Από τον διάβολο έχω και εγώ μια μικρή εμπειρία.
Ενθυμούμαι μία περίοδο, κάθε βράδυ που καθόμουν να γράψω, αισθανόμουν τον διάβολο δίπλα μου και χωρίς να το θέλω αισθανόμουν φόβο και ανατριχίλα και δεν μπορούσα να γράψω τίποτα. Τότε προσευχήθηκα θερμώ στον Κύριο:
”Κύριε τι θα κάνω, τι θα γίνει; Βοήθησε με! Διώξτον!”.
Έφυγε και απαλλάχτηκα τελείως.
Μία φορά πάλι, είχα περάσει από ένα γυναικείο μοναστήρι και είχαμε μία συζήτηση μέχρι τα ξημερώματα με τις μοναχές.
Μετά με έβαλαν σε ένα δωμάτιο να ξαπλώσω. Μόλις ξάπλωσα κατά της μία να ο διάβολος! Πανύψηλος και τριχωτός! Όλη τη νύχτα πάλευα μαζί του.
Στα χέρια μου έμειναν τρίχες και μέχρι το πρωί δεν κοιμήθηκα.
Ο Θεός επιτρέπει μερικές φορές για ταπείνωση σε ορισμένους ανθρώπους, να έχουν τέτοιες εμπειρίες, για να δείξει ότι ο διάβολος είναι μία οντότητα.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
