Παρασκευή 26/04/2019 - 15:28
ΚΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ανάδειξη της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή

Η Κομματική Οργάνωση Καρύστου του ΚΚΕ, μέσω της δημοτικής συμβούλου Καρύστου Κούλας Βρανά, κατέθεσε πρόταση στην Επιτροπή Ονοματοθεσίας του Δήμου Καρύστου και το Δημοτικό Συμβούλιο Καρύστου για τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης του έπους του ελληνικού λαού κατά την Εθνική Αντίσταση, έναντι των φασιστών εισβολέων.

Η ΚΟ Καρύστου του ΚΚΕ σημειώνει:

«Η περιοχή μας είχε τη δική της συμβολή στην αντίσταση του ελληνικού λαού και την απελευθέρωση από το ναζιστικό - φασιστικό ζυγό. Δεκάδες αγωνιστές έχουν καταγραφεί από την έρευνα που έχει κάνει και συνεχίζει η ΚΟ Καρύστου του ΚΚΕ με τη σημαντική συμβολή των οικογενειών των αγωνιστών. Από την περιοχή μας αξίζει να αναφερθούν όσοι έδωσαν τη ζωή τους. Σε μάχες με τους Γερμανούς και τα τάγματα ασφαλείας έπεσαν οι Μιχάλης Μαμάς, Μανώλης Σύρακας και Γιάννης Κοτσανίτης, από τις κατοχικές δυνάμεις εκτελέστηκαν οι Βαγγέλης Πάλλης, Πλάτων Κόλλιας και Παύλος Καρατζάς, ενώ για τη δράση του ενάντια στη γερμανική κατοχή και την αγγλική απόβαση στην Αθήνα εκτελέστηκε από το μετακατοχικό κράτος ο Λυκούργος Ζούμπερης.

Ως ελάχιστη τιμή στους ήρωες της περιοχής μας που έδωσαν τη ζωή τους, μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες, με "μοναδικό έπαθλο μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξένη εξάρτηση, με έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό" προτείνουμε:

1. Στην Κάρυστο μία οδός να ονομαστεί Εθνικής Αντιστάσεως και μία Λυκούργου Ζούμπερη.

2. Στο Μαρμάρι μια οδός να ονομαστεί Παύλου Καρατζά.

3. Στα Νέα Στύρα μια οδός να ονομαστεί Εθνικής Αντιστάσεως.

4. Να συντηρηθεί το μαρμάρινο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης στην Κάρυστο και να συμπληρωθεί το όνομα του αντιστασιακού Ζούμπερη Λυκούργου που έχει παραλειφθεί.

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στους πεσόντες της ΕΑΜικής Αντίστασης και για την ενίσχυση της πρωτοβουλίας ανάδειξης της ιστορικής μνήμης η Κομματική Οργάνωση Καρύστου του ΚΚΕ θα καταθέσει λουλούδια την Τετάρτη 1η Μάη στα μνημεία της Εθνικής Αντίστασης σε Κάρυστο και Μαρμάρι.

• Στο Μαρμάρι, στις 10.30 το πρωί, στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.

• Στην Κάρυστο, στις 11.30 το πρωί, στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.

Κάθε νέος και νέα, κάθε άνθρωπος του μόχθου από την περιοχή μας αξίζει να υποστηρίξει αυτή την πρωτοβουλία!

Αξίζει η νέα γενιά να μεγαλώσει με τα ιδανικά των αγωνιστών της περιοχής μας όπως αυτά αποτυπώνονται στο γράμμα του Ζούμπερη στη γυναίκα του Τασία λίγες μέρες πριν την εκτέλεση:

"...Τασία μη λυπάσαι για τον άδικο χαμό μου… αλλά να είσαι υπερήφανη, διότι ο σύντροφός σου έχυσε το αίμα του να ποτίσει το δέντρο της λευτεριάς…

Μη νομίζεις ότι ο θάνατος είναι τόσο βαρύς που φαίνεται όταν πεθαίνεις για ανώτερα ιδανικά…

Πεθαίνω με το μέτωπο ψηλά και τραγουδώντας…" Κάρυστος, 25 Απρίλη 2019».

Ποιοι ήταν ο Λυκούργος Ζούμπερης και ο Παύλος Καρατζάς

Ο Λυκούργος Ζούμπερης γεννήθηκε στον Αετό Καρύστου το 1904. Την περίοδο 1941-1944 ήταν γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Καρύστου του ΚΚΕ και Καπετάνιος του Λόχου του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) στην Κάρυστο. Μέσα από τη δράση του έπαιξε ηγετικό ρόλο για την απελευθέρωση της περιοχής μας από τους Γερμανούς κατακτητές και στη διάσωση δεκάδων αθώων μέσω της αποστολής τους στη Μέση Ανατολή. Το 1945, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, συνελήφθη από το κράτος τρομοκρατίας και διώξεων και τον Αύγουστο του 1946 καταδικάστηκε σε θάνατο από το Κακουργιοδικείο της Θήβας με πλαστές κατηγορίες. Κλείστηκε στις φυλακές Αβέρωφ και εκτελέστηκε στο Γουδή μαζί με ακόμα 26 αγωνιστές, στις 4 Μαΐου 1948.

Ο Παύλος Καρατζάς γεννήθηκε στους Πεταλιούς Μαρμαρίου το 1916. Από παιδί έφυγε για δουλειά στην Αθήνα ώστε να βοηθήσει τους γονείς και τα έντεκα αδέρφια του. Έγινε μέλος της παράνομης Οργάνωσης του ΚΚΕ στην Αθήνα κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά (1936-1940). Λίγο αργότερα συνελήφθη και κλείστηκε στο κάτεργο της Ακροναυπλίας. Παραδόθηκε, μαζί με άλλους αγωνιστές, από την κυβέρνηση Μεταξά στους Γερμανούς κατακτητές. Το 1943 μεταφέρθηκε στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και ακολούθησε την ηρωική πορεία των «200», που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944.