Πρωτοβουλίες οργάνωσης της πάλης ενάντια στις «ευέλικτες» μορφές εργασίας - Κινητοποίηση στις 13 Νοέμβρη (ΦΩΤΟ) | 902.gr

Στην εισηγητική του ομιλία στη σύσκεψη ο Θανάσης Φωτόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Τύπου - Χάρτου, ανέφερε τα εξής:

«Τα Συνδικάτα της Βιομηχανίας πήραμε αυτή την πρωτοβουλία για να συζητηθεί πλατιά στα εργοστάσια η μάστιγα για την τάξη μας των "ευέλικτων" μορφών εργασίας, της εργολαβικής εργασίας μέσω "δουλεμπορικών" γραφείων, για να οργανώσουμε καλύτερα την πάλη όλων των εργαζομένων στους κλάδους της Βιομηχανίας. Φυσικά, δεν ξεκινάμε από το μηδέν, έχουμε διαχρονικό και μόνιμο μέτωπο ενάντια στην "ευελιξία" στην εργασία.

Η εργολαβική εργασία δεν είναι ένα "φυσικό φαινόμενο", μια στρέβλωση στην αγορά εργασίας, ούτε είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης και των "μνημονίων". Δεν είναι μια λάθος επιλογή μιας κυβέρνησης ή της ΕΕ, αλλά εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της "ευελιξίας της εργασίας" που αποτελεί διαχρονικά στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου και ως τέτοια διαμορφώνεται από την ΕΕ και εφαρμόζεται σε κάθε καπιταλιστικό κράτος εδώ και πολλά χρόνια, γι’ αυτό στηρίζεται από την ΕΕ και από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σταθερά και διαχρονικά.

Οι μορφές "ευελιξίας", που διαρκώς αναπτύσσονται, είναι η μερική απασχόληση με τις επιμέρους ειδικότερες εκφράσεις της, όπως η εκ περιτροπής εργασία και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η δουλειά με το κομμάτι - "φασόν", η εργασία μέσω διάφορων προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης κ.ά.

Η εργολαβική εργασία έχει διάφορες μορφές και εκφράσεις, όπως:

Δανεισμός εργαζομένων μεταξύ εταιρειών που ανήκουν στον ίδιο όμιλο επιχειρήσεων.

Δανεισμός μέσω πρακτορείων απασχόλησης - δουλεμπόριο. Τα δουλεμπορικά γραφεία ασκούν κερδοσκοπική δραστηριότητα, δηλαδή προσλαμβάνουν για λογαριασμό τους προσωπικό και το "νοικιάζουν" έναντι αμοιβής σε άλλες επιχειρήσεις.

Απασχόληση μέσω εργολάβων, εταιρείες αναθέτουν μέρος των εργασιών τους σε εργολαβική εταιρεία.

Απασχόληση σε δίκτυο επιχειρήσεων του ίδιου ομίλου, ο εργαζόμενος δεν απασχολείται σε μία επιχείρηση, αλλά σε όλες τις επιχειρήσεις του ομίλου, όπου και αν αυτές βρίσκονται.

Τα τελευταία χρόνια επεκτείνονται με γεωμετρική πρόοδο. Η χειρότερη μορφή που συναντάμε είναι η ενοικιαζόμενη εργασία. Υπάρχουν δηλαδή επιχειρήσεις που η μόνη τους δουλειά είναι να έχουν μία δεξαμενή άνεργων εργατών και όποτε τους χρειάζονται θα τους διαθέτουν στην μία ή στην άλλη επιχείρηση.

Οι όροι για τους εργαζόμενους σε τέτοιου είδους γραφεία είναι δουλειά χωρίς σταθερό ωράριο, χωρίς σταθερές ημέρες εργασίας και χωρίς καν σταθερό αντικείμενο εργασίας. Ένας εργάτης μπορεί να κάτσει χωρίς δουλειά ολόκληρη την εβδομάδα και όταν υπάρξει ανάγκη, να δουλεύει μέχρι και 24 ώρες. Οι 12-17 ώρες είναι συνηθισμένες, όσο για το πρόγραμμα εργασίας είναι ανύπαρκτο και η ενημέρωση για δουλειά γίνεται ακόμη και τηλεφωνικώς λίγες ώρες πριν, εργαζόμενοι με καθεστώς "ον κολ". Με αυτό το καθεστώς και πατώντας πάνω στην ανάγκη για δουλειά εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, όσοι εργάζονται σε τέτοιου είδους γραφεία, βρίσκονται "όμηροι" πάνω από το τηλέφωνο, μήπως και τους καλέσουν για δουλειά, χωρίς να μπορούν να προγραμματίσουν τίποτα στη ζωή τους.

Ακόμα και όταν τελικά κάποιος πάει για δουλειά, δεν έχει κανένα περιθώριο για ανάσα, ούτε να σκεφτεί να αντιδράσει δεν επιτρέπουν τα μαντρόσκυλα των εργολάβων, ο κανόνας για να κερδίζουν είναι ένας: "Σκάσε και σκάβε".

Οι εργολάβοι, που διαχειρίζονται τα γραφεία ενοικίασης εργατών, με αυτό τον τρόπο θησαυρίζουν χωρίς κανένα κόστος. Τα μεροκάματα που δίνουν κυμαίνονται στα 3 με 4 ευρώ την ώρα χωρίς να υπολογίζουν υπερωρίες, νυχτερινά και Σαββατοκύριακα. Με λίγα λόγια σημαίνει εξοντωτική δουλειά για ένα μεροκάματο πείνας χωρίς δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα, χωρίς επίδομα αδείας και χωρίς τη δυνατότητα να μπει κάποιος στο ταμείο ανεργίας μόλις απολυθεί.

Αυτές οι σχέσεις εργασίας δεν ήρθαν από τον ουρανό, είναι οδηγία της ΕΕ που βασίζεται στην ελεύθερη διακίνηση υπηρεσιών και προσωπικού και ήδη εφαρμόζονται κατά κόρον στις άλλες χώρες της ΕΕ. Βασίζεται στη θεωρία ότι η εργασία δεν είναι δικαίωμα, αλλά εμπόρευμα, που στην ελεύθερη αγορά πουλιέται και αγοράζεται σε ό,τι τιμή πιάσει. Αυτή την ΕΕ στηρίζουν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Με τις υπογραφές τους νομιμοποιήθηκε η λειτουργία τέτοιων γραφείων και γνωρίζανε καλά τι υπογράφανε. Η ενίσχυση της ύπαρξης μιας μεγάλης ποικιλίας μορφών "ευέλικτης εργασίας" αποτελεί βασική επιλογή της ΕΕ τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωενωσιακό επίπεδο, με αποτέλεσμα να λαμβάνονται μέτρα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση και μάλιστα τα διάφορα "ρυθμιστικά, προστατευτικά" μέτρα που λαμβάνονται και παρουσιάζονται ως "θετικά και ωφέλιμα" για τους εργαζόμενους στην ουσία διαμορφώνουν τους όρους για την εδραίωση της "ευελιξίας στην εργασία", το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων για τη στήριξη των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Στους κλάδους μας υπήρχαν από παλιά, στο Μέταλλο για παράδειγμα, εργολάβοι να προσλαμβάνουν εργάτες που δούλευαν σε μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, στη Ζώνη για τον καθαρισμό καραβιών, στις επιχειρήσεις στα Τρόφιμα και τα Ποτά ή στον Τύπο και το Χαρτί εποχικοί κλπ. Στις χώρες της ΕΕ ως προς τον δανεισμό των εργαζομένων μέσω των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ)-δουλεμπορικά γραφεία έχουμε τη νομιμοποίηση της λειτουργίας τους, όπως και στην Ελλάδα, εδώ και 3 δεκαετίες, με τη σύμφωνη γνώμη και τη συνεργασία του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού όπως στη Μ. Βρετανία που "δεσμεύουν" τους εργολάβους με σύμβαση που υπογράφουν με τα αρμόδια συνδικάτα, όπως και στη Φινλανδία που εισάγεται ο όρος της συναίνεσης των Συνδικάτων ως προς την παρουσία των εργολάβων. Όποια ομοιότητα των παραπάνω παραδειγμάτων με τους εγχώριους συνδικαλιστές της υποταγής και της ενσωμάτωσης δεν είναι τυχαία. Ηγεσία της ΓΣΕΕ, ΕK και Ομοσπονδίες όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις του κοινωνικού εταιρισμού έχουν βάλει πλάτη να περάσουν και οι "ευέλικτες" εργασιακές σχέσεις, αλλά και η διάσπαση της εργατικής τάξης μη γράφοντας τους συμβασιούχους εργαζόμενους στα σωματεία, δημιουργώντας ξεχωριστά σωματεία κ.ά. με στόχο τη διάσπαση του ενιαίου μετώπου διεκδίκησης συνολικά των εργαζομένων.

Οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας εξυπηρετούν την ανάγκη του κεφαλαίου για αύξηση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του, απαλλάσσουν την εργοδοσία από το μεγαλύτερο μέρος των στοιχειωδών υποχρεώσεων που μπορεί να έχει απέναντι στους εργαζόμενους και που σε τελική ανάλυση είναι αποτέλεσμα αγώνων και κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. Αυτό ήρθε να θωρακίσει και με τον πρόσφατο νόμο η κυβέρνηση της ΝΔ που απαλλάσσει από εργοδοτικές υποχρεώσεις τους επιχειρηματίες που απασχολούν εργαζόμενους μέσω δουλεμπορικών και εργολάβων. Χωρίς να είναι υπερβολή ο συγκεκριμένος νόμος γράφτηκε τις ημέρες που ήταν σε εξέλιξη ο 10ήμερος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στην "Αφοί Βλάχου" στον Τύπο.

Με αυτό τον τρόπο οι επιχειρηματίες μπορούν να αυξομειώνουν το χρόνο εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς και της παραγωγής, να χρησιμοποιεί εργαζόμενους κατά το δοκούν. Φυσικά, αυτές οι επιλογές βρίσκονται απέναντι από τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες και δικαιώματα. Σήμερα που με τη δουλειά των εργατών παράγεται τεράστιος πλούτος, που οι επιστήμες και η τεχνολογία προοδεύουν, είναι ρεαλιστικό και εφικτό, αντικειμενικά υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ζούμε καλύτερα, με λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερο ελεύθερο χρόνο, με σταθερές και μόνιμες εργασιακές σχέσεις, χωρίς ανεργία, με διευρυμένα εργατικά δικαιώματα. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο σε αυτόν το δρόμο είναι το επιχειρηματικό κέρδος, η ανάπτυξη προς όφελος των λίγων εκμεταλλευτών. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ την Πέμπτη προς ψήφιση στη Βουλή. Έγκαιρα απαντήσαμε με τις δυο απεργιακές κινητοποιήσεις στις 24 Σεπτέμβρη και στις 2 Οκτώβρη, με το συλλαλητήριο στις 17 Οκτώβρη, τώρα κλιμακώνουμε με νέο συλλαλητήριο την Πέμπτη 24 Οκτώβρη στα Προπύλαια στις 6.30 μ.μ., με προσυγκέντρωση στην πλ. Κάνιγγος στις 6 μ.μ.

Απαιτούμε:

Να πάρει τώρα πίσω το νομοσχέδιο η κυβέρνηση της ΝΔ.

Παλεύουμε κόντρα στο νομοσχέδιο-"σκούπα" για τις κλαδικές συμβάσεις, τους μισθούς των εργαζομένων και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, το οποίο δίνει γην και ύδωρ στους επενδυτές και γκρεμίζει όσα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα έμειναν όρθια με σκληρό αγώνα στην περίοδο της κρίσης.

Συνάδελφοι - συναδέλφισσες,

Σε αυτή την κατάσταση με τις ευέλικτες μορφές εργασίας πρέπει να μπει ένα τέλος, γιατί έχει τάσεις μετάστασης και αν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν εντείνουμε τον αγώνα, θα καταλήξουμε να δουλεύουμε όλοι ως ενοικιαζόμενοι. Τους εργαζόμενους σε τέτοια γραφεία πρέπει άμεσα να τους γράψουμε στα Συνδικάτα μας. Μόνιμοι και έκτακτοι να οργανώσουν από κοινού την πάλη. Να βάλουμε στόχους και να έχουμε κατακτήσεις ακόμα και σε συνθήκες που συνεχίζουν να λειτουργούν τα "γραφεία ενοικίασης εργατών". Να βοηθήσουμε τους παλιότερους που εργάζονται με μόνιμη σχέση εργασίας να μη βλέπουνε ως αντίπαλο τους συναδέλφους που εργάζονται στους εργολάβους, αλλά τα γραφεία τους και τις ίδιες τις επιχειρήσεις του κλάδου που επιλέγουν να συνεργαστούν με τέτοιου είδους γραφεία, όπως και τις κυβερνήσεις που νομοθετούν το ολοένα και μεγαλύτερο αντιλαϊκό οπλοστάσιο. Όπως και τους εργολαβικούς να οξύνουν το ταξικό μίσος απέναντι στους επιχειρηματίες που τους εκμεταλλεύονται.

Στόχος μας είναι το κεφάλαιο που κλέβει τον ιδρώτα μας τόσα χρόνια για να θησαυρίζει και τώρα το κάνει με ακόμα πιο χυδαίο τρόπο στους συναδέλφους μας που εργάζονται στους εργολάβους. Αξιοποιούν την ενοικιαζόμενη εργασία για να παρακάμψουν τα συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα που με αγώνα κατοχυρώθηκαν στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Η εργοδοσία δεν έχει πρόβλημα να πληρώνει τους διάφορους σύγχρονους "δουλεμπόρους" για να βγάλουν τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό τους. Ενώ οι εργολάβοι με τη σειρά τους τσεπώνουν ζεστό χρήμα απλά μοιράζοντας τους κακοπληρωμένους και συχνά ανασφάλιστους εργάτες στους διάφορους πελάτες τους.

Το ταξικό κίνημα, από την ίδρυση τέτοιων γραφείων, δηλώσαμε όχι απλά την αντίθεσή μας, αλλά και ότι θα αξιοποιήσουμε κάθε μορφή πάλης για να τους βάλουμε εμπόδια. Οι επιχειρήσεις και οι εργολάβοι θα μας βρούνε μπροστά τους σε κάθε τους βήμα, άλλοτε στις πύλες των εργοστασίων, άλλοτε στα γραφεία τους και σίγουρα πολύ σύντομα μαζί με όλους τους εργάτες στο δρόμο. ΕΕ - κυβέρνηση και αστικά κόμματα νομίζουν ότι έχουν θωρακίσει τόσο καλά τις επιχειρήσεις ώστε ποτέ να μη διεισδύσουν αγωνιστές και τους χαλάσουν το καλό κλίμα της υποταγής. Είναι γελασμένοι πως μπορούν να φοβίζουν τους εργάτες για πάντα, γιατί δεν υπάρχουν άπαρτα κάστρα για το ταξικό κίνημα. Ήδη είναι δεκάδες οι συνάδελφοι εργαζόμενοι σε εργολάβους που απευθύνονται στα Σωματεία της Βιομηχανίας για όλα όσα αντιμετωπίζουν, είναι τα μάτια, τα αυτιά και η φωνή των Συνδικάτων σε κάθε χώρο δουλειάς.

Η ανάγκη της εργοδοσίας για εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό σε ορισμένους χώρους και κλάδους της Βιομηχανίας, σε συνδυασμό με την απαίτησή της για ευέλικτη εργασία, έχει ως αποτέλεσμα να δουλεύουν χρόνια σε ένα πόστο εργολαβικοί εργαζόμενοι. Να γίνονται μέλη ταξικών συνδικάτων, να οργανώνονται και να διεκδικούν. Αυτό μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί στην παρέμβασή μας, για την οργάνωση της πάλης και τη διαμόρφωση ενιαίων αιτημάτων στη βάση των διευρυνόμενων αναγκών της εργατικής τάξης.

Οι εργαζόμενοι από τη μεριά μας πρέπει να απαντήσουμε δυναμικά, παλεύοντας απέναντι στα δουλεμπορικά, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, το χτύπημα των κλαδικών ΣΣΕ, τις μειώσεις σε μισθούς και ημερομίσθια. Μακριά από τη μοιρολατρία, τις μειωμένες απαιτήσεις και τη λογική του "μικρότερου κακού", υπάρχει ο δρόμος της οργάνωσης και του αγώνα. Ο δρόμος της ενίσχυσης των σωματείων με ταξική κατεύθυνση, ο δρόμος της διεκδίκησης και της πάλης.

Διεκδικούμε:

• Κατάργηση όλων των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων. Μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη σύγχρονα δικαιώματα.
• Υπογραφή και εφαρμογή ΣΣΕ με αυξήσεις για όλους. Ανάκτηση των απωλειών. Κανένας κάτω από τα 751 ευρώ.
• Κανένας εργάτης στα δουλεμπορικά. Κλείσιμο όλων των δουλεμπορικών γραφείων.
• Άμεση απορρόφηση των εργαζομένων από τις επιχειρήσεις που εργάζονται.
• Μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.

Κλιμακώνουμε, καλούμε εργαζόμενους και Συνδικάτα σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο τη Τετάρτη 13 Νοέμβρη στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Κάνιγγος και στην πορεία προς το υπουργείο Εργασίας.

Συνάδελφοι

Έχουμε τη δύναμη να τους ανατρέψουμε. Με δυνατό ταξικό εργατικό κίνημα και συνεχή αγώνα που θα βάζει στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες των εργατών και όχι τα κέρδη των αφεντικών. Γιατί ο πλούτος που παράγεται στην κοινωνία είναι τεράστιος, είναι δικός μας, βγαίνει από τον ιδρώτα μας και για αυτό πρέπει να το καρπωνόμαστε εμείς και όχι οι κηφήνες της κοινωνίας.

Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!».