Εκφράζει τα συλλυπητήριά της για τον αδικοχαμένο εργάτη της ΛΑΡΚΟ | 902.gr

Tα βαθιά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναδέλφους του αδικοχαμένου εργάτη που έχασε τη ζωή του προχτές εν ώρα εργασίας στη βιομηχανία της ΛΑΡΚΟ, στη Λάρυμνα, εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ομάδα Γυναικών Λαμίας της ΟΓΕ.

Σε αυτή καταγγέλλει το δυστύχημα, υπενθυμίζει πως το Κλαδικό Σωματείο Μετάλλου Ν. Φθιώτιδας ενημέρωνε πριν το ατύχημα για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εντατικοποίηση της εργασίας στη ΛΑΡΚΟ και υπογραμμίζει πως «δε δεχόμαστε να δουλεύουμε στον 21ο αιώνα σε αυτές τις συνθήκες και να μην ξέρουμε αν θα επιστρέψουμε σπίτι μας ζωντανοί ή αρτιμελείς».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η Ομάδα Γυναικών Λαμίας της ΟΓΕ εκφράζει τα βαθιά της συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναδέλφους του αδικοχαμένου εργάτη που έχασε τη ζωή του προχτές εν ώρα εργασίας στη βιομηχανία της ΛΑΡΚΟ, στη Λάρυμνα. Ο 55χρονος μόνιμος εργαζόμενος στην επιχείρηση και πατέρας 3 παιδιών σκοτώθηκε από την έκρηξη που σημειώθηκε σε δεξαμενή στην αίθουσα χαλυβουργίας και τον σκότωσε ακαριαία.

Καταγγέλλουμε το τρομερό αυτό δυστύχημα που αποτελεί ένα ακόμα στη μακριά λίστα των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων και κατονομάζουμε ως μόνους υπευθύνους τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις που στόχο έχουν την κερδοφορία της, την ανταγωνιστικότητα και τη συνειδητή απαξίωσή της για να μπορέσει να πουληθεί σαν ένα ακόμα καλό "φιλέτο"!

Στεκόμαστε δίπλα στο Κλαδικό Σωματείο Μετάλλου Ν. Φθιώτιδας που μόλις δύο μέρες πριν ενημέρωνε για πολλοστή φορά για τους κινδύνους που εγκυμονεί η εντατικοποίηση της εργασίας στη ΛΑΡΚΟ, η παντελής έλλειψη μέτρων ασφαλείας και συντήρησης της μονάδας, κινδύνους που έφεραν κι άλλα ατυχήματα, θανατηφόρα ή μη, στους εργάτες κατά καιρούς με πιο πρόσφατο αυτό του Ιούλη.

Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε στον 21ο αιώνα σε αυτές τις συνθήκες και να μην ξέρουμε αν θα επιστρέψουμε σπίτι μας ζωντανοί ή αρτιμελείς. Δε μας εξαπατούν τα κροκοδείλια δάκρυα των μεγαλοβιομηχάνων και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων που λυπούνται τάχα για τους δολοφονημένους εργαζόμενους. Δικό τους είναι το φταίξιμο, δικές τους οι διαχρονικές ευθύνες που οδηγούν σε αυτή την κατάσταση!

Οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, οι εργαζόμενες και οι εργάτριες από κάθε χώρο δουλειάς ξέρουμε τι θα πει εκμετάλλευση για τα κέρδη της επιχείρησης. Ξέρουμε όμως και τι θα πει συλλογικός αγώνας και διεκδίκηση, τι θα πει δικαιώματα και τι πρόοδος υπάρχει στην παραγωγικότητα της εργασίας, στην επιστήμη και την τεχνολογία για να μπορούμε να δουλεύουμε σε ανθρώπινες συνθήκες, με ανθρώπινα ωράρια χωρίς να κινδυνεύει η υγεία μας, η σωματική μας ακεραιότητα, η ζωή μας!

Οργανωνόμαστε - Διεκδικούμε - Απαιτούμε μέτρα ασφαλείας.

Να μπει τέλος στο μαύρο κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων».