Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Ο “Πίξι” έζησε από κοντά τον Νίκο Γκάλη την περίοδο 1986-92 (Άρης) κι οι αναμνήσεις περισσεύουν. Όντας καλεσμένος στο παρθενικό GalisBasketball 3on3 στη Ρόδο, το ταξίδι στο χρόνο ήταν αναπόφευκτο.
“Συγκινήθηκα πάρα πολύ, όταν με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν πως θα γίνει αυτό το τουρνουά προς τιμή του Νίκου Γκάλη και με ρώτησαν άμα θα ερχόμουν. Παρότι είμαι πολύ πηγμένος με τις δουλειές μου, αποφάσισα να έρθω και δεν το μετάνιωσα. Είδα και τον Νίκο, μιλήσαμε για αρκετή ώρα μετά από πολλά χρόνια γιατί την τελευταία φορά που είχαμε συναντηθεί στη Θεσσαλονίκη ήμουν προπονητής του Άρη (1996-97, 2011) κι είχαμε μιλήσει για λίγο. Θυμηθήκαμε τα παλιά και πραγματικά χάρηκα πάρα πολύ” είπε στην τηλεόραση της ΕΡΤ.
“Εμείς τότε δεν είχαμε τα social Media, μόνο τις εφημερίδες και την τηλεόραση. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, όπου κι αν πάω στην Ελλάδα, ακόμη και στο εξωτερικό, με αναγνωρίζουν οι Έλληνες κι οι φίλαθλοι του μπάσκετ και συνειδητοποιώ τώρα τι έχουμε κάνει, όχι εμείς, αλλά ο Άρης. Έχει βάλει το μπάσκετ στα σπίτια των Ελλήνων. Έχει κάνει τον Έλληνα να ασχοληθεί με το μπάσκετ, γιατί τότε, από ό,τι θυμάμαι, ασχολούνταν μόνο με το ποδόσφαιρο, όταν ήρθα στην Ελλάδα το 1986. Το μεγαλύτερος κέρδος είναι πως έχουμε κάνει πολλά παιδιά να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Να φύγουν από τα κακά, που υπάρχουν ακόμη και σήμερα, για να είναι στο γήπεδο και να γίνουν παίκτες” πρόσθεσε για τη συνεισφορά του Άρη στην ελληνική κοινωνία.
“Υπάρχει το YouTube. Να μπουν να τον δουν. Ό,τι κι αν τους πω εγώ θα είναι λίγο” ήταν η προτροπή του στα νέα παιδιά για τον Νίκο Γκάλη και συνέχισε: “Έπρεπε να νιώθεις τι εστί αυτός ο παίκτης. Εμείς το νιώθαμε γιατί ήμασταν μαζί του. Ήμασταν 6 χρόνια μαζί, ημέρα-νύχτα, στα ταξίδια, στις προπονήσεις, στα παιχνίδια. Για εμένα είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών στην Ευρώπη. Έχω παίξει με πολλούς αντίπαλος και συμπαίκτης, αλλά ο Νίκος ήταν κάτι το ξεχωριστό, όχι μόνο ως παίκτης, αλλά ως προσωπικότητα, ως επαγγελματίας. Θυμάμαι τις προπονήσεις που κάναμε και… πλακωνόμασταν ποιος θα νικήσει τον άλλον, κάτι που έβγαινε μετά και στο παιχνίδι”.
Ο 63χρονος δεν έμεινε στη Ρόδο για την τελευταία ημέρα του τουρνουά, αφού πλέον είναι ο νέος προπονητής της μαυροβουνιακής Μπουντούτσνοστ. Παρόλα αυτά, εύχεται να επιστρέψει στο μέλλον, άλλωστε, το GalisBasketball 3on3 θα επιστρέψει σχετικά γρήγορα (19-22/9, Κως): “Μόλις έφτασα στη Ρόδο ενημερώθηκα από την ατζέντη μου πως η Μπουντούτσνοστ ενδιαφερόταν να υπογράψουμε συμβόλαιο. Υπέγραψα. Στις 2-3 ημέρες που ήμουν εδώ είδα πολύ κόσμο, έκανα το καθήκον και πιστεύω να πετύχει και να γίνει κάθε χρόνο και καλύτερο”.