Το Γκέρμπεσι ως Οικωνύμιο ή Εδαφωνύμιο στον Ελλαδικό χώρο & στην Αλβανία

Το Γκέρμπεσι ως Οικωνύμιο ή Εδαφωνύμιο στον Ελλαδικό χώρο & στην Αλβανία


 

Στον Ελλαδικό χώρο συναντάμε τους επόμενους οικισμούς ή περιοχές, που έφεραν ή εξακολουθούν να φέρουν την ονομασία Γκέρμπεσι[1], ήτοι

 

Ι. Στο νομό Αργολίδας

 

1) Μιδέα, πρώην Γκέρμπεσι, οικισμός της επαρχίας Ναυπλίας, που αναγνωρίστηκε ως οικισμός με 25 οικογένειες και 100 κατοίκους του Δήμου Μιδείας, ο οποίος συστάθηκε με το Β.Δ. της 28/4 (10/5)/1834 (ΦΕΚ 1/1834) «περί της οροθεσίας και της εις δήμους διαιρέσεως του νομού Αργολίδος και Κορινθίας». Με το Β.Δ. της 5-6-1871 (ΦΕΚ 4/20-10-1871) και μετά από γνωμοδότηση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη «ἐνεκρίθη ἵνα ὁ δῆμος Μηδείας μετονομασθῇ Μιδέας [2] ἡ δέ σφραγίς αυτοῦ φέρῃ ἔμβλημα εν τῷ μέσῳ μὲν «κεφαλήν ἵππου» γύρωθεν δέ τάς λέξεις «δῆμος Μιδέας».

 

Μιδέα (Γκέρμπεσι) Αργολίδας

 

Με το Π.Δ. 27-8/6-9-1927 (ΦΕΚ 187/1927)  οι συνοικισμοί Γκέρμπεσι και Μπάρδι αποσπάστηκαν από την Κοινότητα Μάνεσι και αναγνωρίστηκαν ως κοινότητα Γκέρμπεσι και με το Π.Δ. της 11-20/9/1928 (ΦΕΚ 193/1928)  ο οικισμός Γκέρμπεσι μετονομάστηκε σε Μιδέα, ο οικισμός Μπάρδι σε Αμυγδαλίτσα και η κοινότητα Γκέρμπεσι σε κοινότητα Μιδέας με έδρα τον ομώνυμο οικισμό.

2) Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων στην επαρχία Ναυπλίας, οικισμός που δεν υπάρχει πλέον. Ήταν οικισμός αρβανιτών εγκατεστημένος στις  νότιες υπώρειες του υψώματος Γκουμουράδα, που βρίσκεται ΒΒΔ του Δρεπάνου και σε απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων από τον οικισμό. Κατά τον Κώστα Σεραφείμ, δημοσιογράφο και κάτοικο Ασίνης, το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων πράγματι υπήρξε ως οικισμός, που δημιουργήθηκε από αρβανίτες, κατοίκους του προγενέστερου οικισμού Γκέρμπεσι (Μιδέα) της Αργολίδας και βρισκόταν «στην εκκλησία πριν πάμε στην Αγία Παρασκευή, σταυροδρόμι αριστερά είναι τα πτηνοτροφεία του Καλλιάνου, …. εκεί ήταν το σημείο, που βρισκόταν το Γκέρμπεσι»ž η περιοχή σήμερα φέρει το εδαφωνύμιο και «Μυρμιγκόλογκος». Το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων καταστράφηκε, όπως λέγεται, αλλά και ο πατέρας του τον είχε βεβαιώσει, από σεισμό το 1860-65. Μάλιστα η προγιαγιά του καταγόταν από το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων.

Δεν υπάρχουν γραφτές αναφορές για το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων και την τελευταία φορά που επισκέφθηκε το χώρο περί το 1960 υπήρχαν εμφανή ίχνη λιθοσωρών, ερείπια 20 περίπου γκρεμισμένων σπιτιών. Η περιοχή κατελάμβανε έκταση 40-50 στρεμμάτων. Τις πληροφορίες αυτές κατέθεσε ο Κώστας Σεραφείμ (†5-8-2017), για τις οποίες του είμαι ευγνώμων και ιδιαίτερα γιατί μού πέρασε τη βεβαιότητα της ύπαρξης του οικισμού Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων. Σύμφωνα με κάτοικο του Δρεπάνου «Η περιοχή από τη διασταύρωση της Αγίας Παρασκευής και αριστερά και πάνω προς το βουνό λέγεται Γκέρμπεσιž υπήρχε και υδραγωγείο με δύο κεραμίδια, από κάτω και από πάνω, που μετέφεραν νερό από το πηγάδι της Αγίας Παρασκευήςž τα πετάγαμε όταν οργώναμε (εννοεί το αλέτρι έβγαζε τα κεραμίδια στην επιφάνεια)». Ανάμνηση του οικισμού Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων αποτελεί το εδαφωνύμιο «Γκέρμπεσι» [3] με το οποίο σηματοδοτείται η περιοχή αυτή σήμερα.

Σχετικά με το εδαφωνύμιο Γκουμουράδα πιστεύω πως προέρχεται από ελληνοποίηση της αρβανίτικης λέξης Γκουμράτ (Gumëratë) [4], που σημαίνει σωρό από πέτρες, ερείπια σπιτιού, εδαφωνύμιο, δηλαδή, που παραπέμπει στο τέλος του οικισμού. Σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχουν ίχνη της προηγούμενης εγκατάστασης, αφού η περιοχή έχει καλλιεργηθεί με εσπεριδοειδή και οικοδομηθεί. Επίσης, ο οικισμός Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων δεν περιλαμβάνεται στους οικισμούς του Δήμου Ασίνης  «Χαϊδάρι, Τσεφέραγα και Σπαϊτσίκ, Τσέλο, Μουράταγα, Ηρι, Τουλό, Σουλινάρι και Κάνδια, Μονή Αυγού και Μεταμορφώσεως», ούτε άλλου Δήμου της επαρχίας Ναυπλίας σύμφωνα με το Β. Δ. της 28/4 (10/5)/1834 (ΦΕΚ 1/1834) «περί της οροθεσίας και της εις δήμους διαιρέσεως του νομού Αργολίδος και Κορινθίας», ούτε σημειώνεται στο χάρτη της Γαλλικής επιστημονικής αποστολής του 1829, πράγμα που σημαίνει ότι ο οικισμός αυτός ενωρίς έπαψε να υπάρχει.

Το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων της Αργολίδας αναφέρεται από τον Ιωάννη Ε. Πέππα [5], ο οποίος γράφει σχετικά: «Οι κάτοικοι της περιοχής διασώζουν στη μνήμη τους ότι εδώ – στα παλιά χρόνια – και μάλιστα κατά την τουρκοκρατία υπήρχε… Χωριό ονόματι Γκέρμπεσι. Αυτού του τελευταίου χωριού ο πληθυσμός μειώθηκε σε δύο μόνο οικογένειες, οι οποίες και κατοικούν λίγο πιο βόρεια από την Καλλιθέα»…«προήλθε από το Γκέρμπεσι της ΝΑ κλιτύος του Αραχναίου τη Μιδέα και μνημονεύεται  από τη Βενετική απογραφή του 1700, τον  Πουκεβίλ κατά το 1814 αλλά και την ελληνική απογραφή του 1830…» (σελ. 276-277).

Ανακριβώς αναφέρει ο συγγραφέας πως το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων μνημονεύεται από τη Βενετική απογραφή του 1700, αφού δεν περιλαμβάνεται ούτε ως οικισμός ούτε ως ζευγολατείο ή ως εδαφωνύμιο στις οικείες περιοχές του terittorio του Ναυπλίου «Ville Spai, Seffer Aga e Paleo castro» και «Ville assistenti nel confin di Trapano, e prima Villa Caidari, Braim Bei, Cadogli, Carcala, Spai, Turchachi, Zereco, Aglioteus et il Monasterio di S. Sotira», αλλά ούτε και σε καμία άλλη περιοχή του terittorii di Napoli di Romania. Η σχετική αναφορά του catastico particolare di Napoli di Romania «Villa Platagniti e suoi seugolatij Manessi, Sanga, Bardi, Gerbessi, Calivia, e Mariano e sue dillatationi» προσδιορίζει του Γκέρμπεσι (Μιδέα) και όχι το Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων, γιατί αφενός  το Γκέρμπεσι (Μιδέα) κατονομάζεται στην ενότητα των ζευγολατείων, που απαρτίζουν την περιοχή Πλατανήτι και αφετέρου γιατί σημειώνεται στον συνοδευτικό χάρτη της ίδιας περιοχής. Σημειώνουμε επίσης πως ούτε ο Μηλιαράκης κάνει οποιαδήποτε ιστορική έστω μνεία του οικισμού Γκέρμπεσι των Δρεπανοχωρίων[6].

 

Τμήμα χάρτη της Αργολιδοκορινθίας του Αντώνη Μηλιαράκη, 1886.

 

ΙΙ. Στο νομό Αχαΐας[7]

 

1) Προφήτης Ηλίας, πρώην Γκέρμπεσι, (συν)οικισμός της επαρχίας Καλαβρύτων, που αναγνωρίστηκε σε κοινότητα Γκέρμπεσι με το Β.Δ. 18-28/8/1912 ΦΕΚ 256/1912 «περί αναγνωρίσεως κοινοτήτων εν τω νομώ Αχαΐας και Ήλιδος» (αρ. 48) και μετονομάστηκε ο οικισμός και η κοινότητα σε «Προφήτη Ηλία» με το Π.Δ. 19-7/8-8-1928 (ΦΕΚ 156/1928) «περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών», αρ. 105. Αναφέρεται στην Βενετική απογραφή του 1700 του territorio di kallavritta με την ονομασία Cherpeno με 32 οικογένειες και 121 κατοίκους[8].

2) Μαύρον Όρος, πρώην Μέσα Γκέρμπεσι, (συν)οικισμός της κοινότητας Παραλίμνης της επαρχίας Πατρών, που μετονομάστηκε σε «Μαύρον Ορος»  με το άρθρο μόνο του Β.Δ. 20-9/10-10-1955  (ΦΕΚ. 287 Α΄/1955) «Περί μετονομασίας συνοικισμών, κοινοτήτων κ.λ.» (αρ. 13).

3) Παραλίμνη, πρώην Γκέρμπεσι, συνοικισμός της κοινότητας Λιμνοχωρίου, πρώην κοινότητας Στριγκλέϊκων της επαρχίας Πατρών, που αναγνωρίστηκε ως οικισμός της κοινότητας Στριγκλέϊκων (με τους οικισμούς Βίδοβα ή Βέδοβα, Καραβοστάσι και Λακκόπετρα) με το Β.Δ. 18-28/8/1912 ΦΕΚ 256/1912 «περί προσαρτήσεως εις τα κοινότητας του νομού Αχαΐας και Ήλιδος συνοικισμών του νομού τούτου» και μετονομάστηκε σε «Παραλίμνη» με το Π. Δ. 19-7/8-8-1928 (ΦΕΚ 156/1928) «περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών», αρ. 142 και 144. Με το Β.Δ. 13-6/18-7-1947 «περί αναγνωρίσεως κοινοτήτων» (ΦΕΚ Α148/1947) οι συνοικισμοί Παραλίμνης και Μέσα Γκέρμπεσι αποσπάστηκαν από την κοινότητα Λακκόπετρας επαρχίας Πατρών του νομού Αχαΐας και αναγνωρίστηκαν σε κοινότητα με το όνομα «κοινότητα Παραλίμνης», ενώ με το Β.Δ. 18-21/5/1956 (ΦΕΚ  A125/1956) «περί μετονομασίας  συνοικισμών, κοινοτήτων κλπ» ο συνοικισμός Παραλίμνη μετονομάστηκε σε Άραξος και η κοινότητα σε «κοινότητα Αράξου».

4) Αγριλιά, τέως Γκερμπεσαίϊκα, συνοικισμός της κοινότητας Βασιλικού της επαρχίας Πατρών, που μετονομάστηκε σε «Αγριλιά» με το Β.Δ. 20-9/10-10-1955  (ΦΕΚ. 287 Α΄/1955) «Περί μετονομασίας συνοικισμών, κοινοτήτων κ.λ.» (αρ.3).

5) Στεφάνη, τέως Γκερμπεσαίϊκα, συνοικισμός της κοινότητας Βραχνέϊκων της επαρχίας Πατρών, που μετονομάστηκε σε «Στεφάνη» με το Β.Δ. 20-9/10-10-1955  (ΦΕΚ. 287 Α΄/1955) «Περί μετονομασίας συνοικισμών, κοινοτήτων κ.λ.» (αρ.4).

 

ΙΙΙ. Στο νομό Καρδίτσας

 

Καρποχώρι, τέως Γκέρμπεσι, (τότε) (συν)οικισμός της επαρχίας Καρδίτσας του νομού Τρικάλων, που με το Π.Δ. 4-11/22-12/1927 «περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών» (ΦΕΚ 306/1927) (Γ΄ Εν τω νομώ Τρικάλων- Εν τη επαρχία Καρδίτσης, αρ. 190), ο συνοικισμός Γκέρμπεσι μετονομάστηκε σε Καρποχώρι και η Κοινότητα σε Καρποχωρίου.

Η αυτοδιοικητική εξέλιξη του οικισμού Γκέρμπεσι έχει ως ακολούθως. Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και της Ηπείρου με το νόμο ΠΜ/19-20/3/1882 (ΦΕΚ 16/1882)  «περί εισαγωγής της ελληνικής νομοθεσίας εις τας άρτι προσαρτηθείσας Θεσσαλικάς και Ηπειρωτικάς επαρχίας» δημιουργήθηκε μεταξύ άλλων και ο νομός Τρικάλων, που περιέλαβε και την επαρχία Καρδίτσας, στο δήμο της οποίας υπήχθη και ο συνοικισμός Γκέρμπεσι.

Με το Β.Δ. 31-3/2-4/1883 (ΦΕΚ 126/1883) «περί της εις Δήμους διαιρέσεως της εν τω νομώ Τρικάλων επαρχίας Καρδίτσης» δημιουργήθηκε ο Δήμος Καλλιφωνίου, στον οποίο υπήχθη ο οικισμός Γκέρμπεσι με 373 κατοίκους. Από το 1889 μέχρι το 1909 η Καρδίτσα έγινε νομός, από το 1909 μέχρι το 1944 έγινε ξανά επαρχία του νομού Τρικάλων και το 1944 εν μέσω Γερμανικής κατοχής έγινε από τον Τσολάκογλου, ο οποίος καταγόταν από τη Ρεντίνα, Αγράφων Καρδίτσης και πάλι νομός.

Με το Ν. ΔΝΖ (4057)/10-14/2/1912 «περί συστάσεως δήμων και κοινοτήτων» (ΦΕΚ Α-58/1912) καταργήθηκε ο Δήμος Καλλιφωνίου και το Γκέρμπεσι αναγνωρίστηκε ως Κοινότητα Γκέρμπεσι με το Β.Δ. 29-31/8/1912 (ΦΕΚ 261-Α/1912) (αριθμ. 142) «περί αναγνωρίσεως των Δήμων και κοινοτήτων του νομού Τρικάλων», στην οποία εντάχθηκε και ο συνοικισμός Ντελή-Βελής με το Β.Δ. της 29-31/8/1912 (ΦΕΚ 261-Α/1912) «περί προσαρτήσεως εις τον δήμον και τας κοινότητας του νομού Τρικάλων συνοικισμών του νομού τούτου» (σελ. 1520). Τέλος, όπως ανωτέρω σημειώνουμε,  με το Π.Δ. 4-11/22-12/1927 «περί μετονομασίας κοινοτήτων και συνοικισμών» (ΦΕΚ 306/1927) (Γ΄ Εν τω νομώ Τρικάλων- Εν τη επαρχία Καρδίτσης, αρ. 190), ο συνοικισμός Γκέρμπεσι μετονομάστηκε σε Καρποχώρι και η Κοινότητα σε Καρποχωρίου.  Όσον αφορά εις τον οικισμό Ντελή-Βελή, με το ίδιο Π.Δ. μετονομάστηκε ο οικισμός σε «Φτελοπούλα» και η κοινότητα σε «κοινότητα Φτελοπούλας» (αριθμός 199).

 

ΙV. Στο νομό Ζακύνθου

 

Γκέρμπεση = Χωρ.(ίον) Ζακ.(ύνθου) σωζόμενον  τω 1516 και αριθμούν 27 οικογ.(ενείας) και το 1527 αριθμούν οικίας μεν 28, κατ.(οίκους) δε 143. Εν σελ. 120 του συμ/γρ.(άφου) Ζακ.(ύνθου) Δ. Ραυτοπούλου απαντά εν έτει 1507 εν σελ. δε 340 του συμ/γρ.(άφου) Α. Ραυτοπούλου (1511) αναγινώσκομεν, ότι ο Πέτρος Γκέρμπεσης, άμα τη προκηρύξει της Ενετ.(ικής) Κυβερνήσεως, πάραυτα αφίκετο  εις Ζάκ.(υνθον) και κατέλαβεν εν μέρος των Χινιανών, πλησίον των Ευτυχίδων. Το χωρ.(ίον) εσώζετο τῷ 1584, ήδη δε σώζεται τοποθ.(εσία) τούτου εν περ.(ιοχή) χ.(ωρίου) Μαχαιράδων.[9]

V. Στη Βενετική απογραφή του 1700 αναφέρεται στο territorio di Gastugni χωριό Gerepesi με 3 οικογένειες και 14 κατοίκους αποδιδόμενο ως Γκέρμπεσι[10].

. «Γκέλπεσι ή Γκέλμπεσι[11], ονομασία βουνού ύψους 740 μ., που βρίσκεται στην Ερμιονίδα της Αργολίδας δυτικά του όρους Δίδυμα.

Στην Αλβανία υπάρχουν δύο χωριά με το όνομα Γκέρμπεσι, ήτοι:

  1. i) το Γκέρμπεσι της περιοχής (Νομού) Βερατίου (Gjerbësi i Beratit) και
  2. ii) το Γκέρμπεσι της περιοχής (Νομού) Φίερ (Gjerbësi i Fierit).

 

Υποσημειώσεις


[1] gerbesi.wordpress.com «Χωριά σ᾽ όλη την Ελλάδα με την ονομασία Γκέρμπεσι» και εκεί παραπομπή σε Αθαν. Τζώρτζη: «Γκέρμπεσι, διαδρομή στους αιώνες», Αθήνα 2003 (ο συγγραφέας αναφέρεται στο Γκέρμπεσι-Προφήτης Ηλίας Καλαβρύτων).

[2] Σημειώνουμε, ότι η ονομασία Μιδέα δεν προέρχεται από την Μήδεια, θυγατέρα του βασιλιά της Κολχίδος Αιήτη και σύζυγο του Ιάσωνα, αλλά από την Μιδέα ή Μιδεία, θυγατέρα του βασιλιά της Φρυγίας Αλωέως και παλλακίδα του Ηλεκτρύωνα, γιού του Περσέα και βασιλιά της «Περσέως πόλεως», που μετονόμασε προς τιμή της παλλακίδας του σε Μιδέα.

[3] Ενδεικτικά παραπέμπουμε στα υπ’ αρ. 11349/7-11-1924 (ΞΒ-22306), 10545/13-10-1958 (ΟΒ-27958), 13570/7-10-1972 (186-82), 17820 (279-26) συμβόλαια, μεταγραμμένα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Ναυπλίου  (οι εντός παρενθέσεων αριθμοί φανερώνουν ο πρώτος το τόμο και ο δεύτερος τον αριθμό μεταγραφής).

[4] Ν. Γκίνη: «Αλβανο-Ελληνικό λεξικό», Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιωάννινα 1998.

[5] Ι. Ε. Πέππα, «Μεσαιωνικές σελίδες της Αργολίδος, Αρκαδίας, Κορινθίας, Αττικής», Αθήναι 1990, σελ. 276 επ. και 327 επ.

[6] «Γεωγραφία πολιτική νέα και αρχαία του νομού Αργολίδος και Κορινθίας», έκδοση εν Αθήναις 1886, ΑΝΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Δ.Ν.ΚΑΡΑΒΙΑ ΑΘΗΝΑ.

[7] gerbesi.wordpress.com «Χωριά σ᾽ όλη την Ελλάδα με την ονομασία Γκέρμπεσι» και εκεί παραπομπή σε Αθαν. Τζώρτζη: «Γκέρμπεσι, διαδρομή στους αιώνες», Αθήνα 2003 (ο συγγραφέας αναφέρεται στο Γκέρμπεσι-Προφήτης Ηλίας Καλαβρύτων).

[8] Β. Παναγιωτόπουλος: «Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου 13ος-18ος αιώνας», Ιστορικό αρχείο της εμπορικής τράπεζας της Ελλάδος, Αθήνα 1987, σελ 268 και 302.

[9] «Λεξικόν Φιλολογικόν και Ιστορικόν Ζακύνθου», Εν Ζακύνθω, τυπογραφείον «Ο ΦΩΣΚΟΛΟΣ», 1898.

[10] Β. Παναγιωτόπουλος, «Πληθυσμός και οικισμοί της Πελοποννήσου 13ος-18ος αιώνας», Ιστορικό αρχείο της εμπορικής τράπεζας της Ελλάδος, Αθήνα 1987, σελ 271 και 303.

[11] Α. Μηλιαράκη, «Γεωγραφία πολιτική του νομού Αργολίδος και Κορινθίας» (ίδε χάρτη), εν Αθήναις 1886. Κ. Σεραφείμ, «Λαογραφικά της Αργολίδος», Αθήνα, 1981 σελ. 11, όπου αναφερόμενος στα βουνά της Αργολίδας σημειώνει  «Δίδυμον με κορυφές … και Προφήτης Ηλίας ή Γκέλπεση 778 μ.». Γιόνα Παϊδούση-Παπαντωνίου, « Η Ερμιονίδα ανά τους αιώνες», Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, Αθήνα 1996 σελ.115 και 123, η οποία αναφέρεται στο ίδιο βουνό Γκέλπεσι ή Γκέλμπεσι προσθέτοντας στην υποσημείωση 47 τα επόμενα: «Στα αρβανίτικα Gelbësi, προφανώς από τη λέξη gelbëri= ό,τι έχει το χρώμα του χλωρού χόρτου, ο καταπράσσινος. Και σήμερα το βουνό είναι κατάφυτο». Σχετικά στο ΑλβανοΕλληνικό λεξικό Ν. Γκίνη αναφέρονται οι λέξεις: Gjelbёri=πράσσινος, πρασσινάδα, Gelbёrsi= πρασσινάδα. Έχω τη γνώμη πως η ονομασία Γκέλμπεσι θα πρέπει να συνδυασθεί με την πορεία των διωκομένων από τους Τούρκους Αλβανών από την περιοχή του Ναυπλίου προς την Ερμιονίδα και τα νησιά Ύδρα και Σπέτσες μέσω του Αραχναίου κατά το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα αλλά και μεταγενέστερα και ιδιαίτερα στις αρχές του 18ου αιώνα. Η βουνοκορφή αυτή βρίσκεται στην πορεία των Αλβανών προς τα νησιά της τελικής τους εγκατάστασης και για κάποιο λόγο άγνωστο σε μας είτε ντόπιοι είτε Αλβανοί που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή να ονόμασαν τη βουνοκορφή Γκέλμπεσι, αν και έχω τη γνώμη πως το αρχικό τοπωνύμιο θα πρέπει να ήταν Γκέρμπεσι, γιατί η αρβανίτικη γλώσσα είναι τραχειά και οι λεπτές και εξευγενισμένες λέξεις της είναι ξένες. Επίσης δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε πως η ηχητική απόδοση Γκέλμπεσι είναι πλησιέστερη προς το Γκέρμπεσι παρά προς το Γκέλμπερι και ακόμη πως ήδη εχρησιμοποιείτο όχι μακριά το οικωνύμιο Γκέρμπεσι (των Δρεπανοχωρίων) για να προσδιορίσει οικισμό αρβανιτών.

 

Χρίστος Ιωάν. Κώνστας

«Γκέρμπεσι – Μιδέα Αργολίδας. Ο Χώρος – Η Ιστορία – Οι  Άνθρωποι», Έκδοση, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας &  Πολιτισμού, Άργος, 2018.

 

Διαβάστε ακόμη:

 



from ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ https://ift.tt/2C7cIdC
via IFTTT

Δημοσίευση σχολίου

To kaliterilamia.gr σέβεται το δικαίωμα όλων των χρηστών να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους ωστόσο διατηρεί το δικαίωμα, να μην δημοσιεύει συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια. Έτσι όποια σχόλια, περιέχουν ακατάλληλα προς το κοινό χαρακτηριστικά θα αποσύρονται από τον ιστότοπο.

Νεότερη Παλαιότερη