Βακχυλίδης, το αηδόνι της Κέας (Μέρος A’)

Ο Βακχυλίδης, που καταγόταν από την ιωνική Κέα (Τζια) των Κυκλάδων, υπήρξε ένας από τους πλέον σημαντικούς λυρικούς ποιητές και ανταγωνιστής του Πινδάρου.

Γιος του Μείδωνος ή Μειδύλου και ανιψιός του σπουδαίου ποιητή Σιμωνίδη του Κείου, ο Βακχυλίδης γεννήθηκε στην Ιουλίδα της Τζιας. Από τα λιγοστά στοιχεία που έχουν περιέλθει έως τώρα εις γνώσιν μας συνάγουμε ότι ο ποιητής έζησε περίπου την ίδια εποχή με τον Πίνδαρο.

Ο Ευσέβιος, επίσκοπος Καισάρειας και ιστορικός, ανάγει στο Χρονικό του την ακμή (δηλαδή, την ηλικία των 40 περίπου ετών) του Βακχυλίδη στο έτος 467 π.Χ., κάτι που πρέπει να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πιθανολογείται ότι ο θάνατος του ποιητή έλαβε χώρα περί τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ.

Οι Αλεξανδρινοί ταξινόμησαν το έργο του Βακχυλίδη, τον οποίον τοποθέτησαν στον «Κανόνα» των εννιά μεγάλων λυρικών. Έξι βιβλία περιελάμβαναν ποιήματα για τη λατρεία (διθυράμβους, παιάνες, ύμνους, προσόδια, παρθένια και υπορχήματα) και άλλα τρία βιβλία ποιήματα που αφορούσαν τους ανθρώπους (επινίκια, ερωτικά και εγκώμια).

Όπως και για τον Πίνδαρο, τα υπολείμματα που έχουμε στη διάθεσή μας για τον Βακχυλίδη είναι ιδιαίτερα περιορισμένα. Μιαν ικανοποιητική εικόνα μπορούμε να σχηματίσουμε για τις επινίκιες ωδές του κείου ποιητή. Τα σωζόμενα Επινίκια δε διαιρούνται σε ομάδες βάσει του τόπου των αγώνων, όπως στον Πίνδαρο, ή βάσει του είδους των αθλημάτων, όπως στον Σιμωνίδη.

*Στη φωτογραφία του παρόντος άρθρου, η Ιουλίδα της Τζιας, η γενέτειρα του Βακχυλίδη.