Οι συγχωνεύσεις δεν προχώρησαν ποτέ στο Ηράκλειο

Από την αρχή είχα πει στην εκπομπή μου, σε μηνύματα διάφορων ακροατών, ότι η ιδέα για μια ενωμένη ομάδα στο Μαλεβίζι δεν πρόκειται να γίνει πράξη ποτέ. Και ο λόγος ήταν απλός. Γιατί σε όλη αυτήν την περιοχή υπάρχουν ομάδες που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο Ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο. Ο Αλμυρός έχει την δική του ξεχωριστή ιστορία και κανένας δεν μπορεί να αμφιβάλει για αυτό. Το ίδιο και ο ΠΑΟ Κρουσώνα. Λέω για τις ομάδες που έφτασαν μέχρι και τις εθνικές κατηγορίες παίζοντας στο Περιφερειακό. Μην ξεχνάμε ότι οι Κρουσανιώτες την χρονιά του Κουράκη να παίζουν μπαλάρα και να βρίσκονται στην πρώτη τετράδα.

Τα ίδια ισχύουν και για τον Αλμυρό που ειδικά στο Γάζι είναι δύναμη της περιοχής. Με ακαδημίες, με δεύτερη ομάδα στα τοπικά πρωταθλήματα και μια διοίκηση που φροντίζει ώστε στην περιοχή να παράγεται αθλητισμός. Όσο καλόπιστη και αν είναι η ιδέα του Αντώνη Παπαδάκη αυτό δεν μπορεί να γίνει πράξη. Δεν αμφιβάλω για τις αγνές προθέσεις του, ούτε αμφισβητώ την αγάπη του για ένα κοινό Μαλεβίζι.

Το να δημιουργηθεί μια ομάδα σε έναν δήμο με πολλές διαφορετικές ομάδες και ερασιτέχνες παράγοντες που το κάνουν από μεράκι και αγάπη και όχι για προσωπική προβολή, γίνεται αντιληπτό ότι δεν μπορεί να περπατήσει. Και ειδικά όταν υπάρχουν ομάδες με ειδικό βάρος όπως ο Αλμυρός ή ο ΠΑΟΚ – χωρίς να θέλω να υποτιμήσω καμία άλλη του Δήμου.

Ήδη ο Αλμυρός είπε όχι και είδα στο Facebook παλιούς και ιστορικούς παράγοντες της ομάδας να γράφουν εγκωμιαστικά σχόλια για την απόφαση της διοίκησης. Και η αλήθεια είναι πως ο Αλμυρός το γράφει στην ανακοίνωση του: “Μπορούμε να το πετύχουμε και μόνοι μας”.

Σε έναν νομό Ηρακλείου που παρά τα προβλήματα της κρίσης, το ποδόσφαιρο του συνεχίζει να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, αυτές οι ιδέες δεν μπορούν να προχωρήσουν. Υπάρχουν σωματεία με μεγάλη ιστορία στο παρελθόν, με γραμμένα, τα ονόματα εκατοντάδων ανθρώπων, στις σελίδες τους και δεν μπορούν να σβήσουν έτσι… μονοκοντυλιά.