Thumbnail
Μια συμβολή στον διάλογο για τη συνεκπαίδευση των προσφυγόπουλων στη Χίο.

Τα νέα κρούσματα ξενοφοβίας, αυτή τη φορά στη Χίο, έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από τους δασκάλους του νησιού.
Η συλλογή 1130 υπογραφών γονέων του νησιού (εδώ αναλυτικά) κατά της ένταξης των προσφυγόπουλων στα δημοτικά σχολεία της Χίου ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.
Για το κλίμα εκφοβισμού που γίνεται προσπάθεια να επικρατήσει στο νησί έβγαλε ανακοίνωση ο Σύλλογος ΠΕ Χίου (εδώ αναλυτικά) ενώ προσωπικά, ο διευθυντής ενός από τα σχολεία που έχουν ΔΥΕΠ έστειλε επιστολή στο alfavita.gr καταδικάζοντας το "ρατσιστικό μίσος" (εδώ αναλυτικά). Διαβάστε εδώ επιστολή της Διευθύντριας του 5ου ΔΣ Χίου ενώ όλες τις αναρτήσεις για το θέμα μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ.
Δημοσιεύουμε αναλυτική επιστολή του κ. Κώστα Προμπονά, Προϊσταμένου του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μαστιχοχώρων ο οποίος αναλύει την τοπική κοινωνία της Χίου, εξηγεί το φαινόμενο και ζητά από όλους να αφήσουν τους εκπαιδευτικούς να κάνουν τη δουλειά τους και να επιτρέψουν στα προσφυγόπουλα να ενταχθούν στη Χίο.

Η επιστολή του εκπαιδευτικού

Το βλέμμα σκοτεινιάζει. Τα φρύδια σμίγουν. Πολλοί Χιώτες, κοντά στον αγώνα για επιβίωση είδαν τους αγνώστους, τους «δεν ξέρω από πού κρατάει η σκούφια τους», να πολλαπλασιάζονται στο νησί. Αρκετοί Χιώτες γονείς, μπροστά στην αταλάντευτη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για συνεκπαίδευση προσφυγόπουλων με τα υπόλοιπα παιδιά κοχλάζουν από θυμό, ρητορική μίσους και ετοιμοπόλεμη διάθεση. Θα προσπαθήσω παρακάτω  να συμβάλλω εποικοδομητικά στο φλέγον θέμα της συνεκπαίδευσης  που αφορά το μέλλον του νησιού.

Θα περιγράψω πρώτα το παρόν του νησιού. Οι Χιώτες είναι σπάνια ράτσα-το είχε πει  για τους αγαπημένους του Χιώτες κι ο ξενομερίτης Δάσκαλος Γ.Ρεβελής. Δεν είναι αγαθοβιόληδες, αγαπούν το επαγγελματικό ρίσκο , εμπόριο, μαστίχι,  θάλασσα-εκεί είναι τα πολλά λεφτά!-. Για τα παιδιά τους όλα αυτά. Πασχίζουν για το καλό  τους, κυριολεκτικά θυσιάζονται για αυτά. Οι Χιώτες προπαντός όμως είναι Έλληνες στην ιδιοσυγκρασία: επιδεικνύουν έντονη τάση αποφυγής της αβεβαιότητας –δικαιολογημένα καθώς το νησί γνώρισε σφαγές αλλά και το μέγα ψυχοκοινωνικό τραύμα της Κατοχής-, μπαμπάς και μαμά κουμαντάρουν ακόμα επάγγελμα και γάμο των παιδιών, η χιώτικη κοινωνία είναι μια ακόμη τοπική κοινωνία με απουσία ατομικισμού και ισχυρή αποδοχή της άνισης κατανομής της εξουσίας: Aκόμα και σήμερα, στα Μαστιχοχώρια όπου διαμένω, η εκλογική συμπεριφορά των οικογενειών, σε εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές καθορίζεται από τους κομματάρχες και το σύστημα πατρωνίας. Ακόμα και σήμερα,  ο εγγονός δύο ναυτικών οικογενειών θα περνά περισσότερο χρόνο στο σπίτι του καπετάνιου παρά στο σπίτι του λοστρόμου παππού. Ακόμα κι αν ο πρώτος πάσχει από σύνδρομο αλτσχάϊμερ..

Δεν έχω αυταπάτες ότι κομίζω γλαύκες στην Αθήνα. Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά από πρόσφατες μελέτες της κοινωνικής ψυχολογίας όπως η μελέτη «Culture, Competiveness and Wealth» της PricewaterhouseCoopers. H έλλειψη ανοχής του Χιώτη απέναντι στο άγνωστο και στην αλλαγή συνοδεύεται με ένα άλλο γνώρισμα που έχουν εντοπίσει οι ερευνητές, την έλλειψη μακροπρόθεσμου προσανατολισμού: Ο Χιώτης αδιαφορεί για το μέλλον του νησιού όταν τα παιδιά του γίνουν με τη σειρά τους μεσήλικες με εγγόνια και απεχθάνεται την ανάγκη σχεδιασμού ώστε να προετοιμαστεί η Χιώτικη κοινωνία για αυτό που την περιμένει. Το δικαιολογώ. Πρόκειται για την παροιμιώδη χιώτικη ευελιξία που μετατρέπει τους Χιώτες σε κοσμοπολίτες, είτε είναι η ακαριαία αντίδραση των εφοπλιστών που διατήρησαν εν μέσω παγκόσμιας κρίσης τα βαπόρια και τις θέσεις εργασίας των Χιωτών ναυτεργατών  είτε είναι παλιότερα η σωφροσύνη της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών που σε καιρούς δημοσιονομικής επέκτασης έκλεισε θαρραλέα ζημιογόνες οικονομικά δραστηριότητες χωρίς να λογαριάσει  κομματικές πελατείες.  Καλή και άγια η ευελιξία όταν πρόκειται για την επιβίωση μιας οικογένειας ή μιας επιχείρησης. Αλλά καθώς η ευημερία στο ακριτικό νησί θα εξαρτηθεί τα επόμενα χρόνια από κοινούς στόχους  ας δούμε πώς αυτή θα προκύψει.

Ακούγεται  σταθερά από τη δεκαετία του ’90, όταν πρωτοήλθα στο νησί, η βουδιστική μονότονη μάντρα για το αεροδρόμιο και το λιμάνι που θα απελευθερώσει τους μοχλούς οικονομικής ανάπτυξης. Το ξανάκουσα πρόσφατα στην Καλαμωτή καθώς ξεκίνησαν πρώιμα οι προεκλογικές ομιλίες. Η τελευταία μόδα που κυκλοφορεί σε κάποια πολιτικά γραφεία και με αυτή πιπιλίζουν τα μυαλά των ψηφοφόρων είναι ότι η Χίος θα μπορούσε να αποκτήσει κάποτε τον μαζικό τουρισμό που διαθέτει η Ρόδος, η Σαντορίνη και η Μύκονος. Τα όνειρα ενίοτε λαμβάνουν  σάρκα και οστά. Το τελευταίο καλοκαίρι της Συγκυβέρνησης το Πυργί είχε καταληφθεί από μυριάδες Τούρκους  τουρίστες αλλά όλα δείχνουν ότι και εδώ ισχύει ο μαρξιστικός νόμος της φθίνουσας απόδοσης…

Ένα μεγάλο «κατηγορώ» οφείλουμε να απευθύνουμε σε όσους διαμόρφωσαν την ανατριχιαστική φτώχεια των πολιτικών προγραμμάτων από την κρίση και ύστερα στα ανοχύρωτα ελληνικά νησιά. Ακόμα πιο εφιαλτική φαντάζει η υστέρησή μας  από τις βασικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εδώ και κάμποσα χρόνια η πιο κρίσιμη προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η μετάβαση από το «Εγώ» στο «Εμείς». Επιχειρηματίες, δημόσια Διοίκηση και   πολίτες δεν θα πρέπει να λειτουργούμε ο καθένας με βάση τη δική του βούληση αλλά σε μια σχέση αλληλεξάρτησης με κοινές αξίες. Το ευ ζην δεν έχει να κάνει με το πόσα λεφτά έχεις.  Φανταστείτε έναν αργόμισθο υπάλληλο σε κρίσιμο πόστο δημοσίου συμφέροντος στη Χίο  (υγεία-παιδεία- δημόσια ασφάλεια) ο οποίος έχει πλουτίσει από την παράνομη αλιεία και δεν έχει αποκτήσει εσκεμμένα οικογένεια επειδή «επενδύει» τα «μαύρα» λεφτά του σε  υπηρεσίες επικίνδυνου για την υγεία,  πληρωμένου σεξ με θύματα trafficking.  Η ζημιά που προκαλεί στην τοπική κοινωνία και το κράτος με την φοροδιαφυγή, την δημογραφική αυτοκτονία και την κλοπή αλιευτικών πόρων εις βάρος νόμιμων επαγγελματιών είναι τεράστια  ζώντας τελικά χειρότερα από έναν  «κοινωνικά μορφωμένο» φτωχό αγρότη που μπορεί να εξισορροπεί τις ανάγκες με τις δυνατότητές του.

Αν είσαι εγκλωβισμένος φαντασιακά ότι μπορείς μόνος σου να τα καταφέρεις, επενδύοντας φανερούς αλλά και κρυφούς και άδηλους πόρους στην εκπαίδευση των παιδιών σου έχει καλώς! Μάλλον θα ψηφίσεις και εσύ τα κόμματα που ομνύουν στην «αριστεία» και την «ανταγωνιστικότητα» χάρη στην οποία μπήκαν οι ψηφοφόροι τους στις ΔΕΚΟ τις προηγούμενες δεκαετίες και συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα. Δεν έχεις και πολύ άδικο. Η παραπάνω διάχυτη νοοτροπία έχει απλώσει την υστερία του εκπαιδευτικού ανταγωνισμού ακόμα και σε οικογένειες με παιδιά νηπιαγωγείου, πιέζει και εμάς τους δασκάλους και τελικά αδειάζει την εκπαίδευση από το ανθρωπιστικό της περιεχόμενο. Πώς να αντιδράσεις όταν το ίδιο το αναλυτικό πρόγραμμα της Ελληνικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης, σε αρκετά κεφάλαια μαθηματικών και θετικών επιστημών «αποβάλλει» ειδικές πληθυσμιακές ομάδες ενώ και πολλά «καλά» σχολεία, «τελείως τυχαία» «αποφεύγουν» τέτοια παιδιά;

Θα προσπαθήσω να σου απαντήσω, να απαντήσω σε όλους τους ανησυχούντες γονείς που κόπτονται ότι η συνεκπαίδευση προσφυγόπουλων θα παρεμποδίσει την ποιότητα του σχολείου. Όλοι καταρχάς συμφωνούμε ότι τα παιδιά της Χίου θα πρέπει να εργαστούν μετά τις σπουδές. Να εργαστούν σε κάτι που έχει κάποια σχέση με το ταλέντο, την κλίση τους. Ας παραβλέψουμε ότι η Χίος μαζί με τα Ιωάννινα έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών Ιατρικής και Πολυτεχνείου σε όλη την περιφέρεια-εκτιμώ άλλωστε ότι είναι θέμα λαμπρού χιώτικου μυαλού και όχι πανάκριβων ιδιαίτερων. Όμως αλλοίμονο! Η ελληνική, ακόμα χειρότερα, η Χιώτικη αγορά,  βρίσκει πια τους τριαντάρηδές της  υπερεξειδικευμένους, υπερπροσοντούχους, και δεν διαθέτει θέσεις εργασίας για αυτούς. Οverqualified τους ονομάζουν οι ξένοι μάνατζερς. Το θλιβερό είναι ότι οι γονείς τους έλπιζαν ότι θα παίξουν Α΄Εθνική κατηγορία στην Ελλάδα και τώρα τα περισσότερα Χιωτόπουλα μας έχουν κουνήσει ανεπίστρεπτα το μαντήλι και βρίσκουν επαγγελματική αποκατάσταση στην παγκοσμιοποιημένη αγορά. Kαι εκεί θα δημιουργήσουν οικογένειες, μην αυταπατάσθε! Πολύ περισσότερο, όταν υπάρχουν γονείς που δηλώνουν ότι ευλογούν τον γενιτσαρισμό αν είναι «καλός για το προσωπικό συμφέρον του παιδιού».  Σας προξενεί κάποιο προβληματισμό; Μήπως πρέπει οι γονείς και τα σχολεία να περιορίσουμε τις απαιτήσεις της εκπαίδευσης ακριβώς στις τρέχουσες ανάγκες της δικής μας αγοράς;

Η ευημερία της Χίου δεν αφορά το επίδικο ευ ζην του γονέα Οverqualified  μηχανικού στο Χονγκ Κονγκ, ενός ηλικιωμένου  ο οποίος έχει αφεθεί στις υπηρεσίες  γηροκομείου ή αλλόγλωσσης οικιακής βοηθού. Η ευημερία της Χίου θα έλθει με την σταδιακή, μακροχρόνια αλλαγή του κοινωνικού φαντασιακού των γονέων, μια αλλαγή που βάζει ως σκοπό της εκπαίδευσης το κοινωνικό ευ ζην.  Όλοι θα συζητήσουμε τα ερχόμενα χρόνια τους όρους για την οικονομική ευημερία του νησιού  που είναι κάτι πιο βαθύ, πιο πλούσιο από την έννοια της οικονομικής ανάπτυξης. Σε αυτή τη διάσταση, ήδη πρέπει να νοιαστούμε για την πιο σημαντική προϋπόθεση: Hευημερία κλονίζεται όταν το περιβάλλον πάσχει! Ένα από τα μικρότερα μαγαζιά  γεωργικών εφοδίων της Νότιας Χίου, πουλάει μόνο σε ένα χωριό  ένα τόνο ζιζανιοκτόνο! Δύο είδη οστράκων, η πίνα και το ασκίδιο («φούσκα») έχουν εξαφανιστεί από τους βυθούς της  Χίου ενώ μέχρι προ δεκαετίας ήταν πολύ συνηθισμένα-ρωτήστε και τον Έκτορα Γιουργή, θαλάσσιο βιολόγο,  ιδιοκτήτη του καταδυτικού κέντρου «Tortuga» στην Αποθήκα! Πώς προετοιμάζονται οι φορείς του κράτους για μια διετία ξηρασίας στη Χίο;  Πώς επεξεργάζονται σχέδια αντιμετώπισης επιπτώσεων σε κλάδους όπως η αγροτική παραγωγή και ο τουρισμός- αν ποτέ επιστρέψει; Πώς δρομολογούν την κυκλική οικονομία καθώς πρέπει στο μέλλον να περιορίζουμε την άντληση φυσικών πόρων και να αντλούμε τις πρώτες ύλες από την ανακύκλωση; Πώς θα διαχειριστούμε τα απόβλητα-οικιακά, αγροτικά ή άλλα- ώστε να αποτελέσουν πάλι κομμάτι της παραγωγικής αλυσίδας; Όλα τα παραπάνω, ας σημειωθεί,  δημιουργούν θέσεις εργασίας στο νησί…

Η πρόκληση της δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού της Χίου δεν είναι μικρότερο επίδικο ζήτημα από τα παραπάνω προβλήματα. Η τάση με τη μετανάστευση του πιο δυναμικού κομματιού της χιώτικης κοινωνίας είναι τρομακτική για τη δυνατότητα να διαφυλαχθεί ένα ελάχιστο ευημερίας για τους Έλληνες γονείς τους. Και εδώ θα στρέψω όσους  Χιώτες γονείς  επιμένουν στο καχεκτικό επιχείρημα περί ανεμβολίαστων προσφυγόπουλων στην αδήριτη, βαθιά επωφελή ανάγκη όλοι εμείς , δάσκαλοι , επιστήμονες και δημόσια διοίκηση να οργανώσουμε μια συστηματική σε πολλαπλά επίπεδα και σε βάθος χρόνου πολιτική προσέλκυσης και ενσωμάτωσης των προσφυγόπουλων που ήδη είναι στο νησί τα οποία θα αποτελέσουν αυτοί και τα παιδιά τους, Έλληνες πρώτης γενιάς. Η αναζωογόνηση της υπαίθρου, οι υπεύθυνες καλλιεργητικές πρακτικές που χρησιμοποιούν χορτοκοπτικό αντί ζιζανιοκτόνων, η  αύξηση του αριθμού των  μαστιχόδεντρων και η παραμονή σε ελληνικά χέρια προϋποθέτει μια πολυπολιτισμική δεξαμενή εργατών γης έναντι της σημερινής, μονοπωλιακής , που σοβεί κίνδυνο για  την εθνική ακεραιότητα και επιπροσθέτως αυξάνει την οικονομική ανισότητα απέναντι σε άκληρους αυτόχθονες και οικονομικούς μετανάστες οι οποίοι νοικιάζουν προνομιακά τεράστιες εκτάσεις μαστιχόδεντρων.  Ήδη στο Πυργί, ο φίλος μου Άκης Φ. είναι κατευχαριστημένος με τους Αιγύπτιούς του και  ένας από τους κορυφαίους αυτοδιοικητικούς άρχοντες δοξάζει το Θεό που βρήκε ένα ζευγάρι από τη Γεωργία οι οποίοι κεντούν ευγενικά το θείο δέντρο συνεπικουρούμενοι  από έκτακτους Πακιστανούς.    Πρώτος στόχος προσέλκυσης οφείλουμε να είναι οι Άραβες, ένας πληθυσμός όμορος πολιτισμικά, γεωγραφικά και θρησκευτικά-αλλά τους τελευταίους ομόδοξους μάλλον τους παραφύλαγε η Γερμανία της ευφυέστατης Μέρκελ.

Τα παιδιά χρειάζονται εκπαίδευση ΤΩΡΑ! Χρειάζεται να μάθουν ελληνικά! Γιατί, μακάρι, θα αργήσουν πολλά από αυτά να φύγουν. Και πρέπει να μάθουν αλλά να μάθουμε και εμείς να μοιραζόμαστε, προς το παρόν, την μικρή τηγανίτα όλοι μαζί που μεθαύριο θα γίνει μεγαλύτερη. Η χώρα μας σε συνεργασία με την Ευρώπη χρειάζεται γενναίες αποφάσεις. Και προσεύχομαι να μην περισσέψει η ελληνική ανοργανωσιά. Διότι έχουμε περιορισμούς που προκύπτουν από τις ικανότητές μας, τις παραγωγικές μας δυνάμεις, τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας μας όπως διαμορφώθηκε επί πολλές γενιές. Αυτές οι αλλαγές και οι νέοι στόχοι συλλογικής ευημερίας προϋποθέτουν να εξετάσουμε τα μέσα που διαθέτουμε και τι αποδίδουν. Σε όσα σχολεία εμπιστευθεί η Πολιτεία αυτή την Άγια δουλειά θέλουν γερή χρηματοδότηση για αναλώσιμα και πάγια εποπτικά μέσα αλλά και επιπλέον στελέχωση. Έχω εμπιστοσύνη στους Χιώτες!

Μόχθος, κόπος και δάκρυα λοιπόν αν θέλουμε  τη Χίο  ευημερούσα! Πλην όμως,  οι Ελληνίδες δασκάλες και δάσκαλοι είναι οι  άνθρωποι για τη δουλειά! Αφήστε μας να την κάνουμε και να την τελειώσουμε!

Κώστας Προμπονάς

Προϊστάμενος Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μαστιχοχώρων

Όλες οι σημαντικές και έκτακτες ειδήσεις σήμερα

Αδιανόητη αυθαιρεσία: Διευθυντής Π.Ε αδικεί υποψήφιο Διευθυντή σχολείου και δημιουργεί «μπάχαλο» με εμπλοκή της δικαιοσύνης!

Κατάρτιση 500.000 ενηλίκων: 10.000 προσλήψεις εκπαιδευτών ενηλικών με έως 22 ευρώ την ώρα

Παν.Πατρών: Μοριοδοτούμενο σεμινάριο ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗΣ με μόνο 65Є εγγραφή - Ξεκινάει 28 Μαρτίου

Μοριοδοτούμενο σεμινάριο Ειδικής Αγωγής (ΕΛΜΕΠΑ) με μόνο 50Є εγγραφή- αιτήσεις ως 28/3

2ος Πανελλήνιος Γραπτός Διαγωνισμός ΑΣΕΠ: Τα 2 μαθήματα εξέτασης και η ύλη

Proficiency και Lower μόνο 95 ευρώ σε 2 μόνο ημέρες στα χέρια σας (ΧΩΡΙΣ προφορικά, ΧΩΡΙΣ έκθεση!)

ΕΥΚΟΛΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΙΣΠΑΝΙΚΩΝ και ΙΤΑΛΙΚΩΝ για εκπαιδευτικούς - Πάρτε τις άμεσα

Google news logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Google News Viber logo Ακολουθήστε το Alfavita στo Viber

σχετικά άρθρα

μαθητής ρεύμα Πάτρα
Ηλεκτροπληξία σε σχολείο: «Είχε μαυρίσει το χέρι μου, είχε μουδιάσει μέχρι τον ώμο» - Η μαρτυρία του μαθητή
Για το σοβαρό ατύχημα μίλησε ο μαθητής στην Πάτρα
Ηλεκτροπληξία σε σχολείο: «Είχε μαυρίσει το χέρι μου, είχε μουδιάσει μέχρι τον ώμο» - Η μαρτυρία του μαθητή
georgiadis
Απίστευτη δήλωση Γεωργιάδη για Καραμανλή: «Αντί να πούμε μπράβο που παραιτήθηκε, τον σταυρώνουμε»
«Δεν έγινε ένα έγκλημα, όπως λένε από το πρωί έως το βράδυ. Ο Καραμανλής ήθελε να πεθάνουν τα παιδιά; Ο Μητσοτάκης ήθελε να πεθάνουν τα παιδιά; Άρα,...
Απίστευτη δήλωση Γεωργιάδη για Καραμανλή: «Αντί να πούμε μπράβο που παραιτήθηκε, τον σταυρώνουμε»