ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
2
ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter

"Δεν υπάρχει αυτό που κάνει" έλεγε ο πιτσιρικάς δίπλα μου. "Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει" επαναλάμβανε συνεχώς. Και όμως, υπάρχει. Και υπάρχει σε τόσο μεγάλη ένταση, που του έχει δημιουργήσει εμπλοκή. Γιατί δεν είναι ούτε PlayStation, ούτε εικονική πραγματικότητα, ούτε κάποιο ψηφιακό τρικ. Είναι απόλυτα πραγματικό, απόλυτα αληθινό, απόλυτα επικίνδυνο και απόλυτα ξεχασμένο, από μια άλλη εποχή. Είναι ο "γύρος του θανάτου".

 

Ο ξεχασμένος ήρωας περιστρέφεται με την γέρικη Norton του. Ο ήχος του κινητήρα, με την δυνατή συμπίεση και την κομμένη εξάτμιση, σε χτυπάει στο στομάχι. Οι ξύλινες εξέδρες αρχίζουν να έχουν κραδασμούς. Μυρίζει καμένο λάστιχο μαζί με καυσαέριο. Ο γενναίος αναβάτης σηκώνεται όρθιος στην μοτοσικλέτα του. Στην επόμενη στροφή σηκώνει το δεξί του πόδι και περνάει όλος στην αριστερή πλευρά της μηχανής, πατώντας μόνο στον αριστερό μαρσπιέ. Άλλη μια στροφή και αφήνει τα χέρια του από το τιμόνι. Στην επόμενη, σηκώνει και το αριστερό πόδι στον αέρα. Η επαφή με την μοτοσικλέτα, πλέον, υπάρχει μόνο με το δεξί πόδι στον αριστερό μαρσπιέ. Αποσπασμένος τελείως από την Norton, σαν να πετάει, έχει νικήσει την βαρύτητα - αφού η φυγόκεντρος δύναμη είναι πιο δυνατή.

 

Πιο δυνατά ήταν και τα χειροκροτήματα, όταν καβάλησε κανονικά την μηχανή του, από τους θεατές που μόλις επανήλθαν από το πάγωμα. "Δεν υπάρχει" είπε πάλι ο πιτσιρικάς. Γύρισα και τον είδα, στα αριστερά μου. Πλαστικό μαύρο μπουφάν, ζελέ και κοκοράκι στο μαλλί. Οι απλοί άνθρωποι της επαρχίας έχουν ακόμη το προνόμιο να πηγαίνουν στα πανηγύρια. Εκεί, που ξεχάστηκαν λίγοι ρομαντικοί και δεν άλλαξαν εποχή...

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Ο "γύρος του θανάτου" στήνετε πάντα εκεί που τελειώνει Λούνα Παρκ.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Μετά είναι τα τροχόσπιτα των ακροβατών.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Όλοι καταλαβαίνουν ποιος μένει εδώ.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Αυτός είναι ο θρυλικός "γύρος του θανάτου" του Γιώργου Βερούτη.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Την Βασιλική την έκλεψε στην Σπερχειάδα το 1977, μετά από μία παράσταση.

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Οι πρώτοι θεατές, οι ανυπόμονοι, μαζεύτηκαν.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Τότε ξεκινάει και μια μικρή παράσταση, δωρεάν, για όλους.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Ο Γιώργος Βερούτης αναγγέλλει την πρώτη, για σήμερα, παράσταση.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Οι ακροβάτες συνεχίζουν την επίδειξη δεξιοτεχνίας.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Πρέπει να πειστεί και ο πιο δύσπιστος και ο πιο καχύποπτος

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
ότι θα δει πραγματικά ακροβατικά

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
με πραγματικές μοτοσικλέτες

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
και πραγματικούς αναβάτες - ακροβάτες.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Τελευταία αναγγελία για την έναρξη της παράστασης.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Όλοι έχουν πειστεί ότι το θέαμα αξίζει τα 4 ευρώ και παίρνουν θέση στο "βαρέλι".

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Οι ακροβάτες εισέρχονται και χαιρετούν.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
είναι ο Άρης Μποζίκης,

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
ο Θωμάς Βερούτης

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
και ο δάσκαλος Γιώργος Βερούτης.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Τα παιδιά φοράνε κράνος, υποχρεωτικά.

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Ξεκινάνε το ακροβατικό τους

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
κάνοντας συγχρονισμένους γύρους, πιασμένοι χέρι - χέρι

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
ακόμα και όταν κλείνουν τα φώτα, στο σκοτάδι.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Στη συνέχεια ο Άρης κάνει το σόλο του.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Ο Θωμάς είναι συγκεντρωμένος ακόμα και όταν δεν τρέχει.

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Η σειρά του αρχηγού.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Η γέρικη Norton ανεβάζει στροφές - μαζί και τον Βερούτη

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Φτάνοντας στην άκρη του βαρελιού τεντώνει το πόδι του, έξω από αυτό

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
και ξεκινάει το ακροβατικό του

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
περνώντας ολόκληρος στην αριστερή πλευρά της Norton

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
την οποία μοιάζει να αποχωρίζεται.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Έχοντας επαφή μόνο με το δεξί του πόδι στην μοτοσικλέτα

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
μοιάζει να πετάει.

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Είναι αυτό που "δεν υπάρχει"

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
Όταν μαζεύεται ξανά, στην θρυλική Norton του 1946, αρχίζει να χειροκροτείται

 

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
μέχρι που ξεκινάει το αυτοκίνητο,

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
για να νικήσει και με αυτό την βαρύτητα, χρησιμοποιώντας την φυγόκεντρο δύναμη

 

ΦΩΤΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο γύρος του θανάτου Facebook Twitter
μαζί με τον ρομαντισμό του - και την γενναία του ψυχή.

 

 

 

Οι απλοί άνθρωποι της επαρχίας έχουν ακόμη το προνόμιο να πηγαίνουν στα πανηγύρια. Εκεί, που ξεχάστηκαν λίγοι ρομαντικοί και δεν άλλαξαν εποχή.

 

Ο Γιώργος Βερούτης είναι ένας από αυτούς. Είναι ένας ήρεμος άνδρας 52 χρονών. Όπως είχε γράψει και ο Συνιώρης στο "0300" "είναι ο τελευταίος αρχηγός, της φυλής των ακροβατών". Ακροβατεί με την μοτοσικλέτα του στον "γύρο του θανάτου" εδώ και 30 χρόνια. Ο μοναδικός δάσκαλος του είδους, έχει μυήσει και τα παιδιά του, από μικρά, στα ριψοκίνδυνα ακροβατικά με μοτοσικλέτα. Τον Θωμά και τον Σπύρο. Γυρίζει όλη την Ελλάδα, κάνοντας νομαδική ζωή. Η γυναίκα του, η Βασιλική, είναι στο ταμείο. Είναι μαζί από το 1977, όπου και την έκλεψε μετά από μια παράσταση στην Σπερχειάδα.

 

Όλα ξεκίνησαν όταν ο πατέρας του, ο ακροβάτης Σπύρος Βερούτης, έπεσε και χτύπησε και τελικά τα παράτησε. Τον διαδέχτηκε ο θείος του, ο Λεωνίδας, ο οποίος είχε φτιάξει και το ξύλινο βαρέλι, το 1987. Χτύπησε και αυτός και τότε αποφάσισε να πάρει το βαρέλι ο ίδιος. Τότε ήταν που του είπε ο πατέρας του «αν θέλεις να ζήσεις, πρέπει να φοβάσαι» Ο φόβος δεν του στέρησε την ελευθερία του. Έμαθε να ζει έτσι. Και αυτός και η οικογένεια του.

 

Καθόμαστε έξω από το τροχόσπιτο του και μιλάμε. Διακρίνω το ελεύθερο πνεύμα του, αλλά μαζί και την γενναία του ψυχή. "Στα 30 χρόνια" μου λέει "μόνο δύο έχουν μπει στο βαρέλι, εν ώρα ακροβασίας. Εσύ θα είσαι ο τρίτος". Δεν ήξερα αν πιο πολύ χάρηκα - ή αγχώθηκα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι για αυτή την απάντηση είχα κάνει 300 χιλιόμετρα.

 

"Ο Σπύρος δεν τρέχει αυτό τον καιρό" συνέχισε. "Τον αντικατέστησε ο Άρης. Είναι γιος του Μποζίκη, κάναμε μαζί ακροβατικά πιο παλιά".

 

Το βαρέλι το στήνουν πάντα στην άκρη του Λούνα Παρκ. Στο περιθώριο. Εκεί που τελειώνουν τα ψέματα και τα τρικ. Εκεί που αρχίζει η ξεχασμένη εποχή με τα ριψοκίνδυνα ακροβατικά, χωρίς δίχτυα ασφαλείας. Εκεί που οι αυθεντικοί γενναίοι ακροβάτες ρισκάρουν κάθε βράδυ, με έναν ρομαντικό ηρωισμό που, αυτός και αν είναι που "δεν υπάρχει".

 

Τους είδα να κάνουν τον σταυρό τους, σχεδόν κρυφά, κάθε φορά που καβαλούσαν την μηχανή τους μέσα στο βαρέλι. Έξω, στο ταμείο, η Βασιλική άναβε ένα τσιγάρο, κάθε φορά που άκουγε την γέρικη Norton να παίρνει μπροστά. Ήξερε ότι σε λίγα λεπτά ο άντρας της θα κάνει αυτό που ακούγεται από τα μεγάφωνα στα Ιταλικά. Το «σάλτο μορτάλε».

 

 

 


* Ο γύρος του θανάτου δημοσιεύθηκε - αναρτήθηκε στο διαδίκτυο, για πρώτη φορά, στις 18/10/2010 σαν φωτο-ιστορία. Η αναδημοσίευση στον ιστότοπο lifo.gr έγινε γιατί, στον αρχικό ιστότοπο δημοσίευσης δεν υπάρχει πια. Ούτε και πουθενά αλλού.

 

 

 

Φωτογραφία
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Φωτογραφία / Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο, λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Χάρη στην αυτοπεποίθηση και το θάρρος του, δημιούργησε κάποιες από τις πιο εμβληματικές εικόνες πολέμου του 20ού αιώνα αλλά και σουρεαλιστικές, πνευματώδεις φωτογραφίες δρόμου. Είναι περισσότερο γνωστός για τη ζεστή και ανθρώπινη αποτύπωση της καθημερινής Βρετανίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
PhotoΒiennale 2023: 13 επιλογές από τη μεγάλη φωτογραφική διοργάνωση της Θεσσαλονίκης

Φωτογραφία / 13 εκθέσεις που ξεχωρίζουν στη PhotoΒiennale 2023 της Θεσσαλονίκης

Τα γυμνά του Man Ray, τα αυτοπορτρέτα του Martin Parr, μια μεγάλη κεντρική έκθεση με τίτλο «Το φάντασμα του λαού» και πλήθος ακόμα ατομικών και ομαδικών φωτογραφικών εκθέσεων περιλαμβάνονται σε μια καλλιτεχνική πρόταση διάρκειας τεσσάρων μηνών που διοργανώνει το MOMus.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Φωτογραφία / «Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Εγκαινιάστηκε στο Άμστερνταμ η μεγάλη αναδρομική έκθεση της σπουδαίας φωτογράφου, εικαστικού και ακτιβίστριας με τον σαρκαστικά μοιρολατρικό τίτλο «This Will Not End Well».
THE LIFO TEAM

σχόλια

2 σχόλια
αχ ποσο ωραια τα γραφεις φιλε μου...καθε χρονο ημασταν στο πανηγυρι του αλμυρου και καθε χρονο ημασταν μεσα!!!φετος ξαναπηγα μετα απο αρκετα χρονια...δεν ανεβηκα και τωρα που ειδα το κειμενο το μετανιωσα!επιτελους ενα αφιερωμα με νοημα...φτανει πια με τα lifestyle!!!μπραβο!