Η Λίβερπουλ πήρε το πρωτάθλημα στο πρώτο λεπτό...

Η υπέροχη φέτος Λέστερ είναι έτοιμη να υποδεχτεί τη Λίβερπουλ. Η φετινή Λέστερ που είναι μία σαφώς καλύτερη, ανώτερη και ποιοτικότερη ομάδα από την Λέστερ που πήρε το πρωτάθλημα και αυτό δεν αλλάζει ασφαλώς και μετά την ήττα με 4-0 από τη Λίβερπουλ, θέλει να δείξει τα δόντια της και να κάνει κάποιους να αναρωτηθούν, αν μπορεί να κάνει το θαύμα και να διεκδικήσει από τη φετινή Λίβερπουλ το πρωτάθλημα.

Το κίνητρό τους μεγάλο, ο ενθουσιασμός των παικτών του Μπρένταν Ρότζερς τεράστιος. Το ματς είναι έτοιμο να αρχίσει και οι παίκτες της Λέστερ δίνουν στο κέντρο του γηπέδου όρκο νίκης. Και μετά αρχίζει το ματς.

Δεν χρειάστηκαν παρά 65 δευτερόλεπτα για να καταλάβεις τι θα συμβεί στο ματς, ποιος θα νικήσει, ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. Ούτε το ταξίδι για το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, ούτε η κατάκτηση του τροπαίου, ούτε η απόσταση ασφαλείας που έτσι κι αλλιώς είχαν στη βαθμολογία δεν τους αποπροσανατόλισε έστω και στο ελάχιστο από τον μεγάλο στόχο.

Λες και όλες αυτές τις ημέρες δεν έπαιζαν σε μία μακρινή χώρα για έναν άλλο τίτλο, λες και είχαν πάει εκεί για να προετοιμαστούν για το ματς με τη Λέστερ. Μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία στα 15 δευτερόλεπτα, μία δεύτερη στα 65 δευτερόλεπτα και 11 παίκτες με μαχαίρι στα δόντια, συγκεντρωμένοι όσο ποτέ. Τα άλλα είναι απλώς ιστορία. Δεν χρειάζονταν να δεις τίποτε άλλο, παρά τα πρώτα 65 δεύτερα για να καταλάβεις τι θα συμβεί. Ο,τι συνέβη ήταν μία λεπτομέρεια. Και το 4-0 με την Λέστερ να φαίνεται ομάδα της σειράς που δεν μπορεί να κάνει φάση και η μυθική εμφάνιση του Αρνολντ και το “ξύπνημα” του Φιρμίνο, όλα είναι λεπτομέρειες σε αυτό το ματς, μπροστά στα πρώτα 65 δευτερόλεπτα της Λίβερπουλ.

Κάπως έτσι εξηγείται και το 17 νίκες και μία ισοπαλία σε 18 ματς πρωταθλήματος που έχει η Λίβερπουλ. Δεν το εξηγεί το ποδόσφαιρό της αυτό το ρεκόρ, όχι φυσικά ότι το ποδόσφαιρό της είναι κακό, αλλά δεν είναι αυτό που εξηγεί τα πράγματα που συμβαίνουν. Αυτά τα... εξηγούν η συγκέντρωση, η προσήλωση στο στόχο. Πιο focus ομάδα από αυτήν που έχει φτιάξει ο Γιούργκεν Κλοπ δεν θυμάμαι να έχω δει.

Μία ομάδα μπολιασμένη μέχρι το μεδούλι με τον πρωταθλητισμό και την ανάγκη κατάκτησης του φετινού πρωταθλήματος. Αυτό το 17 νίκες και μία ισοπαλία σε 18 ματς ήρθε και με αρκετά ματς στα οποία η Λίβερπουλ δεν έθελξε. Ηρθε και με νίκες στις καθυστερήσεις, ήρθε και με νίκες σε ματς που δεν ήταν καλύτερη. Είναι πολλά τα περσινά παιχνίδια που η Λίβερπουλ ήταν σαφώς καλύτερη από φέτος, αλλά η συγκέντρωση και η τακτική πειθαρχία σε συνδυασμό με τη θέληση στην εφετινή σεζόν είναι το κάτι άλλο, ίσως να μην έχει προηγούμενο.

Ισως αυτή να είναι και η εξήγηση γιατί ο Κλοπ δεν ήθελε ούτε μία μεταγραφή το περασμένο καλοκαίρι. Ηθελε να έχει στο τερέν παίκτες που βίωσαν με τον τρόπο που την βίωσαν την περσινή απώλεια του τίτλου. Για να ξέρει ότι σε κάθε ένα φετινό ματς θα έχει 11 τέτοιους παίκτες να παίζουν για τη νίκη και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και δικαιώνεται...