Γιατί χρειάζεται να δυναμώσει και μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής η αταλάντευτη φωνή όσων αντιστέκονται στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου και την παράδοσή του σε κάθε λογής «επενδυτές», στην καταπάτηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων ελεύθερων χώρων, στην υποβάθμιση και καταστροφή των δασών, των ρεμάτων και των πάρκων, όσων επιμένουν να διεκδικούν ανοιχτή πρόσβαση στις ακτές, για να δυναμώσει η φωνή των τοπικών κινήσεων και των επιτροπών αγώνα που μάχονται για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ads

Για να πάρουμε πίσω τους δημόσιους χώρους και τις υποδομές σε όλη την Αττική (πάρκα, δασικές εκτάσεις, σχολικά κτίρια, αθλητικές εγκαταστάσεις, δημόσια κτίρια) που παραδόθηκαν στο Υπετραμείο Ιδιωτικοποιήσεων, ως ενέχυρο για την αποπληρωμή του ληστρικού Χρέους.

Γιατί είναι αναγκαίο να βάλουμε εμπόδια στα καταστρεπτικά φαραωνικά σχέδια του Λάτση για το Ελληνικό, της Cosco για το λιμάνι του Πειραιά, του ιδρύματος Νιάρχου για το Φαληρικό Δέλτα, στα σχέδια για το παραλιακό μέτωπο.

Για να διεκδικήσουμε από καλύτερες θέσεις πραγματικά έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας και όχι έργα «βιτρίνας», για να μην ξαναζήσουμε τραγωδίες όπως αυτές στο Μάτι και τη Μάνδρα, για να σταματήσουμε το διαχρονικό έγκλημα της χωματερής στη Φυλή και την επανάληψή του στο Γραμματικό. 

Ads

Για να επιβάλλουμε την διεύρυνση των ολοένα και συρρικνούμενων κοινωνικών υπηρεσιών (βρεφονηπιακούς σταθμούς, σχολική στέγη, δομές κοινωνικής αλληλεγγύης, έργα αναψυχής και πολιτισμού για όλους και όλες), που αποδιαρθρώνονται στο έδαφος της κρίσης, των μνημονιακών πολιτικών, των δεσμεύσεων για ματωμένα δημοσιονομικά πλεονάσματα μέχρι το 2060.

Γιατί η «ανάπτυξη» που μας υπόσχονται για την Αττική μυρίζει ρύπανση και θάνατο, υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων, κέρδη μόνο για τους «επενδυτές», ελαστική εργασία ή κακοπληρωμένες και επισφαλείς θέσεις εργασίας σε «ειδικές οικονομικές ζώνες».
Γιατί και στην Αττική πρέπει να διεκδικήσουμε ξανά τη ζωή!

Κόντρα στη φτώχεια και τη μιζέρια στην οποία θέλουν να μας καταδικάσουν, κόντρα στην πολιτική που τροφοδοτεί το φασισμό και τον ρατσισμό, κόντρα στον πολιτικό αμοραλισμό και τη λογική της ΤΙΝΑ, κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό και την κοινωνικά αποσάθρωση!

* Ο Στάθης Γκότσης είναι ιστορικός και εργάζεται από το 1991 στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. Κύριος τομέας απασχόλησής του είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μουσειακών ερμηνευτικών/εκπαιδευτικών δράσεων για σχολικές ομάδες και νεανικό κοινό, για ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες και ομάδες ενηλίκων, καθώς και η επιμόρφωση εκπαιδευτικών.
Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα της δεκαετίας του ’80, μέσα από τις Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εκλεγμένος στο ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Ιστορικού/Αρχαιολογικού της Φιλοσοφικής Σχολής.
Συνδικαλιστής του δημόσιου τομέα, αρχικά στο κίνημα των συμβασιούχων εργαζομένων, όταν διατέλεσε και μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκτάκτων Εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλήλων Πολιτισμού Αττικής, Στερεάς και Νήσων, αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, καθώς και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Σήμερα είναι μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, εκλεγμένος με τις Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις.
Ενεργό μέλος στην Ευρεία Επιτροπή Υπεράσπισης του Ελληνικού και στα κινήματα υπεράσπισης των δημόσιων χώρων, κατά των ιδιωτικοποιήσεων, του ΤΑΙΠΕΔ και του Υπερταμείου.
Οργανωτικά ανένταχτος, κινείται σταθερά στο χώρο της ριζοσπαστικής κινηματικής αριστεράς. Συμμετέχει για πρώτη φορά σε αυτοδιοικητικές εκλογές, ως υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική και επικεφαλής των Κώστα Τουλγαρίδη.