Γεώργιος Μπλέσσας, ο κυβερνήτης της «Βασίλισσας Όλγας»

Κύριο λιμάνι της Λέρου, το Λακκί, στο μυχό του ομώνυμου κλειστού όρμου, ιδρύθηκε μεν επί Ιταλοκρατίας με την ονομασία Porto Lago, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι είχε χρησιμοποιηθεί και στην αρχαιότητα.

Το ιδιαίτερα ασφαλές αυτό λιμάνι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη νεότερη ιστορία του νησιού. Κατά τη διάρκεια της Μάχης της Λέρου, στις 26 Σεπτεμβρίου 1943, βυθίστηκε από γερμανικά βομβαρδιστικά στον όρμο του Λακκίου το ελληνικό αντιτορπιλικό «Bασίλισσα Όλγα».

Το αντιτορπιλικό τύπου Greyhound «Βασίλισσα Όλγα D-15», ένα από τα πλέον ένδοξα σκάφη του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, κατασκευάστηκε στα αγγλικά ναυπηγεία Υarrow κατά τα έτη 1936-1938.

Το «Βασίλισσα Όλγα» έλαβε μέρος μέχρι τον Απρίλιο του 1941 σε συνοδείες νηοπομπών, καθώς και στην πρώτη και τρίτη (14-15 Νοεμβρίου 1940, 4-5 Ιανουαρίου 1941) επιδρομή στο Στενό του Οτράντο.

Μετά την κατάληψη της Ελλάδας το «Βασίλισσα Όλγα» διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου του 1941 πραγματοποίησε μετασκευή στην Καλκούτα. Επανήλθε στη Μεσόγειο το Φεβρουάριο του 1942 και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις του Τομπρούκ, ενταγμένο σε βρετανική μοίρα, με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Γεώργιο Μπλέσσα.

Ακολούθως, σε συνεργασία με βρετανικά πολεμικά σκάφη, το «Βασίλισσα Όλγα» προέβη στη βύθιση ικανού αριθμού ιταλικών πολεμικών σκαφών και εμπορικών πλοίων, ενώ έλαβε μέρος στην επιχείρηση αποβάσεως των Συμμάχων στη Σικελία.

Τελικά, στις 26 Σεπτεμβρίου 1943, το «Βασίλισσα Όλγα», ενώ ήταν αγκυροβολημένο στον όρμο του Λακκίου, βυθίστηκε συνεπεία γερμανικής αεροπορικής επιδρομής, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους ο κυβερνήτης, έξι αξιωματικοί και εξήντα πέντε υπαξιωματικοί και ναύτες.

Για να τιμήσει τον ηρωικώς πεσόντα κυβερνήτη, κατ’ επέκταση δε και τους λοιπούς άνδρες του που χάθηκαν κατά τη βύθιση του αντιτορπιλικού «Βασίλισσα Όλγα», το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έδωσε το όνομα αυτού σε μία από τις πυραυλακάτους τύπου La Combattante III που διαθέτει, την πυραυλάκατο «Πλωτάρχης Μπλέσσας P-21».

Ο Γεώργιος Μπλέσσας γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς την Πρωτοχρονιά του 1905 και σε ηλικία 12 ετών ενεγράφη στην Ιόνιο Σχολή Αθηνών. Το 1919 εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε το 1923 ως μάχιμος σημαιοφόρος. Με αυτόν το βαθμό υπηρέτησε, μεταξύ άλλων, στα θωρηκτά «Κιλκίς», «Λήμνος» και «Γεώργιος Αβέρωφ», καθώς και στο εύδρομο «Έλλη».

Το 1926 προήχθη σε ανθυποπλοίαρχο και το 1931 σε υποπλοίαρχο. Διετέλεσε κυβερνήτης στα υποβρύχια «Νηρεύς», «Παπανικολής» και «Τρίτων». Το 1935 προήχθη σε πλωτάρχη και υπηρέτησε στο τορπιλοβόλο «Πέργαμος» και στο αντιτορπιλικό «Ύδρα».

Όταν κηρύχθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, ο Γεώργιος Μπλέσσας ήταν κυβερνήτης του τορπιλοβόλου «Κυδωνίαι». Στις 10 Απριλίου 1941 ανέλαβε καθήκοντα κυβερνήτη του τορπιλοβόλου «Ασπίς», με το οποίο, μετά την κατάρρευση του μετώπου, απέπλευσε προς την Αλεξάνδρεια.

Στις 15 Οκτωβρίου 1941 ανέλαβε καθήκοντα κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «Σπέτσαι» και στις 28 Αυγούστου 1942 καθήκοντα κυβερνήτη του αντιτορπιλικού «Βασίλισσα Όλγα».

Στον Γεώργιο Μπλέσσα απονεμήθηκαν δύο φορές ο Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως και το βρετανικό παράσημο του Τάγματος Διακεκριμένης Υπηρεσίας, καθώς και το Αργυρό Μετάλλιο Ανδρείας.

Ο Γεώργιος Μπλέσσας προήχθη μετά θάνατον σε αντιπλοίαρχο και τιμήθηκε με το Αριστείο Ανδρείας και το βρετανικό Πολεμικό Σταυρό.

Προτομή του αντιπλοιάρχου Γεωργίου Μπλέσσα βρίσκεται τοποθετημένη στο λιμένα της γενέτειράς του, μπροστά στο Λιμεναρχείο.