Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Μανόλη Θραψανιώτη:
"Είμαι σίγουρος ότι τα συμπεράσματα από την ημερίδα θα είναι χρήσιμα και ενδιαφέροντα για τον νομό μας, όπου η αναπτυξιακή προοπτική στηρίζεται σε δυο βασικούς πυλώνες. Την αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και τον τουρισμό.
Επιτρέψτε μου μια σύντομη αναφορά, σεβόμενος και τον χρόνος σας, για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση.
Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αναφέρεται κάποιος στην σημερινή οικονομική κατάσταση χωρίς αναφορά στα προηγούμενα χρόνια. Και εδώ υπάρχει ένα δεδομένο που δεν αμφισβητείται. Η κατάσταση επιτήρησης που επιβλήθηκε στην χώρα μας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις πολίτικες που ασκήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και συγκεκριμένα από την ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Οι πολιτικές αυτές είναι που οδήγησαν στην επιβολή των μνημονίων, που είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση του ΑΕΠ κατά 25 %, απώλεια μισθών και συντάξεων κατά 40%, εκτίναξη της ανεργίας στο 27 % ,φυγή των νέων στο εξωτερικό κλπ. Σήμερα, μετά την έξοδο από τα μνημόνια, γίνεται καθαρό ότι διαμορφώνονται δυο πολιτικές. Η μια είναι αυτή του άκρατου Νεοφιλελευθερισμού την οποία πρεσβεύει η αξιωματική αντιπολίτευση, με τον περιορισμό των εργασιακών δικαιωμάτων, τον περιορισμό του δημοσίου τομέα στην υγεία, την παιδεία κλπ. Δηλαδή, μια πολιτική υπέρ των ολίγων και εις βάρος των πολλών.
Στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση, η κυβερνητική πολιτική η οποία παρά τις αδυναμίες τις ελλείψεις αλλά και τις δεσμεύσεις που επέβαλλαν οι δανειστές, τάσσεται κατηγορηματικά υπέρ της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ασθενέστερων οικονομικά ομάδων, υπέρ του δημοσίου συστήματος υγείας και εκπαίδευσης.
Αυτό επιδιώκει με την εφαρμογή μέτρων ανακούφισης όπως με την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, με την κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και την αύξηση του κατώτατου, με την επαναφορά της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων, τη μη περικοπή των συντάξεων, την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων με την αποτελεσματικότερη λειτουργία του ΣΕΠΕ κλπ.
Όλες αυτές οι διαφορές συμπυκνώνονται στη διαφορά του αναπτυξιακού μοντέλου που υποστηρίζει η κάθε πολιτική, η νεοφιλελεύθερη και η προοδευτική. Στην πρώτη περίπτωση, τη νεοφιλελεύθερη, έχουμε ένα μοντέλο που επιδιώκει την ανάπτυξη με την μείωση των μισθών, τη μείωση της φορολογίας και των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων και κατά συνέπεια και τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους. Όσο για την προστασία του περιβάλλοντος, καλύτερα να μην επεκταθώ. Τις συνέπειες αυτών των πολιτικών τις ζήσαμε με τα μνημόνια.
Η δική μας κατεύθυνση θεωρεί ότι το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της πατρίδας μας είναι η υψηλή ποιότητα του εργατικού μας δυναμικού και η ανάπτυξη της οικονομίας πρέπει να βασιστεί στην αξιοποίηση αυτού του χαρακτηριστικού. Μόνο έτσι μπορούμε να κρατήσουμε τους νέους μας στη χώρα. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να γίνει με μισθούς πείνας, με ελαστικές σχέσεις εργασίας και χωρίς ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος. Σε αυτή την προσπάθεια, ο ρόλος των συνδικάτων θα είναι καθοριστικός, για να διεκδικήσουν συλλογικές συμβάσεις και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις εργασίας που κατέρρευσαν την εποχή των μνημονίων.
Θα αναρωτηθεί κάνεις και εύλογα. Καλά εσείς τα βρίσκετε όλα σωστά, τα κάνετε σωστά, είστε ευχαριστημένοι; Για να είμαι ειλικρινής, όχι . Όταν όμως βρίσκεις ένα σπίτι γκρεμισμένο δεν βάζεις πρώτα την σκεπή. Ξεκινάς από τα θεμέλια και τα θεμέλια είστε εσείς, οι εργαζόμενοι. Και εδώ ο ρόλος ο δικός σας είναι αποφασιστικός, Ανεξάρτητα ποιος κυβερνά για την διεκδίκηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων σας".
