• Μετά την Τοπική Οργάνωση Νέστου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών», το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (Ε.Λ.Μ.Ε.) Νομού Καβάλας, εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης της καθηγήτριας Γυμνασίου της Χρυσούπολης, που εκφώνησε την πανηγυρική ομιλία στην εορτή της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, για την επίθεση που δέχτηκε, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, από ακροδεξιά διαδικτυακά Μέσα.
  • Ο ταμίας της Ε.Λ.Μ.Ε. Νομού Καβάλας, Παναγιώτης Τσολάκης, δήλωσε ότι η συνάδελφος του δέχτηκε σωρεία ύβρεων, επειδή χαρακτήρισε τον Ιωάννη Μεταξά δικτάτορα. Δεν έτυχε να ακούσουμε, ούτε να διαβάσουμε, την ομιλία που εκφώνησε η καθηγήτρια, αλλά θεωρούμε παρατραβηγμένο να δεχτεί σωρεία ύβρεων, επειδή αποκάλεσε δικτάτορα τον πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίος απέρριψε το τελεσίγραφο της φασιστικής κυβέρνησης της Ιταλίας, να εισέλθουν τα στρατεύματα χωρίς αντίσταση στην Ελλάδα.
  • Η καθηγήτρια είπε στην ομιλία της, όπως ανέφερε ο Π. Τσολάκης, ότι ο Ι. Μεταξάς αναγκάστηκε να απορρίψει το τελεσίγραφο που του επέδωσε ο πρέσβης της Ιταλίας στην Αθήνα. «Η καθηγήτρια είπε την αλήθεια, την απόλυτη ιστορική αλήθεια κι επειδή συζητήθηκε κατά πόσο η άποψη που εξέφρασε ήταν έγκυρη ιστορικά, εγώ θα σας παραπέμψω στο πολύ απλό κείμενο της ενότητας 43 στην Ιστορία Γυμνασίου», είπε ο ταμίας της Ε.Λ.Μ.Ε. Τελικά, η καθηγήτρια παρέθεσε την απόλυτη ιστορική αλήθεια, ή εξέφρασε μία άποψη, που βασίζεται στο βιβλίο Ιστορίας του Γυμνασίου; Κι είναι, επίσης, το μείζον στον εορτασμό της εθνικής επετείου, εάν ο τότε κυβερνήτης της Ελλάδας ήταν δικτάτορας και αντικομμουνιστής;
  • Ως δικτάτορας, φασίστας, φιλομοναρχικός και γερμανοαναθρεμμένος, ο Ι. Μεταξάς μπορούσε, κάλλιστα, να συνεργαστεί με τους ομοϊδεάτες τους, Αδόλφο Χίτλερ και Μπενίτο Μουσολίνι και να υποβάλλει τους Έλληνες σε μία ξένη Κατοχή χωρίς αντίσταση. Δεν το έπραξε όμως. Έβαλε τη χώρα στη δίνη του β΄ παγκοσμίου πολέμου, ενώ ήταν υπέρ της ουδετερότητας και οι Έλληνες όχι μόνο τον κατηγόρησαν γιατί τους «έσυρε» στη φωτιά, αλλά πολέμησαν με ενθουσιασμό και απαράμιλλο θάρρος τις «σιδερόφρακτες δυνάμεις» του Άξονα, που είχαν ισοπεδώσει άλλα κράτη στην Ευρώπη.
  • «Η δικτατορία του Ι. Μεταξά είχε αρκετά εξωτερικά γνωρίσματα των φασιστικών καθεστώτων, αλλά, ουσιαστικά, κατατασσόταν από τους σύγχρονους παρατηρητές ως «απροσδιόριστο» και όχι φιλοφασιστικό καθεστώς. Ο αντικοινοβουλευτισμός του Ι. Μεταξά, δεν συνεπαγόταν τα πληβειοκρατικά στοιχεία του Γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού και του φασισμού, τα οποία τον απωθούσαν. Ο Μεταξάς δεν συμμάχησε με καμία φασιστική χώρα, ενώ διατήρησε καλές σχέσεις με τη Βρετανία. Η βασική διαφορά του καθεστώτος του Μεταξά με τα φασιστικά, ήταν ότι στηριζόταν στη δύναμη του στρατού (σ.σ. ο ίδιος, άλλωστε, ήταν στρατιωτικός). Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι, οι σύγχρονοι Έλληνες οφείλουν να είναι συνεχιστές του αρχαίου και βυζαντινού πολιτισμού και να έχουν ως σκοπό τη φυλετική ενότητα του έθνους, καθώς και τη διατήρηση των παραδόσεων. Το ιδανικό πολίτευμα κατά τον Μεταξά, δεν ήταν η αθηναϊκή Δημοκρατία, αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη και η αρχαία Μακεδονία, η οποία ενοποίησε πολιτικά την αρχαία Ελλάδα. Το καθεστώς Μεταξά, δεν εφάρμοσε και δεν πίστευε σε μία ιμπεριαλιστική πολιτική και η ιδεολογία του «Γ΄ ελληνικού πολιτισμού» (σ.σ. στο πρότυπο του Γ΄ Ράιχ), δεν βρήκε πλατιά απήχηση στην Ελλάδα, όσο βρήκε η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία στη Γερμανία». Τα παραπάνω δεν είναι δικές μας απόψεις, αλλά αποσπάσματα από την αναζήτηση που κάναμε στο διαδίκτυο για τον δικτάτορα, Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος ορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας από τον βασιλιά Γεώργιο Β΄, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του Κωνσταντίνου Δεμερτζή, τον Απρίλιο του 1936. Και τον Αύγουστο του ίδιου έτους κατέλυσε τον κοινοβουλευτισμό, επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση.
  • Και κάτι τελευταίο. Στην ιστορία του β΄ παγκοσμίου πολέμου, δεν έπαιξαν ρόλο μόνο ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Μπενίτο Μουσολίνι και ο Ιωάννης Μεταξάς. Υπήρξαν και οι μεγάλες προσωπικότητες του Γουίστον Τσόρτσιλ, του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, του στρατηγού Σαρλ Ντε Γκωλ και του Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος εκπροσωπούσε το «αντίπαλο δέος» του κομμουνισμού, που ήταν επίσης ολοκληρωτικό καθεστώς. «Στη δεκαετία του 1930, ο Ι. Στάλιν εξάλειψε την ενεργό πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος εσωτερικής εξορίας και παγίωσε την αρχή του, την εποχή της «Μεγάλης Εκκαθάρισης» (1936-1938), μία περίοδο σκληρής καταστολής (διαγραφές, φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις, δολοφονίες) απέναντι σε πολλούς κομμουνιστές, που διαφωνούσαν με τις επιλογές και τη νοοτροπία της κυρίαρχης τάσης (σταλινισμός) στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης, όσο και χιλιάδες άλλους πολίτες, που κατηγορούνταν για πολιτικά εγκλήματα», αναφέρει το διαδίκτυο.
  • Βίοι παράλληλοι για τον Ι. Στάλιν και τον Ι. Μεταξά! Ο πρώτος καταγράφηκε στην ιστορία ως κομμουνιστής ηγέτης, που πολέμησε και κατατρόπωσε τον Άξονα και ο δεύτερος ως δικτάτορας και φασίστας, που αναγκάστηκε να απορρίψει το τελεσίγραφο του Ιταλού πρέσβη!

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ