20 Νοεμβρίου…Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού!

Η συγκεκριμένη επέτειος ορίστηκε το 1989 από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Της Ελένης Μπετεινάκη*

Με αφορμή την σημερινή επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Τα παραμύθια του Σαββάτου, παρουσιάζουν και προτείνουν βιβλία κατάλληλα για παιδιά σχετικά με το θέμα!

Να θυμηθούμε πως η συγκεκριμένη επέτειος ορίστηκε το 1989 από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και η Ελλάδα επικύρωσε την Σύμβαση αυτή στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με 54 άρθρα που αφορούν Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Συμμετοχής!

Τα παιδικά βιβλία που αναφέρονται σε Δικαιώματα των παιδιών είναι:

1.Δικαίωμα στη μάθηση- Η ιστορία της Μαλάλα Γιουσαφζάι, Rebecca Langston-George,εικ: Janna Bock, εκδ. Λιβάνη

H ιστορία ενός κοριτσιού που έγινε σύμβολο Ειρήνης σε ολόκληρο τον κόσμο, που συγκίνησε, που αγαπήθηκε και που εμπνέει χιλιάδες άλλα παιδιά ώστε να μην σταματήσουν ποτέ να πιστεύουν σε ιδέες, ιδανικά, στα δικαιώματα που έχουν, στην ισότητα, τις διακρίσεις και στα μη παράλογα τούτου του κόσμου.

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1997 στη μικρή πόλη Μινγκόρα Πακιστάν, στην κοιλάδα Σουάτ. Ζούσε με την οικογένεια της και πήγαινε από μικρή στο σχολειό που διεύθυνε ο πατέρας της. Οι Ταλιμπάν, που είχαν πάρει την εξουσία στην κοιλάδας Σουάτ εμπόδιζαν τα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο, κάτι που η μικρή Μαλάλα δεν μπορούσε να καταλάβει. Στα 11 της χρόνια, η μικρή Μαλάλα μίλησε για πρώτη φορά δημόσια για τη σημασία που είχε η εκπαίδευση στα κορίτσια. Παρά τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα των Ταλιμπάν η ίδια συνέχισε να λέει ανοιχτά τη γνώμη της. Το απόγευμα της 9ης Οκτωβρίου 2012, κι ενώ επέστρεφε από το σχολείο στο σπίτι της με το σχολικό λεωφορείο, ένας στρατιώτης των Ταλιμπάν την πυροβόλησε. Η σφαίρα διαπέρασε το κεφάλι και το λαιμό της, μέχρι τον ώμο της. Νοσηλεύτηκε σε πολλά νοσοκομεία μέχρι που έφτασε τελικά στο Queen Elizabeth στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας όπου και ζει ακόμα σήμερα, μαζί με την οικογένειά της.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για τη γενναιότητά όπως το Διεθνές Παιδικό βραβείο για τη Ειρήνη (δεύτερη θέση). Το πακιστανό Εθνικό Νεανικό Βραβείο για την Ειρήνη, το Διεθνές Αναμνηστικό Βραβείο Μητέρα Τερέζα, το Βραβείο Ρώμης για την Ειρήνη και το 2014 με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τον αγώνα της για τα δικαιώματα των παιδιών στην εκπαίδευση. Συνεχίζει να μάχεται και να αναρρώνει…

Κι όπως είπε η ίδια στην απονομή του Βραβείου Νόμπελ: « Ένα παιδί, ένας δάσκαλος, ένα βιβλίο και ένα μολύβι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο»

Μην το ξεχνάτε αυτό ποτέ…

Για παιδιά από 9 χρονών…

2. Το μήνυμα του φτερωτού Ερμή. Ένα χαρμόσυνο μήνυμα για τα δικαιώματα των παιδιών, Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου,εικ: Γιώργος Ναζλής, εκδ. Πατάκη

3.Ο νέος κόσμος του Ρίκι, Alex Cabrera, Εικ: Rosa M. Curto, εκδ. Μεταίχμιο

4. Παιδικά όνειρα, Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή, εικ: Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Πατάκη

Ήταν λοιπόν μια φορά κι ένα καιρό ένα κορίτσι που ονειρευόταν να ακουμπήσει τα αστέρια κι ένα αγόρι που ήθελε να πετάει ψηλά σαν πουλί. Ένα άλλο κορίτσι που έκτιζε πύργους στην άμμο κι ένα αγόρι που έσκαβε βαθιά στη γη να βρει το θησαυρό που ονειρευόταν.

Και τα όνειρα γεννιόντουσαν κι οι άνθρωποι, οι «μεγάλοι» αποκάρδιωναν τους μικρούς , όμως τα παιδιά δεν τους έδιναν σημασία. Και μεγάλωσαν κάποια στιγμή και τα όνειρα τους γίνανε αστέρια, θησαυροί, πουλιά, πανύψηλα κτίρια, χαμόγελα κι ελπίδα για τον κόσμο…

Και ποιος δεν έχει ονειρευτεί να γίνει μεγάλος, σπουδαίος και ξεχωριστός όταν ήταν παιδί. Κι είναι τα όνειρα πολλές φορές παράτολμα κι άλλες φορές ακουμπούν την αλήθεια γιατί εμείς το θέλουμε πολύ. Και αντιστεκόμαστε στα εκατοντάδες ΜΗ και στις προτροπές και συμβουλές των άλλων. Γιατί κανείς δεν είναι ευτυχισμένος αν δεν κάνει αυτό που ο ίδιος έχει ποθήσει πολλές φορές από τα μικράτα του. Το όνειρο δεν έχει σύνορα, η καρδιά φτερουγίζει πάντα ψηλά στα αστέρια και αν χαμηλώσει τότε η επιθυμία χάνεται, η μαγεία σταματά και η ζωή γίνεται κοινή, συνηθισμένη και χωρίς σκοπό. Ποίημα το βιβλίο της Μαρίνας Μιχαηλίδου – Καδή. Ποίημα και οι εικόνες βγαλμένες από σεντούκια αλλοτινών καιρών της Ντανιέλλας Σταματιάδη . Μόνο με τα όνειρα ζεις αληθινά και ταξιδεύεις. Μόνο με το όνειρο καταφέρνεις το ακατόρθωτο και γι αυτό δεν πρέπει να το εγκαταλείπεις ποτέ.

Ένα βιβλίο αυτοεκτίμησης, εμπιστοσύνης στο εαυτό μας, στις ιδέες , τα όνειρα και τα πιστεύω μας. Ένα βιβλίο που καταργεί τα πρέπει των μεγάλων που κάνει το όνειρο και τη φαντασία ,πραγματικότητα. Θέλει δύναμη και πίστη να καταφέρεις να μην λυγίσεις από τον αρχικό σου στόχο, να μην επηρεαστείς από τις «πολύτιμες συμβουλές» των μεγάλων, να μην παρεκκλίνεις ούτε για μια στιγμή από την δική σου επιθυμία και σκοπό. Ένα βιβλίο που δεν είναι μόνο για παιδιά, είναι περισσότερο για εκείνους τους μεγάλους που πέρασαν τα χρόνια και ξέχασαν το στόχο, το δρόμο και τα δικά τους όνειρα. Για να μην σταματούν την ορμή και τη φαντασία των δικών τους παιδιών, για να τα κάνουν καλύτερα σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος υποχρεώσεις, απαγορεύσεις , δισταγμούς και χαμένες ελπίδες.

Αν σκοτώσεις το όνειρο η πραγματικότητα θα χαθεί, η χαρά , η απόλαυση και όλα τα μεγάλα που θέλουν θαρραλέους στη ζωή κι όχι τσαλαπατημένες ελπίδες και ψυχές.

Για παιδιά από 3 μέχρι 103 χρόνων!

5.Έχω ένα μήνυμα για όλα τα παιδιά της γης, Κατερίνας Τζαβάρα, εικ Δημήτρης Ρίζος,εκδ. Διάπλους

6.Ενας καλύτερος κόσμος: τα δικαιώματα του παιδιού , Ρόμπερτ Κορμιέρ – Isabel Otter, εκδ. Παπαδόπουλος

7. Μαλάλα ένα γενναίο κορίτσι, Ικμπάλ ένα γενναίο αγόρι: εικ Jeanette Winter Εκδ: Παπαδόπουλος.

8.Εχω πάντα δικαίωμα, Συλλογικό έργο, εκδ: Έναστρον

9. Το γιατί των παιδιών φέρνει την ελπίδα, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, Εικ :Έφη Λαδά, εκδ. Πατάκη

10. Το γελαστό μπαλόνι, Γιώργος Κατσέλης, εικ :Μάρω Αλεξάνδρου, εκδ. Ψυχογιός

11.Μπανταουί, ένα παιδί από την έρημο, Μοχέντ Αλτράντ, εκδ.Καλέντης.

12.Το μαγικό μολύβι της Μαλάλα, της Μαλάλα Γιουσαφζάι, εικ :Kerascoet, εκδ. Πατάκη

13.Η κούκλα που ταξίδευε στον κόσμο, Αλεξάνδρα Μητσιάλη, εικ: Κατερίνα Χαδουλού, εκδ.Παπαδόπουλος

14. Το παλιόπαιδο, Αγγελική Δαρλάση, εικ: Ίρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη

Ήταν κάποτε ένα παιδί που μεγάλωσε με ελάχιστα χάδια και φιλιά, με λίγο φαί και κάποια τραγούδια. Φορώντας ένα γκρίζο τεράστιο και δανεικό παλτό που η μάννα του του είχε πει πως σαν έφτανε να τον χωράει κανονικά, ίσως να γινόταν κάποιος και ίσως και να αντάμωνε την ευτυχία. Εκείνο το παιδί κοίταζε πάντα τα άστρα και τον ουρανό και περίμενε… Κι η ευτυχία αργούσε και εκείνο επειδή όταν πεινούσε ,δεν είχε που να κοιμηθεί ή έπαιζε με τα παρατημένα παιχνίδια άλλων παιδιών, του κόλλησαν το όνομα «Παλιόπαιδο».Το αποδέχτηκε σχεδόν ξεχνώντας το πραγματικό του όνομα. Κάποτε μπήκε σε μια συμμορία εκείνη του Ραούλ ή « Τίγρη» κι ένοιωσε κι εκείνο πως επιτέλους ανήκε κάπου. Κι όταν άλλαξε το γκρίζο του παλτό με ένα μπλε μπουφάν ή μάννα δάγκωσε τα χείλη και τα αστέρια παρέμειναν βουβά κι εκείνο το παιδί πείσμωσε και θύμωσε ακόμα πιο πολύ. Όμως σαν φτάσει μια στιγμή που νομίζεις πως έχει φτάσει πολύ χαμηλά κάτι συμβαίνει κι όλα μπορούν να ανατραπούν. Τα αστέρια μέσα από της χαράς τα δάκρυα θα αρχίσουν να χορεύουν από μια νέα συνάντηση στο δρόμου του που θα του ξαναφέρει το πραγματικό του όνομα και μια ολοκαίνουργια ζωή. Κι όλα αυτά με τη δύναμη της μουσικής, ενός βιολιού κι ενός ανθρώπου που μπόρεσε να καταλάβει τι έκρυβαν τα μεγάλα λαμπερά μάτια , σαν κάρβουνα, του Φέλιξ. Και το γκρίζο παλτό πια θα είναι χαρούμενο και τα αστέρια ακόμα πιο λαμπερά στον ουρανό …κι η ζωή θα γίνει όμορφη ξανά.

Μια μοναδική ιστορία για την φτώχεια, την μοναξιά, την λύπη, το θυμό και την απογοήτευση. Την ίδια στιγμή μια ιστορία για την δύναμη του εαυτού μας, για την μουσική, την τέχνη και τον πολιτισμό και την ανθρωπιά. Για την τύχη που μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου μα και για γεγονότα που συμβαίνουν στ΄ αλήθεια και είναι κάποιες φορές ακόμα και δίπλα μας. Μια υπέροχη γραφή από την Αγγελική Δαρλάση , ποιητική, μοναδική, και καθηλωτική. Ένα βιβλίο με την υπογραφή και της Ίρις Σαμαρτζή που με τις εικόνες της δείχνει όλη την απλότητα, το βάθος, την πίκρα μα και την χαρά αυτής της τόσο προσεγμένης ιστορίας της Αγγελικής.

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου υπάρχει μια σημείωση για να γνωρίσουμε το El Sistema Που νομίζω πως αξίζει τον κόπο να παραθέσουμε για να γνωρίσει ο κόσμος τούτο το όραμα που έγινε πράξη και η μουσική έσωσε ζωές !

«Λίγα λόγια για το El Sistema (Το Σύστηµα): Χρόνια πριν, στο Καράκας, ένας µουσικός και οικονοµολόγος, ο Χοσέ Αντόνιο Αµπρέου, ονειρεύτηκε πως η µουσική θα µπορούσε να αλλάξει τη ζωή φτωχών και περιθωριοποιηµένων παιδιών. Αποφάσισε να ζήσει το όνειρό του: το 1975, µαζί µε εθελοντές δασκάλους και µια πρώτη οµάδα 11 παιδιών, φτιάχτηκε η πρώτη ορχήστρα. Το σχέδιό του, που υιοθετήθηκε αµέσως και υποστηρίζεται έκτοτε από τις κυβερνήσεις της Βενεζουέλας, γνωστό ως Εl Sistema, δεν είναι µόνο ένας διαφορετικός τρόπος εκµάθησης µουσικής, αλλά ένα ισχυρό όπλο ενάντια στην παιδική και νεανική εγκληµατικότητα, ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισµό. Ο σπόρος έχει σήµερα ως «καρπούς» πάνω από 150 παιδικές και νεανικές ορχήστρες – 90 από αυτές συµφωνικές. Πάνω από 500.000 παιδιά σ’ ολόκληρη τη Βενεζουέλα είναι µέλη κάποιας ορχήστρας. Όπως επίσης «καρπός» του El Sistema είναι και η Simon Bolivar Orchestra, η παγκοσµίου φήµης συµφωνική ορχήστρα της Βενεζουέλας. Οι αρχές του El Sistema εφαρμόζονται τώρα πια σε πάνω από 50 χώρες ανά τον κόσµο. Το El Sistema είναι ένα όραµα που έγινε πράξη, βίωµα, ζωή, αποδεικνύοντας πως η µουσική… σώζει.»

Για παιδιά από 9 έως 12 ετών

15. Το δικό μας σπίτι, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εικ :Μαρίνα Στελλάτου, εκδ. Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη

16. Μόνο αν θέλω, Γιώτα Αλεξάνδρου, εικ :Σάντρα Ελευθερίου, εκδ. Μίνωας

Αχ αυτές οι αγκαλιές και τα φιλιά κι όλα τα χάδια σαν προέρχονται από αγαπημένα πρόσωπα πόσο πολύ ψηλώνουν τις ψυχές και τα χαμόγελα στα πρόσωπα μικρών και μεγάλων. Κι η Έλλη ένοιωθε ευτυχισμένη σαν την αγκάλιαζε η δασκάλα της. Κι η μαμά ακόμα κι ο μπαμπάς κι ας ένοιωθε πως τραμπαλίζεται. Όμως δεν αντέχει καθόλου τα φιλιά και τα τσιμπήματα και τις αγκαλιές από τις θειες κι όλους όσους πιστεύουν πως μπορούν να την αγγίζουν όποτε εκείνοι θέλουν. Έτσι λοιπόν μια μέρα που ήταν για την Έλλη σημαδιακή και πολύ σημαντική, μια επίσκεψη έφταιγε, κι άλλαξαν όλα. Έφταιγε κι εκείνο το άγαλμα, η Κόρη, στο Μουσείο, που απαγορευόταν να την ακουμπήσει κάνεις. Έτσι κι εκείνη σαν επέστρεψε σπίτι κι άρχισαν οι οικογενειακές συγκεντρώσεις το δήλωσε γραπτά και προφορικά, πως,ΜΟΝΟ ΑΝ ΘΕΛΩ θα συμβαίνει αυτό. Ήταν τότε που και γινήκανε τα πράγματα στην ευρύτερη οικογένεια άνω κάτω….

Πόση αλήθεια κρύβεται σε τούτο το κείμενο; Πόση αγανάκτηση που δύσκολα προφέρεται και πόση ανακούφιση τελικά όταν επιτέλους τολμάς… Η Έλλη αντιπροσωπεύει όλα εκείνα τα παιδιά που δυσανασχετούν με τους μεγάλους που συνήθως θέλουν να κάνουν πράγματα πάνω τους κι εκείνα …δεν θέλουν. Γιατί όλοι πρέπει να φιλήσουν, να αγκαλιάσουν, να πειράξουν ένα μικρό παιδί. Ε, λοιπόν να ένα δικαίωμα που περιγράφει τόσο καταπληκτικά η Γιώτα Αλεξάνδρου. Στοπ, στις αγκαλιές και στα φλιά από όλους. Το παιδί έχει δικαίωμα στην άρνηση, στην επιλογή και στο σεβασμό από τους άλλους ακόμα και αν είναι συγγενικά πρόσωπα. Όλοι το έχουμε ζήσει σαν παιδιά και ίσως το έχουμε κάνει στα μικρά παιδιά. Κι εκείνα πολλές φορές δεν τολμούν να πουν αυτό που αισθάνονται.

Έξυπνη, καλογραμμένη, καταπληκτική ιδέα της Γιώτας . Μέσα από μικρές φράσεις γνωστών παραμυθιών, μέσα από μοναδικές παρομοιώσεις και μέσα από τα αγάλματα και τις συμπεριφορές που επιτάσσουν οι κανόνες και η κοινωνία βγαίνει η λύση , η μεγάλη αλήθεια του μικρού παιδιού. Ναι, στις αγκαλιές, ναι, και στα φιλιά, αλλά όχι αν δεν θέλει κάποιος. Και φυσικά πρέπει να το πει και να το απαιτήσεις, να το φωνάξει με το δικό του τρόπο, μήπως και κάποια στιγμή κι αυτοί οι μεγάλοι σοβαρευτούν.

Ένα βιβλίο που θα ανακουφίσει εκατοντάδες παιδιά. Που θα δώσει λύση σε ένα μαρτύριο συχνά καθημερινό. Ένα βιβλίο για την οικογένεια όλη. Για τις συμπεριφορές, για τα δικαιώματα πάνω στο σώμα μας και τα θέλω ή δεν θέλω!

Καταπληκτική και η Σάντρα Ελευθερίου με τις απίστευτες εικόνες της. Ζωντάνια, έντονα χρώματα και εκφραστικότητα που μαγνητίζει μικρούς και μεγάλους

Για παιδιά από 5 χρονών…

17. Η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Ruth Rocha,εικ: Otavio Roth,εκδ: Μεταίχμιο

18. Και βγάζω το καπέλο μου, Μάκης Τσίτας, εικ :Ντανιέλα Σταματιάδη, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

19. Το αγόρι που δάμασε τον άνεμο, KamKwamba William – Mealer Bryan,εικ: Hymas Anna, εκδ.Παπαδόπουλος ( μετάφραση : Αργυρώ Πιπίνη)

Σε συνέχεια της αναφοράς στο δικαίωμα στη δωρεάν εκπαίδευση αλλά και σε συνδυασμό με το δικαίωμα σε κατάλληλη διατροφή, στέγαση και ιατρική περίθαλψη, η αληθινή ιστορία του Γουίλιαμ Καμκγουάμπα, του Αγοριού που δάμασε τον άνεμο, πραγματικά εμπνέει:

Επισημαίνοντάς μας αρχικά πως το Μαλάουι είναι ένας τόπος όπου επικρατούσε η μαγεία και οι προκαταλήψεις, ο Καμκγουάμπα ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του, την οποία σημάδεψε ο λιμός που έπληξε τη χώρα του τον Δεκέμβριο του 2000. Μην έχοντας την οικονομική πολυτέλεια να φοιτήσει στο γυμνάσιο (τα ετήσια δίδακτρα ανέρχονταν στα 80 δολάρια), ο συγγραφέας παρακινείται από την ακόρεστη δίψα του για μάθηση και από τον θαυμασμό του για την επιστήμη, και καταλήγει να επισκέπτεται συχνά τη δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχής του. Σύντομα ανακαλύπτει ένα βιβλίο που τον βοηθά να κατασκευάσει μια ανεμογεννήτρια που έμελλε να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής της οικογένειας και των συγχωριανών του, σε μια χώρα όπου πρόσβαση σε καθαρό νερό και ηλεκτρικό έχει μόνο το 2% του πληθυσμού της.

Η ιστορία του αγοριού που δάμασε τον άνεμο είναι μια συναρπαστική ιστορία πίστης, επιμονής και ελπίδας, αλλά και αφύπνισης για τα παιδιά που ζουν σε ανεπτυγμένες χώρες. Μια ιστορία που αναδεικνύει τη σημασία της μόρφωσης, της εργατικότητας και της προσφοράς για τον συνάνθρωπο.

Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (Βραβεία ΙΒΒΥ 2018): Βραβείο σε ξένο συγγραφέα, Έλληνα εκδότη και μεταφραστή ελληνικής έκδοσης βιβλίου για παιδιά και νέους.

20.Imagine Τζον Λένον, εκδ, Μίνωας

21. Το αγόρι που διάβαζε στις κότες παραμύθια, Σοφία Μαντούβαλου, εικ: Κέλλυ Ματαθία Κόβο, εκδ. Πατάκη

22. Που κρύβονται τα δικαιώματα, Μαρίζα Ντεκάστρο, εικ :Άννα Μάτεγιτς, εκδ. Μεταίχμιο

Τι είναι το Σύνταγμα; Πλατεία, λέξη, νόμος, υποχρέωση; Και η λέξη πάλι δικαίωμα, τι σημαίνει; Ποιος έχει δικαιώματα; Ολοι, ένας, κανείς; Και πως ξεκίνησε τούτη η ιστορία με τους νόμους, τις υποχρεώσεις, τον σεβασμό του ενός προς τον άλλο; Πως φτιάχνονται οι νόμοι; Παλιώνουν ποτέ; Κι η Δημοκρατία τι ακριβώς είναι; Πολλές οι ερωτήσεις κι ανάλογα πολλές κι οι απαντήσεις…

Όλα αυτά με μια πολύ απλή, κατατοπιστική και ολοκάθαρη ιστορία της Μαρίζας Ντεκάστρο, που ξεκαθαρίζει στο μυαλό και τη σκέψη των μικρών παιδιών τις πιο δύσκολες έννοιες του …πολίτη. Ένας βιβλιοδηγός που δεν κουράζει καθόλου, ούτε δυσκολεύει κανέναν. Με αφορμή μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας αρχίζουν οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις που μαθαίνουν, ξεδιαλύνουν και καθοδηγούν τους μικρούς πολίτες αυτή της χώρας. Άκρως απαραίτητο βιβλίο σε κάθε μικρό μαθητή, σε κάθε μικρό σκεπτόμενο άτομο που διψά να μάθει, να καταλάβει, να γνωρίσει δύσκολες έννοιες και λέξεις. Απλότητα αλλά όχι απλοϊκότητα σε τούτη τη γραφή. Πολύτιμη γραφή, γραμμένη στη γλώσσα των παιδιών, στις απορίες και αναζητήσεις τους. Σαν ένα μικρό παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού. Θησαυρός και οι έννοιες τούτες. Υπέροχη η ιδέα της Μαρίζας Ντεκάστρο να τις «φτιάξει» σε βιβλίο. Απαραίτητες στην καθημερινότητα και των μικρών παιδιών, που εμείς οι μεγάλοι δύσκολα θα σκεφτόμασταν πως να τις εξηγήσουμε.

Με την πολύ όμορφη εικονογράφηση από την Άνα Μάτεγιτς οι μικροί πολίτες της χώρας γνωρίζουν πια και καταλαβαίνουν καλύτερα τι είναι και που κρύβονται τα …δικαιώματα!

Για παιδιά από πέντε χρόνων… https://zhtunteanagnostes.blog...

Η Ελένη Μπετεινάκη είναι Νηπιαγωγός

*https://zhtunteanagnostes.blog...


Γίνε ο ρεπόρτερ του CRETALIVE

ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ