Το Ντένισκο έμεινε ορφανό

Θεόδωρος Νιτσιάκος

Ειπώθηκαν πολλά αυτές τις µέρες για τον τραγικό χαµό του Θεόδωρου Νιτσιάκου, ένω έκοβε ντορό, όπως λένε στη γλώσσα των κυνηγών, ζυγίζοντας τις κινήσεις των κάπρων σε έναν δασικό δρόµο, λίγο έξω από το χωριό Αετοµηλίτσα (Ντένισκο) στις νότιες πλαγιές του Γράµµου.

Οι Ντενισκιώτες έχασαν τον άνθρωπό τους, η οικογένειά του έχασε την κολώνα της, η Ελλάδα θρηνεί έναν µεγάλο, αυτοδηµιούργητο, γνήσιο επιχειρηµατία. Ακόµα και ο άδικος χαµός του έρχεται να πιστοποιήσει το πόσο σχολαστικός και πεισµατάρης ήταν σε κάθε τι µε το οποίο καταπιανόταν.

Στο κυνήγι µάλιστα, που ήταν το µεγάλο του πάθος, δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Έτσι, εκείνο το βράδυ, άφησε τη ζεστασιά του ξενώνα, όπου συζητούσε χαλαρά, όπως πάντα, µε τους συγχωριανούς του για να πάει... να κόψει ντορό στα αγριογούρουνα. Να ξέρει, δηλαδή, νωρίς το χάραµα, όταν βγει για κυνήγι, ποια κατεύθυνση είχε ακολουθήσει λίγες ώρες νωρίτερα η αγέλη.

Ο Νιτσιάκος ήταν κυνηγός. Και όπως κάθε καλός κυνηγός, κυνηγούσε πεισµατικά τις ευκαιρίες. Στην επιχειρηµατική µάλιστα σκακιέρα, όπως λένε αυτοί που τον έζησαν από κοντά, δεν άφηνε καµιά ευκαιρία να πάει χαµένη.

Κάπως έτσι επέλεξε να ανταλλάξει το µικρό του µερίδιο στο οικογενειακό κοπάδι προβάτων, µε ένα πρώτο µικρό δάνειο από την Αγροτική Τράπεζα για να φέρει -από την Ολλανδία- τους πρώτους 4.000 γεννήτορες. Αυτοί αποτέλεσαν τη µαγιά για µια από τις µεγαλύτερες πτηνοτροφικές µονάδες στη χώρα και µε τον καιρό για έναν επιχειρηµατικό όµιλο που προσεγγίζει ή και υπερβαίνει σήµερα τα 350 εκατ. ευρώ ετήσιο τζίρο.

Οι επιχειρήσεις θα βρουν το δρόµο τους. Θα φροντίσει γι’ αυτό η κυρία Μαίρη. Η σύζυγος του Θεόδωρου Νιτσιάκου, µητέρα και παιδαγωγός µαζί, που πριν απ’ όλα φρόντισε να µεγαλώσει τρία κάλα παιδιά. Θα φροντίσουν γι’ αυτό και τα παιδιά του που από νωρίς µαζί µε τα γράµµατα είχαν και τη φροντίδα των οικογενειακών επιχειρήσεων.

Αυτό που θα λείψει είναι ο απλός άνθρωπος, ο Θεόδωρος Νιτσιάκος, αυτός που έδινε µε τη συχνή του παρουσία, ακόµα και στην καρδιά του χειµώνα, ζωή στο Ντένισκο. Την επίσκεψή του, σχεδόν κάθε Σάββατο, στο χωριό, πρόβαλε στην αρχή σαν δυσκολία για τη συµµετοχή του στον Αγρότη της Χρονιάς.  Λίγο µετά µε διαβεβαίωνε ότι θα κάνει ό,τι µπορεί για να είναι παρών στη µεγάλη γιορτή που ετοιµάζει κάθε χρόνο µε πολλή φροντίδα η Agrenda και που φέτος θα γίνει στα Γιάννενα. Τον ντορό γι’ αυτή τη συνάντησή µας µε τον Θεόδωρο Νιτσιάκο έκοψε εκείνη η ρεµατιά, λίγο έξω από το Ντένισκο. Υπόσχεσή µας να τιµούµε µε κάθε ευκαιρία τη µνήµη του. Να τον θυµόµαστε µε τα καλύτερα συναισθήµατα, όπως θα τον θυµούνται σαν φάρο της φυλής µας όλοι οι Βλάχοι και ακόµα πιο πολύ οι Ντενισκιώτες. 

*ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ