«Νεκρικά Αντικείμενα»: Ένα ιδιαίτερο είδος παράστασης για το θάνατο στο θέατρο ΜΠΙΠ.
Ότι θα έγραφα για θεατρικό με θέμα τον θάνατο, δεν το φανταζόμουν ποτέ στη ζωή μου – ως θέμα, δεν με βρίσκει καθόλου ζεστή, για την ακρίβεια δεν βλέπω έργα στα οποία μου λένε ότι πεθαίνει η πρωταγωνίστρια στο τέλος (ναι, ρωτάω για το τέλος. Για σιγουριά, μην τυχόν και την πάθω).
Το «Νεκρικά αντικείμενα» δεν είναι ακριβώς παράσταση ούτε ακριβώς θεατρικό, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρουσα… κατάσταση, πολύ ιδιαίτερο είδος παράστασης. Συμμετέχει ο Κωνσταντίνος Αμανατίδης που γράφει εξαιρετικά κείμενα, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, και άλλοι 24 παρακαλώ θεατρικοί συγγραφείς, που πιάνουν τον θάνατο και τον γυρίζουν από όλες τις μεριές… θα πείτε, μα πόσες μεριές έχει ο θάνατος, ο οποίος απ’ όσο ξέρουμε είναι μια κι έξω, μπαμ και κάτω;
Οι συγγραφείς λοιπόν των «Νεκρικών Αντικειμένων», ως ομάδα SCENE (+), ως συγγραφείς και performers μαζί, καταφέρνουν μέχρι και γέλιο να βγάλουν από το σκοτεινό θέμα, ή μέχρι και αισθησιασμό, ειρωνεία, σαρκασμό, συγκίνηση - εκτός από φόβο και τρόμο, δηλαδή, που είναι τα στάνταρ συναισθήματα όσον αφορά τον ψηλό κύριο με την μαύρη κελεμπία και το δρεπάνι.
