Το γκολ του Βενσάν Κομπανί, που σε μεγάλο βαθμό χάρισε τον τίτλο στη Μάντσεστερ Σίτι, πανηγυρίστηκε όχι μόνο στο Έτιχαντ, αλλά και στα κρύα πεζοδρόμια της γκρίζας μεγαλούπολης.
Εκεί όπου δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, ούτε τηλεοράσεις, πόσο μάλλον χρήμα για ένα από τα πανάκριβα εισιτήρια του ποδοσφαιρικού γηπέδου. Ο Βέλγος κάπτεν των δις πρωταθλητών Αγγλίας λατρεύεται στις κερκίδες, λατρεύεται όμως και στους δρόμους. Κανένας δεν είναι τόσο άξιος πολίτης (αγγλιστί citizen), όσο ο εμβληματικός αρχηγός των ζάπλουτων «Σίτιζενς».
Στις καθημερινές διαδρομές από το σπίτι προς το προπονητικό κέντρο της Σίτι, ο Κομπανί έβλεπε άπορους ανθρώπους να κοιμούνται στα κατώφλια των σπιτιών και των καταστημάτων. Το ποσοστό των αστέγων στο συγκριτικά πλούσιο Μάντσεστερ αυξήθηκε κατά 500% μέσα σε έναν χρόνο, ενώ ο αριθμός τους σε ολόκληρη την επικράτεια ξεπέρασε τους 320 χιλιάδες. Ένας στους 200 citizens της Βρετανίας είναι άστεγος. Η χώρα σκουντουφλάει πλησίστια προς το Brexit, αλλά οι μετανάστες που βάζουν το λάδι στη μηχανή της αρνούνται να συμμετάσχουν στο πανηγύρι του στρεβλού πατριωτισμού.
«Προέρχομαι από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και έζησα τη φτώχεια στο Κονγκό. Ο πατέρας μου εξορίστηκε στο Βέλγιο ως πολιτικός πρόσφυγας, ενώ η μητέρα μου είναι από οικογένεια αγροτών. Τώρα που έχω τη δυνατότητα να βοηθήσω όσους έχουν ανάγκη δεν επιτρέπεται να στρέψω αλλού το βλέμμα», λέει ο υπερήφανος Κομπανί.
Το χέρι του 33χρονου ποδοσφαιριστή βούτηξε βαθιά στη γεμάτη τσέπη του και ανασύρθηκε γεμάτο με στερλίνες. «Όλα τα έσοδα από την δεξίωση της 6ης Φεβρουαρίου θα δοθούν σε ένα ίδρυμα Tackle4MCR, που δημιουργήσαμε για την ανακούφιση των αστέγων», ανακοίνωσε. Με τις δωρεές που συγκεντρώθηκαν (ακόμα και από «αλλόδοξους» που έδωσαν το παρών, όπως ο προπονητής της άσπονδης Γιουνάιτεντ, Όλε Γκούναρ Σόσλγιαερ) και με τα έσοδα από αναμνηστικά που δημοπρατήθηκαν, το ποσό έφτασε τα 250.000 ευρώ.
Αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή. «Ο Κομπανί υποσχέθηκε ότι θα προσφέρει και όλες τις φετινές αμοιβές του, καθώς και τις εισπράξεις από ένα φιλικό ματς που θα γίνει προς τιμή του στο τέλος της σεζόν», εκμυστηρεύτηκε με τρόπο ο συνεταίρος του στο εγχείρημα, δήμαρχος του Μάντσεστερ, Άντυ Μπέρναμ.
Μιλάμε για μηνιάτικο 600 χιλιάδων ευρώ, χώρια τα υπόλοιπα! Ο ίδιος ο δήμαρχος χαρίζει στο ίδρυμα το 15% του μισθού του και καλεί τους παραλήδες της πόλης (και τους Άραβες ιδιοκτήτες της πρωταθλήτριας) να ανοίξουν τα πορτοφόλια τους. Τέτοια γκολάρα δεν έχει ξαναμπεί, στην ιστορία της Σίτι ή της συμπολίτισσας Γιουνάιτεντ.
Αλλά η φιλανθρωπική δραστηριότητα του «Βίνι», όπως τον φωνάζουν στο Έτιχαντ, δεν εξαντλείται στα στενά όρια του Μάντσεστερ. Πριν από 15 περίπου χρόνια, ο Κομπανί ίδρυσε στην Κινσάσα το Χωριό SOS για 150 ορφανά και άπορα παιδιά, με στόχο την υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευσή τους. Ο ίδιος εκστρατεύει στη γενέτειρά του κάθε καλοκαίρι μαζί με τον πατέρα του (ο οποίος έγινε το 2018 ο πρώτος μαύρος δήμαρχος στην ιστορία του Βελγίου, στο προάστιο των Βρυξελλών Γκανσορέν) και τροφοδοτεί το εγχείρημα με χρήμα και προσωπική εργασία.
«Το ιατρικό κέντρο που φτιάξαμε στο Χωριό εξυπηρετεί μία κοινότητα 10.000 ανθρώπων ετησίως», λέει με καμάρι. «Έπαθα σοκ την πρώτη φορά που επέστρεψα στο Κονγκό για να εξερευνήσω τις ρίζες μου. Η πατρίδα μου είναι τόσο όμορφη, αλλά μαστίζεται από την ανέχεια και τις αρρώστιες. Θα αφιερώσω τη ζωή μου στην καταπολέμησή της. Ξέρω πού θέλω να φτάσω , νιώθω προνομιούχος και δεν πτοούμαι από τα εμπόδια που συναντώ. Κάθε πρόβλημα έχει μία λύση και για κάθε πόρτα υπάρχει ένα κλειδί». Η άμυνα της Λέστερ έμοιαζε με παιχνιδάκι, μπροστά στον ανίκητο μπαμπούλα της φτώχειας.
