Το πρώτο σημαντικό «κούρεμα» απαιτήσεων του Δημοσίου πέτυχε η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Πεζών Ηρακλείου μέσω της επικύρωσης του σχεδίου εξυγίανσης από το Πρωτοδικείο Ηρακλείου. Η διάσωση του οινοποιητικού συνεταιρισμού, που ιδρύθηκε το 1933, στηρίζεται στην ΕΛΓΕΚΑ ως στρατηγικό συνεργάτη, στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού δανεισμού από την Πειραιώς, η οποία στήριξε τη συμφωνία, αλλά και στην εγκαθίδρυση ανεξάρτητου μηχανισμού εποπτείας υλοποίησης του σχεδίου, όπως είχε αποκαλύψει η «Κ» από τον περασμένο Αύγουστο.
Με κύκλο εργασιών μόλις 5,7 εκατομμύρια το 2016 έναντι 12 εκατομμυρίων το 2015 και ζημίες της τάξης των 800.000 ευρώ, η επιβίωση της Ενωσης Πεζών ήταν επιεικώς αμφίβολη. Υπολογίζεται πως η πτώση του κύκλου εργασιών κατά την περίοδο 2014-2017 ήταν της τάξης του 65%. Κρίση αλλά και κακοδιαχείριση αναφέρονται ως οι αιτίες.
Οι τράπεζες με προεξάρχουσα την Πειραιώς, που κληρονόμησε τα δάνεια από την Αγροτική, αρχικά αναζήτησαν πιθανό επενδυτή για την πώληση των εγκαταστάσεων, αλλά η συνεταιριστική δομή της επιχείρησης σε συνδυασμό με την οικονομική και εμπορική θέση της αποθάρρυνε τους λιγοστούς δυνητικά ενδιαφερόμενους.
Ετσι προκρίθηκε μια «υβριδική διάσωση» μέσω συνεργασίας με την εταιρεία εμπορίας και διανομής ΕΛΓΕΚΑ, η οποία με βάση και το business plan της Ernst & Young ανέλαβε να αγοράζει οίνο από ανεξάρτητους οινοπαραγωγούς, πρώτη ύλη δηλαδή για το εργοστάσιο των Πεζών, και να το δίδει στις εγκαταστάσεις του συνεταιρισμού για συσκευασία.
Η Ενωση Πεζών χρεώνει την ΕΛΓΕΚΑ το κόστος παραγωγής του τελικού προϊόντος και αυτή με τη σειρά της το διανείμει στην ελληνική αγορά προς πώληση. Από τα έσοδα των πωλήσεων η ΕΛΓΕΚΑ κρατάει το κόστος της και την αμοιβή διανομής και εμπορίας και αποδίδει το υπόλοιπο στην Ενωση Πεζών.
Ετσι, η Ενωση κατά την παραγωγή εισπράττει κάποια κεφάλαια για να μπορεί να κινηθεί και κατά την εκκαθάριση επιπλέον κεφάλαια για να εξυπηρετήσει τον αναδιαρθρωμένο δανεισμό της.