Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
3

Το πέμπτο μεγαλύτερο ελληνικό νησί φημίζεται όχι μόνο για τη μακραίωνη ιστορία του, τη μεγάλη ναυτική παράδοση, τα αξιόλογα μνημεία –αρχαιοελληνικά, μεσαιωνικά αλλά και νεότερα–, τα θαυμάσια τοπικά προϊόντα, με κορυφαίο, εννοείται, τη μαστίχα, αλλά και για τους διατηρητέους μεσαιωνικούς παραδοσιακούς οικισμούς, τις φυσικές ομορφιές και τις πολλές υπέροχες παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά, άλλες απέραντες και τουριστικά αξιοποιημένες, άλλες πιο απόμερες, προσφερόμενες για ελεύθερο κάμπινγκ και γυμνισμό. Γενέτειρα, μεταξύ άλλων, των Μίκη Θεοδωράκη, Ανδρέα Παπανδρέου, Γιάγκου Πεσμαζόγλου, Πέτρου Μολυβιάτη, Γιάννη Χρήστου, Δήμου Αβδελιώδη, Γιάννη Μακριδάκη αλλά και του Ομήρου κατά μία εκδοχή, έχει επίσης να επιδείξει πλούσια πνευματική παράδοση, όπως και εμπορικό «δαιμόνιο». Η έκρηξη του προσφυγικού/μεταναστευτικού και οι δύο μεγάλες πυρκαγιές των τελευταίων χρόνων αναστάτωσαν το νησί, επηρεάζοντας αρνητικά και τον τουρισμό. Όμως ο επισκέπτης κάθε άλλο παρά θα απογοητευτεί: οι χιώτικες ομορφιές και γεύσεις είναι πάντα εκεί, ο «βηματοδότης» του, το ύψους 1.297 μ. Πελινναίο Όρος, εξακολουθεί να στέκει αγέρωχο, οι θάλασσές του παραμένουν υπέροχες. Ο τόπος αργά, αλλά σταθερά, ξαναπαίρνει τα πάνω του και πραγματικά το τελευταίο που θα σε «χαλάσει» εκεί –μπορεί, αντίθετα, να γονιμοποιήσει προβληματισμούς, όπως συνέβη με τους πολλούς ντόπιους που στάθηκαν αλληλέγγυοι– είναι οι πρόσφυγες στα δύο κέντρα υποδοχής στην πρωτεύουσα. Το πεδίο εξερεύνησης είναι ευρύ, το κόστος διαμονής, διατροφής, μετακίνησης κ.λπ. είναι απροσδόκητα ελκυστικό, οι Χιώτες γενικά άνθρωποι άνετοι και φιλόξενοι, ενώ εύκολα αποφεύγεις, αν θες, την πολυκοσμία ακόμα και Δεκαπενταύγουστο. Πάμε λοιπόν!


Φτάνοντας ακτοπλοϊκώς ή αεροπορικώς στη Χώρα, χαζεύεις τα πολλά της αρχοντικά νεοκλασικά, σουλατσάρεις στην προκυμαία, στο κάστρο, στη Σούδα και στην Απλωταριά, επισκέπτεσαι την ιστορική Βιβλιοθήκη του Κοραή, το τέμενος Μετζιτιέ που σήμερα στεγάζει το Βυζαντινό Μουσείο, τη Μητρόπολη, τις οθωμανικές κρήνες, το Αρχαιολογικό Μουσείο και, φυσικά, το Mastihashop. Καφέ και λουκουμάδες στο Άχνη και Κανέλλα, ελληνικές γεύσεις αξιώσεων στον Χότζα, στο Βυζάντιο (κέντρο) και στον Γιώργο με την πανοραμική θέα στην Ευρετή, θαλάσσια σπορ στον ΝΟΧ, καταδύσεις στον Καρφά. Ψαρομεζέδες και ούζα στην Ιχθυόσκαλα, βιολογικά προϊόντα στο Μέσα Κει, σούπερ χυμοί και τσάγια στο Blender (Κτήμα Χωρέμη). Ελληνικά παίζουν στου Μπάμπη στο λιμάνι, ροκιές στο Kubrick, βραβευμένα κοκτέιλ στο Oz, καφές ή ποτό στο Sueno. Επισκέψου το ακόμη εντυπωσιακό, παρ' ότι ημιερειπωμένο Λεπροκομείο, το αρχαιότερο στην Ευρώπη, κολύμπα στον όρμο του Λω, στον Αφανή Ναύτη, στο Τάγμα και στη Δασκαλόπετρα.

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Τα φημισμένα Μαύρα Βόλια


Κατευθυνόμενος νότια προς τον κάμπο βρίσκεις τα θρυλικά Μαστιχοχώρια (Πυργί, Μεστά, Θυμιανά, Καλαμωτή, Βουνό, Καλλιμασιά, Νένητα, Όλυμποι, όπου και το ονομαστό σπήλαιο κ.λπ., όλα με μεγάλο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον), καθώς και οργανωμένες παραλίες αξιώσεων, όπως ο Καρφάς, η Αγία Φωτιά, ο Μέγας Λημνιώνας, η Αποθήκα, τα φημισμένα Μαύρα Βόλια και τα Βρουλίδια στο Εμποριό. Για πιο απόμερα, κινείσαι σε Σαλάγωνα, Αυλωνιά, Αγία Δύναμη και Κάτω Φανά. Φαγητό στον Σπύρο, στον Αμέθυστο (Όλυμποι), στο Iris (Μεστά) ή στον Πάσα στη Λαγκάδα, για ψάρι στους Καταρράκτες, για καφέ στη Maona, για σπιτικό παγωτό στο Μοναστηριακό (Μεστά). Συνεχίζοντας προς Βορρά από τα δυτικά παράλια, απαντάς μια σειρά πανέμορφες και σχετικά παρθένες αμμουδιές (Δίδυμα, Αγία Ειρήνη, Λιθί, Τραχήλι, Ελίντα, Τηγάνι, Μετόχι), με κορυφαία τον Μάναγρο και όλη την ακτογραμμή ως την Αγία Μαρκέλλα, πολιούχο του νησιού και τόπο διεξαγωγής του σπουδαιότερου χιώτικου πανηγυριού (22/7).

Στην πανέμορφη Βολισσό με το βυζαντινό κάστρο μπορείς να ξεναγηθείς δωρεάν από τον δήμο σε όλη τη βόρεια Χίο, να παρακολουθήσεις μαθήματα ιστιοπλοΐας στον Αθλητικό Σύλλογο Αμανής (11/7-10/9, συνδιοργάνωση με τον ΝΟΧ και τον δραστήριο τοπικό πολιτιστικό σύλλογο), καθώς και σεμινάρια λογοτεχνίας, φυσικής καλλιέργειας και ζωής στο αγρόκτημα του Γιάννη Μακριδάκη. Ουζομεζέδες στον Αγραφιώτη, κρέατα στη Φάμπρικα, παραδοσιακή κουζίνα στον Πυθώνα, κοκτέιλ στο Μαύρο Πρόβατο. Παραλιακά, βρίσκεις το Barouzo με τις «πειραγμένες» γεύσεις και τον τηγανητό αστακό στα Λιμνιά, το Juji lounge, το beach bar στα Λευκάθια, και θαυμάσιες ψαροταβέρνες στην παραλία Λήμνος και στη Λαγκάδα. Συνεχίζεις την εξερεύνηση στο Άγιο Γάλας, όπου υπάρχει σπήλαιο και πολυχώρος εκδηλώσεων, στη Μονή Μουνδών (όπου τρως στον Πεύκο), στα πετρόκτιστα Καρδάμυλα και στο γραφικό Γυαλισκάρι.

 
Άλλα φημισμένα αξιοθέατα είναι η Νέα Μονή Χίου (μνημείο της UNESCO), η Παναγία Κρήνα, ο επιβλητικός μεσαιωνικός οικισμός του Ανάβατου, τα πολλά πηγάδια με τους παραδοσιακούς ξύλινους ή μεταλλικούς μάγγανους και οι πανέμορφες περιπατητικές διαδρομές. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν το Διεθνές Συνέδριο για τον Όμηρο (16-23/7 Ομήρειο, Χώρα), το Chios Art Festival (Ιούλιος, Βολισσός), οι δυνατότητες κοντινών αποδράσεων σε Ψαρά, Οινούσσες, Τσεσμέ (Kanaris Tours, Sunrise Lines) και –έκπληξη!– η εξαιρετική χιώτικη μπίρα. Όχι, δεν τα έγραψα όλα, άφησα και μερικά να τα ψάξεις μόνος σου. Καλό ταξίδι!

Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Το Πυργί είναι ένα από τα θρυλικά Μαστιχοχώρια
Χίος: Παράδοση, ωραίοι άνθρωποι και παραλίες με κρυστάλλινα νερά Facebook Twitter
Στον Ανάβατο της Χίου

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
3

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ