Το αντίο σε έναν στρατάρχη

Δημήτρης Ρηγόπουλος

14.10.2019 • 13:15

Ήταν αναπάντεχα σημαντικός ο Οκτώβριος του 1955 για τη μεταπολεμική Ελλάδα. Τη νύχτα της 4ης Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος, ήδη βαριά ασθενής, αφήνει την τελευταία του πνοή. Στον απόηχο των δραματικών γεγονότων των Σεπτεμβριανών στην Κωνσταντινούπολη και εν μέσω γενικευμένης πολιτικής αβεβαιότητας, εξαιτίας και του Κυπριακού, ο θάνατος του δοξασμένου στρατηγού του αλβανικού μετώπου επιταχύνει τις εξελίξεις. Την επόμενη ημέρα, ο βασιλιάς Παύλος αναθέτει την εντολή σχηματισμού νέας κυβέρνησης στον επιτυχημένο υπουργό Δημοσίων Έργων Κωνσταντίνο Καραμανλή, «παρακάμπτοντας» την κομματική ιεραρχία του Ελληνικού Συναγερμού και τον φερόμενο ως βέβαιο διάδοχο του Παπάγου, τον αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών Στέφανο Στεφανόπουλο. Στις 6 Οκτωβρίου, η νέα κυβέρνηση ορκίζεται και, 24 ώρες μετά, παρίσταται σύσσωμη στην κηδεία του Αλέξανδρου Παπάγου, όπως φαίνεται και σε αυτή τη σπάνια λήψη από το φωτογραφικό αρχείο του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών. Των μελών του υπουργικού συμβουλίου προηγείται ο νέος πρωθυπουργός, την ώρα που η νεκρώσιμη πομπή περνάει έξω από το περίφημο Μέγαρο Νεγρεπόντη, που δυστυχώς για την Αθήνα κατεδαφίζεται δύο χρόνια αργότερα. Συμπτωματικά, την ίδια χρονιά (1957) κατεδαφίζεται και η οικία Δημητρίου, που διακρίνεται στο βάθος και η οποία συνδέθηκε με την πρώτη ιστορική φάση του ξενοδοχείου της «Μεγάλης Βρεταννίας». ■