Δικαστική απόφαση έκρινε ότι δεν είναι απαραίτητο να προηγηθεί εγχείριση ώστε κάποιος να αλλάξει το φύλο στην ταυτότητά του. Σύμφωνα με την απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, η δήλωση αλλαγής φύλου σε δημόσια έγγραφα, όπως η ληξιαρχική πράξη γέννησης ή η ταυτότητα, δεν προϋποθέτει ιατρικές επεμβάσεις στο σώμα του ενδιαφερόμενου ατόμου, αλλά αρκεί η απλή τεκμηρίωση και η με οποιονδήποτε τρόπο απόδειξη της αναγκαιότητας της αλλαγής.
Στο Ειρηνοδικείο είχε προσφύγει ένας 23χρονος ο οποίος, αν και αμέσως μετά τη γέννησή του καταχωρήθηκε στο Ληξιαρχείο ως άρρεν τέκνο, επιθυμούσε να δηλωθεί ως κορίτσι. Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο ίδιος βίωνε «δυσφορία γένους», καθώς ήδη από πολύ μικρή ηλικία «ο τρόπος με τον οποίο βίωνε το φύλο του δεν αντιστοιχούσε στα βιολογικά χαρακτηριστικά του, οι δε επιλογές του ως προς την ένδυση, την υπόδηση, την επιλογή παιχνιδιών και φίλων κ.λπ. και η προσωπική αίσθηση του σώματός του προσιδίαζε, κατά σαφή και πρόδηλο τρόπο, σε θήλυ πρόσωπο, τούτο, δε, είχε καταστεί αντιληπτό στους οικείους και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον του».
Μάλιστα, κατά την ειρηνοδίκη η καταχώρηση στα διάφορα δημόσια έγγραφα με αρσενικό όνομα του προκαλεί «δυσχέρειες ως προς την ταυτοποίησή του και σύγχυση ως προς τα προσωπικά στοιχεία του, λόγω της εξωτερικής του εμφάνισης, και κατά συνέπεια προκαλεί σοβαρή βλάβη των έννομων συμφερόντων του, με δυσμενείς επιπτώσεις στις εν γένει συναλλαγές του, ενώ θίγει και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του».
Το δικαστήριο έκρινε ακόμη ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία, η αλλαγή της νομικής καταχώρησης του φύλου δεν προϋποθέτει ιατρικές επεμβάσεις, καθώς «πρόκειται για μία διαδικασία ιδιαίτερα επίπονη (σωματικά και ψυχικά), που επιπλέον δεν είναι οικονομικά προσιτή, στο μέτρο που η επέμβαση δεν καλύπτεται από κρατικούς φορείς ασφάλισης». Αλλωστε, σύμφωνα τόσο με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όσο και τον ΟΗΕ «η προϋπόθεση της στείρωσης, ως προαπαιτούμενο για την αναγνώριση των διεμφυλικών ανθρώπων, συνιστά βασανιστήριο».