Η διαδικασία του τσιγαρίσματος του χοιρινού κρέατος έχει τις ρίζες της στο παρελθόν, όταν κάθε νοικοκυριό εξέθρεφε τον οικόσιτο χοίρο για την κάλυψη των αναγκών του τόσο σε κρέας, όσο και σε λίπος που το διατηρούσαν για μαγειρική χρήση. Η διαδικασία περιλάμβανε τον τεμαχισμό του χοιρινού κρέατος και το τσιγάρισμά του μαζί με το λίπος του, απ’ όπου προέκυπτε η τσιγαρίδα. Στη συνέχεια, το λίπος αποθηκευόταν σε δοχεία ώστε να χρησιμοποιηθεί για μαγειρική χρήση αλλά και για τη συντήρηση του κρέατος. Η διπλή αυτή χρήση του χοιρινού κρέατος το καθιέρωσε ως τοπικό προϊόν.
