2. «Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει, και τέξεται Υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ ο εστί μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ησαΐας Ζ)
3... Ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν φάτνη» (Λουκ. Κεφ. Β’ 12)«Πόσον ελεύθερος είναι ο ελεύθερος άνθρωπος;»
Αυτό το «υπέρ-λόγον» υπερφυσικό ερώτημα μόνο η Μητέρα Γης και Ουρανού, ως ερώτημα και πρόβλημα, «μαζί με όλους τους αγίους της Πίστης μας, μπορούν να λύσουν...».
«Χαίρε Λύσις των Πάντων Παρθένε Δέσποινα τω Θεώ τε και Λόγω σάρκα δανείσασα και δι Αυτού οι γηγενείς πάντες εσώθημεν, λυτρωθέντες  της φθοράς και του θανάτου του πικρού προς την ζωήν μεταθέντες και νυν δυσώπει λυθήναι της πονηρίας του χλάστορος» (...του αρχηγού των δαιμόνων - όφεως, εωσφόρου)
«Είναι το Απολυτίκιον. Ηχος Πλ.α’» Ι.Μ. Αγίου Νικοδήμου - Πυργετός, Αιγάνη Λάρισας».
Αγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στους ποιμένες της Βηθλεέμ και λάμψη θεϊκή έλαμψε γύρω τους... μη φοβάσθε. σας φέρω ευχάριστα νέα, μεγάλη χαρά σ’ όλο τον λαό. Γεννήθηκε στην πόλη του Δαβίδ για σας, Σωτήρας. Αυτός, ο Χριστός Κύριος! (=Χρισμένος, σαν άνθρωπος αναμάρτητος, με όλες τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος). Θα βασιλεύσει στους αιώνες και η Βασιλεία του θα ‘ναι ατέλειωτη. (Λουκ. 1, 33-34).
Η γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Πάνω στη Γη - όχι σε παλάτι βασιλικό και χρυσοστολισμένο κρεβάτι - αλλά σε παχνί και Φάτνη, είναι το πιο μεγάλο κοσμο-ιστορικό χαρμόσυνο γεγονός στους αιώνες. Είναι η μόνη γέννηση που εορτάζεται από εκατομμύρια. Μυστήριο στο βάθος ο Θεός. Φόρεσε ανθρώπινο σχήμα το άπειρο, χώρεσε στο πεπερασμένό... «ο Λόγος σάρξ εγένετο». «Χαίρε, κεχαριτωμένη. ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξίν». Ευαγγελίζεται ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την Παρθένον Μαριάμ στην Ναζαρέτ της Γαλιλαίας, που ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ. Θα γεννήσεις γιο, θα ονομασθεί Γιος του Υψίστου και θα του δώσει ο Θεός τον θρόνον του Δαβίδ του πατέρα του... Ταράχθηκε... «Πώς θα γένει αυτό, αφού δεν έχω άνδρα;». Μη φοβάσαι.
Μαριάμ, «η Ελευθερία και αγάπη του Υψίστου Θεού, είναι Παντοδύναμη, άπειρη»...
Εσένα διάλεξε ο Θεός για την Σωτηρία, την καινούργια αναδημιουργία του σύμπαντος κόσμου, λογική και άλογη, έμψυχη και άψυχη. «Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον».
Πνεύμα Άγιον θα σε σκεπάσει και η Δύναμη του Υψίστου - Πατέρα Θεού - γι’ αυτό και το άγιον που θα γεννηθεί θα ονομασθεί Γιος Θεού και η συγγενής σου Ελισάβετ συνέλαβε στα γεράματά της ενώ ήταν στείρα... Κανένα πράγμα δεν είναι αδύνατο για τον Θεό. «Είπε δε η Μαριάμ: Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου. και απήλθεν απ’ αυτής ο Αγγελος» (Λουκ. 1, 26-38).
Αυτός ο διάλογος Αρχαγγέλου Γαβριήλ και αειπαρθένου Μαρίας, είναι ο «όντως» διάλογος, αληθινής ελευθερίας από την σκλαβιά της προγονικής αμαρτίας Αδάμ και Εύας. Θέλησαν να γίνουν Θεοί, ο Αδάμ και η Εύα (= Ζωή), παγιδευθέντες στην πονηριά του εκπεσόντος «Εωσφόρου».
Φωτεινός άγγελος, ήταν ο «άρχοντας του σκότους του αιώνος τούτου», αλλά, όταν είδε να αστράφτει το στερέωμα του Ουρανού από τους φεγγοβόλους αστέρες - ενώ τα άλλα αγγελικά πνεύματα δοξολογούσαν τον Δημιουργό τους, Παντοκράτορα Θεό - αυτός ζήλεψε την εξουσία και την χαρά των πρωτόπλαστων στον Παράδεισο και είπε: Θα στήσω τον θρόνο μου, πιο πάνω από τα άστρα... και «έσομαι όμοιος τω Υψίστω» (θα γίνω κι εγώ Θεός) «ότε εγενήθησαν άστρα, ήνεσαν με φωνή μεγάλη άγγελοί μου» (Ιώβ. 42,7) (Π. Δ/κη).
Εγινε ο «Εωσφόρος» ανώτερος εξουσιαστής από τον Θεό των Πρωτόπλαστων, Ιησού Χριστόν;.. Όχι. Είπε στους (70) μαθητές του, οι οποίοι γύρισαν χαρούμενοι, διότι θεράπευαν δαιμονισμένους. «Εθεώρουν - έβλεπα - τον Σατανάν να πέφτει σαν αστραπή από τον Ουρανόν... να χαίρεται μόνον, διότι τα ονόματά σας είναι γραμμένα στους Ουρανούς» (Λουκ. 10, 17-24).
«ΒΙΒΛΟΣ γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαυίδ, υιού Αβραάμ...» (Βιβλίον της Ιστορίας του Ιησού, του γιού του Δαβίδ, του γιού του Αβραάμ...) (Ματθ. 1-25).
Είναι η Βίβλος στην οποία πολιτογραφούνται οι καθαροί και ταπεινοί στην καρδιά. Όλοι όσοι στο πέρασμα των γενεών - από Αδάμ και Εύας, Κάιν (αδελφοκτόνου) και Άβελ (αγαθού - ταπεινού) ήλπισαν στον ερχομό του Μεσσίου Χριστού, ήλθαν τα «Χριστούγεννα», τα πίστευσαν και τα αγάπησαν «αγάπησαν την επιφάνεια αυτού - την εμφάνιση του Χριστού, λέει ο Απόστολος Παύλος. Αγάπησαν Εκείνον που είναι: «η οδός, η Αλήθεια και η Ζωή» (Ιωάν. 14,6).
Είναι η Βίβλος που λέγεται Ευαγγέλιον, γραμμένο στην καλλικέλαδη Ελληνική γλώσσα και μεταφρασμένο σε 2.000 χιλιάδες γλώσσες και διαλέκτους του κόσμου. «Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί; Ο εν κόλποις του Πατρός, πώς εν αγγάλαις της Μητρός;..». Χώρεσε ο Κύριος της δόξας των Ουρανών, στα σπλάχνα της Παναγίας μας σαν άλλη «φλεγομένη βάτος και μηδέποτε κατακαιωμένη» του Θεόπτη και Νομοθέτη Μωυσή, στο Όρος Σινά - «Μυστήριον ξένον και παράδοξον...» για να κατακαύσει όλα τα αθεϊστικά ειδωλολατρευτικά συστήματα, με τη φλόγα της Σταυρωμένης Αγάπης του, ο Νέος Αδάμ και η Νέα Εύα (=Ζωή), η οποία με το Παντοδύναμο Παιδί της, κατακομμάτιασε το κεφάλι του ανθρωποκτόνου «Όφεως»! Γιατί;.. ήθελε ο «πανέξυπνος» να αλλάξει «Ταυτότητα» (σκέψης και ζωής Αδάμ και Εύας, μέσα στον Παράδεισο της Εδέμ - (της Ευλογίας, ευτυχίας και Αθανασίας).
Χριστούγεννα 2018: Καίγεται μέσα στο «Ιδεώδες» της παγκοσμιοποίησης των θρησκειών - μια «σούπα» ανάλατη και άγευστη - και το δικό μας ευρωπαϊκό «ιδεώδες»!.. Το οποίο άναψε μια σπίθα άστρου, πάνω από το παχνί του Ηλίου της Δικαιοσύνης, Χριστού του Θεού μας.
Λογομαχίες, αερομαχίες, πυραυλομαχίες, ληστείες και δολοφονίες και σε φλεγόμενες εκκλησίες. Έναρξη, «αποστασίας»;  Για «αλαστορική» κυβέρνηση!.. του Σύμπαντος Κόσμου;..
Εμείς όμως, γαιτί να ανησυχούμε, γιατί να θλιβόμαστε, γιατί να αναστατωνόμαστε;.. Μέσα στο Πανδοχείο του Καλού μας «πλησίον»  μας, «Σαμαρείτη» Ιησού Χριστού; «Πνεύμα ο Θεός, άκτιστος, αιώνιος, Αθάνατος».
Το μικρό ποίμνιο του Χριστού είναι άτρωτο από κάθε προπαγάνδα. Να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό... Να είστε έτοιμοι, ακόμα και για το μαρτύριο (Αγιος Αρχιεπίσκοπος Λουκάς - Ιατρός - Ρώσος).
Θα χτυπήσουν και πάλι οι Καμπάνες των Χριστουγέννων για να μεταλαμπαδεύσουν από τους Σταυρούς των Καμπαναριών τους, «το ανέσπερο φως εκ φωτός, Θεού Αληθινού..» μέχρι το Χριστουγενιάτικο δέντρο, στο υψηλότερο παγόβουνο της Ανταρκτικής, ζητωκραυγάζοντας το Αρχαγγελικό μήνυμα «ΖΗΤΩ Η ΧΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ» «...και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου, αινούντων τον Θεόν και λεγόντων: Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκ. 2, 13).ΥΓ: Καλά, Ευλογημένα Χριστούγεννα «εν Χριστώ» αδελφοί, όλο το 12ωρτο των Χριστουγέννων.

Του Κων/νου Δ. Χλωρού - θεολόγου