Μέσα στην άγρια ομορφιά της Κρήτης, 9χλμ ανατολικά του Μακρύγιαλου, κοντά στο Γούδουρα, υψώνεται το μοναστήρι της Μονής Καψά ή Μονή Αγίου Ιωάννη Καψά.
Ένα μοναστήρι που μοιάζει να είναι σκαλισμένο μέσα στο βουνό δίπλα στο φαράγγι Περβολάκια, ατενίζοντας το Λιβυκό Πέλαγος.
Υπέροχες εικόνες με κάμερα drone που κατέγραψε ο Γιάννης Δρακάκης.
Η ιστορία της Μονής Καψά
Η Μονή Καψά ιδρύθηκε το 15ο αιώνα σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές μπορεί να ιδρύθηκε πολύ νωρίτερα, το 14ο ή ακόμα και τον 13ο αιώνα.
Το 1471 Τούρκοι έκαναν επιδρομή από τη θάλασσα και κατέστρεψαν μεγάλο μέρος του μοναστηριού. Η περιοχή πέρασε από τα χέρια διάφορων ιδιοκτητών και έμεινε γνωστή με το όνομα ενός από αυτούς, που ονομάζονταν Καψάς.
Η μισο-ερειπωμένη μονή αναστηλώθηκε 400 χρόνια αργότερα από τον μοναχό Ιωσήφ Βιτσέντζο ή Γεροντογιάννη, όταν έχασε την κόρη του και στράφηκε στο Θεό και την έκανε γνωστή όχι μόνο στην Κρήτη, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Το έργο του Γεροντογιάννη συνέχισε ο εγγονός του Ιωσήφ Γεροντάκης και οι επόμενοι ηγούμενοι μετά από αυτόν.
Η Μονή Καψά υπήρξε κέντρο αντίστασης κατά του Γερμανικού στρατού κατοχής την περίοδο 1941-1944. Εδώ κατέφευγαν Έλληνες και Αγγλοι αντιστασιακοί για να κρυφτούν και στη συνέχεια να φυγαδευτούν στην Αίγυπτο με βρετανικά υποβρύχια. Ηγούμενος στη Μονή Καψά την περίοδο εκείνη ήταν ο Ιλαρίων Συντυχάκης, που μαζί με τους υπόλοιπους μοναχούς υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το μοναστήρι το Νοέμβριο του 1943 μετά από διαταγή των Γερμανών. Επέστρεψαν όμως μετά το τέλος του πολέμου.
