Βουλή του 1934: Πολιτική αντιπαράθεση με… καρεκλιές

Η πολιτική ζωή της χώρας μας ανέκαθεν χαρακτηριζόταν από σφοδρές αντιπαλότητες και οξυμμένα πνεύματα, προπάντων κατά τη διάρκεια της εκάστοτε προεκλογικής περιόδου, εντός και εκτός Βουλής. Όμως, αυτά που συνέβησαν τέτοιες μέρες πριν από 85 ολόκληρα χρόνια εντός του τότε κοινοβουλίου (της Παλαιάς Βουλής, επί της οδού Σταδίου) ξεπέρασαν κάθε όριο, καθώς η αντιπαράθεση των πολιτικών αντιπάλων δεν περιορίστηκε μόνο στις ύβρεις, αλλά κατέληξε σε πραγματική συμπλοκή.

Τη Δευτέρα 4 Ιουνίου 1934 βρισκόταν στο βήμα της Βουλής ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, διακεκριμένος πολιτικός και κοινωνιολόγος με καταγωγή από το Λεβίδι Αρκαδίας, ευρέως γνωστός ως ο Πατέρας της Δημοκρατίας. Ως αρχηγός του αντιπολιτευόµενου Αγροτικού Εργατικού Κόµµατος, που αποτελούσε τµήµα του λεγόμενου Εθνικού Συνασπισµού (βενιζελικού στρατοπέδου), ο Παπαναστασίου είχε στρέψει τα βέλη του εναντίον του υπουργού Στρατιωτικών, Γεωργίου Κονδύλη, επειδή τον θεωρούσε υπεύθυνο για την αποτυχία συνεννόησης µεταξύ κυβέρνησης (πρωθυπουργός ήταν ο Παναγής Τσαλδάρης) και αντιπολίτευσης για την αλλαγή του τότε εκλογικού νόµου, ο οποίος είχε εφαρμοστεί στις εκλογές του Μαρτίου του 1933.

Ο Κονδύλης, από την πλευρά του, διέκοπτε συνεχώς τον Παπαναστασίου, ζητώντας εξηγήσεις για όσα αυτός του καταµαρτυρούσε. Το γεγονός αυτό προκάλεσε έναν έντονο διάλογο μεταξύ των δύο ανδρών: «Μα, καθίστε επιτέλους, δεν µπορώ να δέχοµαι ερωταποκρίσεις» του είπε εκνευρισµένος ο Παπαναστασίου. «Οφείλετε να απαντήσετε» απάντησε έξαλλος ο Κονδύλης. «∆εν δέχοµαι διακοπές, κύριε υπουργέ» ήταν η ανταπάντηση που έλαβε από τον αρκάδα πολιτικό.

Τότε ο ευρυτάνας στρατιωτικός και μετέπειτα πολιτικός, εκτός εαυτού, έδειξε τον ομιλητή µε το δάχτυλο και του είπε: «Τότε είσθε συκοφάντης». Ο Παπαναστασίου τού απάντησε στον ίδιον τόνο: «Είσαι ανάξιος να είπης σε εµένα αυτό. Συ είσαι συκοφάντης. Είσαι ανάξιος να κάθεσαι εις αυτά τα εδώλια».

Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά η κατάσταση τέθηκε εκτός ελέγχου: ο βουλευτής Καρδίτσας ∆ηµοσθένης Αναγνωστόπουλος, φίλος του Κονδύλη, σηκώθηκε ξαφνικά όρθιος, άρπαξε ένα κάθισµα και το εκσφενδόνισε εναντίον του Παπαναστασίου, χτυπώντας τον στο δεξιό του ώµο. Εκείνος προσπάθησε αμέσως να ανταποδώσει το χτύπηµα που είχε δεχτεί, πετώντας το ίδιο κάθισµα προς το µέρος του Αναγνωστόπουλου, χωρίς όμως να τον πετύχει.

Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα η συµπλοκή γενικεύτηκε, παρά την απεγνωσμένη προσπάθεια του προέδρου της Βουλής να επιβάλει την τάξη. Όπως ήταν φυσικό, η συνεδρίαση διακόπηκε και ο πρόεδρος αποχώρησε από την αίθουσα. Ο Παπαναστασίου υπέστη εξάρθρωση ώμου και χρειάστηκε να νοσηλευτεί µερικές ηµέρες σε νοσοκοµείο.

Την επομένη, κι ενώ οι επικεφαλής της αντιπολίτευσης κατηγορούσαν την κυβέρνηση για προσπάθεια κατάλυσης της ελευθερίας του λόγου και καταπάτηση των θεσµών, η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου ξεκίνησε µε την ανάγνωση επιστολής του βουλευτή Αναγνωστόπουλου, αρνητικού πρωταγωνιστή σε όσα είχαν διαδραματιστεί την προτεραία: «Λαµβάνω την τιµήν να ζητήσω συγγνώµην από την Βουλήν διά το χθεσινό επεισόδιον. Αναγνωρίζω ότι παρεφέρθην, αλλ’ η αγανάκτησις η οποία µε ώθησεν εις την βιαίαν εκείνην πράξην δεν υπήρξε αδικαιολόγητος. Ο κ. βουλευτής Ροδόπης ύβρισε τον αρχηγόν του κόµµατος εις ο ανήκω, έναν άνδρα του οποίου η ζωή υπήρξε µία αδιάλειπτος σειρά πατριωτικών αγώνων και ο οποίος σήµερον είναι υπουργός των Στρατιωτικών και Αρχηγός Κόµµατος, δι’ ύβρεων αι οποίαι ηκούσθησαν εν τη αιθούση της Βουλής. Εν πάση περιπτώσει θεωρώ καθήκον µου να εκφράσω υµίν, σεβαστέ µοι, κ. πρόεδρε, την λύπην µου διά το µέρος του επεισοδίου το οποίο βαρύνει εµέ».

Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο πρωθυπουργός, Παναγής Τσαλδάρης, ο οποίος σχολίασε ως εξής όσα είχαν λάβει χώρα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου την προηγούμενη ημέρα: «Έλαβον χώραν λίαν έκτροπα και λυπηρά γεγονότα και αναφέρω ιδιαιτέρως ότι εξεσφενδονίσθη κατά βουλευτού αγορεύοντος εκ του ιερού τούτου βήµατος κάθισµα καθ’ ην ώραν ηγόρευεν. Τούτο, βεβαίως, επέφερεν αναστάτωσιν εις την Βουλήν και πρέπει να είπω ότι ολόκληρος η Βουλή, ανεξαρτήτως διακρίσεως πολιτικών µερίδων, ηγανάκτησε διά το συµβάν αυτό».

Εξάλλου, ο Γεώργιος Κονδύλης ανέφερε τα εξής: «Γνωρίζετε την συµπεριφοράν µου εντός της αιθούσης ταύτης αφ’ ης στιγµής εγκατέλιπον τον στρατόν και εισήλθον εις την πολιτικήν. Αλλά, κύριοι βουλευταί, και αυτή η νοµική επιστήµη, η οποία εβασίσθη επί της ανατοµίας των ανθρωπίνων αισθηµάτων, και αυτή παρεδέχθη ότι υπάρχει στιγµή συγχύσεως εις τους ανθρώπους, που δεν επιτρέπεται ο καταλογισµός της πράξεως. Και µία τοιαύτη στιγµή, και εις εµέ και εις τον αξιότιµον εκ Καρδίτσης βουλευτήν, ήτο η στιγµή κατά την οποίαν όλως αναιτίως ο αρχηγός του Αγροτικού και Εργατικού Κόµµατος επετέθη εναντίον µου από του βήµατος τούτου».