Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος

“Η Ημέρα Μνήμης πρέπει να είναι παράδειγμα”

Για μία ακόμη χρονιά ο Σύλλογος Μικρασιατών Σύρου, τίμησε την Ημέρα Εθνικής Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος.

Παρουσία εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, των σωμάτων ασφαλείας της Σύρου, καθώς και των μελών του Συλλόγου Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου, το νησί τίμησε τα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής, μίας εκ των μελανότερων σελίδων της ελληνικής ιστορίας, σε όλο το βάθος των χιλιετιών ύπαρξής της.

Επιμνημόσυνη δέηση πραγματοποιήθηκε στον Ι.Ν. Ταξιαρχών στην Ερμούπολη, πρωτοστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου Β’, όπου εκφωνήθηκε και ο πανηγυρικός της ημέρας, από τον πρόεδρο του Συλλόγου Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου “Ο Εύξεινος Πόντος” , κ. Μάνο Τελώνη, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων, από εκπροσώπους του Δήμου Σύρου Ερμούπολης, της ΠΝΑΙ, τοπικών βουλευτών και πολιτευτών και εκπροσώπους συλλόγων και τήρηση ενός λεπτού σιγής, μπροστά από το μνημείο Μικρασιατικής Μνήμης στην πλατεία Μικρασιατών Προσφύγων στον Ξηρόκαμπο.

Στον πανηγυρικό, ο κ. Τελώνης τόνισε, πως “μια τέτοια ημέρα δεν μπορεί παρά να νιώθει κανείς περήφανος για την ελληνική του καταγωγή, τόσο για το μεγαλείο του μικρασιατικού ελληνισμού, όσο και για το κουράγιο, τη δύναμη και την επιβίωσή του από τη μικρασιατική καταστροφή του 1922, τη μεγαλύτερη καταστροφή στη νεώτερη ελληνική ιστορία”.

Στη συνέχεια, αφηγήθηκε συνταρακτικές μαρτυρίες, τόσο από τους ίδιους τους πρόσφυγες, όσο και από τους ξένους, που βρέθηκαν μάρτυρες της σφαγής και του ξεριζωμού, ενώ τέλος, αναφορά έγινε στην άμεση ανταπόκριση των Ερμουπολιτών – προσφυγικής καταγωγής πολλοί εξ αυτών – για δημιουργία προσφυγικού οικισμού στην Ερμούπολη.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Μικρασιατών Σύρου, κ. Νίκος Λειβαδάρας, σημείωσε, πως “η σημερινή ημέρα, είναι ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, όταν μετά από 2.000 χρόνια, αδειάζει η Μικρά Ασία από τον ελληνικό πληθυσμό της”.

Αναφορικά με τη Σύρο, ο πρόεδρος τόνισε, πως “μετά τη μικρασιατική καταστροφή, έφτασαν 7.800 πρόσφυγες. Από αυτούς, κάποιοι βρήκαν τους δικούς τους σε άλλα μέρη της Ελλάδας και άλλοι μοιράστηκαν σε άλλα Κυκλαδονήσια. Στη Σύρα, μείναν 2.800, οι οποίοι γράφτηκαν και στα δημοτολόγια του Δήμου Ερμούπολης, τότε. Το 1929, με το στεγαστικό της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, έγιναν και οι εξήντα προσφυγικές κατοικίες στην περιοχή του Ξηροκάμπου, όπου στεγάστηκαν όλες οι προσφυγικές οικογένειες”.

Επισημαίνοντας την σημασία της ιστορικής γνώσης, όχι μόνο για τους καταγόμενους από τη Μικρά Ασία, αλλά για όλους, ιδιαίτερα τους νέους, ο κ. Λειβαδάρας κατέληξε, λέγοντας, πως “βλέπουμε, ότι στη σημερινή εποχή, συμβαίνουν αντίστοιχα δράματα”, δίνοντας για παράδειγμα την περίπτωση της Συρίας, του προσφυγικού κύματος και των θυμάτων από τα έκτροπα του πολέμου. “Πρόκειται για μία επανάληψη της ιστορίας, περίπτωση αντίστοιχη με αυτή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας το 1922. Δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Ημέρα μνήμης δεν σημαίνει, πως μόνο εκείνη την ημέρα πρέπει να τελείται ένα μνημόσυνο, μόνο εκείνη την ημέρα δάκρυα. Η Ημέρα Μνήμης πρέπει να είναι ένα παράδειγμα. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να μας παραδειγματίσει, ώστε να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Ως ιστορία πρέπει να διδάσκεται. Πέρα από μίση, πέρα από πάθη, πέρα από φανατισμούς και εθνικισμούς. Πρέπει με ψυχρό μάτι και αντικειμενικό, όσο μπορεί κανείς, να μπορέσει να δει τα γεγονότα, δεδομένου ότι, δυστυχώς, και στη μικρασιατική καταστροφή, έγιναν πολλά σφάλματα και δεν πρέπει μόνο να στεκόμαστε στο τι έκαναν οι άλλοι, αλλά πρέπει να αναλαμβάνουμε και τις δικές μας ευθύνες. Αυτό είναι το νόημα, του τι έχει να διδάξει η Ημέρα Μνήμης, κυρίως για τους νεότερους”.