Τρεις σπουδαίες ταβέρνες της Χαλκιδικής με ιδιαίτερο φαγητό αλλά και ιδιαίτερους ιδοκτήτες. Γιατί «Σαν την Χαλκιδική δεν έχει».
Η Χαλκιδική με τις τρεις χερσονήσους της, γαστρονομικά είναι μια περιοχή της χώρας προικισμένη με όλα τα καλά του κόσμου και δικαίως καυχιέται για τη γαστρονομική της ποικιλία, σε ποσότητα και ποιότητα, «Σαν την Χαλκιδική δεν έχει». Ταξιδεύοντας την απέραντη Χαλκιδική επιλέξαμε ως χαρακτηριστικούς εκπροσώπους τρεις ταβέρνες της με σπουδαίες γεύσεις, αλλά και με κύριο χαρακτηριστικό την ισχυρή ταυτότητα του ιδιοκτήτη τους.
Ταβέρνα Μπακατσιάνος στην Αρναία
Στο φημισμένο άλσος της Αγίας Παρασκευής -το ιστορικό εκκλησάκι-800 μόλις μέτρα βόρεια της Αρναίας, στη Χαλκιδική, βρίσκεται το εστιατόριο Μπακατσιάνος. Κατασκευασμένο από πέτρα και ξύλο, φωλιάζει μέσα στο μαγευτικό δάσος από πανύψηλες βελανιδιές και όποια εποχή και να βρεθεί κανείς εδώ, θα συναντήσει μια φύση που θα τον συγκλονίσει με την ιδιαίτερη ομορφιά της. Ιδιοκτήτης του εστιατορίου είναι ο Δημήτρης Πολύζος (το Μπακατσιάνος είναι το οικογενειακό παρατσούκλι), ένα ελληνόπουλο που γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, έκανε σπουδές στη γαστρονομία, δούλεψε δίπλα σε σημαντικούς chefs και αφού ολοκλήρωσε τις περιηγήσεις του στον κόσμο, αποφάσισε να γυρίσει και να στεριώσει στον πατρικό τόπο.
Συνδυάζοντας την ευρωπαϊκή εμπειρία του και τις γνώσεις του στις σύγχρονες γαστρονομικές τάσεις με την αυθεντική κουζίνα του τόπου του –τις πατροπαράδοτες συνταγές της Χαλκιδικής, αλλά και της Μακεδονίας γενικότερα- και τα ντόπια προϊόντα, δημιούργησε μια ποικιλία εξαιρετικών ορεκτικών, ουζομεζέδων και εδεσμάτων που τα συνοδεύει από ντόπιο τσίπουρο ή κάποιο κρασί από την πλούσια κάβα του. Ο Δημήτρης δίνει μεγάλη βάση στα υλικά με τα οποία μαγειρεύει και γι’ αυτό κάθε πρωί, τα διαλέγει ο ίδιος από τους προμηθευτές του.
Ταβέρνα της Μαριγούλας στον Πολύγυρο
Σήμερα η ταβέρνα της Μαριγούλας είναι ένας γαστρονομικός προορισμός που τον σέβεται όλη η Χαλκιδική και η Θεσσαλονίκη γιατί όντως από τα μέσα του ’90 που ο Σοφοκλής ανέλαβε την επιχείρηση, αξιοποίησε στο έπακρο τη μαμά-Μαριγούλα, και κάνοντας πιο κοσμοπολίτικο το ύφος και την κουζίνα πιο δημιουργική, έφτασε ως τις εθνικές διακρίσεις (Χρυσοί Σκούφοι του 2010).
Ενώ όταν διαβάσεις το μενού παθαίνεις μια σχετική ναυτία, από την ποικιλία των εδεσμάτων, 147 μέτρησα, που εμπλουτίζονται από ένα δεύτερο συμπληρωματικό με τα πιάτα ημέρας, μόλις φτάσει ο Σοφοκλής τα πράγματα απλουστεύονται, γιατί σε πιάνει χεράκι- χεράκι και σε ξεναγεί, σου λέει ιστορίες και σου σερβίρει ό, τι ποθεί η ψυχή σου. Η φρέσκια ματιά είναι πασίδηλη, οι εκπλήξεις πολλές. Ρεβυθάδα με πατσά σε ποτήρι σαμπάνιας, κριθαράκι με μύδια, φινόκιο, κολοκυθάκι και εστραγκόν. Οι ελληνικές γεύσεις ανακατεύονται με τις ξένες, το αλάτι της Μάνης με το κόκκινο της Χαβάης και τα τυράκια της Ελλάδας και μάλιστα με όνομα παραγωγού, όπως το μαστέλο Χίου, Σαν Μιχάλη, Αρσενικό Νάξου συναντιώνται στο τραπέζι με τα παραγεμισμένα ψαρονέφρια από ροκφόρ ή μοτσαρέλα.
Ταβέρνα Μπουκαδούρα στη Νικήτη
Η χαρισματική αρχόντισσα-μαγείρισσα Γιώτα Κουφαδάκη δημιούργησε στις αρχές του 21ου αιώνα στο εστιατόριο Μπουκαδούρα στην παραλία Ελιά στη Νικήτη Χαλκιδικής, ίσως τον καλύτερο πρεσβευτή της ελληνικής γαστρονομίας στην Χαλκιδική. Κατ’ αρχάς η κουζίνα έχει σαν βάση της την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα προικισμένη με πραγματικά αυθεντική νοστιμιά (Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας).Ο χώρος καταπληκτικός πάνω στη θάλασσα, ανάμεσα στα πεύκα, χωρίς κανένα εμπόδιο να απολαμβάνεις την ανεπανάληπτη θάλασσα της Χαλκιδικής και το ηλιοβασίλεμα. Το κτίσμα ένα παλιό οικογενειακό αγροτόσπιτο -εδώ μάζευε η Γιώτα μικρή της ελιές του κτήματος της οικογένείας της- μια στεγασμένη βεράντα με βαριά ξύλινα δοκάρια, λουλουδιασμένη αυλή, λινά λευκά τραπεζομάντηλα και πετσέτες, και μια ατέλειωτη και αχόρταστη θέα στο Αιγαίο. Η όλη ατμόσφαιρα αποπνέει μια αρχοντιά και ένα ήθος. Το σερβίρισμα γίνεται με περιποίηση γεμάτη θέρμη και ειλικρίνεια καθώς κουζίνα και σερβίρισμά είναι κυρίως οικογενειακή υπόθεση. Περισσότερα.
23°
