Πόνταρε όλα του τα λεφτά σε μια ζαριά. Και δεν του «κάθισε»...
Η τελευταία «αυταπάτη» του Αλέξη Τσίπρα, βασίσθηκε στην αλαζονεία που χαρακτηρίζει την πολιτεία του από την μέρα που κατέκτησε την εξουσία. Οι... ζουρνάδες και τα νταούλια που θα βάραγε στις αγορές, η πεποίθησή του ότι «θα άλλαζε την Ευρώπη...», η σιγουριά πως η Μέρκελ δεν υπάρχει «ούτε μία στο εκατομμύριο» να μην υποκύψει, η οίηση του ότι «τέλειωσε τους αντιπάλους του...».
Στην μοναξιά του χθες το βράδυ, θα βλαστήμαγε την ώρα και την στιγμή που δεν άκουσε όσους τον «γαργαλούσαν» να στήσει τις εθνικές κάλπες μαζί με τις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές, ώστε να διαχυθεί η αντίδραση του κόσμου που τον πίστεψε τον Γενάρη του 2015 και τον απογοήτευσε τραγικά. Ναι είναι η ήττα του και μικρότερη αλλά και «διαχειρίσιμη»...
Η αλήθεια είναι, ότι ο κ. Τσίπρας δεν πίστευε ότι θα χάσει. Και πάντως ότι θα χάσει με τέτοια συντριπτική διαφορά. Και μπορεί να είπε χθες στην... μεταθανάτιο δήλωση του ότι «ποτέ δεν πορεύθηκε με κόλπα και στρατηγήματα...», αλλά ο ίδιος ξέρει ότι απλώς είπε ένα ακόμη ψέμα. Μόνο έτσι πορεύθηκε. Και με τέτοια κόλπα (και εξαπάτηση των άλλων κομμάτων που έβαλαν πλάτη τον Ιούλιο του ‘15 για να μην βουλιάξει η χώρα από τα καμώματά του ότι δεν θα πάει σ’ εκλογές...) κατάφερε να κρατηθεί στην εξουσία με τις εκλογές του Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου.
Κατηφής, αμήχανος, σαστισμένος, με ύφος που σε τίποτε δεν θύμιζε τον παλιό Τσίπρα, ο πρωθυπουργός θέλησε χθες να βρει καταφύγιο σε μιαν ακόμη «αυταπάτη» του. Είπε πως η βαριά ήττα που υπέστη «δίνει το δικαίωμα στην αντιπολίτευση να αμφισβητήσει το ιστορικό εγχείρημα της κυβέρνησής του...». Ξέρει, όμως, (άλλο που δεν έχει την τόλμη να το παραδεχθεί) ότι τα «επιτεύγματά» του τα... αμφισβήτησε όχι η αντιπολίτευση, αλλά ο ελληνικός λαός! Που μπούχτισε στα ψέμματα, τις λαϊκίστικες υποσχέσεις, την ασύστολη κοροϊδία, τις προσπάθειες εξαγοράς ψήφων με... «13ες» και 50άρικα λίγα 24ωρα πριν τις κάλπες, την επικίνδυνη υπονόμευση θεσμών και απόπειρα εγκαθίδρυσης ενός καθεστώτος λατινοαμερικάνικου τύπου, απεχθούς και ξένου.
Γέρος σκύλος, δεν μαθαίνει νέα κόλπα. Κι’ έτσι, ο κ. Τσίπρας... καταφεύγει στα παλιά. Θέλει... αναβάπτιση στην λαϊκή κολυμβήθρα. Και θα το ξαναπαίξει διλημματικά, όπως το καλοκαίρι του ‘15. Όχι με βάση «το άφθαρτο νέο και το φθαρμένο παλιό...» (αλήθεια, πόσο γρήγορα φθάρηκε, σάπισε αυτό το «νέο»...), αλλά καλώντας την κοινωνία να επιλέξει αν θέλει αυτόν που είναι «με τους πολλούς» και έβγαλε την χώρα από το μνημόνιο...» και έχει σχέδιο ανάκαμψης (;), ή τους «άλλους» που είναι με τους «λίγους», με τους ολιγάρχες, τους καπιταλιστές και... το ΔΝΤ, «που σχεδιάζουν επιστροφή στο σκοτάδι, την λιτότητα, την κρίση, την φτώχεια της κοινωνίας...»
Πόσες φορές θα πάει η στάμνα στο πηγάδι; Μια φορά θα σπάσει... Ο ίδιος είναι που μετέτρεψε τις ευρωεκλογές σε «ψήφο εμπιστοσύνης». Και ο λαός δεν του την έδωσε. Η ετυμηγορία του, ήταν πολύ σαφής και βαριά. Κι’ όχι μόνο στις ευρωκάλπες. Τα αποτελέσματα τις αυτοδιοικητικές εκλογές, είναι εξ ίσου συντριπτικά - αν όχι και χειρότερα για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο χάρτης της Ελλάδας βάφτηκε... αντιΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορεί να.. κέρδισαν οι «λίγοι» και να έχασαν οι πάμπολλοι! Τα χθεσινά αποτελέσματα, συνιστούν μια ήττα- πανωλεθρία για το κυβερνών κόμμα και προσωπικά για τον Αλέξη Τσίπρα που πήρε επάνω του όλο τον προεκλογικό αγώνα. Μοναδικός νικητής των χθεσινών εκλογών, είναι η ΝΔ (ακόμη και το διασωθέν ευπρεπέστατα ΚΙΝΑΛ, πήρε μικρότερο ποσοστό από εκείνο των ευρωεκλογών του ‘14). Κι’ αυτό, καθιστά βαρύτερες τις ευθύνες που θ’ αναλάβει μετά τις βουλευτικές του Ιουνίου (όπου όλα δείχνουν, με βάση την χθεσινή τεράστια διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ) τις ευθύνες διακυβέρνησης και ανάταξης της χώρας. Θέλει μεγάλη προσοχή...
Γιατί, η χθεσινή πανωλεθρία, δεν συνιστά ταυτόχρονα και «στρατηγική ήττα» του ΣΥΡΙΖΑ. Που επέδειξε εντυπωσιακά ισχυρά αντανακλαστικά επιβίωσης. Οι 10 μονάδες διαφοράς της ΝΔ, μπορεί να είναι ιστορικό νούμερο, αλλά δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί, το αντίθετο μάλιστα, ότι το κυβερνών κόμμα παρά τις άθλιες και καταστροφικές επιδόσεις του σ’ όλους τους τομείς, διατηρεί ένα αξιοπρόσεκτο 23%, που το παγιώνει (έτσι ελπίζει, τουλάχιστον, και αυτό θα επιδιώξει σε 20 μέρες...) σε πρωταγωνιστικό κόμμα που θα παίξει δυνατά την επόμενη μέρα...
Με την πρόωρη προσφυγή σε εθνικές εκλογές, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο προλαβαίνει και ακυρώνει (κατ’ ανάγκην, προεκλογικά...) τις όποιες εσωκομματικές κινήσεις αμφισβήτησής του, αλλά προσδοκά μετά την ήττα και σ’ αυτές να... μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε... κανονικό κόμμα με δυνατότητες «παρέμβασης» και κεντρικό ρόλο στην διαμόρφωση των εξελίξεων....
Κι’ αυτό είναι το κρίσιμο ζητούμενο. Μπορεί ο μέχρι σήμερα γνωστός ΣΥΡΙΖΑ να γίνει... κανονικά κόμμα στις πραγματικές κάθε φορά διαστάσεις του; Ή στην εσωκομματική αναταραχή που θα ακολουθήσει μιαν ακόμη ήττα, στις βουλευτικές, θα... ξαναγυρίσει στα πεζοδρόμια, στην υπονόμευση των πάντων,την στείρα άρνηση, το... «αντάρτικο» που εμπνέει την μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών του, την άνευ του παραμικρού αισθήματος ευθύνης υπονόμευση της χώρας, για... «ιδεολογικούς σκοπούς”;
Το παρελθόν του, το απώτερο αλλά και το προεκλογικό πρόσφατο, δεν επιτρέπει εφησυχασμούς. Ούτε για το πολιτικό σύστημα και τις υπεύθυνες δυνάμεις, ούτε- πολύ περισσότερο- για την κοινωνία...