Πειραιάς: «Η ανάπτυξή σας τσακίζει τη ζωή μας. Αγώνας και αντεπίθεση η επιλογή μας» (ΦΩΤΟ) | 902.gr

Μιλώντας στην απεργιακή συγκέντρωση των ταξικών δυνάμεων στον Πειραιά, στην είσοδο του ΣΕΜΠΟ στην «Cosco», ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, ανέφερε τα εξής:

«Με σύνθημα, "μπροστά οι δικές μας ανάγκες, όχι τα κέρδη των λίγων", μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, περιοδείες, μέσα από πολύμορφες δράσεις, δίνουμε σήμερα από δεκάδες συγκεντρώσεις στη χώρα τη δική μας αποφασιστική, μαζική απάντηση απέναντι στον νέο γύρο επίθεσης εργοδοσίας και κυβέρνησης, απαντώντας στον κυβερνητικό εμπαιγμό του "δέκα σου παίρνω ένα σου δίνω", προτάσσοντας τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και του λαού.

Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση είναι απάντηση στην προσπάθεια υπονόμευσής της από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Σε όλους αυτούς τους εργατοπατέρες που σε αγαστή συνεργασία με τη μεγαλοεργοδοσία και την κυβέρνηση έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να επικρατήσουν οι κάλπικες προσδοκίες και η "σιγή νεκροταφείου", για να βάλουν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων. Έχει τεράστιες ευθύνες η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Από την αρχική καταψήφιση της απεργίας για την οποία έλεγαν "δεν συντρέχει λόγος", όταν τους προσπέρασε το απεργιακό μέτωπο από τις αποφάσεις 12 Ομοσπονδιών, 19 Εργατικών Κέντρων και 236 Πρωτοβάθμιων Σωματείων, πέρασαν στις αθλιότητες με τις ημερομηνίες της απεργίας, με σκοπό να σπείρουν σύγχυση στους εργαζόμενους και να εγκλωβίσουν τις ταξικές δυνάμεις σε μια τέτοια ανούσια αντιπαράθεση, υπονομεύοντας ανοιχτά το ενιαίο απεργιακό μέτωπο. Να παίξουν το ρόλο που σταθερά χρόνια τώρα παίζουν καλά. Καμιά οργάνωση του αγώνα, ηττοπάθεια και συμφωνία με την κυβέρνηση και τα μέτρα που περνάνε. Ουσιαστική απαξίωση του αγώνα και της οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων για καλύτερους όρους ζωής είναι στην απέναντι πλευρά από τα συμφέροντα των εργαζομένων. Τι να θυμηθούμε, την κατάπτυστη αύξηση των 77 λεπτών ή τη συμφωνία τους στη σημερινή ΕΓΣΣΕ των 580 ευρώ; Έχουν γίνει οι καλύτεροι συνομιλητές τους, ώστε το κεφάλαιο να βγάλει τα σπασμένα στις πλάτες των εργαζομένων. Φυσικά αφότου αναγκάστηκαν να κηρύξουν της πανεργατική απεργία παρέμειναν πιστοί σε αυτό που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν. Να μην κουνάνε ούτε δαχτυλάκι για την απεργία αλλά κάνουν ό,τι μπορούν για να περάσει στα μουγκά αλλά και να την υπονομεύσουν όπου μπορούν.

Κάτι που γίνεται μαζί με τους μηχανισμούς του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τον εμπαιγμό περί "δίκαιης ανάπτυξης" μαζί με την ανοιχτή υπονόμευση από την πλευρά των εργατοπατέρων εντείνεται με ευθύνη της κυβέρνησης και η επιχείρηση τρομοκράτησης των εργαζομένων, αστυνόμευσης του εργατικού κινήματος, με "ανώνυμες καταγγελίες" να χρησιμοποιούνται σαν άλλοθι για δικαστικές παρεμβάσεις σε αγωνιστικά συνδικάτα, με το "συνδικαλιστικό της Ασφάλειας να γνωρίζει νέες δόξες", με ασφαλίτες, να σουλατσάρουν σε συνέδρια συνδικαλιστικών οργανώσεων και να τραβούν όπλα σε συνδικαλιστές και απεργούς εργάτες.

Η απάντηση δόθηκε σήμερα στους τόπους δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι απάντησαν με τη συμμετοχή τους στη σημερινή απεργία και συγκέντρωση. Το έδωσαν και το δίνουν οι εργάτες της "cosco" που εδώ και 4 χρόνια παλεύουν για συλλογική σύμβαση κόντρα στην τρομοκρατία της εργοδοσίας, κόντρα στους μηχανισμούς τους με τη δημιουργία δήθεν σωματείου.

Απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι ενωμένοι, στηριγμένοι στην αλληλεγγύη των άλλων κλάδων μπορούν να έχουν επιτυχίες κερδίζοντας την ένταξή τους στα Βαρέα.

Το δείχνουν οι ναυτεργάτες που απεργούν κόντρα στα ψίχουλα της ΣΣΕ που υπέγραψε οι πλειοψηφία της ΠΝΟ με τους εφοπλιστές.

Οι εργάτες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη με τον 9μηνο αγώνα τους για την υπογραφή τοπικής Συλλογικής Σύμβασης και τώρα παλεύουν για την εφαρμογή της.

Το δείχνουν τα εργοστάσια ελαιουργοσαπωνοποιίας που υπέγραψαν συμβάσεις με αυξήσεις κ.ά.

Το δείχνουν τα εργοστάσια και οι τόποι δουλειάς που συμμετέχουν σήμερα στην απεργιακή κινητοποίηση μπροστά στην πύλη του ΣΕΜΠΟ, περιφρουρώντας την απεργία, εκφράζοντας για άλλη μια φορά την αλληλεγγύη τους.

Η σημερινή απεργία είναι απάντηση στην ύπουλη προσπάθεια της κυβέρνησης να εμφανίσει το νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου ως ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων και πορεία αποκατάστασης των αδικιών και των απωλειών.

Άλλωστε, ο κρατικός προϋπολογισμός που κατατέθηκε είναι χαρακτηριστικός.

Όσο και αν προσπαθούν, όσο "καπνό και ομίχλη" κι αν σηκώσουν με τα παραμύθια περί του πρώτου "μεταμνημονιακού προϋπολογισμού", ο σκληρός ταξικός χαρακτήρας και αυτού του προϋπολογισμού δεν κρύβεται.

Τον αποκαλύπτουν τα δεκάδες μέτρα που φέρνουν ατόφια τη σφραγίδα των επιχειρηματικών ομίλων, που περιλαμβάνει τα όσα έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους ιμπεριαλιστικούς "θεσμούς" και δανειστές για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και τη θωράκιση της κερδοφορίας του σε βάθος χρόνου.

Γι΄ αυτό, άλλωστε, ο προϋπολογισμός πέρασε "χωρίς ενστάσεις" από την "ψιλή κρησάρα" των "Ευρωπαϊκών Εξαμήνων", της μόνιμης δηλαδή αντιλαϊκής εποπτείας, με τον επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, να δηλώνει "σίγουρος ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία και θα εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για το επόμενο και τα επόμενα έτη".

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει ότι τάχα ο προϋπολογισμός δεν περιλαμβάνει νέα αντιλαϊκά μέτρα, ξεπερνάει τα όρια της πρόκλησης, όταν ο "πήχης" των "πρωτογενών πλεονασμάτων" ανεβαίνει κατά 1 δισ. κάθε χρόνο για τα επόμενα 4 χρόνια και ξεπερνάει τα 7,5 δισ. για το 2019!

Τη νύφη θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, μεταξύ άλλων με την εκτόξευση των έμμεσων φόρων στα 35,5 δισ. ευρώ με το πετσόκομμα δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, με τη μόνιμη υποχρηματοδότηση σε Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία, Πολιτισμό, υποδομές για την προστασία της ζωής του λαού.

Την ίδια ώρα, η κυβερνητική πρόκληση σπάει τα κοντέρ τόσο με την επίκληση των περιβόητων "αντίμετρων" όσο και την αναβολή του μέτρου για την περικοπή της προσωπικής διαφοράς των παλαιότερων συνταξιούχων, μέτρο που η ίδια η κυβέρνηση προνομοθέτησε, παρουσιάζοντας την αναβολή του ως "σώσιμο των συντάξεων".

Είναι μεγάλη πρόκληση η συνεχιζόμενη κοροϊδία της κυβέρνησης προς τους απόμαχους της δουλειάς για τη μη περικοπή των συντάξεων και το τέλος των μνημονίων. Έφεραν σε σύνολο 21 μειώσεις στις συντάξεις, πρόσθεσαν και άλλες πάνω στις προηγούμενες. Πετσόκοψαν τις κατώτερες συντάξεις από τα 486 στα 384 ευρώ. Μετέτρεψαν σε φιλοδώρημα τις επικουρικές , έκοψαν το ΕΚΑΣ και τώρα παρουσιάζουν σαν νίκη ότι δεν θα κόψουν από τους υπερήλικους αλλά με αντίμετρα θα κόψουν από τους νεότερους και χωρίς ίχνος ντροπής, παρακαλάνε δημόσια να φύγουν οι συνταξιούχοι από τη ζωή για να πιάσουν τους δημοσιονομικούς δείκτες τους.

Και όλα αυτά την ώρα που στο προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπεται τσεκούρι στο ΕΚΑΣ κατά 240 εκατομμύρια, ενώ γίνεται σαφές ότι η αναβολή της παραπέρα περικοπής πάει πακέτο με την "υπεραπόδοση" της αφαίμαξης του λαού, τις περικοπές και τις αντιασφαλιστικές ανατροπές του νόμου Κατρούγκαλου, που "διασφαλίζουν" ότι το κράτος θα δίνει όλο και λιγότερα για τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και επιπλέον "ψαλίδι" σε κοινωνικές παροχές της τάξης των 1,7 δισ. ευρώ! Κόβοντας μεταξύ άλλων την επιδότηση για αγορά συνταγογραφούμενων φαρμάκων από φτωχούς ασφαλισμένους, την "επέκταση" του προγράμματος σχολικών γευμάτων, τη δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης - νηπιαγωγείων.

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως "αντίμετρα" καραμπινάτα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, όπως η κρατική επιδότηση του συνόλου των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για νέους έως 25 ετών, η μείωση του εταιρικού φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη κατά τέσσερις μονάδες σε βάθος τετραετίας, η μείωση φορολογίας και επί των διανεμόμενων κερδών στο 10% από 15% από το 2020 και εσχάτως η έμμεση επιδότηση των τραπεζιτών, μέσω κονδυλίου που θα αντικαταστήσει την όποια προστασία απέμενε στη λαϊκή οικογένεια και θα επιδοτεί την αποπληρωμή των δανείων.

Από έναν ακόμα προϋπολογισμό επιβεβαιώνεται ότι οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες δεν χωράνε στα στενά όρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την ανάπτυξης για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η διεκδίκησή τους, όσο και όλων των απωλειών των προηγουμένων χρόνων, είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και του λαού, που δίνουν την απάντηση σήμερα με την απεργιακή κινητοποίηση.

Συνάδελφοι - σσες,

Μετά από 8 χρόνια αιματηρών μνημονίων που ψηφίστηκαν, υλοποιούνται από κοινού από όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ακούμε πάλι ψέματα περί εξόδου από τα μνημόνια, "ανάπτυξης" και "καλύτερων ημερών" που έρχονται.

Για ποιους; ΄Όχι βέβαια για τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτούς αφορούσε η κρίση αυτούς και η ανάπτυξη και τα δύο καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι με θυσίες διαρκείας.

Η δήθεν έξοδος από τα μνημόνια εγκαινιάζει την εποχή των διαρκών χωρίς τέλος μνημονίων. Μονιμοποιείται η εποπτεία με εθνικούς και ευρωενωσιακούς μηχανισμούς και αιματηρές δεσμεύσεις για πολλές γενιές μπροστά. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και τα άλλα αστικά κόμματα εγγυώνται ότι οι μνημονιακές μεταρρυθμίσεις και νόμοι θα ισχύουν και θα συμπληρώνονται με ακόμα χειρότερους, όταν το καλούν τα ίδια συμφέροντα που επέβαλαν τα μνημόνια και οι απαιτήσεις τους γίνονται νόμος από όλες τις κυβερνήσεις: τραπεζίτες, βιομήχανοι, εργολάβοι, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι, το κεφάλαιο με επικεφαλής τον ΣΕΒ.

Αυτά τα συμφέροντα βαφτίζονται «εθνικό συμφέρον» σε αυτά θυσιάζονται τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Η σταθερή δουλειά, ο μισθός, οι συλλογικές συμβάσεις, τα επιδόματα, η πρόνοια, οι συντάξεις, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα με κορυφαίο το απεργιακό δικαίωμα, η Υγεία και η Παιδεία, το εργατικό εισόδημα που λεηλατείται από τους φόρους, η λαϊκή κατοικία που απειλείται από χιλιάδες πλειστηριασμούς.

Ακόμα οι επιχειρηματικοί όμιλοι, δυναμώνοντας τα οικονομικά τους ποδάρια με τα μνημόνια εξορμούν για νέες αγορές και κέρδη. Με όχημα τις κυβερνήσεις -σε διακεκριμένο μάλιστα ρόλο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, που αποδείχτηκε το καλύτερο παιδί τους και σημαιοφόρος ΝΑΤΟ- ΗΠΑ και ΕΕ στην περιοχή εμπλέκουν το λαό μας σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες, σε ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολεμικούς σχεδιασμούς που λίγο απέχουν από το να ανάψει το φιτίλι μιας γενικευμένης πολεμικής σύραξης.

Δεν είναι τυχαίο το τελευταίο επεισόδιο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για τον έλεγχο της διόδου στο στενό του Κερτς, που συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με την Αζοφική που αποδεικνύει την επικίνδυνη κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που φουντώνουν στην περιοχή και ευρύτερα.

Η στρατηγική των καπιταλιστών συμπυκνώνεται στην απαίτηση για φθηνή εργατική δύναμη, κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και παράδοσής της στα κοράκια των ιδιωτικών ασφαλιστικών, γενίκευση και μονιμοποίηση της ευέλικτης απασχόλησης, της εμπορευματοποίησης και των πιο ζωτικών αγαθών όπως Ενέργεια, Νερό, Υγεία, Παιδεία.

Σε αυτήν τη στρατηγική συστρατεύονται όλα τα υπόλοιπα κόμματα με διαφοροποιήσεις στα δευτερεύοντα στήνοντας για άλλη μια φορά το ψευτοδίλημμα "πρόοδος ή συντήρηση" για να εγκλωβίσουν το λαό.

Είναι άθλιο ψέμα η κυβερνητική προπαγάνδα περί δήθεν "επαναφοράς" των συλλογικών διαπραγματεύσεων και αυξήσεων στον κατώτατο μισθό, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βάζει σε εφαρμογή τον μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, με βάση τον οποίο ο κατώτατος μισθός μπαίνει σε μόνιμη πρέσα, αφού θα καθορίζεται με υπουργική απόφαση και με κριτήριο την "ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου".

Αν η κυβέρνηση ήθελε να επαναφέρει τις Συλλογικές Συμβάσεις θα ψήφιζε την πρόταση των 530 συνδικάτων για κατώτατο μισθό 751 ευρώ.

Κλιμακώνεται η επίθεση της κυβέρνησης, τραπεζών, μηχανισμών του αστικού κράτους ενάντια στη λαϊκή κατοικία και τα χρεωμένα νοικοκυριά, με μπαράζ πλειστηριασμών, χαρατσιών και φορολογήσεις αλλά και με βιομηχανία διώξεων καθιστώντας "ιδιώνυμο" αδίκημα τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Σε αυτήν τη στρατηγική έχουν σύμμαχο τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων.

Στο θέμα της σημερινής απεργίας κράτησαν πιο κυβερνητική στάση από τους κυβερνητικούς.

Επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μπλοκάρουν κάθε αγωνιστική δράση, κάθε πρωτοβουλία που ξεδιπλώνεται από τα συνδικάτα. Γι΄αυτό και προσπάθησαν να εμποδίσουν τη σημερινή απεργία.

Το μόνο που απασχολεί τη σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι το συνέδριό της και όχι πώς θα οργανωθεί η πάλη ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων που εντείνεται. Αντίθετα, προετοιμάζει το συνέδριό της για άλλη μια φορά μακριά από τους εργαζόμενους. Μακριά από την εργατική τάξη, μακριά από τα προβλήματά τους, κρυφά και χωρίς να τους ενοχλήσει κανείς στο τουριστικό τριήμερό τους στην Καλαμάτα.

Με νόθους αντιπροσώπους σε μια σειρά συνδικάτα με εκλογές που γίνονται με εργαζόμενους φαντάσματα, αλλά και με την αγαστή συνεργασία με τους εργοδότες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι εκλογές που γίνονται αυτές τις μέρες στο ΠΑΣΕΝΤ, όπου οι φάκελοι με τα ψηφοδέλτια διανυκτερεύουν στο σπίτι της δικαστικής αντιπροσώπου και εκλέγουν αντιπροσώπους από το Ηράκλειο Κρήτης για το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, στέλνοντας μάλιστα τα ψηφοδέλτια με κούριερ. Ή οι εκλογές της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών του γνωστού Νταλακογεώργου, ο οποίος διέγραψε από το σωματείο όσους συγκρότησαν άλλο ψηφοδέλτιο για να μη δυσαρεστήσει τα αφεντικά του, τους εφοπλιστές. Τι να πούμε για το σωματείο - φάντασμα το ΠΑΣΥΕ που κανείς δεν ξέρει ούτε ποια είναι τα μέλη του αλλά ούτε και πού κατοικοεδρεύει, ωστόσο στέλνει 10 αντιπροσώπους στο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Έχουν το θράσος να γιορτάζουν τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΓΣΕΕ αγνοώντας ακόμη και τον τόπο που ιδρύθηκε, τον Πειραιά.

Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η διαμόρφωση μηχανισμών με την πλήρη συμμετοχή της μεγαλοεργοδοσίας και εκτεταμένη νοθεία.

Η εργοδοσία και οι κυβερνήσεις επιδιώκουν να δυναμώσει ο μηχανισμός αυτός για να μπορούν να ελέγχουν τα σωματεία. Να μπλοκάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και κυρίως να επιβάλλουν την αγωνιστική άπνοια, την εργασιακή ειρήνη, τον "κοινωνικό διάλογο", τη λογική της στήριξης των επιχειρηματιών, της ανταγωνιστικότητας, της στήριξης της βαρβαρότητας που ζει η εργατική τάξη. Όσοι σήμερα υποστηρίζουν ότι χωρίς αγώνες διεκδίκησης στα σαλόνια των υπουργείων και του ΣΕΒ θα λυθούν τα προβλήματα της ΕΤ και όχι με την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων με τους συνδικαλιστές στους χώρους δουλειάς, είναι επικίνδυνοι.

Τα ταξικά σωματεία, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Δίνουμε και θα συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά τη μάχη για τον προσανατολισμό, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Αυτή η μάχη αφορά ολόκληρη την ΕΤ, όλο το λαό.

Να προβληματιστούν οι εργαζόμενοι για τη στάση της ΓΣΕΕ.

Είναι συνδικάτο που υπερασπίζεται τους εργαζόμενους, ώστε να στηριχτεί ο εργάτης; Μπορεί να οργανώσει την πάλη της Εργατικής Τάξης.

Όταν στηρίζει τους υγιείς, όπως λένε, επιχειρηματίες, όταν αντί να οργανώσει την απάντησή της απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνησης και του ΣΕΒ βάζει εμπόδια λέγοντας ότι η απεργία "έφαγε τα ψωμιά της" παίρνοντας ουσιαστικά το μέρος της κυβέρνησης.

Αλήθεια, τι συνδικάτο είναι αυτό όταν ζητάει από το αστικό κράτος και την κυβέρνησή του να χρησιμοποιήσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς για να πάρει μέτρα ενάντια στα συνδικάτα που παλεύουν ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση;

Και με αφορμή τα 100 χρόνια της ίδρυσης της ΓΣΕΕ, εδώ στο μεγάλο λιμάνι, στον Πειραιά, ότι η στάση τους αυτή δεν είναι καινούργια έρχεται από πολύ παλιά.

Θυμίζουμε ότι στο 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ η κυβέρνηση Πάγκαλου συνέλαβε 110 από τους 278 συνέδρους και τους κράτησε μέχρι να τελειώσει το συνέδριο.

Στο 4ο Συνέδριο, το 1928, διέγραψε 300 σωματεία αποκλείοντας 213 αντιπροσώπους.

Τις δεκαετίες ΄60 και ΄70 οι Μακρήδες και οι Θεόδωροι είχαν κάτσει για καλά στο σβέρκο της ΕΤ. Και απ' ό,τι φαίνεται τους έχουν αντιγράψει καλά.

Αλήθεια, τι σχέση έχει αυτή η ΓΣΕΕ με τους χιλιάδες αγωνιστές που μπήκαν μπροστά στον αγώνα και έφτασαν μέχρι και το θάνατο για να υπερασπιστούν τη ζωή της εργατικής τάξης; Αλήθεια, πόσο θράσος χρειάζεται για να τιμούν όπως λένε τον Μάη του ΄36, τους 200 της Καισαριανής;

Συνάδελφοι - σσες,

Σήμερα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι η υπεράσπιση των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων προϋποθέτει ρήξη με την κυρίαρχη τάξη και εξουσία των κομμάτων της.

Προϋποθέτει συνδικάτα μαζικά σε κάθε τόπο δουλειάς, με συλλογική δημοκρατική διαφάνεια, λειτουργία, με δράση για τις απολύσεις, τις ΣΣΕ, τη σύνταξη, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία για την Υγεία, την Παιδεία, τους φόρους, τους πλειστηριασμούς, με εργατική αλληλεγγύη. Σε κοινωνική συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται, τους μικρούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, με ιδιαίτερη προσοχή στη νεολαία και τις γυναίκες, συνδικάτα φορείς ταξικής ενότητας, ανεξάρτητα τι πιστεύει κάθε εργαζόμενος, συνδικάτα αποφασισμένα - μαχητικά. Συνδικάτα που παλεύουν για τα καθημερινά και δεν κλείνουν τα μάτια σε αυτό που καταλαβαίνουν όλοι: Όσο "εθνικό συμφέρον" βαφτίζεται το συμφέρον των λίγων, των καπιταλιστών, όσο η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν μπαίνει στην προμετωπίδα των αγώνων, όσο δεν γενικεύεται η εργατική αντεπίθεση, πιο μαύρες μέρες περιμένουν τους εργαζόμενους.

Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του έδωσε, δίνει και θα δίνει ακόμη πιο μαχητικά, πιο οργανωμένα τον καθημερινό αγώνα.

Καλούμε όλους εκείνους που, παρά τις διαφωνίες τους, κατανοούν ότι η στάση του ΠΑΜΕ ήταν ασπίδα προστασίας, ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα χωρίς το ΠΑΜΕ, να συσστρατευτούν μαζί μας με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε να δημιουργηθεί ένα εργατικό λαϊκό ποτάμι που θα πνίξει όλους αυτούς που να ετοιμάζουν μια χαμοζωή για εμάς και τα παιδιά μας.

Μπορούμε να πάμε μπροστά με ένα πολύ πιο ισχυρό εργατικό λαϊκό κίνημα με μια δυνατή αντικαπιταλιστική - αντιιμπεριαλιστική συμμαχία.

Να μεγαλώσουμε τα εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και με τους οποίους συμφωνεί και επαυξάνει ΝΔ.

Να πληθύνουμε τις εστίες αντίστασης και διεκδίκησης σύγχρονων δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργαζομένων.

Να νιώσουν πραγματικά αδύναμοι κυβερνήτες και κόμματα που κάνοντας πράξη τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών, τσακίζουν τα όνειρα και τη ζωή μας.

Παλεύουμε για τις σύγχρονες ανάγκες μας:

- Τη μόνιμη και σταθερή δουλειά όλο το χρόνο, χωρίς την ανεργία και τη μισοαπασχόληση να μπαίνουν εμπόδιο στην επιβίωση των εργαζομένων.

- Κοινωνική Ασφάλιση που να εξασφαλίζει ένα διευρυμένο πλέγμα προστασίας, ώστε μετά τον εργάσιμο βίο να υπάρχει προστασία και αξιοπρεπής ζωή μέσω των συντάξεων, να υπάρχει συνολική κάλυψη και φροντίδα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, το δικαίωμα και η προστασία της μητρότητας, η ασφάλιση των παιδιών, τα προνοιακά επιδόματα για πιο ευπαθείς ομάδες.

- Για μισθούς που να ανταποκρίνονται σε υψηλό επίπεδο διαβίωσης με βάση τον παραγόμενο πλούτο και τις ανάγκες των εργατικών οικογενειών.

- Για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου ώστε ο εργαζόμενος να μπορεί να απολαμβάνει τον κόπο από τη δουλειά του, να αναπτύσσει τις δραστηριότητες που επιθυμεί, να αφιερώνει περισσότερο χρόνο για την οικογένειά του.

- Για τη δωρεάν αποκλειστική δημόσια και καθολική πρόσβαση στη μόρφωση και στην αποκατάσταση της υγείας του.

- Για τη φθηνή λαϊκή στέγη με όλες τις ανέσεις που προσφέρει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, χωρίς την απειλή των πλειστηριασμών.

- Για διακοπές και αναψυχή, τουρισμό και τη δυνατότητα να γνωρίσει ο εργαζόμενος τον τόπο του, άλλα μέρη και πολιτισμούς.

Σ΄αυτό το δρόμο σας καλούμε να βαδίσουμε μαζί.

Μπροστά οι δικές μας, σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας και όχι τα κέρδη των λίγων».