που αποτελούν την επιτομή της κοινωνικής προσφοράς και της αγάπης προς τον τόπο τους. Αγόρια και κορίτσια, ανεξαρτήτως ηλικίας φόρεσαν ρούχα εργασίας, πήραν τσάπες, φτυάρια, τσουγκράνες και μεγάλες σακούλες σκουπιδιών και έκαναν όλο το χωριό λαμπίκο.

Το καθάρισαν σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που κατάφεραν να «ξεθάψουν» και να αναδείξουν ένα γήπεδο μπάσκετ, το οποίο είχε πνιγεί από τη βλάστηση τα τελευταία χρόνια.
«Ήμασταν συνολικά 16 άτομα. Νεαρά κυρίως άτομα που είτε μένουν μόνιμα στο χωριό, είτε βρέθηκαν εδώ λόγω της καραντίνας και των περιοριστικών μέτρων» εξηγεί στην «Ε» ο Χρήστος Τάτσας του Αθανασίου (γιατί ως γνωστόν στα χωριά υπάρχουν πολλοί συνονόματοι και συνεπώνυμοι), ένας και των συμμετεχόντων στην αυθόρμητη αυτή δράση.
«Γινόταν χαμός από τα σκουπίδια και από τα χόρτα. Δεν πήγαινε άλλο αυτή η κατάσταση.
Δεν θέλαμε να βλέπουμε τον τόπο που αγαπάμε σε αυτό το χάλι και πήραμε την απόφαση να βάλουμε πλάτες και όχι να τα περιμένουμε όλα από τις αρμόδιες υπηρεσίες και να κατηγορούμε από δω και από κει». Αξιοποίησαν λοιπόν τον ελεύθερό τους χρόνο και το αποτέλεσμα το χάρηκαν οι 500 περίπου κάτοικοι του χωριού με όλη τους την καρδιά. Τα σοκάκια καθαρίσαν, οι δρόμοι έλαμψαν και το γήπεδο αποκαλύφθηκε.
Φυσικά από τη συγκεκριμένη κίνηση δεν έμεινε ασυγκίνητο το ΔΣ του Συλλόγου Μεγαλοελευθεριτών που συνεχάρη τους νέους. «Οι νέοι μας αξιοποιήσαν τον ελεύθερο χρόνο τους εν μέσω καραντίνας δημιουργικά κάνοντας αυτές τις εθελοντικές εργασίες.

Μάζεψαν τα σκουπίδια απ’ όλο το χωρίο και καθάρισαν το γήπεδο του μπάσκετ που ήταν ξεχασμένο από την πολιτεία.

Το ΔΣ του Συλλόγου τους συγχαίρει, γιατί τέτοιες ενέργειες οφείλουμε να τις επικροτούμε και ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλοι την παραδειγματική πρωτοβουλία τους» αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους.

Οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας δεν τελειώνουν...