Τον συναντήσαμε ένα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Καθίσαμε σε ένα μικρό καφέ πίσω από το Χίλτον που απέπνεε γαλλικό αέρα και παιάνιζε μόνο γαλλικά τραγούδια. Ήταν με άλλα λόγια καρμική η συνάντηση, αφού ο Δημήτρης Μακρυνιώτης είναι λάτρης της γαλλικής ζαχαροπλαστικής.
Όταν έχει κανείς απέναντί του έναν Pastry Chef και δη κάποιον που έχει αποκτήσει και αναγνωρισιμότητα μέσα από την τηλεόραση, δεν ξέρει από που να ξεκινήσει. Στο μυαλό εμφανίζονται ποτάμια σοκολάτας και βουνά από βελούδινες κρέμες ζαχαροπλαστικής.
Και ο χαμογελαστός γίγαντας – έχει ύψος 2,07μ. - ήταν πρόθυμος να μιλήσει για κάθε κόκκο ζάχαρης που δημιουργεί μικρά έργα τέχνης, στιγμές καθαρής, άδολης και φτηνής ευτυχίας. «Δεν υπάρχει καμιά πιο φτηνή στιγμιαία απόλαυση στη ζωή μας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο με 2-3 ευρώ να μπορεί να σε κάνει να χαμογελάς. [...] Να βγάλεις επιφωνήματα, να θες να το μοιραστείς με κάποιον άλλο» διαπιστώνει αυτάρεσκα.
Το γαστρονομικό ταξίδι από την Αρχαία Ελλάδα, στην εγγύς Ανατολή
Ταξιδέψαμε με τη συζήτηση στην Αρχαία Ελλάδα, όπου παρασκευάζονταν γλυκά, βασισμένα κυρίως στο ζυμάρι και το σιρόπι. «Από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρχαν γλυκά σκευάσματα, περισσότερο αρτοσκευάσματα με μέλι, στην Αρχαία Ελλάδα. Είναι καταγεγραμμένο, υπάρχουν συνταγές αρχαίες ζαχαροπλαστικής» σχολιάζει με σιγουριά ο Δημήτρης Μακρυνιώτης και συμπληρώνει: «Ο Έλληνας το έχει στο DNA του να τρώει γλυκά, να τρώει ζάχαρη». Μιλήσαμε για τις επιρροές της ελληνικής ζαχαροπλαστικής από την τούρκικη πανδαισία γλυκών ταψιού και άλλων γλυκισμάτων που έδεσαν με την ελληνική παράδοση ανά τους αιώνες. Αν και όπως διαπιστώνει ο Δημήτρης, στην Ελλάδα συνηθίζουμε να κολυμπάμε τα γλυκά μας στο σιρόπι.
Ο σεφ που παρακολουθούμε συχνά στο «Πρωινό» με τη Φαίη Σκορδά, βρίσκει αφορμή για να μας διηγηθεί μια ξεχωριστή γνωριμία που είχε με έναν από τους πιο διάσημους μπακλαβαδοποιούς στον κόσμο. «Είχα την τύχη, ο Ναντίρ Κιούλογλου, ο καλύτερος μπακλαβαδοποιός του κόσμου, να με καλέσει σε ένδειξη φιλίας των δύο κρατών, σαν έναν από τους κορυφαίους ζαχαροπλάστες στην Ελλάδα, τρεις μέρες σε ένα ντεγκιουστασιόν ταξίδι στην αυτοκρατορία που έχει χτίσει» λέει και τα μάτια του μικραίνουν σαν να θέλουν να μειδιάσουν κι αυτά από ικανοποίηση.
Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης περιγράφει την εμπειρία του σε ένα εργαστήριο παρασκευής μπακλαβά που στέλνει το διάσημο γλυκό ακόμη και στη Νέα Υόρκη. Περιγράφει τη διαδικασία παρασκευής φύλλου, του φύλλου κρούστας που λέμε, και αισθάνεσαι σαν να οσμίζεσαι το ζυμάρι. Πως ο τεχνίτης το στρώνει σαν καλή νοικοκυρά το κάτασπρο σεντόνι και εκείνο φουσκώνει σαν πελώριο μπαλόνι ώσπου να γίνει λεπτό σαν τσιγαρόχαρτο. «Φαντάσου ότι είχαν σηκώσει ένα πολύ μεγάλο φύλλο και από πίσω καθόμουν εγώ και ο κύριος Ναντίρ και δίναμε τα χέρια, με την ελληνική και την τούρκικη σημαία και μπροστά από το φύλλο φαινόμασταν πεντακάθαρα» αφηγείται με θαυμασμό, ο Δημήτρης Μακρυνιώτης.
Όσο προχωρά η κουβέντα, διαπιστώνει κανείς πως η ζωή για τον σεφ είναι εμπειρίες. Αν θέλει κανείς να τον τιμωρήσει, να τον ρίξει στην προσωπική του κόλαση, τότε πρέπει να τον βάλει να κάνει το ίδιο, μονότονο πράγμα κάθε μέρα. Ή να τον καταδικάσει στην απραξία! «Μου λένε ότι θεωρούν αδιανόητο ότι δουλεύω 7 μέρες την εβδομάδα. Δεν το βλέπω σαν δουλειά. Τώρα που το βρήκα; Το μόνο που λέω είναι να είμαι δυνατός, να είμαι όρθιος και όσο πάω» μας εξηγεί. «Νιώθω ότι είμαι ευτυχισμένος, κάνουμε αυτό που αγαπάμε, έχουμε καινούρια πράγματα για να μη βαριόμαστε» λέει με μια σιγουριά και αυτοπεποίθηση τόσο ισχυρή, που προκαλεί ανασφάλεια στον συνομιλητή.
Ένας Pastry Chef, «7 ετών»
Κι αν συχνά οι ιστορίες των πετυχημένων ανθρώπων μοιάζουν ενοχλητικά παραμυθένιες, πασπαλισμένες με γλυκιά ζάχαρη άχνη, δεν είναι αυτή η περίπτωση του Δημήτρη Μακρυνιώτη. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία στη χώρα, παρακολουθεί ανελλιπώς σεμινάρια σε Γαλλία και Ευρώπη γενικότερα, παρέχει τις πολύτιμες συμβουλές του σε μαγαζιά. Κι όμως, αν η επαγγελματική σταδιοδρομία του στην ζαχαροπλαστική ήταν παιδί, σήμερα θα πήγαινε μόλις στη β’ τάξη του Δημοτικού.
Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης γεννήθηκε στο Νέο Κόσμο και ως μαθητής ήταν όπως λέει «ανήσυχος», βλέπε ατίθασος. «Άλλαξα αρκετά σχολεία πήγα και Δάφνη και Νέο Κόσμο και Νέα Σμύρνη και πάλι Δάφνη και πάλι Νέο Κόσμο και πάλι Νέα Σμύρνη. Ήμουν λίγο ανήσυχος σαν παιδί» μας εκμυστηρεύεται. Θυμάται τον εαυτό του να ελκύεται από την κουζίνα, να παρακολουθεί τη μητέρα του, «εξαιρετική μαγείρισσα» όπως λέει, προσπαθώντας να μας πείσει πως δεν είναι τα λόγια ενός γιου για την μονάκριβη μάνα του. «Από πολύ μικρός ήθελα να μπω στην κουζίνα, αλλά ο μπαμπάς δεν μπορούσε να το κατανοήσει...» θυμάται και περιγράφει πως οι γονείς του τον κράτησαν έξω από την κουζίνα. «...και ο Δημητράκης το έκλεισε σε ένα κουτάκι, το πέταξε πίσω στο μυαλό του αυτό το θέλω του». Ένα κουτάκι που το ανέσυρε και πάλι από το μυαλό του όταν ήταν πια 34 ετών.
Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης θα δουλέψει νύχτα, θα κάνει πόρτα σε μαγαζί... ανήσυχο πνεύμα αποφασίζει να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις, κάτι που εκ του αποτελέσματος, φαίνεται να το γνωρίζει καλά. Ανοίγει ένα κέντρο μασάζ, όπου θα δουλέψει και ο ίδιος ως μασέρ και στη συνέχεια ο δρόμος τον οδηγεί σε καφετέρια στη Γλυφάδα, της οποίας γίνεται ιδιοκτήτης. Όλα μοιάζουν να εξελίσσονται ιδανικά, όμως ο μετέπειτα σεφ δεν έχει βρει ακόμη το κάλεσμά του. «Μέχρι που σε ένα ταξίδι στο Μπαλί, σκέφτηκα ότι δεν βγαίνει η ζωή κάνοντας πράγματα που δεν σου αρέσουν, μόνο για τα λεφτά και λέω “θα δοκιμάσω αυτό που ήθελα από μικρός”» θυμάται σήμερα.
Ο Δημήτρης Μακρυνιώτης τα «τίναξε όλα στον αέρα»
Παρορμητικός και οπλισμένος με την ακλόνητη αυτοπεποίθηση, που όπως λέει τον διακρίνει, παίρνει μια απόφαση που στα μάτια όλων γύρω του έμοιαζε με «αυτοκτονία». «Τα τίναξα όλα στον αέρα!» αναφωνεί με μια μικρή αίσθηση τρόμου για το παράτολμο εκείνης της απόφασης και περιγράφει πως εν μία νυκτί πουλά την επιχείρησή του και ξεκινά μαθήματα ζαχαροπλαστικής. Μαθητευόμενος σεφ ετών 35, κάθεται στους πάγκους της σχολής μαζί με 18χρονους μαθητές και ανασύρει από το πίσω μέρος του μυαλού του εκείνο που του δίνει χαρά. Κι ας μην είχε δοκιμάσει να φτιάξει ούτε κέικ μέχρι τότε. Για την ακρίβεια, «δεν γνωρίζει ούτε πως μπαίνει η πρίζα του μίξερ», όπως λέει.
Στην πρώτη δοκιμασία της σχολής, μια αέρινη τάρτα, κερδίζει τις εντυπώσεις και οι δάσκαλοί του προβληματίζονται. Μεγάλο ταλέντο ή απίθανος “απατεώνας”; «Αν νομίζεις ότι με το να λες ότι δεν είσαι ζαχαροπλάστης και δεν έχεις δουλέψει αλλού, αυτό σε τιμά 30 χρόνων άνδρα, να κοροϊδεύεις τα παιδάκια» του είχε πει εμφανώς εκνευρισμένος ο δάσκαλός του στη σχολή ζαχαροπλαστικής, αδυνατώντας να πιστέψει πως ο Δημήτρης Μακρυνιώτης δεν είχε πιάσει μαρίζ ποτέ στο παρελθόν.
Ο 42χρονος σήμερα Pastry Chef όμως διάβαζε, πειραματιζόταν, προσπαθούσε. Και όπως λέει, ανήκει στο μικρό εκείνο κλαμπ των ανθρώπων που έχουν την ευλογία να βρουν το κάλεσμά τους, το ταλέντο τους. «Είμαι πολύ τυχερός που βρήκα το ταλέντο μου. Γιατί όλα γίνονται με σκληρή δουλειά, με υπομονή, επιμονή, ισχυρή θέληση, αλλά αν δεν έχεις ταλέντο είσαι απλά ένας καλός επαγγελματίας» διαπιστώνει και προσθέτει με αγαλλίαση: «Αυτή είναι τύχη για πέντε ζωές, απολαμβάνω τη δουλειά μου. Γυρνάω σπίτι ότι ώρα γυρνάω, αφού έχω τελειώσει τα μαγαζιά και πάω και μαγειρεύω και στο σπίτι».
Το στοίχημα του Δημήτρη Μακρυνιώτη με την τηλεόραση
Νέος, ωραίος και επιτυχημένος, όπως αποκαλείται ένας επιχειρηματίας που τα καταφέρνει στη δουλειά του σε κάνει να προβληματίζεσαι. Γιατί έχει ανάγκη ο Δημήτρης Μακρυνιώτης να βγει στο γυαλί; Ένας Pastry Chef με τα διαπιστευτήριά τα δικά του δεν χρειάζεται την τηλεοπτική αναγνωρισιμότητα για να παραμείνει στην κορυφή. Το αντίθετο. «Το ότι είσαι καλός τιβι-ζαχαροπλάστης, δεν έχει να κάνει καθόλου με το αν είσαι καλός ζαχαροπλάστης» εκτιμά και ο ίδιος.
Ο Σεφ μας περιγράφει πως η πρώτη του εμπειρία στην τηλεόραση, την τελευταία σεζόν που το MEGA είχε ζωντανό πρόγραμμα, ήταν για την εκπομπή «Καλημερούδια» που παρουσίαζε η Ντορέττα Παπαδημητρίου. «Πηγαίνοντας στην τηλεόραση την πρώτη σεζόν, ήθελα να δείξω στον κόσμο τις δυνατότητές μου, να κάνω show-off των δυνατοτήτων μου. Τεράστιο λάθος» θυμάται για την εμπειρία του εκείνη που κατέληξε όπως λέει σε παταγώδη αποτυχία. «Έκανα μια πολύ κακή σεζόν τότε, απογοητεύτηκα. Μπορεί να μην είχε φτιάξει κανείς σε όλη την Ελλάδα, γλυκό μου, τόσο χάλια» συνεχίζει περιγράφοντας πως δεν είχε ακόμη συλλάβει τι είχε ανάγκη ο κόσμος να δει από έναν σεφ στην τηλεόραση.
Η προϊστορία όμως του Δημήτρη Μακρυνιώτη δείχνει πως από επιμονή και υπομονή διαθέτει περίσσεια. «Ήταν πλέον πολύ ξεκάθαρο τι είχα κάνει λάθος και με το που χτύπησε το τηλέφωνο από τον ΑΝΤ1 και από τη Φαίη ήμουν πολύ έτοιμος» μας λέει.
Η τηλεόραση και η επικοινωνία του Δημήτρη Μακρυνιώτη με τον κόσμο
Σήμερα, ο Δημήτρης Μακρυνιώτης απολαμβάνει την επαφή με τον κόσμο, το γεγονός πως οι συνταγές του είναι βατές, όσο και εντυπωσιακές και γίνονται με λίγα υλικά και κυρίως με λίγα χρήματα. «Δεν μου αρέσει να μένω σε μια αποτυχία. Συν ότι τώρα πλέον την αγαπάω την τηλεόραση, την αγαπάω και νομίζω ότι και αυτή μου κλείνει το μάτι» μας λέει και συμπληρώνει: «Πεθαίνω για την επικοινωνία με τον κόσμο. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Θέλω να έρχονται να μου μιλάνε, παντού, στο σούπερ μάρκετ που πάω και ψωνίζω... Μου αρέσει πάρα πολύ, το απολαμβάνω».
Ο Δημήτρης ξεκινά να μας διηγείται πως σε ένα από τα πολλά ταξίδια του ανά την Ελλάδα, τον πλησίασε ένα μεγαλόσωμος άνδρας και η συζήτηση που ξεκίνησαν τον εξέπληξε από κάθε άποψη. «Έχει έρθει άνθρωπος με το ίδιο παρουσιαστικό με εμένα, μαλλιάς, εύσωμος και μου λέει “το γαλακτομπούρεκό σου τα έσπαγε”» διηγείται και ξεσπά σε γέλια στη σκέψη πως όσοι παρακολουθούσαν τη σκηνή ήταν σχεδόν αδύνατο να μαντέψουν το θέμα συζήτησης των δύο ανδρών. «Φαντάζονταν πως μπορεί να μιλούσανε για μηχανές, για ποδόσφαιρο, όχι για γαλακτομπούρεκο» αναφωνεί.
Το «φλερτ» με τη σόουμπιζ και η σχέση του με τον Γιώργο Μαζωνάκη
Το φλερτ του Μακρυνιώτη με την σόουμπιζ όμως δεν εξαντλείται στον πάγκο της κουζίνας της εκπομπής «Το Πρωινό». Τα τελευταία χρόνια, δημοσιεύματα ασχολήθηκαν με τη σχέση του με την Βάσω, αδερφή του τραγουδιστή Γιώργου Μαζωνάκη. Όπως λέει, ο Γιώργος Μαζωνάκης τον βοήθησε πολύ να διαχειριστεί αυτή την υπερέκθεση, εκτιμώντας πως αν δεν ήταν εκείνος και η σύντροφός του ίσως να «είχε καεί».
Συνειδητοποιημένος πια, το μόνο που έχει να πει είναι ένα: «Εγώ ζαχαροπλάστης είμαι, αυτή είναι η δουλειά μου, αν σας ενδιαφέρει γράψτε κάτι για τη δουλειά μου», παρότι αναγνωρίζει πως η σχέση του με την Βάσω Μαζωνάκη είναι πολύ λογικό να απασχολεί τα ΜΜΕ. Εκείνος βέβαια δεν προσπαθεί να τροφοδοτήσει περισσότερη δημοσιότητα γύρω από αυτήν: «Φαντάσου ότι είμαι με την κοπέλα μου σχεδόν 3 χρόνια και στα social media να έχουμε ανεβάσει μαζί 3 φωτογραφίες; Δεν θέλω κάτι τέτοιο!».
Δημήτρης Μακρυνιώτης: Ο Γιώργος Μαζωνάκης είναι το πρότυπό μου
Όταν η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από τη σύντροφό του, αλλά και τον Γιώργο Μαζωνάκη, ο Δημήτρης Μακρυνιώτης παίρνει το ύφος του ανθρώπου που νιώθει ευγνωμοσύνη, χαρά, που έχει αυτούς τους ανθρώπους πλάι του. «Ο Γιώργος είναι σίγουρα το πρότυπό μου. Κάνει αυτό που αγαπά πραγματικά και είναι τέτοια προσωπικότητα! Είναι συγκροτημένος, είναι ταπεινός, είναι σοβαρός και απίστευτα φιλάνθρωπος. Δεν υπερεκθέτει τον εαυτό του. Έχω την τύχη και είναι φίλος μου» λέει για τον δημοφιλή τραγουδιστή.
Η συζήτηση με τον Pastry Chef μπορεί να συνεχίσει επ’ αόριστον. Για τα ταξίδια του στο εξωτερικό, την αποστολή του να βάλει όλους τους τηλεθεατές στην κουζίνα προκειμένου να φτιάξουν τις συνταγές του, τα νέα του σχέδια στο διαδίκτυο και τα μικρά διαλείμματα ανάμεσα στα βουνά υποχρεώσεων που ξεκλέβει για εκείνον και τη σύντροφό του. Ωστόσο, ο Δημήτρης Μακρυνιώτης έχει ανάγκη να βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση... μας αποχαιρέτισε εγκάρδια και από την κουβέντα μας έμεινε το προφανές: μια γλυκιά ανάμνηση, αντάξια των εντυπωσιακών γλυκών που ετοιμάζει.
To επόμενο διάστημα ο Δημήτρης Μακρυνιώτης θα μοιράζεται τις εκπληκτικές συνταγές του και μέσω του iefimerida.gr. Stay tuned.