Όπως αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία, τον Μάρτιο του 2019, η 29χρονη Sahar Khodayari, αψηφώντας την ιρανική απαγόρευση στις γυναίκες να εισέρχονται σε γήπεδα ποδοσφαίρου, ντύθηκε ως άνδρας και προσπάθησε να εισέλθει στο εθνικό γήπεδο ποδοσφαίρου του Ιράν στην Τεχεράνη για να παρακολουθήσει έναν αγώνα μεταξύ της αγαπημένης ποδοσφαιρικής της ομάδας, της ιρανικής Esteghlal, και της Al-Ain των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, κατά τη διάρκεια του Ασιατικού Κυπέλλου Εθνών Ποδοσφαίρου [AFC Asian Cup]. Εμποδίστηκε από τους φύλακες ασφαλείας του σταδίου, μόλις εκείνοι διαπίστωσαν ότι ήταν γυναίκα. Ως εκ τούτου, κρατήθηκε στη φυλακή Shahr-e Rey (επίσης γνωστή ως Gharchak), η οποία είναι μια εγκαταλελειμμένη πτηνοτροφική φάρμα, όπου κρατούνται  αρκετές εκατοντάδες γυναίκες, καταδικασμένες για βίαια αδικήματα, ενώ οι συνθήκες της φυλακής είναι υπερπλήρεις και ανθυγιεινές, προτού απελευθερωθεί με εγγύηση δύο ημέρες αργότερα.

Η Sahar Khodayari κλήθηκε στο Επαναστατικό Δικαστήριο στην Τεχεράνη στις 2 Σεπτεμβρίου 2019 για να αντιμετωπίσει κατηγορίες σχετικά με την απόπειρά της να εισέλθει στο γήπεδο ποδοσφαίρου Azadi. Κατηγορήθηκε ότι «ανοιχτά διέπραξε αμαρτωλή πράξη … εμφανιζόμενη στο κοινό χωρίς τη hijab (μαντίλα)» και «πρόσβαλε αξιωματούχους». Η υπόθεση αναβλήθηκε και, αφού έφυγε από το δικαστήριο, έριξε βενζίνη στον εαυτό της και αυτοπυρπολήθηκε έξω απ’ αυτό. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του νοσοκομείου, υπέστη εγκαύματα στο 90% του σώματός της και πέθανε στις 9 Σεπτεμβρίου.

Η ιστορία της έχει λάβει μεγάλη έκταση στο Ιράν, με πολιτικούς, διασημότητες και ποδοσφαιριστές να επικρίνουν την απαγόρευση της εισόδου των γυναικών στα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Με αφορμή το γεγονός αυτό, ο Διευθυντής Έρευνας και Συνηγορίας της Διεθνούς Αμνηστίας στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, Philip Luther, δήλωσε: «Το μόνο ‘έγκλημα’ της ήταν ότι υπήρξε γυναίκα σε μια χώρα όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζουν διακρίσεις, βαθιά εδραιωμένες στο νόμο και οι οποίες αποτυπώνονται με τους πιο τρομακτικούς τρόπους που μπορούμε να φανταστούμε σε κάθε τομέα της ζωής τους, ακόμα και στον αθλητισμό.

Αυτή η μεροληπτική απαγόρευση θα πρέπει να τερματιστεί άμεσα και η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων του παγκόσμιου διοικητικού οργάνου του ποδοσφαίρου, της FIFA, και της Ασιατικής Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου, πρέπει να αναλάβει επειγόντως δράση για να τερματιστεί η απαγόρευση και να διασφαλιστεί ότι οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση σε όλα τα αθλητικά γήπεδα χωρίς διακρίσεις ή κίνδυνο δίωξης και τιμωρίας.

Ενώ οι ιρανικές αρχές επέτρεψαν, σε κάποιες περιπτώσεις, την είσοδο ενός μικρού αριθμού γυναικών σε γήπεδα ποδοσφαίρου, οι περιπτώσεις αυτές ήταν περισσότερο επικοινωνιακό τέχνασμα παρά ουσιαστικό βήμα για την άρση της απαγόρευσης για τις γυναίκες συνολικά. Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει ότι η Sahar Khodayari θα ήταν ακόμα ζωντανή αν δεν υπήρχαν τα δρακόντεια μέτρα απαγόρευσης και η επακόλουθη τραυματική σύλληψη και κράτησή της, επειδή προσπάθησε να παρακάμψει τη δίωξη».