«Από 5 χρονών είμαι στα ζώα. Πήγαινα σχολείο, έφευγα να πάω στα ζωντανά κι ο δάσκαλος έλεγε: Όλοι γράμματα θα μάθουν; Να γίνει και κανένας βοσκός!».

Βοσκός από κούνια, ο 69χρονος Αντώνης ανακάλυψε το ταλέντο του στο τρέξιμο όταν πήρε στο κατόπι ένα λύκο που του είχε αρπάξει ένα πρόβατο και συνειδητοποίησε ότι δεν κουράζεται με τίποτα. Ο λύκος πιάστηκε, το πρόβατο επέστρεψε στη στάνη αλλά ο βοσκός δεν σταμάτησε να τρέχει. Μπορεί η συγχωριανοί του στην Εράτυρα Κοζάνης να τον κοροϊδεύουν και να τον έχουν για τρελό, ο ίδιος όμως δεν δίστασε να φτάσει μέχρι και το μαραθώνιο του Ρότερνταμ για να αποδείξει στον εαυτό του ότι η ζωή δεν αρχίζει και τελειώνει στη στάνη. Στον πρώτο του αγώνα, θυμάται, ξεκίνησε τελευταίος αλλά βγήκε πρώτος. «Κοίτα ο βλάχος, μας έφαγε» λέγανε στο δρόμο που έτρεχε.

«Με βλέπει ο κόσμος και γελάν, “τι τρέχει αυτός;”. Με πιάνει νευρικό. “Τι σας νοιάζει; Δικά σας είναι τα ποδάρια μου;”»

Όταν η ιστορία του συμπεριλήφθηκε στο ντοκιμαντέρ της Ελιάνας Αμπραβανέλ Ο Τερματισμός / Finish Line, ο Αντώνης ένιωσε ότι δικαιώθηκε. Το ίδιο και οι συναθλητές και συμπρωταγωνιστές του στην ταινία, ο 65χρονος Κρητικός Ιδομενέας που τρέχει τον Αυθεντικό Μαραθώνιο ξυπόλητος, φορώντας αρχαιοελληνική πανοπλία και ο 85χρονος Στέλιος, ο γηραιότερος Έλληνας αθλητής που έλαβε ποτέ μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο. Τρεις ασπρομάλληδες μαραθωνοδρόμοι που μοιράζονται μια εντελώς δική τους φιλοσοφία για το τρέξιμο, καθώς κάθε φορά που περνούν τη γραμμή του τερματισμού, έρχονται ένα βήμα πιο κοντά στον καθημερινό ήρωα που κρύβουν μέσα τους. Μια άλλη γραμμή τερματισμού πέρασαν και όταν στάθηκαν μπροστά στη μεγάλη οθόνη καταχειροκροτούμενοι από το κινηματογραφικό κοινό.

«Χάρηκαν πάρα πολύ, με διαφορετικό τρόπο και για διαφορετικούς λόγους ο καθένας» λέει στο News247 η σκηνοθέτης. «Ο Αντώνης, για παράδειγμα ενθουσιάστηκε όταν η ταινία προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση, διότι έτσι την είδαν οι συγχωριανοί του που τον κορόιδευαν ότι παραμελεί τα ζωντανά και πάει και τρέχει. Ήταν μια καταξίωση στα μάτια των συγχωριανών του, την οποία επιθυμούσε».

Το ντοκιμαντέρ που προβάλλεται την Πέμπτη 4 Μαρτίου στις 17:00 στην Τεχνόπολη στο πλαίσιο του αφιερώματος στο ελληνικό (και όχι μόνο) ντοκιμαντέρ «Με τα μάτια Ανοιχτά», έχει ήδη προβληθεί σε μια σειρά ελληνικών και διεθνών φεστιβάλ και συνεχίζει να ταξιδεύει ανά την Ελλάδα. «Μου το ζητάνε από διάφορες πόλεις για να παιχτεί σε κινηματογραφικές λέσχες ή σε συλλόγους δρομέων κι αυτό με ευχαριστεί πάρα πολύ» σημειώνει η κυρία Αμπραβανέλ και προσθέτει: «Αυτός είναι ο πραγματικός σκοπός της ταινίας, να την δει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος και να λάβει ένα αισιόδοξο μήνυμα: όλα γίνονται, αρκεί να το θελήσουμε».

Ένα μήνυμα τόσο επίκαιρο όσο η κοινωνικοοικονομική κρίση που διανύει η χώρα και σε κάνει να χαμογελάς καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, καθώς ξετυλίγονται οι ιστορίες των τριών πρωταγωνιστών.  Η ιστορία του Ιδομενέα που «πέθανε» και «ξεπέθανε» όπως χαρακτηριστικά λέει ο ίδιος όταν αναφέρεται στη σοβαρότατη περιπέτεια της υγείας του που στάθηκε η αφορμή για να αρχίσει να τρέχει. Ο 65χρονος Κρητικός ξεκίνησε συστηματικά το τρέξιμο το 2006, όταν ανένηψε απρόσμενα από κώμα 22 ημερών, ενώ η οικογένειά του είχε χάσει κάθε ελπίδα και είχε ξενοικιάσει το διαμέρισμά του. Ο μόνος λόγος που ήταν ακόμα ζωντανός, ήταν γιατί κανένας δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη να τραβήξει την πρίζα. Ο Ιδομενέας αντιπαθεί τον ανταγωνισμό και αποφεύγει τους αγώνες δρόμου, με μοναδική εξαίρεση τον Κλασσικό Μαραθώνιο της Αθήνας κάθε Νοέμβριο. Η πανοπλία του είναι ένας φόρος τιμής στην πειθαρχία της Αρχαίας Ελλάδας και ο ίδιος είναι υπόδειγμα απλότητας, αλλά και περίτρανη απόδειξη ότι γίνονται θαύματα. «Το μεγαλύτερο αγαθό του σύμπαντος είναι η ελευθερία. Όταν τρέχεις είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος» λέει συγκινημένος. «Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεκινήσεις από το Μαραθώνα και προς το τέλος, στο στάδιο, να μην αρχίσεις να κλαις ρε, δεν υπάρχει περίπτωση!»

Αλλά και η ιστορία του Στέλιου που ξεκίνησε να τρέχει στα 59 και στα 85 του πλέον είναι ένας ζωντανός θρύλος στους δρομικούς κύκλους, ως ο γηραιότερος Έλληνας αθλητής που έλαβε ποτέ μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο και μια τεράστια πηγή έμπνευσης για όσους τον γνωρίζουν. Ο τρόπος που προσεγγίζει το άθλημα είναι σχεδόν υπερβατικός: όσο περισσότερο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο πολύ τρέχει, σαν να πηγαίνει ενάντια στο χρόνο. Ο θάνατος ωστόσο δεν μοιάζει να τον φοβίζει. Το τρέξιμο τον έχει βοηθήσει να κατακτήσει το τελευταίο αυτό σύνορο. Ο Στέλιος είναι ένας γλυκός, βαθυστόχαστος άνθρωπος, που χωρίς να το ξέρει, έχει ήδη πείσει πολύ κόσμο ότι ο μαραθώνιος είναι ό, τι πιο κοντινό στην αθανασία. Σκοπός του να μπει στο βιβλίο Γκίνες ως ο γηραιότερος μαραθωνοδρόμος του κόσμου. Έχει ήδη τρέξει σε περισσότερες από 20 χώρες αλλά κάθε φορά ανυπομονεί να επιστρέψει στη χώρα του που «την ομορφιά της καμιά δεν έχει» και στο αγρόκτημά του στην Αττική, που είναι ο δικός του «παράδεισος».

«Όταν ξεκίνησα την ταινία πριν από πέντε χρόνια δεν έτρεχε όλος ο κόσμος όπως συμβαίνει σήμερα που τρέχει όλη η Ελλάδα. Το περασμένο Σαββατοκύριακο μόνο έγιναν  πάνω από 20 αγώνες, όλοι τρέχουν και πολύ καλά κάνουν κατά την άποψή μου» λέει η Ελιάνα Αμπραβανέλ, μαραθωνοδρόμος η ίδια. «Ο κόσμος έχει καταλάβει ότι τους δύσκολους καιρούς που ζούμε το τρέξιμο, εκτός από ένα σπορ το οποίο είναι φτηνό διότι μπορείς απλά να βγεις έξω και να τρέξεις, εκτός από τη φυσική κατάσταση που έχουμε ανάγκη όλοι μας σε όλες τις ηλικίες, βοηθά πάρα πολύ και στην ψυχολογία, είναι ένα φυσικό αντικαταθλιπτικό».

«Ωστόσο η ταινία δεν αφορά τόσο το τρέξιμο» προσθέτει. «Είναι οι ιστορίες των τριών αυτών ανθρώπων και πώς -παρά τις αντίξοες συνθήκες και σε μεγάλη ηλικία- τους δόθηκε στη ζωή μια δεύτερη ευκαιρία να κάνουν κάτι που αγαπούν. Μέχρι τότε δεν μπορούσαν λόγω της καθημερινότητας και διαφόρων άλλων προβλημάτων να ζήσουν πραγματικά. Το τρέξιμο λοιπόν είναι το όχημα να κάνουν κάτι που αγαπούν παρά τις αντίξοες συνθήκες. Να μην εγκλωβιζόμαστε λοιπόν στην απαισιοδοξία των καιρών. Αν βρεις αυτό που αγαπάς και επιμείνεις, κάποια στιγμή θα δικαιωθείς με κάποιον τρόπο».

Η ταινία  Ο Τερματισμός / Finish Line θα προβληθεί στην Τεχνόπολη την Πέμπτη 4 Μαΐου στις 17:00, στο πλαίσιο του αφιερώματος στο ελληνικό ντοκιμαντέρ «Με τα μάτια ανοιχτά» που διοργανώνουν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων.

News247