς, το ταξίδι με το αεροπλάνο μάς αποζημίωσε και ο καιρός στο Μόναχο, όπου φτάσαμε γύρω στις 10.00 π.μ. τοπική ώρα, ήταν ανοιξιάτικος.
Όταν φτάσαμε στο κέντρο της πόλης του Μονάχου, ξεκίνησε η περιήγησή μας από την πλατεία Marienplatz, στο νέο και το παλιό Δημαρχείο, με τις διάσημες καμπάνες (Glockenspiel). Εκεί θαυμάσαμε την Peterskirche, την παλαιότερη εκκλησία της κεντρικής πόλης, την Frauenkirche με τους δύο πύργους-καμπαναριά, που θεωρείται και σύμβολο της πόλης, αλλά και την Viktualienmarkt, την υπαίθρια πλατεία με τα ψητοπωλεία και τα παραδοσιακά εδέσματα, γραφικά μαγαζάκια με λουλούδια και αναμνηστικά και, φυσικά, άφθονη μπύρα! Η τελευταία αυστηρά για ενήλικες, σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο.
Επόμενος σταθμός ήταν το τεράστιο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Allianz Arena, χωρητικότητας 71.137 θεατών! Οι κερκίδες, το θερμαινόμενο γρασίδι, τα αποδυτήρια των ομάδων, των διαιτητών και των προπονητών, οι μπουτίκ της FC Bayern Μονάχου και της TSV Μόναχο 1860 μας εντυπωσίασαν. Μάλιστα, ο ξεναγός μάς άφησε για λίγο να γίνουμε ποδοσφαιριστές, δίνοντάς μας την ευκαιρία να κατέβουμε τις σκάλες που οδηγούν στον αγωνιστικό χώρο. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το γήπεδο εξωτερικά φωτίζεται με χρωματισμό ανάλογο με τη γηπεδούχο ομάδα: Bayern Μονάχου-κόκκινο, Μόναχο 1860-μπλε. Όταν γηπεδούχος είναι η Εθνική Γερμανίας, το χρώμα είναι άσπρο.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τον Olympiaturm, τον πύργο της ραδιοτηλεόρασης, ύψους 185 μ. Η άνοδος με τον ανελκυστήρα γίνεται με ταχύτητα 7m/sec! Το πρώτο επίπεδο είναι στεγασμένο και μας δόθηκε η ευκαιρία να θαυμάσουμε την πόλη του Μονάχου από ψηλά. Η θέα, όμως, από το ανοικτό επίπεδο στα 190 μ. μας έκοψε την ανάσα. Αν και φυσούσε και έκανε αρκετό κρύο, μπορέσαμε να θαυμάσουμε το Ολυμπιακό πάρκο, που βρίσκεται ακριβώς από κάτω, καθώς και το στάδιο, όπου έγιναν οι μοιραίοι Ολυμπιακοί αγώνες του 1972. Μπορέσαμε, ακόμα, να βγάλουμε ονειρεμένες φωτογραφίες και να απολαύσουμε ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα!
Αργότερα, καταλήξαμε στο ξενοδοχείο, στο κέντρο της πόλης, και την επομένη ξεκινήσαμε για νέες εμπειρίες, αφού πρώτα γευτήκαμε ένα πλουσιότατο πρωινό. Αμέσως μετά, επισκεφθήκαμε το 2ο Ελληνικό Γυμνάσιο Μονάχου, έπειτα από την πρόσκληση που είχαμε λάβει. Σ΄ αυτό το πλαίσιο είχε προηγηθεί μία πρώτη γνωριμία μεταξύ των μαθητών μέσω αλληλογραφίας, την οποία σκοπεύουμε να διατηρήσουμε. Η γνωριμία με τον Διευθυντή, τους καθηγητές και τους μαθητές του, ήταν συγκινητική. Συζητήσαμε, ανταλλάξαμε απόψεις (ακόμα και για τις καταλήψεις…), μοιραστήκαμε αγωνίες και προβληματισμούς, τους δώσαμε τα δώρα που τους κρατούσαμε, φωτογραφηθήκαμε, προσκαλέσαμε μαθητές και καθηγητές στο Ρέθυμνο και αποχωρήσαμε για τον επόμενο προορισμό.
Η κινηματογραφική εταιρία παραγωγής ταινιών Bavaria Film, που ιδρύθηκε το 1919, ήταν μια ιδιαίτερη εμπειρία για όλους μας. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες στην Ευρώπη, όπου έχουν γυριστεί πολλές γνωστές ταινίες μεγάλων σκηνοθετών, όπως ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο Όλιβερ Στόουν κ.ά., αλλά και σκηνές με ειδικά εφέ από ταινίες, όπως «Άστεριξ και ο Όβελιξ εναντίον Καίσαρα», «Big game» κ.ά. Σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους, είχαμε την ευκαιρία να δούμε πώς γυρίζονται σκηνές μέσα αλλά και πάνω σε τρένο, καθώς και πώς στήνεται ένα δελτίο καιρού!
Ακολούθως, επισκεφθήκαμε το μουσείο της BMW Welt και ο ενθουσιασμός όλων ήταν ολοφάνερος. Αυτοκίνητα πολυτελείας και μηχανές μεγάλου κυβισμού έγιναν πόλος έλξης και όλοι “οδηγήσαμε” για λίγο και φωτογραφηθήκαμε με μοντέλα αυτοκινήτων και μηχανών, για όλα τα γούστα. Ακόμα και Rolls Royce θαυμάσαμε. Όσο για τις τιμές, αφήστε το καλύτερα…
Εκδρομή χωρίς ψώνια στα μαγαζιά γίνεται; Δε γίνεται! Γι΄ αυτό επόμενος σταθμός για φαγητό και ψώνια ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα του Μονάχου, το Riem Arcaden. Τρεις ώρες μείναμε εκεί, αλλά κι άλλες τόσες να είχαμε δε θα μας έφταναν…
Η βραδινή μας έξοδος, τη δεύτερη μέρα παραμονής μας στο Μόναχο, έγινε στην ελληνική ταβέρνα Minoa, ενός συντοπίτη μας, του κ. Κουγιουμουτζή Μανώλη, που ζει και εργάζεται χρόνια στην πόλη. Στον κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο απολαύσαμε, κυρίως, τη γνωστή γερμανική σπεσιαλιτέ Schnitzel με Jaegersauße, τηγανιτές πατάτες, σαλάτα και αναψυκτικό, βεβαίως-βεβαίως… Διασκεδάσαμε και χορέψαμε με κρητικούς χορούς και τραγούδια και θυμηθήκαμε για λίγο την αγαπημένη μας Κρήτη!
Την επόμενη μέρα, πήραμε τις βαλίτσες μας και ξεκινήσαμε για το Νταχάου, που βρίσκεται 20 χλμ. βορειοδυτικά του Μονάχου. Η επίσκεψη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου της ναζιστικής Γερμανίας του Αδόλφου Χίτλερ ήταν συγκλονιστική. Μια τραγική σελίδα της ιστορίας του Β΄ παγκοσμίου πολέμου ήταν εκεί και μας περίμενε να την ανακαλύψουμε, να αναρωτηθούμε, να μάθουμε, αλλά και να υποσχεθούμε, στη μνήμη των θυμάτων, ότι εμείς τα νέα παιδιά δε θα επιτρέψουμε να συμβεί ξανά κάτι παρόμοιο στην ανθρωπότητα.
Στη συνέχεια διασχίσαμε, με το λεωφορείο μας, τις τέσσερις μεγάλες βασιλικές λεωφόρους του 19ου αι., με τα υπέροχα επίσημα κτίρια, που συνδέουν την κεντρική πόλη του Μονάχου με τα τότε προάστιά της. Ξεκινώντας από το Odeonsplatz στο βόρειο περιθώριο της παλιάς πόλης βρεθήκαμε στην εντυπωσιακή Königsplatz με τα Προπύλαια σχεδιασμένα σε δωρικό ρυθμό, τη Γλυπτοθήκη σε ιωνικό και το Κρατικό Μουσείο Κλασικής Τέχνης σε κορινθιακό. Νομίζαμε πως, ξαφνικά, βρεθήκαμε στην αρχαία Ελλάδα και θυμηθήκαμε ότι ο βασιλιάς της Βαυαρίας Λουδοβίκος Α΄, φιλέλληνας και φίλος των τεχνών, διέταξε την ανέγερση πολλών νεοκλασικών κτιρίων, με πρότυπο την αρχιτεκτονική της αρχαίας Ελλάδας! Ο δευτερότοκος γιος του Όθωνας επιλέχτηκε ως ο πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας, το 1832. Εννοείται ότι βγάλαμε και εδώ πάρα πολλές ομαδικές φωτογραφίες, με το υπέροχο πανό που είχαμε φτιάξει στο σχολείο μας!
Η Residenz, ένα από τα σημαντικότερα μουσεία τέχνης της Ευρώπης για εσωτερική διακόσμηση, ήταν ο τελευταίος προορισμός στο Μόναχο. Το μουσείο-παλάτι Βαυαρών δούκων και βασιλιάδων βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και αποτελείται από 130 εκθεσιακούς χώρους, σε στυλ αναγέννησης, μπαρόκ, ροκοκό και κλασικισμού. Η ξενάγηση κράτησε αρκετή ώρα και κάθε αίθουσα μας εξέπληττε, με τον ιδιαίτερο στολισμό της: ταβάνια χρυσοποίκιλτα, ωραίες τοιχογραφίες, βασιλικές σουίτες, εντυπωσιακή αίθουσα του θρόνου, χαλιά ανεκτίμητης αξίας, περίτεχνα έπιπλα, πίνακες και αντικείμενα μιας άλλης εποχής… Η απόλυτη χλιδή!
Μετά από αυτή την επίσκεψη άρχισε το ταξίδι για το Στρασβούργο. Στα μέσα της διαδρομής κάναμε μια στάση στη λίμνη Κωνσταντία (Konstanz-Bodensee) στην πόλη Lindau. Η άφιξή μας εκεί, αργά το απόγευμα, ήταν μια αποκάλυψη. Ένα γαλήνιο τοπίο, δίπλα στα ήσυχα νερά, η γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες και τα χρώματα του δειλινού μάς υπενθύμισαν το μεγαλείο της φύσης! Δε θέλαμε να φύγουμε, συνεχίσαμε, όμως, το ταξίδι και φτάσαμε, βράδυ πια, στο Στρασβούργο.
Την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου επισκεφθήκαμε το Συμβούλιο της Ευρώπης, έναν διεθνή οργανισμό, στον οποίο συμμετέχουν 47 κράτη της Ευρώπης και της ανατολικής περιφέρειάς της, που ιδρύθηκε στις 5 Μαΐου 1949. Η Ελλάδα έγινε μέλος του Συμβουλίου τον Αύγουστο του 1949. Επειδή είχαμε επίσημη πρόσκληση, μας περίμεναν και αφού περάσαμε τον έλεγχο ασφαλείας, ξεναγηθήκαμε στους πιο σημαντικούς χώρους του επιβλητικού κτιρίου. Καθίσαμε σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα και ενημερωθήκαμε για τους σκοπούς και τους στόχους του οργανισμού, όπως η πολιτισμική συνεργασία των χωρών της Ευρώπης, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η εκπαίδευση και το περιβάλλον. Να σημειώσουμε εδώ ότι στον χώρο όπου συνεδριάζουν οι εκπρόσωποι των χωρών βρίσκονται και έξι μικρά δωμάτια για τους μόνιμους διερμηνείς των αντίστοιχων γλωσσών. Ένα από αυτά είναι για την ελληνική γλώσσα και έξω στην αυλή κυματίζει η ελληνική σημαία!
Φύγαμε εντυπωσιασμένοι και κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της πόλης του Στρασβούργου, του ονομαζόμενου Petite France (Μικρή Γαλλία), που χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO το 1988. Το Στρασβούργο είναι μια γραφική και ιδιαίτερα όμορφη πόλη (κάποιοι τη θεωρούν μια μίνι εκδοχή της Βενετίας), μια κοσμοπολίτικη πόλη, με μια ευχάριστη ανάμειξη γερμανικών και γαλλικών στοιχείων, που συνεχώς προσκαλεί τον επισκέπτη να την εξερευνήσει και να τη γνωρίσει. Αυτό κάναμε κι εμείς με μια απολαυστική κρουαζιέρα στον ποταμό Ιλλ και τα κανάλια του. Με τα ακουστικά στα αυτιά και με σύμμαχο τον ηλιόλουστο καιρό, η εμπειρία αυτή θα μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό μας. Με το πλοιάριο να διασχίζει απαλά τα κανάλια, θαυμάσαμε τα πανέμορφα και καλοδιατηρημένα ξύλινα κτίρια της συνοικίας Petite France, τα υπερσύγχρονα κτίρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (το δεύτερο βρίσκεται στις Βρυξέλλες), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Συμβούλιο της Ευρώπης, τη γερμανική συνοικία, τις ωραίες εκκλησίες, τις μεσαιωνικές γέφυρες, τα απομεινάρια οχυρωματικών έργων του 14. αι. και πολλούς κύκνους που έπλεαν στα πρασινογάλανα νερά. Αξιοσημείωτο είναι ότι στις όχθες των καναλιών καθόταν πολύς κόσμος, που μας χαιρετούσε χαμογελώντας ή ανταποκρινόταν στους δικούς μας χαιρετισμούς. Τελικά, πόσο πολλά, απλά και καθημερινά πράγματα μας ενώνουν με άλλους ανθρώπους και πολιτισμούς…
Μόλις αποβιβαστήκαμε από το πλοιάριο και έχοντας λίγο χρόνο στη διάθεσή μας, οδηγηθήκαμε με το λεωφορείο μας στη γερμανική πόλη Καρλσρούη. Εκεί επισκεφθήκαμε τον ζωολογικό κήπο, ο οποίος θεωρείται ένας από τους παλαιότερους ζωολογικούς κήπους στη Γερμανία και λειτουργεί από το 1865. Βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης και έχει περίπου 4.400 ζώα και 250 είδη. Πολλοί από μας είδαν για πρώτη φορά ελέφαντες, λιοντάρια, φώκιες, πολικές αρκούδες και άλλα άγρια ζώα. Αυτός, όμως, που έκλεψε τις εντυπώσεις ήταν ένας τεράστιος ιπποπόταμος, που μασουλούσε αμέριμνος την τροφή του!
Λίγο μετά την επιστροφή μας, ετοιμαστήκαμε για μια νυκτερινή βόλτα στο γραφικό Στρασβούργο. Πρώτα επισκεφθήκαμε το πανέμορφο Bistrot Kalimera της αξιαγάπητης Ελληνίδας Νικόλ Σταύρου, η οποία μας υποδέχθηκε με τη γνωστή ελληνική φιλοξενία και ένα τεράστιο χαμόγελο. Βράδυ πια, και παρά το ψιλόβροχο, περπατήσαμε στους φωτισμένους δρόμους της πόλης και καταλήξαμε στην πλατεία, όπου δεσπόζει ο ύψους 149 μ. γοτθικός Καθεδρικός Ναός του Στρασβούργου, περιτριγυρισμένος από τον ποταμό Ιλλ. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 1439 και ήταν το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο μέχρι το 1847. Εκεί, και παρά το γεγονός ότι το ψιλόβροχο άρχισε αργά αλλά σταθερά να εξελίσσεται σε βροχή, έγινε ένα μικρό θαύμα. Εμείς οι μαθητές του 3ου Γυμνασίου Ρεθύμνου συναντήσαμε μαθητές από μια άλλη χώρα και, ως διά μαγείας, γνωριστήκαμε, μιλήσαμε, κάναμε κύκλο και χορέψαμε δικούς τους και δικούς μας χορούς! Ήταν μια πολύ ζεστή και συγκινητική εμπειρία, που θα μας μείνει αξέχαστη. Ήταν ένα μάθημα ζωής. Ήταν μια απόδειξη ότι όλοι οι άνθρωποι μπορεί να είναι ενωμένοι, ανεξαρτήτως γλώσσας, καταγωγής, θρησκείας... Ήταν ένα μάθημα ενότητας, αγάπης και αλληλεγγύης. Ήταν ένα παράδειγμα προς μίμηση, με πολλούς αποδέκτες. Μετά από λίγο αρχίσαμε να τρέχουμε… Το ψιλόβροχο είχε γίνει βροχή!
Την Παρασκευή 1 Μαρτίου αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο του Baden-Baden και από εκεί πετάξαμε για Ηράκλειο, μέσω Θεσσαλονίκης. Όταν προσγειωθήκαμε, ο καιρός ήταν καλός. Δεν είχε καμία σχέση με τη θεομηνία που είχε ξεσπάσει στο αγαπημένο μας νησί την εβδομάδα που εμείς λείπαμε…
Επιστρέψαμε σώοι και αβλαβείς και πολύ πιο πλούσιοι από όταν φύγαμε. Πλούσιοι σε εμπειρίες, εικόνες, γεύσεις, μυρωδιές, διαφορετικά πολιτισμικά στοιχεία, εικόνες από χαμογελαστούς και ευγενικούς ανθρώπους και μια αίσθηση νοσταλγίας. Νοσταλγία για δύο πανέμορφες και καθαρές πόλεις, τις οποίες θα θέλαμε να επισκεφθούμε, για μια ακόμα φορά, στο μέλλον!
