Ο Αλέξης στον τόπο του εγκλήματος
Η επανάσταση φεύγει, το πρωινό με σαμπάνια έρχεται. Το δεύτερο (της περιγραφής του Ντανιέλ Κον Μπεντίτ) ήρθε σίγουρα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πρώτο ας το ξεχάσουμε καλύτερα… Το θυμήθηκα, όμως, επειδή ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Εκεί όπου, ως επαναστάτης επικεφαλής της αντιπολίτευσης, είχε πάρει μια πρόγευση από το πέρασμα στην… άλλη πλευρά τον Σεπτέμβριο του 2014. Αναφέρομαι στο κλειστό συνέδριο που οργανώνει κάθε χρόνο το συντηρητικό Ιδρυμα Ambrosetti στο Κόμο με μετέχοντες εκπροσώπους του κεφαλαίου (μεγαλοεπενδυτές, χρηματιστές κ.λπ.). Η επιλογή του Τσίπρα να μετάσχει στην ιταλική «Μπίλντερμπεργκ», αντί να διαδηλώνει στη Θεσσαλονίκη με τους «συντρόφους» το 2014, είχε προκαλέσει γκρίνια στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ο ίδιος ήθελε να κάνει εμφάνιση στη διεθνή οικονομική ελίτ. Την είσοδο στο συνέδριο του Ambrosetti club –όπου θυμίζω ότι έχει μετάσχει και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου– φέρεται να του είχε εξασφαλίσει τότε ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Ειρωνεία της ζωής
Τώρα ο Τσίπρας δεν χρειάζεται τον Βαρουφάκη ως μεσάζοντα για είσοδο σε κλειστό κλαμπ. Αλλά υποθέτω ότι η συμμετοχή του στο συνέδριο δείχνει και την πρόθεσή του να μην μείνει πίσω στο παιχνίδι της δημοσιότητας. Και κάπως έτσι, επιστρέφει το Σαββατοκύριακο στο Κόμο και στο ξενοδοχείο Villa d’Este, όπου θα διεξαχθεί το κλειστό συνέδριο με όρους εχεμύθειας (Chatham House rule).
Ειρωνεία της ζωής; Το 2014 ο Τσίπρας είχε μιλήσει για τον συσχετισμό δυνάμεων στη Νέα Ευρώπη, σε τραπέζι με τον Μάριο Μόντι. Μεταξύ άλλων, για την αμοιβαιοποίηση του χρέους, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Διάσκεψη του 1953 για το χρέος της Γερμανίας. Τώρα θα μιλήσει για τον μετασχηματισμό της Ευρώπης σε κοινό τραπέζι με τον Ρομάνο Πρόντι και τον Φρανς Τίμερμανς. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, πάντως, δεν άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ την Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη τον ΣΥΡΙΖΑ.
Υπερκόπωση
Οπου και να ταξιδέψει, η Ελλάδα τον πληγώνει. Ή, τέλος πάντων, τη βρίσκει μπροστά του. Το λέω διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έτυχε ιδιαίτερα θερμής υποδοχής χθες στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Αϊντχόβεν. Λογικό, αφού το μισό πανεπιστήμιο (σχήμα λόγου) είναι Ελληνες. Εκεί, έδειξαν διάφορα προχωρημένα στον Κυριάκο. Οπως μια ανακάλυψη για την παρακολούθηση του διαβήτη και διάφορα άλλα. Πάντως, πληροφορούμαι ότι ήδη ο Μητσοτάκης «δικτύωσε» τον αρμόδιο υφυπουργό Ερευνας και Τεχνολογίας Χρίστο Δήμα για να κάνει το σχετικό follow up. Kατά τα λοιπά, ακούω ότι το μητσοτακικό «γερμανικό νούμερο» με τις αυθημερόν επισκέψεις έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί υπερκόπωση στους συνεργάτες του. Δεν έχουν δει τίποτα ακόμη…
Παρηγοριά
Από τη βεράντα του γραφείου του προέδρου της Βουλής με θέα στον Εθνικό Κήπο και όχι μέσα από τους διαδρόμους της Βουλής έκανε είσοδο ο Τζέφρεϊ Πάιατ στη χθεσινή συνάντησή του με τον Κώστα Τασούλα. Αυτό επειδή ήταν πιο εύκολη η πρόσβαση για τον Πάιατ, που ακόμη ταλαιπωρείται από τον τραυματισμό στο πόδι του. Πάντως, ο Τασούλας τον βοήθησε ευγενικά να καθίσει λέγοντας κάτι του τύπου «είναι πολύ παρήγορο να βοηθάω μια υπερδύναμη».
Αρκούδες
Ο πρόεδρος της Βουλής και ο Αμερικανός πρέσβης είπαν πολλά, αφού η συνάντηση διήρκεσε μισή ώρα. Εννοείται ότι μίλησαν και για το Μέτσοβο, το οποίο έχει βέβαια επισκεφθεί ο Πάιατ. Θυμίζω ότι στον πρέσβη αρέσουν οι μακρινές πεζοπορίες και σημειώνω ότι στο Μέτσοβο ακολουθεί το μονοπάτι της αρκούδας (όχι της ρωσικής, της αρκούδας της Πίνδου). Ο Τασούλας του έδωσε και τα χαιρετίσματα του Μάικ Πενς, τον οποίο θυμίζω ότι συνάντησε προ ημερών στη Βαρσοβία, στην τελετή μνήμης για την 80ή επέτειο από την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Κωδικός: Κορακοχώρι
Εχω την εντύπωση ότι η χθεσινή «3η του Σεπτέμβρη» στη Λάρισα είχε ήδη ξεπεραστεί πριν καν συμβεί. Οχι μόνο από τα γεγονότα στον άξονα του ΚΙΝΑΛ που είναι κωμικο (τραγικά), αλλά από την 8η Σεπτεμβρίου: τη μέρα που στο μικρό Κορακοχώρι των 300 κατοίκων θα γίνει η μεγάλη σύναξη των εκσυγχρονιστών. Το λέω γιατί νομίζω πως η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Βούλγαρη «Ελλάδα: μια χώρα παραδόξως νεωτερική» (εκδ. Πόλις) είναι μόνο η αφορμή. Δεν είχα αμφιβολία ότι μια συνύπαρξη στο ίδιο τραπέζι του Κώστα Σημίτη, του Βαγγέλη Βενιζέλου και του Νίκου Αλιβιζάτου δεν θα αναλωνόταν σε μια κλασική βιβλιοπαρουσίαση. Πληροφορούμαι δε ότι θα ειπωθούν πολλά και ενδιαφέροντα για όσα συμβαίνουν στη χώρα.