Τρία είναι τα γεγονότα που σημαδεύουν αυτή την φάση δράσης της Τουρκίας. Η Χθεσινή απόφαση της ΕΕ, ο απόπλους του Γιαβούζ και το θέμα της Αμμοχώστου. Ο κ. Πέτρος Λιάκουρας, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα και την Ευαγγελία Μπαλτατζή, τόνισε ότι «ήταν μια πρώτη καλή κίνηση η καταδίκη της Τουρκίας από την ΕΕ για όσα ενεργεί σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις γεωτρήσεις οι οποίες έγιναν παραδεκτές από την πλευρά της Τουρκίας. Σημαντική είναι και η δέσμευση της ΕΕ να προχωρήσει στα λεγόμενα στοχευμένα μέτρα, σαν αυτά που κάποτε το Συμβούλιο Ασφαλείας, χαρακτήριζε έξυπνα μέτρα, και θα αφορούν π.χ. το πάγωμα των συζητήσεων για την τελωνειακή ένωση, των διαφόρων χρηματοδοτικών εργαλείων των προενταξιακών κονδυλίων κυρίως και επιβολή κυρώσεων σε εταιρίες ή πρόσωπα που συνδέονται με το πρόγραμμα τουρκικών γεωτρήσεων».
Ο κ. Λιάκουρας επεσήμανε ότι το δεύτερο στοιχείο είναι ο απόπλους του Γιαβούζ για τη νότια πλευρά της Καρπασίας εκεί που συναντιέται με τον κόλπο της Αμμοχώστου. «Η περιοχή είναι μη οριοθετημένη, δεν έχει οροθετηθεί ούτε από την πλευρά της Τουρκίας που έχει κάνει την παράνομη και άκυρη συμφωνία με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, ούτε την έχει οριοθετήσει η Κυπριακή δημοκρατία με τον Λίβανο. Είναι μία περιοχή όπου η Τουρκία ενεργεί κατ’ εντολή του ψευδοκράτους, της οντότητας που κατά το διεθνές δίκαιο, είναι ανύπαρκτη, και σε αυτή την περιοχή, πρόκειται, όπως λέει, να προβεί σε γεωτρήσεις. Και εκεί είναι επίσης παράνομη γεώτρηση, γιατί πρέπει να έχει την έγκριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία έχει το συνολικό έλεγχο όλης της επικρατείας. Κατά συνέπεια ό,τι γίνεται περιμετρικά της νήσου, από άποψη κυριαρχικών δικαιωμάτων, είναι αυτή που θα δώσει τη συναίνεσή της, μόνη αυτή και κανείς άλλος».
Ο κ. Λιάκουρας τόνισε ότι «πρέπει να επισημανθεί πως σύμφωνα με τη σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας, ακόμη και εάν ένα παράκτιο κράτος, δεν ασκεί τα νόμιμα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης επί των υδρογονανθράκων της υφαλοκρηπίδας, κανένα άλλο κράτος δεν έχει δικαίωμα να αποκτήσει τέτοιους είδους ενέργειες, και αυτό γιατί οι πόροι της υφαλοκρηπίδας δεν ανήκουν στη λογική της ανοικτής θάλασσας. Κατά συνέπεια οτιδήποτε έχει να κάνει με υδρογονάνθρακες, εκμετάλλευση ή και έρευνα, αυτό είναι αποκλειστικό δικαίωμα του παράκτιου κράτους». Ο κ. Λιάκουρας τόνισε ότι «συνεπώς η Τουρκία παρανομεί και παραβιάζει. Πασχίζει να δημιουργήσει πραγματικότητες, δηλαδή οντότητες είτε αυτές είναι εδαφικές είτε είναι λειτουργικές (γιατί το να έχει μια χώρα δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα είναι λειτουργικό και όχι εδαφικό δικαίωμα). Η λογική της είναι αυτή που ακολούθησε και με την τουρκοκυπριακή οντότητα, δηλαδή ας ιδρύσουμε κάτι τώρα και ας είναι παράνομο, κάποια στιγμή με το χρόνο θα αποκτήσει σημασία. Βέβαια με την τουρκοκυπριακή οντότητα όσο υπάρχει το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 541 που επαναλήφθηκε και με το 550, με αυτά τα δύο ψηφίσματα του Σ.Α. απαγορεύει σε οποιοδήποτε κράτος να αποδεχθεί αυτή την οντότητα ως κράτος». «Καλό θα ήταν», τόνισε ο καθηγητής, «να κερδίσουμε και για την παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας στα δυτικά, αλλά και για το Γιαβούζ, να υπάρξει μία απόφαση που θα επιχειρεί να ακυρώσει οποιαδήποτε δραστηριότητα από την τουρκική πλευρά. Η Τουρκία έχει έναν προγραμματισμό και εάν κοιτάξει το χάρτη των διεκδικήσεων -όπου έχει τώρα εξουσία η κυπριακή δημοκρατία, με τις οριοθετήσεις Λιβάνου, Ισραήλ και Αιγύπτου-, αυτές τις περιοχές η Τουρκία προσπαθεί να τις αμφισβητήσει με στόχο να ακυρώσει όλο τον προγραμματισμό της Κύπρου σε σχέση με την εκμετάλλευση. Συνεπώς η λογική της Τουρκίας είναι, με βάση και την τελευταία ρηματική διακοίνωση που λέει, πως οτιδήποτε βρίσκεται ανάμεσα στον από τον 32ο μεσημβρινό που περνά ξυστά έξω από το όριο των 12 μιλίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της Κύπρου δυτικά και καταλήγει στον 28ο μεσημβρινό που τέμνει τη Ρόδο, όλη δηλαδή αυτή η περιοχή, συμπεριλαμβανομένου και του συμπλέγματος του Καστελόριζου, περιέρχονται μέσα στα δικά της δικαιώματα».
Ο κ. Λιάκουρας τόνισε ότι «η Τουρκία επειδή αναγνωρίζει την τουρκοκυπριακή οντότητα και όχι την Κυπριακή Δημοκρατία, θεωρεί ότι στις σχετικές περιοχές έχει επήρεια, όχι όμως σε όλες τις υπόλοιπες, δηλαδή στις παράκτιες των ελεύθερων περιοχών. Όλες αυτές τις αγνοεί, τις περιφρονεί, σαν να μην υπάρχει παρά μόνον μπροστά της ένας βράχος. ‘Έτσι συμπεριφέρεται στην Κυπριακή Δημοκρατία, και αυτό δείχνει και τη στρατηγική της Τουρκίας. Μάλιστα προσθέτοντας και το θέμα της Αμμοχώστου, βλέπουμε ότι έχει μπει στη λογική της προσάρτησης. Ζητά, μέσω της επιτροπής εμπειρογνωμόνων, όπως την έχει χαρακτηρίσει, να ελέγξουν τους τίτλους ιδιοκτησίας των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στην Αμμόχωστο. Μπαίνει δηλαδή η Τουρκία στη λογική ότι «όποιος θέλει ας έρθει να συνεχίσει την ιδιοκτησία του και όποιος όχι ας καταθέσει τα χαρτιά του για να αποζημιωθεί, και με δεδομένο ότι είναι από τις πολύ ωραίες περιοχές, θα την αναπτύξω τουριστικά και οικονομικά».
Ο κ. Λιάκουρας κατέληξε λέγοντας ότι «η Τουρκία έχε μεγάλο ενδιαφέρον για την Κύπρο και θα μείνει πέριξ του νησιού. Αυτό το κατανόησε όταν βρέθηκε μπροστά σε περιοχές οριοθετημένες και επειδή δεν ζητήθηκε η άποψή της για οτιδήποτε, θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνεται κάτι στην περιοχή της χωρίς να έχει γνώση και να είναι η ίδια παρούσα. Πάντα την Κύπρο την έβλεπε στρατηγικά, τώρα θα τη δει και από την άποψη των ενεργειακών δράσεων από τις οποίες δεν θέλει να είναι απούσα».
Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα
Επιμέλεια: Ευαγγελία Μπαλτατζή
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος