Αθωράκιστη Πολιτεία: Εγκληματική αμέλεια κυβερνήσεων και οθωμανική κουλτούρα

Οι Βρετανοί κινούνται πλέον ταχέως εκτός της ΕΕ, αλλά η Σκωτία επαναφέρει θέμα δική της εξόδου από το Ην. Βασίλειο. Αξιώνει νέο δημοψήφισμα. Θέλει να είναι κράτος ανεξάρτητο. Το Λονδίνο, όμως, ενώ στη δική μας περίπτωση, δηλαδή της Κύπρου, υποστηρίζει την ομοσπονδία και την εκ περιτροπής Προεδρία, στην υπόθεση της Σκωτίας δεν θέλει να ακούσει καν για νέο δημοψήφισμα στη βάση της αρχής της αυτοδιάθεσης. Πόσω μάλλον για σκωτικό ανεξάρτητο κράτος

Σκωτία και Κύπρος

Οι Σκωτσέζοι πάντως επιμένουν και προβάλλουν τα εξής επιχειρήματα:

1. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα από το 2014, όταν είχε πραγματοποιηθεί το τελευταίο δημοψήφισμα. 2. Στο δημοψήφισμα για την αποχώρηση ή όχι του Ην. Βασιλείου από την ΕΕ, οι Σκωτσέζοι ψήφισα παραμονή με ποσοστό της τάξης του 60%. 3. Η απόφαση για τη διεξαγωγή ή όχι του δημοψηφίσματος δεν πρέπει να ανήκει πλέον στο Βρετανικό αλλά στο Σκωτικό Κοινοβούλιο. Οι Σκωτσέζοι αναφέρονται σε πλήρη απόσχιση και ανεξαρτησία. Για καλή γειτονία. Ούτε καν για ομοσπονδία. Και οι Σκωτσέζοι δεν είναι ούτε κουβαλητοί έποικοι, προϊόντα εγκλήματος πολέμου, ούτε μετακινηθέντες από τον νότο στον βορρά, όπως οι Τουρκοκύπριοι, ως αποτέλεσμα της εισβολής. Είναι γηγενής πληθυσμός με πολιτισμό, ιστορία και παραδόσεις. Με νόμιμη οργάνωση και διοίκηση. Δεν είναι ψευδοκράτος! Πώς λοιπόν οι πολιτισμένοι και δημοκράτες Βρετανοί να μην προτείνουν μια μορφή ομοσπονδιακής λύσης έντιμου συμβιβασμού στους Σκωτσέζους, με εκ περιτροπής Προεδρία, για να αποφύγουν τη διχοτόμηση; Οι Σκωτσέζοι, μάλιστα, δεν απείλησαν. Ούτε στόλους έβγαλαν στην αγγλική ΑΟΖ, ούτε εισβολή πραγματοποίησαν.

Τουρκοκουρδική ομοσπονδία

Ως εκ τούτου, η λογική λέει το εξής: Πώς μπορούν οι Βρετανοί να εισηγούνται σε μας μια ομοσπονδία με εκ περιτροπής Προεδρία για να επιλύσουμε το πρόβλημα με την Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους και να μην αποδέχονται μιαν ανάλογη φόρμουλα μεταξύ αυτών και της Σκωτίας; Όπως επίσης λογικό δεν θα ήταν οι Άγγλοι να προτείνουν, κατά τρόπο ανάλογο με το Κυπριακό και το Σκωτικό ζήτημα, ως φόρμουλα επίλυσης του Κουρδικού μια ομοσπονδία μεταξύ Τουρκίας και Κούρδων επί τη βάσει μιας πολιτειακής φόρμουλας που θα περιλαμβάνει Κάτω και Άνω Βουλή, στην οποία, μάλιστα, η εκπροσώπηση θα ήταν 50% - 50%, καθώς και εκ περιτροπής Προεδρία; Άλλωστε, οι Κούρδοι έχουν το ίδιο καθεστώς με τους Σκωτσέζους. Είναι γηγενής πληθυσμός εντός της Τουρκίας. Δεν είναι έποικοι! Ούτε βιαίως μετακινηθέντες από τη μια πλευρά της χώρας στην άλλη μετά από πόλεμο.

Γιατί η δημοκρατική λύση περνά μέσα από τον EastMed και η διάλυση του κράτους μέσα από τον αγωγό προς Τουρκία

Γιατί οι Άγγλοι να μη φτιάξουν μια ομοσπονδία με τη Σκωτία και εκ περιτροπής Προεδρία

Η χρεοκοπία των κομμάτων

Βρετανοί και Τούρκοι, βίοι παράλληλοι! Κανονικά οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές μιας ομοσπονδίας στην περίπτωση Κούρδων – Τούρκων και Σκωτσέζων – Άγγλων θα έπρεπε να ήταν οι ημέτεροι ρεαλιστές, όπως λέγονται ομοσπονδιακοί! Της καλής, της κακής ή της άσχημης ομοσπονδίας. Αληθές, βεβαίως, είναι ότι, όσο ρεαλιστική είναι πλέον η εφαρμογή στην Κύπρο μιας ομοσπονδίας, που δεν θα μας μετατρέπει σε επαρχία της Τουρκίας, τόσο ρεαλιστική είναι η εφαρμογή μιας ομοσπονδίας μεταξύ Σκωτίας – Βρετανίας και Τουρκίας - Κούρδων. Εάν οι εν Κύπρω ομοσπονδιακοί επιμένουν ότι έχουν δίκαιο, ας εισηγηθούν στην Άγκυρα να εφαρμόσει όσα εισηγούνται για μας με τους Κούρδους και όταν πετύχει το πείραμα να εφαρμόσουμε το μοντέλο και στην Κύπρο, της οποία η ηγεσία θα πρέπει να σοβαρευτεί. Και γενικότερα ως λαός. Να γίνουμε ρεαλιστές για να αποφύγουμε την τουρκοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να βάλουμε τέλος στην πολιτική του εξευμενισμού και της ομοσπονδίας. Της αθωράκιστης Κύπρου. Πρόκειται για πολιτική εγκληματικής αμέλειας! Γιατί; Διότι αναφερόμαστε σε μια πολιτική, η οποία ήταν δήθεν ρεαλιστική, αλλά αποδείχθηκε επικίνδυνα ουτοπική. Δεν οδήγησε ούτε σε λύση, ούτε ασφάλεια παρείχε, αλλά το αντίθετο. Μας απειλούν οι Τούρκοι με κρίση. Από το Αιγαίο ώς την Κύπρο μέσω Κρήτης και Καστελορίζου. Και ακόμη επιμένουν οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ σε διάλογο υπό τις υφιστάμενες συνθήκες επειδή δεν έχουν εναλλακτική πολιτική και πρόταση. Όπως δεν έχει ούτε ο λεγόμενος Ενδιάμεσος Χώρος. Δε είχε ποτέ. Ούτε και προεκλογικά. Ενήργησε και αυτός τυχοδιωκτικά. Πού είναι η εναλλακτική στρατηγική που επαγγέλλονταν προεκλογικά τα κόμματα του Ενδιάμεσου Χώρου; Μπορεί μεν να έχασαν τις εκλογές, αλλά δεν θα έπρεπε να μείνουν συνασπισμένοι και δεν θα έπρεπε να καταθέσουν από κοινού την πρότασή τους στο Εθνικό; Υπερίσχυσε και στη δική τους περίπτωση ο κομματικός πατριωτισμός και όχι η πατρίδα!

Έχουμε εκ των πραγμάτων ένα κομματικό σκηνικό, που έχει χρεοκοπήσει. Δεν μπορεί να παράγει πολιτική. Είναι διεφθαρμένο. Διαβρώνει τον ορθό τρόπο της δημοκρατίας και επιδιώκει να εφαρμόσει την κομματική δικτατορία, έχοντας ως βασικό πυλώνα τη ρουσφετοκρατία, που έχει τις ρίζες στην εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τότε, δηλαδή, που οι υποτελείς έπαιρναν δώρα στον Αγά ή στον Σουλτάνο ή έδιναν χρυσές λίρες στους Τούρκους διοικητικούς και αξιωματικούς για να γίνει η δουλειά τους. Πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση από τότε ώς σήμερα; Βήματα έχουν μεν γίνει, αλλά αυτή η οθωμανική κουλτούρα είναι βαθιά ριζωμένη στην πολιτική μας ζωή. Δούλοι της εξουσίας. Και αυτό συμβαίνει, καθότι δεν μπορούν οι πολίτες να αντιληφθούν ότι αυτοί είναι η πηγή της εξουσίας. Ότι έχει τελειώσει η τουρκοκρατία.

Αποστολή του κράτους και η απάτη

Ως αποτέλεσμα της οθωμανικής κουλτούρας έχουμε μια στρεβλωμένη δημοκρατία, με δημοκρατικά ελλείμματα, και ένα κράτος, το οποίο επί σειρά ετών έχει αποτύχει να ανταποκριθεί στη βασική του αποστολή. Αυτήν της ασφάλειας. Και εξηγούμε: Βασική αποστολή του κράτους είναι η παροχή ασφάλειας στους πολίτες του σε δυο επίπεδα. Εσωτερικά και εξωτερικά. Το εσωτερικό σκέλος το αναλαμβάνει η Αστυνομία με τη στήριξη του Στρατού σε δύσκολες συνθήκες και την προστασία των εξωτερικών συνόρων οι ένοπλες δυνάμεις. Αλλιώς πώς να ασκείς αξιοπρεπώς την κυριαρχία. Δηλαδή τη δέσμη εξουσιών του κράτους σε διάφορους τομείς. Ιδού λοιπόν το πρόβλημα, η εγκληματική αμέλεια και η απάτη: Ενώ οι πολίτες έχουν προσφέρει από το υστέρημά τους υπό μορφή φορολογίας το πόσο των 8,5 δις ευρώ, το κράτος έχει δώσει κατά καιρούς για την άμυνα σχεδόν τα μισά! Ερώτημα: Πού πήγαν τα υπόλοιπα; Γιατί δεν έχει γίνει έρευνα; Δεν είναι απάτη όταν, ενώ σε καλούν να πληρώνεις για την ασφάλειά σου, να έρχεται το ίδιο το κράτος και αντί να τα δαπανά για την ασφάλειά σου, να διοχετεύει τα εν λόγω χρήματα αλλού επί τη βάσει μιας νομοθεσίας με παραθυράκια; Για να νομιμοποιείται η απάτη. Μια νομοθεσία-μαϊμού! Με μια διαφορά. Οι μαϊμούδες δεν είναι έλλογα, όπως εμείς, όντα. Και δεν έχουν ευθύνη. Ούτε ποινική, ούτε αστική, ούτε πολιτική. Ειδικώς πολιτική. Κανείς και ποτέ δεν την ανέλαβε. Και τώρα που η Τουρκία απειλεί με κρίση, το κομματικό κατεστημένο επιμένει να μη θέλει να προωθήσει την εναλλακτική στρατηγική του EastMed. Και όταν το κάνει, δεν το κάνει με την όρεξή του, αλλά με το στανιό. Οι πλείστοι του ομοσπονδιακού κατεστημένου επιμένουν στον αγωγό προς Τουρκία ως αντάλλαγμα για μια διχοτομική ομοσπονδία με εκ περιτροπής Προεδρία και διαμερισμό του φυσικού αερίου μετά τη λύση, στη λογική ενός πολιτειακού συστήματος που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής, μέσα από τα δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη, εκ των οποίων το ένα θα είναι το σημερινό ψευδοκράτος. Επιμένουν στη λογική ότι η λύση θα πρέπει να εξυπηρετεί τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα, δηλαδή το όραμα της Γαλάζιας Πατρίδας και του νεο-οθωμανισμού! Με άλλα λόγια, να γίνουμε επαρχία της Τουρκίας!

Οι προβοσκίδες και ο EastMed

Επειδή εμείς δεν ανήκουμε στους απορριπτικούς, θα επιμείνουμε στο αυτονόητο, δηλαδή στον EastMed ως τη σοβαρή εναλλακτική επιλογή στρατηγικής. Και αυτή η επιλογή πρέπει να υλοποιηθεί, ειδικώς τώρα, που οι Τούρκοι επιδιώκουν να προκαλέσουν κρίση για να μας πάρουν σε συνομιλίες και να πάρουν ό,τι θέλουν στις διαπραγματεύσεις, αλλά υπό τη σκιά της ισχύος τους. Ο EastMed δεν είναι ένας απλός αγωγός φυσικού αερίου με οικονομικά κέρδη, αλλά μια ολόκληρη στρατηγική:

1. Με επενδύσεις από τους Αμερικανούς, τους Ευρωπαίους και τους Ισραηλινούς, που δημιουργούν μια οικονομική αποτροπή, αφού η Άγκυρα δεν πρόκειται να κτυπήσει αγωγό όλων αυτών των συμφερόντων, την ίδια στιγμή που δημιουργείται ένα υποσύστημα ασφάλειας στην περιφέρεια της Ευρασίας για τη Δύση, δηλαδή την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. 2. Με εξισορρόπηση των δικών μας συμφερόντων με εκείνα της Τουρκίας με σημεία αναφοράς την ΕΕ και τις ΗΠΑ, οπότε ο πολιτικός μας λόγος θα είναι διαφορετικός στην Ευρώπη και οι Αμερικανοί θα μπορούν να μας βλέπουν αλλιώς. Και εμάς και την Ελλάδα. Μας βλέπουν ήδη λόγω φυσικού αερίου και των προβλημάτων που έχουν οι Αμερικανοί με την Τουρκία. Και αυτό είναι πρόδηλο μέσω της νομοθεσίας Ρούμπι–Μενέντες, που αφορά και την ενεργειακή συνεργασία στην περιοχή μας και την άρση της επιβολής εμπάργκο πώλησης όπλων από τις ΗΠΑ στην Κύπρο, καθώς και τη συμμετοχή της Κύπρου στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Όταν οι Αμερικανοί μάς αδικούν, ορθώς διαμαρτυρόμαστε. Όταν, όμως, μας προσεγγίζουν και μας προσφέρουν ευκαιρίες και εναλλακτικές επιλογές αντί να τις εξετάσουμε, χωρίς βεβαίως να γινόμαστε υποτακτικοί, για να βρούμε τρόπους πώς θα τις εκμεταλλευτούμε, άλλοι προσπαθούν να δουν πώς θα χάσουμε το δάσος για το δένδρο και άλλοι κατεβάζουν προβοσκίδα. Δυστυχούν που οι ΗΠΑ αλλάζουν έστω και μερικώς την πολιτική τους, διότι δεν αντέχουν που χαλά το πολιτικό τους αφήγημα. Είναι όπως αυτούς που πανηγυρίζουν όταν μεταδίδεται ότι η Άγκυρα φλερτάρει με το Ισραήλ για τον αγωγό προς Τουρκία και μετά, όταν η είδηση διαψεύδεται, δεν το χωνεύουν! Απογοητεύονται.

Τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας

Οι Σκωτσέζοι, που δεν έχουν, θέλουν ανεξάρτητο κράτος στην ΕΕ. Αντιδρούν επειδή βρίσκονται κάτω από έναν ιδιόμορφο συνεταιρισμό υπό την επικυριαρχία της Αγγλίας. Και το δικό μας κομματικό κατεστημένο, παρότι είμαστε στην ΕΕ και έχουμε φυσικό αέριο, αντί να δει πώς θα διαφυλάξουμε όσο κράτος μας έχει απομείνει από την τουρκική βουλιμία, φλερτάρει επιμόνως με τη διάλυσή του στο όνομα δήθεν της ομοσπονδιακής επανένωσης. Εμείς λέμε ότι θα πρέπει η Κυπριακή Δημοκρατία να παραμείνει στη ζωή, διότι από το δικό της νομικό καθεστώς πηγάζουν τα δικαιώματά μας εντός της ΑΟΖ μας, καθώς και ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ασφαλή εκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Αυτοί οι στρατηγικοί στόχοι, όπως και η δημοκρατική λύση και η επανενσωμάτωση των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία δεν περνούν μέσω του αγωγού προς Τουρκία, αλλά μέσω του EastMed, που δεν βάλλεται μόνο από τον Ταγίπ Ερντογάν, διότι του χαλά τα οράματά του, αλλά και από τους ημετέρους. Τους άσπονδους εχθρούς του EastMed, που επιμένουν σε μια ομοσπονδιακή λύση, που θα διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία και θα εξυπηρετεί, όπως οι ίδιοι λένε από την εποχή Βασιλείου, τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα. Αυτά, δηλαδή, της Γαλάζιας Πατρίδας και της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…

*Δρ των Διεθνών Σχέσεων