Εκδήλωση για το κυκλοφοριακό πρόβλημα | 902.gr

Εκδήλωση με θέμα το κυκλοφοριακό πρόβλημα στην Καβάλα και οι θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης», διοργάνωσε η «Λαϊκή Συσπείρωση», την Πέμπτη 14 Μάρτη.

Το άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε από το Φώτη Τσούτση, πολιτικό μηχανικό ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι «το κυρίαρχο ζήτημα που θέλουμε να αναδείξουμε με το θέμα του κυκλοφοριακού στην πόλη της Καβάλας είναι πώς αυτό σχετίζεται, πώς επιδρά στη ζωή των δημοτών της, πώς επηρεάζει τη ποιότητα της ζωής τους. Έχει λοιπόν σχέση με τον ελεύθερο χρόνο, το περιβάλλον, την υγεία ψυχική και σωματική, την ατομική και συλλογική οικονομία, αφορά τους εργαζόμενους με όποια εργασιακή σχέση, τους άνεργους, τους μικροεπαγγελματίες, τους νέους και τους συνταξιούχους. Τα 10 χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης έχουν αφήσει τα σημάδια τους και στην πόλη μας. Συνεπώς, κατά την άποψή μας, μια σοβαρή πρόταση για το θέμα πρέπει να παίρνει υπόψη της πως η καπιταλιστική κρίση επηρέασε το κυκλοφοριακό της πόλης και τη ζωή συνολικά των κατοίκων της. Δεν μπορεί να έχεις αποτελεσματικές προτάσεις και παρεμβάσεις αν δεν λάβεις υπ’ όψη σου τα νέα δεδομένα που υπάρχουν μετά την κρίση, στη περίοδο της αναιμικής καπιταλιστικής ανάκαμψης που διανύουμε.

Αυτό που απαιτείται είναι η συνολική κυκλοφοριακή μελέτη των προβλημάτων όλων των συνοικιών της πόλης, που λίγο - πολύ είναι κοινά και φυσικά του κέντρου στο οποίο πρέπει να δοθεί προτεραιότητα, διότι συγκεντρώνει το κυκλοφοριακό φόρτο. Στη χώρα μας γενικά, αλλά και στην πόλη μας ειδικά, κυριαρχεί το απόλυτο αλαλούμ σε ότι αφορά τους όρους διαβίωσης των εργαζόμενων. Μια αφόρητη κατάσταση που οφείλεται στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες από την κεντρική εξουσία και τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης σχετικά με το σχεδιασμό και την υλοποίηση υποδομών και παρεμβάσεων, τη ρυμοτόμιση, τη διαχείριση ελεύθερων χώρων κλπ. Πολιτικές με βασικό άξονα την εμπορευματική χρήση της γης, τις μεγάλες ιδιοκτησίες, την εκμετάλλευση των αναγκών του λαού. Ξεκινάμε με τον όρο ότι οι ατομικές ανάγκες υπάγονται στο σύνολο των λαϊκών αναγκών και είναι υπόθεση του κράτους και των μηχανισμών τοπικής διοίκησης να τις ικανοποιήσουν».

Στη συνέχεια ανέβηκε στο βήμα ο Γιώργος Κολλάρος, αναπληρωτής καθηγητής Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΔΠΘ - συγκοινωνιολόγος, όπου παρουσίασε την πολιτική διάσταση του κυκλοφοριακού προβλήματος.

Ο Χρήστος Ποτόλιας, Δημοτικός Σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος Καβάλας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις των διοικήσεων του Δήμου Καβάλας τα τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματά τους καθώς και η πολιτική των άλλων παρατάξεων. Μεταξύ άλλων τόνισε ότι:

«Το κυκλοφοριακό πρόβλημα κατά την άποψη μας είναι ένα κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα. Η δημιουργία του δεν μπορεί παρά να συζητηθεί κάτω από το πλαίσιο της γενικότερης κυρίαρχης πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα. Πολιτική, που ευνοεί τη χρήση του ΙΧ και συνάμα απαξιώνει τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ). Πολιτική, η οποία έχει μετατρέψει το κέντρο της πόλης σε "ζούγκλα" και σε ένα απόλυτο αλαλούμ. Πολιτική, τέλος όπου το κέντρο της πόλης μας -όπως άλλωστε και των άλλων μεγάλων αστικών κέντρων- έχει τρεις ή τέσσερις κεντρικούς δρόμους από όπου περνάει όλη η κίνηση, χωρίς καλή συγκοινωνία, με αποτέλεσμα να προκύπτουν τεράστια κυκλοφοριακά προβλήματα.

Η πολιτική που ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις και που πιστά ακολουθούν και οι υποτακτικοί τους στη ΤΔ, ήταν και είναι πολιτική όξυνσης του προβλήματος, παρά τις περί αντιθέτου δηλώσεις. Όμως, ο - ηθελημένα - κακός σχεδιασμός του κυκλοφοριακού προβλήματος είχε και έχει άμεσες επιπτώσεις σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του εργαζόμενου: Στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, στο περιβάλλον, στο πολεοδομικό χάος από τη μία άκρη της πόλης μέχρι την άλλη. Σε τελική ανάλυση, το κυκλοφοριακό πρόβλημα, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, που από κάτω του κρύβεται η συνολική φιλοσοφία της άρχουσας τάξης σήμερα, για το πώς θέλουν τη ζωή των εργαζομένων στις μεγαλουπόλεις της χώρας.

Σε κεντρικό κυβερνητικό επίπεδο όλες οι κυβερνήσεις παρά τις δηλώσεις και υποσχέσεις για προσπάθεια επίλυσης του κυκλοφοριακού και το σχεδιασμό καλύτερου κυκλοφοριακού έργου, προώθησαν τελικά και προωθούν σε κάθε περίπτωση αστυνομικά ή εισπρακτικά μέτρα. Κάμερες, αυξημένα πρόστιμα για παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αύξηση τιμής της βενζίνης, τα οποία όχι μόνο είναι ατελέσφορα, αλλά επιπλέον ταξικά, αφού βαραίνουν κύρια τον προϋπολογισμό της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.

Το κυκλοφοριακό χάος που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους οι εργαζόμενοι της Καβάλας, όπως και κάθε άλλης Ελληνικής πόλης, δεν είναι ένα πρόβλημα που εμφανίσθηκε τυχαία ή από έλλειψη κάποιας αντίστοιχης πολιτικής αλλά είναι αποτέλεσμα και συνέπεια των πολιτικών που εφαρμόσθηκαν από τους πολιτικούς εκπροσώπους του αστικού κράτους εδώ και δεκαετίες. H ολοένα αυξανόμενη εμπορευματοποίηση της γης, η πολιτική της αντιπαροχής, η γενικότερη πολιτική γης δημιούργησε πόλεις που σήμερα βρίσκονται στα όρια της "πολεοδομικής κατάρρευσης", συνοδεύτηκε από σκόπιμη υποβάθμιση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και τη χωρίς όρια πριμοδότηση του ΙΧ τόσο άμεσα, προς όφελος των αυτοκινητοβιομηχανιών (ο βασικότερος πυλώνας της οικονομίας της ΕΕ), των εταιρειών εμπορίας ΙΧ, ελαστικών, ανταλλακτικών και καυσίμων, όσο και έμμεσα μέσω της διαφήμισης και της προβολής του ατομισμού και του προφίλ του σύγχρονου πολίτη - Κένταυρου.

Και ενώ για το κυκλοφοριακό πρόβλημα δεν υλοποιείται ουσιαστικά καμία σοβαρή πολιτική, σερβίρονται είτε κοροϊδίες του τύπου "ημέρα χωρίς αυτοκίνητο", ή ιδεοληπτικά στερεότυπα περί "αποθάρρυνσης του ΙΧ", που δυστυχώς γίνονται άκριτα αποδεκτά και από αρμόδιους για προτάσεις επίλυσης του προβλήματος (τοπικές ηγεσίες, συγκοινωνιολόγους, τροχαία). Το μενού συνοδεύεται με την απαραίτητη επαν-υπερ-φορολόγηση των πολιτών μέσω των παρκοχαρατσιών και κλείνει με το φόρτωμα ενός ακόμη κατασταλτικού μηχανισμού όπως είναι η Δημοτική Αστυνομία.

Πριν αναφερθούμε στις "σύγχρονες" παρεμβάσεις που έκαναν οι δήμαρχοι της πόλης τα τελευταία 20 χρόνια, δεν θα παραλείψουμε παλαιότερες, που δείχνουν την κυρίαρχη λογική της εμπορευματοποίησης της γης στις όποιες παρεμβάσεις τους στην πόλη. Τρανό παράδειγμα το μπάζωμα της θάλασσας για την κατασκευή φαραωνικών πολυκατοικιών στο θαλάσσιο μέτωπο, την κατασκευή του θεόρατου διοικητηρίου, την καταστροφή σχεδόν στο σύνολο τους των αρχιτεχνιτών δημιουργημάτων της πόλης, της απαξίωσης των καπναποθηκών, τη μη επέκταση της πόλης στα ανατολικά αλλά στα δυτικά της.

Πολλές είναι οι παρεμβάσεις σε επίπεδο μελετών του κυκλοφοριακού της πόλης και διάσπαρτων αποσπασματικών και πολλές φορές αντικρουόμενων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που έκαναν τα τελευταία χρόνια σχεδόν όλοι οι δήμαρχοι της πόλης μας (μελέτες Παρασκευόπουλου, Σοφού, Λαλένη κτλ). Το γεγονός ότι καμία από τις κυκλοφοριακές μελέτες που εκπονήθηκαν και πληρώθηκαν αδρά από τους Καβαλιώτες δεν εφαρμόστηκε στο σύνολό της, μαρτυρά τα αδιέξοδα της πολικής τους στο τομέα της ρύθμισης του κυκλοφοριακού χάους στην πόλη μας.

Δεν υπάρχει κατ’ αρχήν πρόθεση αντιπαράθεσης μ’ ένα επιστημονικό έργο, όπως αυτό των διάφορων κυκλοφοριακών μελετών που έγιναν. Όμως τα αποτελέσματά τους έχουν πολλά αντιεπιστημονικά χαρακτηριστικά. Παραδείγματος χάριν την επιστημονική "τεκμηρίωση", της υπαγορευμένης πολιτικής επιλογής της Δημοτικής Αρχής, για την επί πληρωμή ελεγχόμενη στάθμευση, με άποψη μάλιστα και για το ύψος του παρκοχαρατσιού, καθώς και την επίκληση της αστυνόμευσης για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού. Αυτά είναι αρμοδιότητες πολιτικές αποκλειστικά της Δημοτικής Αρχής που μπορεί να επιλέγει χαμηλό ή υψηλό τέλος, δωρεάν χρήση, ή να δίνει και ένα δώρο σε κάθε χρήστη. Υπάρχουν Δημοτικές Αρχές και στην Ελλάδα, που έχουν διαμορφώσει περιφερειακά Parking και για κάθε πολίτη που αφήνει το αυτοκίνητό του, του παραχωρεί δωρεάν ποδήλατο για τη μετακίνησή του στο κέντρο.

Επιπλέον υπήρξαν και προτάσεις μελετών με αμφιλεγόμενη αποτελεσματικότητα, όπως η μονοδρόμηση της Βενιζέλου με κατεύθυνση προς το κέντρο, ενώ το ζητούμενο είναι η αποσυμφόρηση του κέντρου και η κατά το δυνατόν ταχεία έξοδος από το κέντρο. Εδώ να σημειώσουμε και τη "μανία" τους για το στένεμα των δρόμων, ειδικά αυτών που είναι βασικές αρτηρίες της πόλης (Κ. Τσολάκη, Εθνικής Αντίστασης κλπ). Στο σημείο αυτό κάνουμε ακόμη και έκκληση να μη στενεύουν τους δρόμους με απαγορευτικά έργα, ακόμη και για λόγους επείγουσας ανάγκης (πυροπροστασίας, σεισμού, μεταφοράς άμεσης βοήθειας, εκκένωσης περιοχής της πόλης κλπ). Ας τους στενέψουν, αν επιμένουν, με διαγραμμίσεις.

Επίσης δεν αγγίχθηκε το ανατολικό τμήμα του κέντρου, η περιοχή γύρω από τη κεντρική πλατεία και τη δημοτική αγορά, η έξοδος της Βενιζέλου προς τη Κουντουριώτου όπου και γίνεται κυρίως το κυκλοφοριακό χάος.

Αυτό που έμεινε κάθε φορά, από την όποια παρέμβαση για το κυκλοφοριακό, ήταν τα χαράτσια της ελεγχόμενης στάθμευσης, όπως και η σημερινή διοίκηση αποφάσισε μαζί με όλες τις υπόλοιπες παρατάξεις, οι μονοδρομήσεις και οι πεζόδρομοι που τελικά γίνονται για να μετατραπούν στα χέρια "ικανών" και με "οράματα" για την πόλη, δημάρχων, σε τραπεζοκαθισματόδρομοι, μαγαζιά γωνία για το χαράτσωμα επαγγελματιών του κέντρου.

Τελευταία παρέμβαση, λίγο πριν τη λήξη της θητείας της σημερινής Δημοτικής Αρχής, στη λογική των μονοδρομήσεων και πεζοδρομήσεων, είναι και αυτή της "Τροποποίησης του ρυµοτοµικού σχεδίου Καβάλας στην πλατεία Καπνεργάτη καθώς και στην ευρύτερη περιοχή αυτής". Αυτή η παρέμβαση όχι μόνο δε θα προσθέσει τίποτε το θετικό στα αποσπασματικά μέτρα για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού, αλλά θα κάνει ακόμη περισσότερο αφόρητη την κατάσταση στο κέντρο της πόλης.

Όσο δε για τη γέφυρα του Π. Νοσοκομείου, που ήρθε να προσθέσει, για μεγάλο χρονικό διάστημα από ότι διαφαίνεται, ακόμη περισσότερα προβλήματα στο κυκλοφοριακό, οι "αντιδράσεις" της διοίκησης περιορίσθηκαν στις έρευνες που έκανε, οι οποίες μάλιστα έφτασαν και σε "ειδικούς" μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο, για το ποιος έχει την ευθύνη για την κατάρρευση. Η κατάρρευση της γέφυρας, αξιοποιείται από τη διοίκηση, αλλά και από τις υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, σαν διαπραγματευτικό χαρτί για τη μη κατασκευή και λειτουργία του σταθμού διοδίων πάνω από τη Καβάλα. Η αξιοποίηση της πεσμένης γέφυρας ως διαπραγματευτικό χαρτί απέναντι στην κυβέρνηση που προχωρά ακάθεκτη στην κατασκευή του σταθμού, είναι το φύλο συκής που χρησιμοποιούν για να κρύψουν τη γύμνια τους σε ότι αφορά τις θέσεις τους για τα διόδια, θέσεις που δίνουν φτερά στην κυβέρνηση να συνεχίσει το έργο της που θα επιβαρύνει όντως ακόμη περισσότερο το κυκλοφοριακό στην πόλη.

Συγχρόνως κανείς τους, ίσα ίσα το αντίθετο έκαναν, δεν προώθησε την ολοκλήρωση της περιμετρικής στα ανατολικά αλλά και στα δυτικά της πόλης.

Βέβαια οι όποιες αναποτελεσματικές και κυρίως φορομπιχτικές παρεμβάσεις στο κυκλοφοριακό πάνε αντάμα με τη συνολικότερη πολιτική των δήμων που αποδέχονται το μοντέλο της ΤΔ ως το μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας με το οποίο ενισχύονται η τοπική φορολογία, τα δημοτικά και ανταποδοτικά τέλη, μεταφέρονται κυβερνητικές αρμοδιότητες στους δήμους όπως η Παιδεία, η Υγεία - Πρόνοια, ο πολιτισμός χωρίς τους αντίστοιχους οικονομικούς πόρους. Με αποτέλεσμα το κόστος να πέφτει στις πλάτες του λαού (π.χ. τροφεία σε Παιδικούς Σταθμούς, παρκόμετρα, εισιτήρια στις αθλητικές εγκαταστάσεις).

Τέλος αναλύοντας λίγο περισσότερο τις προτάσεις της ΛΣ επισημαίνουμε ότι αυτές υπαγορεύονται όχι τόσο από μία πλήρη επιστημονική ανάλυση του θέματος, κάτι που θα ήταν αδύνατο στα πλαίσια ενός αφιερώματος αλλά από τη κοινή λογική και κυρίως από την πολιτική στάση απέναντι στο θέμα. Έτσι ούτε μοναδικές είναι (ευπρόσδεκτη κάθε κριτική και συμπλήρωση), ούτε ιεραρχούνται. ούτε καν αναφέρονται κατά σειρά προτεραιότητας. Η ΛΣ δεν διεκδικεί καμία δάφνη αποκλειστικότητας και έτσι ορισμένες έχουν προταθεί αποσπασματικά κατά καιρούς και από άλλους συμπολίτες ή φορείς. Είναι όμως βέβαιο ότι θα αποτελέσουν, όπως όλα, στόχους πάλης ενός αγωνιστικού κινήματος για την ποιότητα ζωής στην πόλη, στους τόπους κατοικίας, εργασίας, στις γειτονιές, στις τοπικές κοινότητες .

Θα πρέπει να ξανατονισθεί ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα σαν ένα πρόβλημα γενικότερου σχεδιασμού θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σ’ όλο το εύρος της πόλης και να ξεπερασθεί το πόλης ανήκουν στον ΟΛΚ, απόλυτη προτεραιότητα στο σχεδιασμό θα πρέπει να έχει η πόλη και ο Δήμος Καβάλας. Αντίθετα στο τμήμα της χερσαίας ζώνης λιμένος, κάτω από την Παναγία, προτεραιότητα θα πρέπει να έχουν οι λιμενικές λειτουργίες».

Οι εισηγήσεις ολοκληρώθηκαν με τις θέσεις και τις προτάσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» από τον Παναγιώτη Βελισσάρη, πολιτικό μηχανικό, Σύμβουλο Τοπικής Κοινότητας Καβάλας και υποψήφιο με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Όπου τονίστηκε ότι: Η «Λαϊκή Συσπείρωση» επισημαίνει ότι επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος είναι αδύνατη με ψευτορυθμίσεις της κυκλοφορίας και εισπρακτικά μέτρα στο κέντρο της πόλης. Απαιτεί συνδυασμό μέτρων:

(α) Αποφασιστική ενίσχυση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς κατ’ απόλυτη προτεραιότητα.

(β) Έργα που θα εξυπηρετούν το συνολικό πλέγμα μετακινήσεων και μεταφορών σ’ όλη τη σημερινή έκταση της πόλης (Λεύκη, Ν. Καρβάλη, Χαλκερό, Περιγιάλι, Καβάλα, Νεάπολη, Παληό, Αμυγδαλεώνας).

(γ) Απομάκρυνση από το κέντρο πόλων έλξης μετακίνησης.