Το “Καρυστάκι” στο λιμάνι της Ραφήνας τον παλιό καλό καιρό….

Το “Κάρυστος” στο λιμάνι της Ραφήνας το καλοκαίρι του 1995.
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το “Superferry II”.

Το μικρό αυτό πλοίο αγαπήθηκε όσο λίγα πλοία από τους Καρυστινούς, τους Μαρμαρινούς, τους Ραφηνιώτες και όλους τους επιβάτες που τους ταξίδεψε στις δύο πλευρές του Νότιου Ευβοϊκού.

Η ναυπήγησή του ολοκληρώθηκε το 1969 και πρωτοταξίδεψε με το όνομα “Πόρτο Λάφια”.
Το όνομά του αναφέρεται στην γνωστή περιοχή του Μαρμαρίου όπου φιλόδοξοι επιχειρηματίες σχεδΐααν να μετατρέψουν σε θέρετρο παραθετιστικής κατοικίας.

Οικόπεδα με θέα, οικόπεδα με φως, νερό, τηλέφωνο.
Οικόπεδα που θα έφερναν πολλά έσοδα στους φιλόδοξους μεσίτες τη γης.
Μία-δύο φορές την εβδομάδα το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια για επίδοξους αγοραστές οικοπέδων από τη Ραφήνα για το Πόρτο Λάφια.
Έφτανε στην παραλία και άνοιγε τη μπουκαπόρτα του πάνω στην άμμο.

Το πλοίο χάνεται σε μια θάλασσα αναμνήσεων και νοσταλγίας.
Στην αχλύ του μύθου και του θρύλου.
Ήταν ένα μικρό καράβι …..

Το 1984 πέρασε στην πλοιοκτησία του Γιώργη του Γούτου.
Ο νέος πλοικτήτης του το φρόντισε και το συντήρησε καλά.
Το πλοίο συνέχισε τα δρομολόγιά του για την Κάρυστο και το Μαρμάρι.
Η κίνηση αυξανόταν σημαντικά.
Κάποια στιγμή απέκτησε και συνοδοιπόρο, το “Κάρυστος ΙΙ” που δεν μακροημέρευσε στη γραμμή.

Το 1996-1997 πέρασε στην πλοικτησία του καπετάν-Γιάννη Μιλιλή, ο οποίος το καπετάνευε τα τελευταΐα χρόνια.

Τα χρόνια περνούσαν, οι εποχές άλλαζαν, τα πλοία μεγάλωναν.
Το 2000 ήταν η τελευταία του χρόνια.
Βρέθηκε να έχει στο πλάϊ του το “Blue Star Ithaki” στην παρθενική του χρονιά στην ακτοπλοΐα μας.

Ο χρόνος κυλούσε ανάποδα για το “Καρυστάκι”.
Μετά από λίγο παροπλίστηκε στο λιμάνι της Καρύστου.

Κάποια στιγμή φάνηκε να βρίσκει νέο ρόλο.
Κατέπλευσε στον Νέο Μώλο Δραπετσώνας όπου μετασκευάστηκε για να αναλάβει δρομολόγια σε μια ξένη θάλασσα του Νότου.
Μετονομάστηκε σε “Autocarrier”.

Το σχέδιο δεν ευωδόθηκε και κάποια στιγμή κατέληξε παροπλισμένο σε μια ντάνα στα ανοιχτά του Περάματος.
Μια νυχτιά με ανέμους θυελλώδεις το πλοίο δεν άντεξε.
Η θάλασσα άνοιξε την υγρή αγκαλιά της και το δέχτηκε κοντά της.

Από τότε παραμένει στο βυθό της θάλασσας στα ανοιχτά του Περάματος.
Λένε κάποιοι πως τις νύχτες με φεγγάρι αν κάποιος κλείσει τα μάτια του εκεί ψηλά στον Άγιο Νικόλαο της Ραφήνας μπορεί και να το δει με τα μάτια της καρδιάς να φτάνει στο λιμάνι όπως τον παλιό καλό καιρό.
Θα το δει να ανοίγει εκείνο το τεράστιο στόμα του και να κατεβαίνουν οι λιγοστοί επιβάτες του μέσα στη νύχτα ……

Αντώνης Λαζαρής

Δείτε τις ειδήσεις από την Ανατολική Αττική και όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο irafina.gr.
Κάντε like στη σελίδα του irafina.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το irafina.gr στο Twitter

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.