Η δημοσιογράφος Βιβή Κωνσταντινίδου μάς ξεναγεί στον όμορφο τόπο όπου ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια.
Η Ζάκυνθος είναι ένας ολότελα διαφορετικός κόσμος, που κάποια στιγμή στη ζωή μου γνώρισα από καθαρή τύχη. Ολόκληρο το νησί έχει μια εκπληκτική φύση και μια αναπάντεχα οργιώδη βλάστηση για μεσογειακό νησί. Το καλοκαίρι προστίθενται στη μαγεία του οι αμέτρητες παραλίες της ανατολικής και της νότιας πλευράς, που την καθιστούν ιδανικό προορισμό για όλους, αλλά πολύ περισσότερο για οικογένειες με μικρά παιδιά: απέραντες, αμμουδερές, εξοπλισμένες, ασφαλείς και δίχως μελτέμια (Γάιδαρος, Τσιλιβί, Αλυκές, Βασιλικός). Ο Λαγανάς είναι μία από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού, όπου αξίζει να πάει κανείς νωρίς το πρωί, όταν η «μεθυσμένη πολιτεία» κοιμάται.
Συνεχίζοντας πιο νότια, δύο παραλίες που αγαπώ ιδιαίτερα (τόσο εγώ όσο και οι καρέτα καρέτα) είναι η Δάφνη, τα Σεκάνια και ο Γέρακας, προστατευόμενες όλες. Μου αρέσει να περπατάω στο αλλόκοτο τοπίο τους με τα βράχια, τις πέτρες, την ψιλή άμμο και τη γη που… βράζει από κάτω. Εδώ νιώθεις ότι είσαι στην απόλυτη γαλήνη της φύσης. Απαραίτητη προϋπόθεση, φυσικά, να σεβαστείς τους κανονισμούς – μετά τις 8 το βράδυ αυτές οι παραλίες αδειάζουν διά νόμου. Ευτυχώς, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο κάνει θαυμάσια δουλειά και δεν αστειεύεται.
Για τους υπολοίπους όμως, που αγαπούν τις βουτιές από ψηλά και τα ιόνια βαθυγάλανα και τιρκουάζ νερά, υπάρχουν η βόρεια και η δυτική πλευρά του νησιού: άγριες, βραχώδεις, μαγευτικές. Οι Γαλάζιες Σπηλιές, των οποίων τα νερά βάφουν με γαλάζιο φώσφορο το κορμί που βουτά στο νερό, το Πόρτο Βρώμη, τα Ξίγκια (το νερό βγάζει αφρούς από θειάφι σαν τα «ξίγκια» του βραστού, πλουσιότατα όμως σε κολλαγόνο), ο Λιμνιώνας, η Ρόξα, το Κορακονήσι, το Ναυάγιο. Βράχος και νερό. Τίποτε άλλο!
Η Ζάκυνθος είναι Μεσόγειος. Ελιά και αμπέλι. Η κουλτούρα της, η οικονομία της, η ζωή της όλη είναι το λάδι της, η εκπληκτική ΠΟΠ σταφίδα της, τα κρασιά της, τόσο πολλά και όμως τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, αρωματικά, ευχάριστα, αλέγρα, όπως και η ιδιοσυγκρασία των Ζακυνθινών.
Το νησί δεν εγκατέλειψε ποτέ το βενετσιάνικο παρελθόν του, που έχασε τραγικά και αμετάκλητα με τους σεισμούς του Αυγούστου του 1953. Η πόλη με τη βενετσιάνικη, την αστική αλλά και τη λαϊκή αρχιτεκτονική της σβήστηκε από το χάρτη, αλλά όχι και από τη συλλογική μνήμη των παλαιότερων κατοίκων. Η αστική της τάξη όμως χάθηκε για πάντα και μαζί της ο χαρακτήρας μιας πόλης με χρώμα ελληνικό, βενετσιάνικο και μεσογειακό μαζί.
Αυτός ο χαρακτήρας της αναβιώνει κάθε καλοκαίρι με το έθιμο της Γκιόστρας, μια αναπαράσταση μεσαιωνικών ιπποτικών αγώνων δεξιοτεχνίας με άλογα και δόρατα. Αν μάλιστα έμενε ανοιχτό το ενετικό κάστρο πάνω από την Μπόχαλη και το μουσείο, κλειστά εδώ και καιρό λόγω έλλειψης προσωπικού, το πλούσιο παρελθόν της Ζακύνθου θα μπορούσε να γίνει γνωστό και στους επισκέπτες της… Σε αυτά τα καλντερίμια μέσα στην Μπόχαλη, με θέα στο λιμάνι και τη μισή και παραπάνω Ζάκυνθο, αξίζει να περπατήσει κανείς ένα καλοκαιρινό απόγευμα και, αν είναι τυχερός και φυσάει βοριαδάκι, από εδώ πάνω βλέπεις τα βουνά της Πελοποννήσου, μέχρι μακριά, τις κορυφές του Ταϋγέτου.
Οι σεισμοί ταλαιπωρούν τακτικά τη Ζάκυνθο, της χαρίζουν όμως μια σπάνια μαγεία και ένα μυστήριο που δεν συναντάς αλλού. Μια βόλτα στα χωριά-φαντάσματα, όπως τα παλιά Λαγκαδάκια, το αποδεικνύει. Ισοπεδωμένα από το σεισμό, κρυμμένα σε πυκνό δάσος, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Μαχαιράδο, με την οργιώδη βλάστηση (τόσο απόκοσμα παράξενη) που «έπνιξε» με τα χρόνια τα ερείπια των σπιτιών, αφήνοντας όμως να διακρίνονται οι μορφές τους: δωμάτια, αποθήκες για το λάδι και τη σταφίδα, σκάλες, πηγάδια, παράθυρα που χάσκουν στο πουθενά. Η εικόνα που κόβει την ανάσα είναι τα πελεκητά «καμπαναρία» του Αγ. Ανδρέα και του Αγ. Γεωργίου, μοναδικά απομεινάρια των ναών, ενθύμια της ανείπωτης καταστροφής και χαρακτηρισμένα «Μνημεία της Ζακύνθου», που στέκουν γερτά και χάσκουν στο πουθενά.
Αλλη μια βόλτα είναι να πάρεις στη σειρά τα αυθεντικά ημιορεινά και ορεινά χωριά της: Αγιος Λέοντας (Αηλιός), Λιθακιά, Καταστάρι, Ορθωνιές, Μαριές, Καμπί με το μυκηναϊκό νεκροταφείο, Βολίμες, Φαγιάς με το πανέμορφο προσεισμικό πελεκητό καμπαναρίο της Αγια-Μαρίνας, Κούκεσι με τα εκπληκτικής νοστιμιάς προζυμένια ψωμιά του, τα τρία Γερακαρία, το Μαχαιράδο με την άλλοτε απίστευτη τεράστια τοιχογραφία της οροφής της Αγίας Μαύρας (κάηκε ολοσχερώς πριν από λίγα χρόνια, αλλά ζητήστε από τους ανθρώπους της εκκλησίας να σας δείξουν φωτογραφίες), η απίθανη Λούχα, το Γύρι, η Οξωχώρα, τα Πηγαδάκια. Οικισμοί και τοπία ορεινά που σε κάνουν να ξεχνάς ολότελα πως είσαι σε νησί.
Ωρα για φαγητό! Η κουζίνα της Ζακύνθου αποτελεί την επιτομή της ποικιλίας, της απλότητας και της νοστιμιάς. Η ζακυνθινή γη, άλλωστε, ευλογημένα γόνιμη και αφράτη, παράγει -πλην των άλλων- ό,τι μποστανικά βάλει ο νους του ανθρώπου, όλο το χρόνο. Το αγαπημένο μου εστιατόριο στο νησί είναι ο Μαλάνος (Τ/26950-45.936), στους Κήπους, που φτιάχνει μόνο εποχικά φαγητά και τα κάνει εξαιρετικά. Ζητήστε φαγητά «τση παδέλας» και απολαύστε χοιρινή παντσέτα στο φούρνο, χωριάτικα κοτοπουλάκια κοκκινιστά και γεμιστά, κουνέλι γεμιστό, μελιτζάνες σκορδοστούμπι, κόκορα κρασάτο του χωριού. Ακολουθεί το Αντέτι (Τ/26950-23.612), επίσης στους Κήπους, με καλή σπιτική τοπική κουζίνα, ενώ αξίζει να ανακαλύψει κανείς και τα ταβερνάκια των ορεινών χωριών, διάσπαρτα στους επαρχιακούς δρόμους, που σερβίρουν καλοψημένα ντόπια κρεατικά και νόστιμους μεζέδες για κρασί. Μια και μιλάμε για κρασιά, από τις ατελείωτες ποικιλίες ξεχωρίζω μια δροσερή Βερντέα από το Κτήμα Σολωμού ή έναν ξηρό (ή και ημίγλυκο) δυνατό, κοκκινόμαυρο Αυγουστιάτη από το Κτήμα Γράμψα.
Δοκιμάστε ντόπιο ψωμί στους φούρνους των ορεινών χωριών για να καταλάβετε τι θα πει προζυμένιο χωριάτικο ψωμί, για το οποίο φημίζεται η Ζάκυνθος. Αγοράστε φρύσσες για ριγανάδα (μεγάλα παξιμάδια που θα αλείψετε με μπόλικη πρέτζα, δηλαδή φρέσκο αλοιφωτό τυρί, θα βάλετε τριμμένη ντομάτα, ελιές ή γαύρο μαρινάτο, ρίγανη μπόλικη και ντόπιο λάδι) και απολαύστε τες με ουζάκι.
Το αγαπημένο μου στέκι στο νησί είναι το Πορτοκάλι (Τ/26950-45.730, www.portokali.gr). Χρειάζεται λίγη υπομονή για να το βρεις ανάμεσα στις pubs και στον κακό χαμό του μαζικού τουρισμού στον κεντρικό δρόμο του Αργασιού, αλλά το αποτέλεσμα αποζημιώνει: καταπράσινος κήπος, ησυχία, εμπνευσμένη διακόσμηση που θα ζήλευε και το πιο ψαγμένο στέκι στην Αθήνα και ακόμη πιο εμπνευσμένη μεσογειακή κουζίνα, θαυμάσια μουσική, καθαρά ποτά, εκθέσεις φωτογραφίας και ζωγραφικής, επιλεγμένες jazz live βραδιές, χειμώνα-καλοκαίρι, σε έναν πολυχώρο μοναδικό στην τουριστική Ζάκυνθο.
Α! Και για να κλείσω γλυκά. Μη φύγετε από το νησί πριν δοκιμάσετε ένα γλύκισμα (οποιοδήποτε) από το ζαχαροπλαστείο-μπαράκι του Λάττα στην Μπόχαλη (Τ/26950-48.230), με την απίθανη θέα στην πόλη και στο λιμάνι, ενώ για μια πληθωρική ζακυθινή «φρυγανιά» θα πάτε στο Zantino (ανεβαίνοντας το Ψήλωμα προς την Μπόχαλη), θα καθίσετε στο ταρατσάκι και θα αφεθείτε στο απέραντο γαλάζιο του Ιονίου.
Μετάβαση
Από την Αθήνα στη Ζάκυνθο θα φτάσετε με απευθείας πτήση της Olympic Air (Τ/801-801.0101, www.olympicair.com). Το ταξίδι διαρκεί 1 ώρα και 10 λεπτά και τα εισιτήρια για απλή μετάβαση ξεκινούν από 57,64 ευρώ με όλους τους φόρους. Εναλλακτικά θα πάτε με πλοίο από το λιμάνι της Κυλλήνης (287 χιλιόμετρα από την Αθήνα). Υπάρχουν πολύ συχνά δρομολόγια κάθε μέρα και η απόσταση καλύπτεται σε 1 ώρα. Το εισιτήριο κοστίζει 7,50 ευρώ το άτομο και 28,50 ευρώ το αυτοκίνητο για απλή μετάβαση. Πληροφορίες στις εταιρείες Ionian Ferries (T/210-32.49.997) και Kefalonian Lines (T/210-95.15.100).
Διαμονή
Palatino Hotel (Κολοκοτρώνη 10 και Κολυβά, Ζάκυνθος, Τ/26950-27.780, www.palatinohotel.gr). Κλασικό ξενοδοχείο πόλης με 62 δωμάτια για όσους θέλουν να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο. Από 65 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
Caravel Hotel Zante (Τσιλιβί, Τ/26950-45.261, www.caravelzante.gr). Απλά και καθαρά δωμάτια με πολλές παροχές: 2 πισίνες και pool bar, εστιατόριο και αθλητικές εγκαταστάσεις. Βρίσκεται δίπλα στη θάλασσα και είναι ιδανικό για οικογένειες.
Lithies Studios (Κορίθι-Σκινάρι, Τ/26950-31.154, www.lithies.gr). Στούντιο και διαμερίσματα στην αρκετά ήσυχη βόρεια πλευρά του νησιού, με πισίνα και δωρεάν ποδήλατα για τους επισκέπτες. Από 63 ευρώ το δίκλινο.
Nobelos Luxury Suites (Αγιος Νικόλαος Βολιμών, Τ/26950-27.632, www.nobelos.gr). Χτισμένο εξ ολοκλήρου από πέτρα, το συγκρότημα διαθέτει τέσσερις σουίτες σε παραδοσιακό στυλ με σκαλιστά έπιπλα, κεντητά σεντόνια και πρωινό με ντόπια προϊόντα στην αυλή, κάτω από την κληματαριά. Από 240 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
Κτήμα Λογοθέτη (Βασιλικός, Τ/26950-35.106, www.logothetisfarm.gr). Εναλλακτική πρόταση διαμονής στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Το συγκρότημα αποτελείται από παραδοσιακές κατοικίες, οι οποίες μπορούν να φιλοξενήσουν από 2 έως 7 άτομα. Από 45 ευρώ το δίκλινο
Lithies Houses (Βασιλικός, Τ/26950-35.290, www.lithieshouses.gr). 6 πλήρως εξοπλισμένες κατοικίες μέσα σε ένα αγρόκτημα βιολογικής καλλιέργειας 55 στρεμμάτων. Ιδανική πρόταση για παρέες και οικογένειες. Από 50 ευρώ.
Lesante Luxury Hotel & Spa (Τσιλιβί, Τ/26950-41.330, www.lesante.gr). Το πολυτελές ξενοδοχείο διαθέτει μοντέρνα δωμάτια και σουίτες, εστιατόρια, μπαρ, πισίνες και κέντρο spa. Από 180 ευρώ το δίκλινο με πρωινό.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
Φαγητό
Πόρτο Λιμνιώνας (Πόρτο Λιμνιώνας, Τ/26950-48.650). Πάνω από την παραλία, το εστιατόριο σερβίρει φρέσκα ψάρια, θαλασσινά, αλλά και ελληνικά παραδοσιακά πιάτα, φτιαγμένα με ντόπια υλικά.
Κόμης (Λιμάνι Ζακύνθου, Τ/26950-26.915). Ξεκίνησε ως στέκι ψαράδων, αλλά γρήγορα απέκτησε φήμη για τα φρέσκα ψάρια του και τα νόστιμα θαλασσινά του. Δοκιμάστε μπαρμπουνάκι, σαρδέλες ψητές και ψητή μελιτζάνα.
Αλιτζερίνοι (Κοιλιωμένος, Τ/26950-48.552). Το παλιό αρχοντικό αναπαλαιώθηκε με ντόπια πέτρα, που στολίζει σήμερα την πολυεπίπεδη αυλή. Δοκιμάστε τα ντόπια κρέατα είτε μαγειρευτά είτε ψητά.
Σκαρτσοφόλι (Βασιλικός, Τ/26950-36.046). Σε μια μεγάλη πέτρινη αυλή με λουλούδια, οι ιδιοκτήτες σερβίρουν παραδοσιακή ζακυνθινή κουζίνα με ντόπιες πρώτες ύλες, αλλά και πιάτα με δημιουργικές πινελιές.
Tips
– Για την καλύτερη θέα στην πόλη της Ζακύνθου ανεβείτε στη συνοικία Μπόχαλη. Το bar-restaurant Movida είναι το καλύτερο σημείο για να πιείτε το βραδινό σας ποτό.
– Τραγανά φρεσκοψημένα αμύγδαλα, μέλι, ζάχαρη και ασπράδι αυγού είναι τα συστατικά του μαντολάτου. Τα πιο φρέσκα θα τα βρείτε στην πόλη, στο ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Κοτσώνη (Ψαρών 5).
– Πολλές από τις παραλίες της Ζακύνθου είναι δυσπρόσιτες, γι’ αυτό θα ήταν καλή ιδέα να κάνετε το γύρο του νησιού με καραβάκι. Θα δείτε τις Γαλάζιες Σπηλιές, το πασίγνωστο Ναυάγιο αλλά και το νησί της χελώνας ή Μαραθονήσι. Πληροφορίες στις εταιρείες Cavo Grosso (T/26950-48.308) και Tsilivi Travel (T/26950-44.194).