Συνάδελφοι, εδώ και αρκετό καιρό γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες μιας συστηματικής καλλιέργειας της εντύπωσης ότι το σημερινό σχολείο είναι ανεπαρκές ως προς το διδακτικό, γνωστικό και ανθρωπιστικό του προσανατολισμό και ασύμφωνο προς τις επιταγές των διεθνών οργανισμών διαμόρφωσης της «ενδεδειγμένης» εκπαιδευτικής πολιτικής που εφαρμόζεται στο δυτικό κόσμο. Αναμφισβήτητα, πολλά είναι τα αρνητικά σημεία της εκπαίδευσης, ιδιαίτερα με το συνεχή διαγκωνισμό της γενικής, ανθρωπιστικής και καθολικής παιδείας μέσα σ’ ένα πλαίσιο άκρατου φιλελευθερισμού και τεχνοκρατισμού, μέσα σε μια κοινωνία όπου το χρήμα και το κέρδος αποτελούν τις υπέρτατες αξίες.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΔΡΑΜΑΣ

Ενδεικτικό είναι το αναχρονιστικό πρόγραμμα για την παιδεία της νέας κυβέρνησης, η οποία δια στόματος των ίδιων των εκπροσώπων της υπόσχεται σχολεία «αυτόνομα», δηλαδή την επιστροφή στην εποχή της τουρκοκρατίας όπου ελλείψει σοβαρής κρατικής οντότητας η λειτουργία ενός σχολείου εξαρτιόταν από τις συνδρομές των μελών της κοινότητας και κάποιων φωτισμένων ευεργετών, σχολεία που θα λειτουργούν με τους κανόνες της αγοράς και της επιχειρηματικότητας, σχολεία της προσφοράς και της ζήτησης χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οικονομικοί, κοινωνικοί και γεωγραφικοί παράγοντες. Επιπλέον, η υπουργός παιδείας ζητά τη συνδρομή ιεραρχών και ιεροδιδασκάλων, για να βουτήξουμε ακόμη περισσότερο στα βάθη των αιώνων αφήνοντας στην άκρη τις κατακτήσεις της επιστήμης και επιζητώντας μεταφυσικές λύσεις στα εκπαιδευτικά μας ζητήματα.

Και μέσα σ’ όλα, η πλήρης κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, που αποτέλεσε το «λάβαρο» των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης για την παιδεία. Φυσικά, κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος διαισθάνεται το μέγεθος των συνεπειών μιας τέτοιας πράξης, καθώς η κατάργηση του ασύλου θα άρει την προστασία στην ακαδημαϊκή ελευθερία, δηλαδή σε θέματα που άπτονται της έρευνας, της μελέτης συγγραμμάτων, της διακίνησης ιδεών, της γόνιμης ορθολογικής σκέψης και ακαδημαϊκής κριτικής.

Αποτελεί μεγάλη έκπτωση στα δημοκρατικά μας ιδεώδη η απεμπόληση αυτού του κεκτημένου αγαθού, ενός αγαθού που κέρδισαν φοιτητές στη χώρα μας από το 19ο ακόμη αιώνα και που διατήρησε με νύχια και με δόντια έως σήμερα το σύνολο του προοδευτικού ακαδημαϊκού κόσμου.

Αναμφισβήτητα, ο απώτερος – ωστόσο συγκεκαλυμμένος – σκοπός της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου είναι ο έλεγχος των ιδεών και η άκοπη διάνοιξη του δρόμου προς την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι συνθήκες, βέβαια, καλλιεργήθηκαν με συστηματικό τρόπο όλα αυτά τα χρόνια με τη σκόπιμη υποβάθμιση κάποιων πανεπιστημιακών σχολών (από το ίδιο το κράτος) ή την καλλιέργεια και παρουσίαση στο κοινό (από κάποια ΜΜΕ) μιας παραποιημένης εικόνας του αξιόλογου έργου των δημοσίων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων.

Είναι, λοιπόν, ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας όλου του εκπαιδευτικού κόσμου να αντισταθεί στην κατάργηση του ασύλου και, γενικά, σε όλο αυτόν τον παραλογισμό που κάποιοι προσπαθούν να περάσουν ως απόλυτα λογικό και «ώριμο» να συμβεί.

Θα πρέπει όλοι μας να δείξουμε για πολλοστή φορά ότι το δημόσιο ακαδημαϊκό ίδρυμα δε μπορεί «να αντιμετωπίζεται όπως κάθε άλλος δημόσιος χώρος» όπου η κρατική βία και καταστολή θα δείχνει το σκληρότερό της πρόσωπο και θα βγάζει τα απωθημένα της για οποιαδήποτε άλλη δυσάρεστη προς αυτήν έκβαση των εγχειρημάτων της μέσα στην κοινωνία.

Εμείς, λοιπόν, ως Αυτόνομη Αγωνιστική Παρέμβαση Καθηγητών Ν. Δράμας, δηλώνουμε ότι:

Υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο την ακαδημαϊκή ελευθερία μέσα στα ακαδημαϊκά ιδρύματα,
Αγωνιζόμαστε για δωρεάν και καθολική δημοκρατική παιδεία,
Στηρίζουμε κάθε κινητοποίηση που λαμβάνει χώρα για τη διατήρηση αυτών των κεκτημένων

και

Καλούμε όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς να αντισταθούν σε κάθε προσπάθεια απεμπόλησης του εκπαιδευτικού αγαθού και χειραγώγησης του εκπαιδευτικού έργου

Γιατί οφείλουμε να αγωνιστούμε σήμερα για ένα καλύτερο αύριο.