«Ενας καινούργιος κόσμος γεννήθηκε και πρέπει να τον αντιμετωπίσουμε. Και είναι και για την Εκκλησία μια ευκαιρία», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε μια σημαντική συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά στην «Κ» της Κυριακής. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρθηκε στις συνέπειες της πανδημίας –την ανεργία, την πείνα, τη φτώχεια– λέγοντας ότι η Εκκλησία παρακολουθεί και ετοιμάζεται να δράσει. Ο ρόλος που έπαιξε η Εκκλησία στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, μαζί με κρατικούς και δημοτικούς φορείς, καθώς και με μη κυβερνητικές και φιλανθρωπικές οργανώσεις, είναι γνωστός. Μαζί στήριξαν όσους είχαν ανάγκη, περιορίζοντας τις χειρότερες συνέπειες της κρίσης. Είναι σίγουρο ότι η πολύτιμη προσφορά θα συνεχιστεί.
Ομως, μόλις τρεις ημέρες μετά τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θεώρησε χρήσιμο «να υπενθυμίσει στο χριστεπώνυμο πλήρωμα ότι «η γιόγκα αποτελεί θεμελιώδες κεφάλαιο της θρησκείας του ινδουισμού» και ως εκ τούτου «δεν έχει καμία θέση στη ζωή των χριστιανών». Επίσης, η ΔΙΣ συνιστά σε μητροπολίτες και κληρικούς να απέχουν από κάθε εκδήλωση των φιλανθρωπικών ομίλων Rotary και Lions, επειδή αυτοί «καθορίζουν προσευχή που απευθύνεται αδογμάτιστα σε ένα θεό, με τη γενική έννοια του όρου και όχι κατά την ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας». Η ανακοίνωση είναι προσεκτικά διατυπωμένη, «στο πλαίσιο του σεβασμού της θρησκευτικής ελευθερίας», όπως σημειώνει, με έμφαση στην ανάγκη δογματικής καθαρότητας. Ομως, αναρωτιέται κανείς πώς θα παίξει ουσια-στικό ρόλο η Εκκλησία στον «καινούργιο κόσμο» εάν δεν βγει από το δογματικό καβούκι για να συναντήσει την κοινωνία εκεί όπου βρίσκεται, όπως εξελίσσεται. Ασφαλώς, ουδείς προτείνει η Εκκλησία να απαρνηθεί δόγμα και παράδοση, να υποκύψει στα ρεύματα κάθε εποχής. Ομως, θα ήταν χρήσιμο να καταπιάνεται με κορυφαία ζητήματα και όχι με αυτά που εκ των πραγμάτων μέσα σε πολλές δεκαετίες αποδείχθηκαν ακίνδυνα.
Η συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου σε πορεία του κινήματος «Και οι ζωές των μαύρων έχουν αξία» (όπως και αυτή του Ιακώβου, στο πλευρό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το επικίνδυνο 1965) δείχνει ότι όποιος είναι σίγουρος για την πίστη του γνωρίζει ότι ο αγώνας για δικαιοσύνη είναι οικουμενικός. Μπορεί να συμμετέχει σε κοινωνικούς αγώνες αδιαφορώντας για τα δόγματα των άλλων. Ετσι ενισχύει τη θέση της Εκκλησίας του, αυξάνει την επιρροή της. Είμαστε άξιοι του παρελθόντος όταν έχουμε θέση στο παρόν.