H ιστορία της Φάρμας Δοξάτου live

H ιστορία της Φάρμας Δοξάτου live Facebook Twitter
Η Φάρμα Δοξάτου έχει στόχο τη βιολογική καλλιέργεια και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί ο Τ. Καρκαντζέλης είναι ένα ζωντανό σχολείο για όσους ασχολούνται με τα αγροτικοκτηνοτροφικά και δεν αρκούνται στις πρακτικές που τους κληρονόμησε ο παππούς.
1

O Τάσος Καρκαντζέλης ήταν 18 χρόνια μηχανικός στο χώρο του τροφίμου, ώσπου αποφάσισε να γυρίσει το Δοξάτο Δράμας, για να καλλιεργήσει τα εγκαταλειμμένα καπνοχώραφα της οικογένειάς του.

Έχοντας το χάρισμα της αφήγησης μας περιγράφει, μέρα με τη μέρα, πώς κερδίζονται οι μάχες και πώς αντιμετωπίζονται οι δυσκολίες, τα απρόοπτα και τα πισωγυρίσματα. Οι ιστορίες του είναι πολύτιμες για όσους σκέφτονται να αφήσουν την πόλη για να ξεκινήσουν αγροτική παραγωγή, χρήσιμες σε όλους τους αγρότες που χρειάζονται σύγχρονες τεχνικές και καινούργιες γνώσεις.

Ο στόχος του είναι να αναπτύξει μια φάρμα που θα διαθέτει 30 αγελάδες, 150 γουρουνάκια και 10.000 κότες, όλα βιολογικά, θα βόσκουν ελεύθερα κάτω από 100 στρέμματα βιολογικές συκιές. Αναζήτησε πόρους με crowdfunding, δηλ. ζητώντας την συμβολή του κόσμου, ένα εγχείρημα που πέτυχε. Όπως φαίνεται από τη σελίδα του στο Facebook, παίρνει κουράγιο από όλους όσους τον παρακολουθούν, του δίνουν ιδέες στα σχόλια. Όλοι αυτοί είναι υποψήφιοι πελάτες, γιατί η Φάρμα Δοξάτου φιλοδοξεί να έχει απευθείας σχέση με τον καταναλωτή.

Οι ρομαντικοί θα σπεύσουν να πούν ότι ο Τ. Καρκαντζέλης ήδη πέτυχε. Οι κυνικοί, από την πλευρά τους, θα σκεφτούν ότι με 24% ΦΠΑ, η Φάρμα Δοξάτου θα υποχρεωθεί κάποια στιγμή να διαλύσει την αγελαδοτροφία, καθώς η σχετική παραγωγή της Γαλλίας, με 6% ΦΠΑ, θα' ναι πάντοτε φθηνότερη.

Οι ιστορίες του Τάσου Καρκαντζέλη είναι και δικές μας ιστορίες: όλων όσων από εμάς αφήσαμε τα χωριά μας, που δεν μπορούν να ζήσουν -πλέον- μόνο από τον τουρισμό, όσων δυσφορούμε που βρίσκουμε μόνο λεμόνια Αργεντινής, δαμάσκηνα Σερβίας κλπ. Πολύ περισσότερο αφορούν όσους έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται πώς ακριβώς παράγεται το κρέας που καταναλώνουν, τι έλεγχος γίνεται στα φρούτα και τα λαχανικά όσον αφορά τη χρήση φυτοφαρμάκων κλπ.  

Η Φάρμα Δοξάτου έχει στόχο τη βιολογική καλλιέργεια και οι τεχνικές που χρησιμοποιεί ο Τ. Καρκαντζέλης είναι ένα ζωντανό σχολείο για όσους ασχολούνται με τα αγροτικοκτηνοτροφικά και δεν αρκούνται στις πρακτικές που τους κληρονόμησε ο παππούς. Ο ίδιος απαντά πρακτικά στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να έχει τέσσερις μήνες παραπάνω ήλιο από τη Βόρεια Ευρώπη και να έχει καταφέρει να εισάγει τομάτες Βελγίου στην Κρήτη.

H ιστορία της Φάρμας Δοξάτου live Facebook Twitter
Ο στόχος του είναι να αναπτύξει μια φάρμα που θα διαθέτει 30 αγελάδες, 150 γουρουνάκια και 10.000 κότες, όλα βιολογικά, θα βόσκουν ελεύθερα κάτω από 100 στρέμματα βιολογικές συκιές.

Η μάχη της Φάρμας Δοξάτου δεν είναι μόνο κόντρα στις ασθένειες που ταλαιπωρούν τις κότες ή τα γουρουνάκια. Το μοντέλο της είναι κόντρα σε αυτό που επικράτησε τόσα χρόνια: μια ολόκληρη χώρα ώθησε την αγροτική της οικονομία να ζει από το "ναρκωτικό" των επιδοτήσεων και άφησε την παραγωγή στην τύχη της. Ξέμειναν καλλιέργειες που έφθιναν, με την παραγωγικότητα να πέφτει ολοένα και πιο χαμηλά. Το απίστευτο είναι ότι ενώ μετά το 2010 και τα Μνημόνια, όλοι θα περίμεναν να αυξηθεί η παραγωγή και η παραγωγικότητα, στην πραγματικότητα οι περισσότερες καλλιέργειες έχουν μειωθεί κατά 20-30%.

Οι ρομαντικοί θα σπεύσουν να πούν ότι ο Τ. Καρκαντζέλης ήδη πέτυχε. Οι κυνικοί, από την πλευρά τους, θα σκεφτούν ότι με 24% ΦΠΑ, η Φάρμα Δοξάτου θα υποχρεωθεί κάποια στιγμή να διαλύσει την αγελαδοτροφία, καθώς η σχετική παραγωγή της Γαλλίας, με 6% ΦΠΑ, θα' ναι πάντοτε φθηνότερη. Και οι πραγματιστές, ως συνήθως,  θα πάρουν έναν τρίτο δρόμο: ο κάθε Τάσος Καρκαντζέλης θα βλαστημήσει χίλιες φορές που πήγε στο όποιο Δοξάτο, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς θα πετύχουν, -κάπως έτσι θα γίνουν περισσότεροι αυτοί που θα ακολουθήσουν το μονοπάτι του Τάσου. Γιατί πολύ απλά, ο δρόμος που παίρνει η χώρα, αφήνει ολοένα και λιγότερες επιλογές: μια πρώτη είναι στο χυλό των ελληνικών πόλεων, όπου υπάρχουν ακόμα ευκαιρίες απασχόλησης, αλλά δεν είναι πολλές. Μια δεύτερη είναι -για όσους έχουν τα προσόντα- οι "ρωμαϊκές γαλέρες" του Λονδίνου ή του Ντουμπάι. Μια τρίτη είναι κάποιες νησίδες στη χώρα, όπως η ανάπτυξη της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής: αυτές είναι μεν ένα μικρός γογλοθάς, αλλά αξιοποιούν την παραμελημένα ευκαιρία στα εγκαταλελειμμένα χωράφια της ελληνικής υπαίθρου. 

Αυτό που θα μείνει όρθιο σε αυτή τη χώρα, θα έχει κάποια σύνδεση με την αναγέννηση της υπαίθρου της. Παρακολουθείστε live την καθημερινή πλοκή στη Φάρμα Δοξάτου, έστω για να  έχετε εικόνα τι περίπου προηγείται για να φθάσουν τα φρούτα, τα αυγά και τα κοτόπουλα στο τραπέζι σας. Αν δεν σας συγκινεί τίποτε από όλα αυτά, τότε δείτε το και ως βουκολικό reality show. Έχει και το suspense του, μα προπάντων είναι ένα αφήγημα, εισαγωγικό για σκηνές που θα δούμε στη χώρα και στο τραπέζι μας τα επόμενα χρόνια.

H ιστορία της Φάρμας Δοξάτου live Facebook Twitter
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ