Ενας πυρηνικός αντιδραστήρας εκρήγνυται και το ισχυρό τσουνάμι που προκαλείται κάνει τη θάλασσα να μοιάζει με «γάλα που βράζει». Ενα ζευγάρι, ο Ρόμπιν και η Χέιζελ, συνταξιούχοι πυρηνικοί επιστήμονες, έχουν καταφύγει στο μικρό και απομονωμένο εξοχικό τους και προσπαθούν να ξαναβρούν μια κανονικότητα, όμως οι διακοπές ρεύματος διαδέχονται η μία την άλλη και το νερό της βρύσης είναι μολυσμένο από τη ραδιενέργεια. Η απρόσμενη άφιξη της Ρόουζ, μιας γυναίκας από το παρελθόν τους, θα προκαλέσει εντάσεις και ανατροπές και οι τρεις παλιοί φίλοι και συνάδελφοι θα βρεθούν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Ολα αυτά διαδραματίζονται στο θέατρο Ιλίσια, όπου ανεβαίνει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο της 35χρονης ραγδαία ανερχόμενης Βρετανίδας συγγραφέως Λούσι Κίρκγουντ «The Children», σε σκηνοθεσία του Νικορέστη Χανιωτάκη.
Η Ρένια Λουιζίδου ενθουσιάστηκε με το κείμενο από την πρώτη κιόλας ανάγνωση. «Γιατί φωτίζει λανθασμένες επιλογές που έχουν γίνει και ευθύνες που δεν έχουν αναληφθεί σε σχέση με το πιο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα: το αποτύπωμά μας στον πλανήτη. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται για την οικονομία και την ανάπτυξη, ενώ το μέλλον της Γης θα έπρεπε να μας απασχολεί όλους. Σε τι πεδίο θα γίνει η ανάπτυξη; Σε έναν κατεστραμμένο κόσμο;», αναρωτιέται η κ. Λουιζίδου, που υποδύεται τη Χέιζελ – «μια γυναίκα στην οποία οι άλλοι πάντα φόρτωναν τα δικά τους βάρη, γνωρίζοντας τον δυνατό χαρακτήρα της. Αυτή τη φορά, όμως, τα όριά της έχουν εξαντληθεί, το φορτίο τής φαίνεται δυσβάσταχτο. Αντιδρά με υγιεινή διατροφή, γιόγκα και οργάνωση στα όρια της υποχονδρίασης».
Αν η Χέιζελ είναι –ήταν, τουλάχιστον– η φωνή της λογικής, η Ρόουζ είναι η δύναμη του συναισθήματος. «Και της συνείδησης», προσθέτει η Πέγκυ Σταθακοπούλου. «Μου θυμίζει τη Χίλντα, από τον “Αρχιμάστορα Σόλνες” του Ιψεν. Εχει κάμποσα μυστικά, είναι τραυματισμένη από τις επιλογές της, αλλά γίνεται ο καταλύτης της ιστορίας, ζητώντας από τους άλλους μια θυσία. Με συγκινεί ως ηρωίδα, γιατί συνδέει το προσωπικό δράμα με τη συλλογική αγωνία. Θέτει το ζήτημα της ευθύνης που αναλογεί σε καθέναν από εμάς και του πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτή». Η Κίρκγουντ, κάτοχος βραβείου Ολίβιε, μετά το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα (το έργο γράφτηκε το 2016) αποφάσισε να μιλήσει για την περιβαλλοντική κρίση και την παρακμή του ανθρώπινου είδους μέσα από ένα ερωτικό τρίγωνο. Ετσι, ανάμεσα στις δύο γυναίκες βρίσκεται ο Ρόμπιν – ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης. «Είναι από τους χαρακτήρες που λατρεύω», λέει ο ίδιος, «γιατί σε ξαφνιάζουν. Στην αρχή σκέφτεσαι: τι γελοίος τύπος είναι αυτός! Στην πορεία, όμως, σου αποκαλύπτονται πτυχές του, όπως η μεγάλη ευαισθησία του, που σε κάνουν να τον δεις με άλλη ματιά και να τον εκτιμήσεις». Το έργο, συμφωνούν και οι τρεις, θα βάλει το κοινό μπροστά σε έναν καθρέφτη. Οπως συνέβη και με τους ίδιους, άλλωστε. «Μεταλλασσόμαστε σε νέο είδος, οι άνθρωποι. Σε μερικές δεκαετίες θα έχουμε νικήσει τις περισσότερες αρρώστιες, θα ζούμε πάρα πολλά χρόνια, όμως πώς θα είναι ο πλανήτης μας και πώς οι σχέσεις του ενός με τον άλλον; Αυτή η αντίφαση με απασχολεί πολύ», λέει ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης. «Οι μιλένιαλς θα είναι η πρώτη γενιά που, χωρίς να έχει μεσολαβήσει πόλεμος, θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Αυτό, ως μητέρα ενός δεκαεννιάχρονου αγοριού, με θλίβει, το παίρνω προσωπικά», συμπληρώνει η Ρένια Λουιζίδου.
«Είναι σοφά γραμμένο το έργο. Ο καταγγελτικός λόγος συνυπάρχει με την τρυφερότητα και το χιούμορ», επισημαίνει η Πέγκυ Σταθακοπούλου. «Ενώ “βγαίνουμε” από βιβλία, ταινίες και παραστάσεις χωρίς να μας έχουν ακουμπήσει ούτε στο ελάχιστο, το “The children” θα δώσει στους θεατές πολλές αφορμές για σκέψη και κουβέντα. Υπό αυτή την έννοια είναι και έργο πολιτικό».
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης. Απόδοση: Γιωργής Τσουρής. Παίζουν: Πέγκυ Σταθακοπούλου, Ρένια Λουιζίδου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης. Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 και Βασιλίσσης Σοφίας, κάθε Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα.